Alle inzendingen over zelfspot

Mijn eerste grijze haren, De eerste rimpels in mijn gezicht: Die komen met de jaren, Ook het extra gewicht. Ik kan dit figuurlijk nemen, Maar letterlijk is het een feit. Dat kan ik makkelijker vergeten Totdat ik in de spiegel kijk.…

ik weet niet wat mij overkomt het lot gaat met mij op de loop men raakt hier toch van verstomd als je het overzicht verliest ja, mijn denken geraakt in de knoop heb ik nu werkelijk zo hard gefietst was me niet bewust van enige demarrage ok, het was even voluit maar dat heb je met een talentvolle lust het is niet zomaar dat men halverwege…

ach, was ik maar een poweet die zich mocht scharen onder de crème de la crème zeg maar de haut culture der edele dichters begiftigd met elitaire snaren die het aangezicht van taal verstillen als het zazen in zen maar de Schepper heeft anders besloten: "Gij, Julius, zijt niet slecht maar een liefhebber gelijk een zondagschilder, wees…

het is me weer gelukt, daar in ruime mate de genade opnieuw mij ten deel is gevallen; een volle aflaat is mij verleend zeg maar dat mijn ziel blij is en opgetogen, zelfs in hoge mate verrukt een vermeende afgang mijnerzijds als dichtend kunstenaar, alsof ik van enige kundigheid zou zijn gespeend, blijkt door moderne technieken ongewenst…

Als ik via thuisstudie Mij als god zou mogen bekwamen Met LOI de schepping mocht beramen Dan zou ik met de franse slag Een vrouw creëren in één dag Zo zou ik haar voor het gemak Geheel kneden in een apenpak Ik keek niet op een tietje meer Een hangbuik of een tong van leer Haar handen had ik weggelaten Zo ontstaan er ook door geld geen gaten…

De wereld gaat en gaat, als lang na dezen Mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen Wij werden voor ons komen niet gemist, Na ons vertrek zal het niet anders wezen. Uit: Rubaiyat…

"Helden sterven staande in hun laarzen”, dacht hij nog grinnikend en schoot zich voor de kop, gezeten in zijn zetel met enkel witte sokken aan.…

het is niet zo dat ik alles beter weet wel lijkt het, nu en dan, een rijkdom als ik blijmoedig mijn schaduw kant vergeet…

het was altijd frappant hoe haar lach opening gaf aan gedachten ze de vrijheid liet zich te uiten op alle gebied tegendraads zonder beperking waar haken en ogen verschenen was men geneigd stemverheffend gelijk te claimen dan parelde haar lach de agressie kapot met vileine stukjes zelfspot…

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

glinster in zijn ogen de zon brak even in hem door hij deed een bombastisch loopje uit het niets overviel mij de drang mijn passen te vergroten zo deed mijn vader dat omdat hij daar zomaar zin in had antwoordde hij op de verbazing in mijn ogen de grijns trok weg en hij ging gebogen zijn rug om niets gestriemd met een riem was hem zelfspot…

wrang is de spot in het licht van de ochtendzon waar mijn god blijft het avontuur is al wat blinkt helder klinkt schijn venijn en apenzuur lachen moet moet niet lach niet als het moet koester in de lach je diepte van verdriet onverdiept gaat het niet zet de spot op jezelf bespot de gedachte aan het zelf zelfspot is om het even je…

Verteert! dicteert de zelfbenoemde dichter zijn perplexe publiek Opdat ik u ongevraagd meer en meer ijdele spinsels dwangvoeder & de ziedende dichter wierp een misprijzende blik op zijn ondankbare toehoorders op de wachtenden in het tramhok lethargisch bijeen als lusteloos vee…

Ik loop nu al dagen in de zon, Dat schitterende licht, Die krachtige stralen, Er is geen betere spot; Het gevoel van jezelf op te laden, Tranen die verdampen, Een glimlach die verschijnt, Alleen leuke mensen, Waardoor de pijn verdwijnt; Ook zelfspot begint bij jezelf, Maar er zijn grenzen, Niet alles is even leuk, En niet alles wordt…

(Verschrikkelijk Gezicht!) Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd. Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui. Ik kan de hele dag wel bezig wezen haren van mijn trui te vegen. Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen, ontneemt op die manier mijn blik. En buig ik mij een keer voorover hangen er wangen in 't gezicht. Ook mijn gebit is…

het valt niet mee zo goed te zijn mijn faam reikt tot het rode plein ik word geroemd en hoog geprezen mijn schrijfwerk mag er dan ook wezen men vreet mijn pure letterkunst staat in de rij voor die ene gunst een handtekening van Hannelijn het valt niet mee zo goed te zijn.…

Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt, Die afgelopen week is overleden. Daans houdbaarheidstermijn was overschreden, Wat op te maken is uit zijn gedicht. Een afscheid dus, precies zoals het hoort, Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…

Ik kom je nog een keer proeven in het geroezemoes van de avond aan de Abracadabar, het ruikt er niet zoals toen, maar zoals jij boven alles uit bloesemde zo zingen de zinnen rond die zich in mij vlijen tot wij twee straks overblijven en samen naar huis gaan Ogen, lippen, borst en buik tranen om stoere zelfspot ik leg alles in de schaal…

ik geitenbrei de wereld slopend mijn bestaan geen schroeven en moertjes wel een miljoen ouwehoertjes het incest van prietegepraat kijk ze eens schreeuwen altijd iets om te peeuwen als kippen zo opgefokt eigen inbreng komt niet aan bod want provoceren en geloven brengt de waarheid ook niet boven dichters ambieer uw zelfspot…

uitkomt aanbid uw kwelgeesten noem uw nederigheid geloof in het ware der woorden eerbiedig ze als uzelf nijg gelaten moede hoofden neem très au serieux d’authoriteit in majeure minzaamheid erkent uw minderheid tegen getal grof gebral regels zijn voor bestwil algemeen strekt het belang neem in droom de vlucht zoek het contrapunt in zelfspot…

Met bittere zelfspot en grimmige lach verslijt ik walgend dag na dag Manisch cliché Krankzinnig cliché Probeer me niet te stoppen Als ik de verrader in mij vind dood ik zijn vrienden, vrouw en kind Aarzelend cliché Hoopvol cliché Ik ben nog niet verloren Maar de vloed, sinds jij mij gewonnen hebt is nog geen duimbreed weggeëbd Zwem…

Leuke en scherpere teksten, engagement met een tikkeltje zelfspot dat de belangstellende toeschouwer beloont. Openbaar en gigantisch, fel en romantisch helemaal in niets overdreven en toch theatraal..één lang pleidooi net iets te enthousiast gespeeld, kunstzinnig uit het leven gegrepen... het leven geschilderd met een licht accent.…

De zelfspot heeft ons weer gered We komen er wel uit…

ze was een schatje maar ze rookte als een Turk bezoop zich als een Zwitser en neukte lustig in het rond met al mijn vrienden en af en toe met mij ik wilde haar doen kiezen en ze koos maar niet voor mij nu rook ik als een Turk bezuip me als een Zwitser maar met haar neuken is er niet meer bij voor mij…

Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde En zwaar verkrampte houding aan het stuur. Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur Een splinternieuwe autoband aan flarden. Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn, Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…

De helse pijnen die een man doorstaat Wanneer een arts zijn blaas gaat onderzoeken Rechtvaardigen het – binnensmondse – vloeken Wanneer de slang zijn plasbuis binnengaat. Langzaam maar zeker schuift dat ding naar binnen: “Hiep, hiep, hoera”, de ‘blow’-job gaat beginnen!…

De pijn, die bij een blaasontsteking hoort Is met geen andere te vergelijken. Als ik mijn pijn-top-tien eens ga bekijken, Is dat de pijn, die echt het hoogste scoort. En heus, ik stel me absoluut niet aan, Bevallingen heb ik pijnloos doorstaan.…

Mijn naamgenoot gaat steeds meer op mij lijken Want dinsdag smulden wij synchroon van taart. Ik en de koning zijn die dag verjaard, Wij wisten elk een elfvoud te bereiken. Ik, samen met de drager van de kroon Een heel jaar lang ‘symmetrisch’ en synchroon.…

Het fenomeen is tachtig jaar geworden En dat ging niet onopgemerkt voorbij. Nog zie ik mij weer in een lange rij, ‘Bob Dylan in Ahoy’ stond op de borden. Maar Bob zou daar zijn ideaal bereiken: Kon hij ook eens Wim Overweg bekijken.…

Zelfs voor niet één rijksovervalmethode, Zoals die blauwe envelop in maart (Een muisje met een hele dure staart) Zijn Overweg excuses aangeboden. Laat staan – wat al zijn klachten overkoepelt – Dat er bij Overweg iets wordt versoepeld.…