Alle inzendingen over zelfvertrouwen OR schoenen

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

ze hoorde zijn stem als een waterval vanuit de verte al klaterend naderen liep hem tegemoet met zelfvertrouwen wankeler dan haar hoge hakken maar zijn spraakmakende uitstraling reduceerde haar tot een stamelende stoethaspel en voor ze wat woorden bij elkaar kon sprokkelen was hij alweer gevlogen haar achterlatend met schoenen vol…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Hij wenst contact en als versiertoerist benadert hij de stoot met stoute schoenen. Vol zelfvertrouwen voelt de man zich vrij. Hij zet zich op de naast 'r staande kruk en haar profiel ziend denkt-ie: 'Wat een stuk!' Hij zegt: 'Dag schat' en streelt terloops d'r dij. Hij voelt triomf. Z'n blauwe ogen blinken. De vrouw kijkt voor zich uit.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

, maar vinden geen De grote maatschappij is het, die op ze wacht Velen zullen bereiken wat ze hadden verwacht Anderen proberen hun leven op te bouwen Maar missen een belangrijk ding Een beetje zelfvertrouwen.…

De kracht om te spreken, groeit voort uit het bestaan. Mijn stem is als de wind, die in een storm over zal gaan…

Een lach op je gezicht Zo zoet en zo hemels Twee pareltjes glimmen Als de zon op de zee Het zijn je ogen die me aanstaren Wat moet ik er mee? Je bewegingen zijn soepel Je danst als een elf Ik voel me vreemd Jij voelt je jezelf Elfje owh elfje! Je raakt me aan Op een manier Zoals nog niemand Dat ooit heeft gedaan Mijn hoop vervliegt…

het heft in eigen hand durf je te vechten voor wat je waard bent of ben je ergens hopeloos gestrand Sommige bouwstenen zijn je meegegeven Als essentie van het leven hier Dus laat ze nooit verloren gaan want je hebt er maar vier Geloof, hoop en liefde maar daar kun je enkel wat mee bouwen Als je zuinig bent geweest op je enige steentje: zelfvertrouwen…

het leven je gegeven neem het in je eigen hand wéét dat het nooit echt strandt leer incasseer lach iedere dag geloof en beloof jij bent uit goud opgebouwd…

Je ego Is net als lego Je moet je zelfvertrouwen Steentje voor steentje opbouwen Dat is de hele stratego.…

Andere hebben, ik zou willen, zelfvertrouwen.…

Wat zouden al die honden Hiervan hebben gevonden. Ze hebben moeten leren Bepaalde instincten te negeren Tijdens het examineren. Als de kat van huis is Doet ze vreemde dingen.…

Met moed en wilskracht kom je verder dan je denkt dat vertrouwen schenkt.…

Ik weet het nog goed, het voetballen buiten op het gras. Fantasieën eindeloos in overvloed. Met je fiets scheuren door een diepe plas, onder bomen, zonlicht halve gloed. Het stukje onbevangenheid, niet bang voor wat mensen van je zouden kunnen vinden. Die onzekerheid is men toch liever kwijt? Een van mijn grote wensen, is om die vooroordelen…

de anderen gaan toch geen preek of beperkende afspraken maar in de donkere diepte van haar ogen was geen gezelligheid te bekennen vonkte al vage onrust het evenwicht was verloren niemand wist welke invloed dat zou hebben op ieders handelen het voorval had indruk gemaakt allen waren erdoor geraakt met verlies van zelfvertrouwen…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Nederigheid is een deugd maar zelfvertrouwen geeft meer vreugd…

Eigenlijk heeft het niets om handen Het is gegeven voor je het weet In goeie aarde zal het landen Als je dat maar nooit vergeet Op zich is het een kleine geste Niet verplicht maar mierezoet Je weet het zelf toch wel het beste Wat een compliment-je doet…

Als ik morgen bij je ben word ik pas rustig maar tot het zover is ben ik dood nerveus…

In Morheus's armen gedragen door droomland spint ze garen weeft nieuwe plannen slaapdronken nog bij het ontwaken breekt de glimlach van de zon door in haar hart zelfvertrouwen recht haar rug en schouders de uitdaging aannemend stapt ze in het beloftevolle van de nieuwe morgen de wind streelt heel even door een warrige bos krullen…

hij doet zijn best, aan kunnen gelijk. niet los te zien van de jeugd alwaar, als zovelen tegelijk, een deugd hebben moeten ontberen en waar schouders aldoende verstijfden en hij ook de doorgaande glimlach al vroeg inlijfde omdat de hand van de ouder nog steeds soms, ook wel onbewust de koude afstand moet vereren de tijd waarin hij…

Ja, ik heb een buik die ik niet verberg: ik ben – ik en jij bent jij.…

Dijen en haren, vliegende dauw de dag in: die leeuwin ben ik!…

Ik zweef meer dan dat ik zwem Het water draagt me op rimpels stroomt strelend langs mijn buik en tooit me met borstgolfjes Beeld jij je maar niets in schreeuwt mijn moeder Mannen kijken om, statig glijdt zij door de stad. Wij zijn koninginnen- categorie, voorbeeldig kunnen wij in het midden staan onze vleugels spreiden en vuur naar vijanden…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Want met een hand vol zelfvertrouwen, voel jij je nooit meer alleen.…