Alle inzendingen over zorgenkind

levenslust vervagen het dichten als een milde therapie een houvast tijdens onbezonnen dagen die hem behoedt voor wilde rebellie z’n oude moeder ruimt z’n rommel op haar knieën knikken en haar handen beven met liefde raapt ze elke boze prop ze ziet hem niet als straf door God gegeven die jongen met de kolder in z’n kop al is hij wel haar zorgenkind…

Eerst hebben we haar opgehaald. Dat had niet gehoeven, deed ze met lauwe schouders door ons heen. Nu zij aan tafel, herfst onder haar ogen, merk ik, ver weg van de leuning van de stoel van de man, dat ik plotseling liplezen kan. Ze zegt ik zal blij zijn de dag dat ik mijn ogen sluit en jij hebt dat zo gemaakt, lezen wij erachteraan…

(bij het huwelijk van mijn dochter) Huisje van glas kind van ons hart. Daar lag je zo klein zo teer. Je was, van was. Breekbaar was je. En wij mama en papa totaal geen ervaring met zorgen, keken uit naar elke dag. Naar elke morgen Huisje van glas dat is bij ons gebleven. God wat was je ver weg voor ons! Maar dat glas hield…

nog midden in mijn bloementuin vol lentegroei en zomerbloei sprokkel ik de vruchten van mijn bestaan bij elkaar opkomend groen verdroogde in een schrale wind tot zorgenkind een zomer die niet warmen wilde betrokken luchten die het hart verkilden ik las de aren van het veld heb als volwassene geoogst in geld de herfstmand…

Wat je van zo'n zorgenkind destijds niet had verwacht. Menig ouderpaar mocht willen dat het zo een kind bezat in plaats van een dat drugs gebruikt of afwijkt van het pad. De liefde is toch altijd nog het belangrijkste op aard. Zoals je die van hem ontvangt is hij miljoenen waard.…

heet hangijzer de (in)richting staat volop ter discussie toetsen en getoetst worden dagelijks werk leerlingen (niet) volgen leidt tot repercussies de claimcultuur werpt zijn schaduw vooruit geen commentaar de ultieme verdediging bleke bekkies bij docenten en directies gehesen stormlamp een demotiverend ding het onderwijs verwordt tot een zorgenkind…

alles nu beboet betalen wij ons straks helemaal scheel wordt alles nog wel vergoed Zorgen, Het ministerie lacht zich rot omdat wij alles gaan betalen zo spekken wij hun pot en kunnen niets verhalen Verzorgend, Ook de fiscus heeft plezier maar ons maken ze niet blij want er komen zeker een stuk of vier nieuwe formuliertjes bij Zorgenkind…

Vooral als het je "zorgenkind" is...auw! Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan hem, hoe zal het zijn, hoe redt hij zich...!? Is bidden nog mogelijk of stiekem informeren naar? Ik kán er niet meer tegen, ik ben óp van het piekeren...stom hè? Maar hij is ontstaan uit mij, heb ik dan geen recht?…

Klimaat, hét zorgenkind ons ideaal wat uiteindelijk weer op eigen benen kan gaan staan, ondanks alle inspanningen tekent het de onmacht van voortschrijdend inzicht en verval, ons als goden te laten verwennen, maar bekennen dat een volmaakte wereld, uiteindelijk niet bestaat.…

Waar de kikkers vrolijk kwaakten, Nederland mijn zorgenkind. Lalalailalailalalaila lalalailalalailalala lalalailalalailalalaila lalalailalalalalala Oh Nederland.…