Alle inzendingen over zware dagen

zware dagen van droefheid en gemis verdriet om degene die er niet meer is zware dagen waar geen einde aan lijkt te komen... en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn...…

vergadering geroezemoes alom aandacht wordt gevraagd het helpt niet echt maandacht wordt het dus een licht woord voor een zware dag…

als keien op de maag liggen mijn vragen daarbij ontlast ik ook nog traag dus komen de antwoorden na vele zware dagen…

pas dan als Gij mijn verweerde hand; gerimpeld met aderen beslagen ontvangt in de rust van uw schoot aanvaardt Gij mijn zware dagen…

Het leven valt me zwaar dag in, dag uit het bewerken van deze lap grond Met schop hark en riek de korrel en de kluit Het zaaien en het oogsten bij zonneschijn en regen Het zijn mensenhanden die de zwaarte wegen: van boer te zijn.…

Ik ben te moe, ik ga nu dus naar bed Het waren flinke volle zware dagen Het nieuws kan ik nu even niet verdragen Het spijt me maar er komt geen snelsonnet Ik val haast om, kan bijna niet meer schrijven Oké dan, hier: Die Mauro…

Hij werd geschopt, vernederd en geslagen Door Taliban, maar ook door de soldaten Hij heeft een visum, maar dat mocht niet baten Nu is hij binnen, na vijf zware dagen Hij ziet nog net de allerlaatste vlucht Verdwijnen in de grijsbewolkte lucht…

Voor mij zijn het bijzonder zware dagen. Voor mantelzorg maak ik me jaren sterk, Ik doe een heleboel vrijwillig werk, Maar niemand heeft mij dit jaar voorgedragen. Mijn naam stond niet bij de genomineerden, De lintjes gaan alweer naar de verkeerden.…

Oom Ewwe in het hooggebergte, evenredig was de zware dag gedeeld, wat kan ik nader vertellen? Ik plak mijn kauwgom op de wekker. Zo, de dag is voorbij. Droom zacht, oom Ewwe, ook de vijand is moe, die monteren we morgen weer op. Lekker slapen nu, meld ik me later, met nieuws van de maan. Amen, ome Ewwe, amen.…

Mijn handen in de lucht Mijn gedachten om me heen Mijn hart verlangend naar het onbekende Wat begon met de eerste droom Begon te glimmen als de zon, Want mijn vrije gevoel was een feit Lange zware dagen Veranderden in zwevende nachten, Want mijn moment was gekomen En tijden gingen voorbij Zwevend voelde ik mij vrij En mijn vrijheid…

Mijn haren in de wind Mijn gevoel als een kind Mijn hart dat hier de weg vindt Wat begon met lege gedachten Begon te veranderen als de natuur Met zijn mooie blaadjes op de grond Drukke zware dagen Veranderden in lichte en zweverige maanden, Want alles ging voor de wind En tijden veranderden snel Maar het mooie gevoel Bleef rond mij…

(Boektitelgedicht) De rivieren Eufraat en Tigris stromen echt al eeuwen IN BABYLON, tegenwoordig Irak SNEEUW dwarrelt en vaak stormt in dikke vlokken of stuif als de top van ARARAT na vermoeiende en zware dagen op zoek naar de ark van Noach eindelijk is bereikt Zelfs DE sportieve CHINEES heeft zeer scrupuleus vlag geplaatst…

Dag lief meesje vrolijk beestje met je mooie blauwe kuif. Sneeuw, geen eten ‘t niet meer weten zorg ik voor een volle ruif! Haal een vetbol bakje zaad vol rijg ook pinda’s aan een snoer. Kom maar pikken lekker bikken zo te hangen is een toer! Ik geniet zo van je salto zo te eten lijkt mij zwaar. Dag!…

Het meisje aan de waterkant zag wolken, grauw en hoog Het grassprietje in haar hand bevatte het nat van haar oog De hemel, stil in avondlicht rustte van een zware dag uit In haar hart klonk ’t gedicht haar stem was zonder geluid Door ‘t riet zuchtte de wind alsof hij gelijk ‘t meisje leed O, waarom was zij zo blind toen hij haar had uitgekleed…

Een jaar geleden zag je uit naar woorden die je opwaarts konden beuren ruimschoots werden zij met je gedeeld je lachte weer, je tanden bloot gelijk de zon doet na het duister stralen van vreugde over wat herwonnen was het voelde als een warme deken maar ging teloor in zeven weken de zware dagen keerden weer opnieuw de vraag; hoe je te…

Waar men u deze dagen meed zal de ware vriend niet van u wijken en, u behoedend voor bezwijken aan 't onzegbaar grote leed uw toegewijde steun zal blijken, elke zware dag voor u gereed.…

Maar ik word oud en zou wel wijzer moeten zijn en weten dat geen mens ooit kan ontkomen aan treurnis en verval, aan zware dagen. Ik hoop alleen de moed te vinden, steeds opnieuw, tot liefde en geduld, tot dragen.…

wat is er toch gebeurd in mijn leven ik was immers toch zo sterk toen huilde ik slapeloze nachten in pijnlijke onmacht om de zware dag van morgen weer te moeten doorstaan niet wetend hoe nu verder..…

Alleen kost het de komende dagen wel veel moed. Maak zware dagen, die ik de rest van mijn leven blijf dragen. Maar, als ik hier de juiste wijsheid uithaal, is dit hetgeen waar ik niet meer op faal! Ik ga proberen weer te leven. En de mensen de juiste liefde terug te geven!…

dat is lekker dat kan leuk worden de overgang heeft toegeslagen heb eens gezocht op internet en er wachten mij zware dagen allereerst is daar het humeur je bent blijkbaar niet te genieten je huid wordt droog en slap tegelijk je gaat rimpelen en krijgt hangtieten je temperatuur stijgt onverwachts je begint aan alle kanten te zweten en wat…

Er komen zeker toch wel zware dagen; Gij zult ons liefdevol terzijde staan en komt geen antwoord op zovele vragen toch willen wij weer hoopvol verder gaan.…

Al zijn er wel zware dagen. Maar ook daar kom je bovenop Het is allemaal nog te dragen. We gaan hopen, we gaan bidden. Alles komt een keertje goed. Maar we moeten wel geloven Dat het God is die dit doet. Een dikke kus van Gerdine! I’m thinking about you!…

met een donderende klap valt deze grauwe dag precies weer op de datum van welke dag het is vandaag gisteren gebeurde exact hetzelfde `t kan mogelijk een toeval zijn ze knijpt hem blauwe plekken in de lucht omdat de nacht haar in zijn klauwen kreeg en morgenavond zo goed als zeker zakt vast de zon weer in de zee…

Dan wordt het nacht, de laatste zware plank. Het einde van m’n bovengrondse dagen, een feestdag voor de wezens die gaan knagen. Resteren zullen knekels: lelieblank. En wee degenen die mij moeten dragen. Zij zullen niet beladen zijn met dank. De dode in de kist, beslist niet slank, zal van de kraaien heel wat veerkracht vragen.…

Het is zwaar maar waar haal je toch de kracht vandaan Je vechtlust en heel veel rust De strijd tegen de tijd Elke dag soms een lach soms een traan laat maar gaan Ik bewonder je BIJZONDER.....…

als zonden zwaar weegt ieder jaar van spijt je oude stoel staart leeg en koel verwijt ik wil mijn leven in verhalen geweven kwijt stem zonder kracht verdwaalt in de nacht van andere tijd…

bij iedere toets wordt mijn muziek weer zwaarder de toon weer dieper het verdriet weer zo dat er geen mens is die ook maar bevatten kan waar in mijn instrument de pijn verborgen zit…

verlies drukt door de dagen bepaalt opnieuw het zwaar gevoel wrok weegt niet meer nog wel de wroeging alleen nog jij zou mij weer kunnen leren hoe alles los te laten hoe licht de liefde…

Het wordt zwaar het leven. De gedachten zwerven over het onbestaande, op zoek naar iets positiefs. De vroegere fantasie is weggeëbd. De teugels die we vroeger in handen hadden, zijn slap geworden en sleuren ons weg. Wij kennen de diepgang van ons eigen niet meer. Het gaat berg af, altijd maar dieper …….…

die gedachten Mijn hoofd zo zwaar Dit afgelopen jaar…