inloggen

Alle inzendingen van Branka korac

75 resultaten.

Sorteren op:

Verwondering

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.358
Het lijkt gisteren dat ze de zonnedagen in mij zachtjes draaide en elke aanraking met haar voet beantwoorde hocus-pocus van liefde bezwering glazen potje jam vol vuurvliegjes sterrenvlinders en een maancroissant hocus-pocus, dromentasje van lachen en ongeduld vol aardbeienknikkers en kersenoorbellen verentijgers, papieren zwanen ballonnenkikkers…

Waar ga je heen?

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.431
Het zijn geen klanken van muziek die ons doen branden maar stilte tussen de noten die de branding draagt. Het zijn geen klanken van verlangen die wij dromen maar zachte en onuitgesproken dromen waarnaar de man verlangt. Het zij geen klanken van woorden die het zingen baren maar liefde tussen de pijn en vreugde die het levenslied zingt.…

Verloren

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.265
Ik rende haar achterna dwars door het hart van duisternis verdwaalde gazelle van het niet kunnen verwoorden schaduwenen, wildernis en waan, flarden van eens al gedroomde dromen zij rende mij achterna dwars door de duisternis van het hart verdwaalde gazelle herinnering aan jouw gezicht en handen dat samen met het licht en vertrapte ochtend…

Het lichaam van een verliefde man

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 493
Hij heeft miljoen sterren verzameld en warme dagen die een seizoen kan baren onthulling hoe de tijd, meester van alle illusies onder teder natuurgezang bezwijken kan en vergeten hoe zelfs de zon donkere vlekken draagt en ziel alhoewel bemind, ongezien blijft maar zijn huid liet lezen als brailleschrift ontdaan van alle zwachtels het…
Branka Korac5 september 2005Lees meer…

Vergeet niet ...

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 809
Wanneer je denkt zij is een vreemde geworden en kammen van herinneringen ernstig werk blijkt te zijn vergeet niet mijn belofte dat zwervende gevoel op de oude Boulevard van Liefde die kent nog onze passen daar doe iets onverwachts en kinderachtig zoals in de regen dansen of achteruit fietsen, op de muur onze namen schrijven en gek…
Branka Korac2 september 2005Lees meer…

Senryu

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 844
Onder de sterren in het hart van de wijsgeer taal is de spiegel…
Branka Korac16 november 2004Lees meer…

Banat

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 455
Ik hou van wanneer gouden velden mijn taille minnen en tarwekorrels aan mijn vingers hun zegeningen bieden, krekels in de hitte van middagzon onder de maïsbladen verborgen voor een dag van het leven, leven en zingen. Ik hou van wanneer de horizont, door tengere acaciabomen gebroken in verblindende licht blijft dansen en ringslang, lui, meet…

Liefde,onvoltooid...

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 930
Het lijkt zo lang geleden en voor iemand anders dat jij danste in je brandnetel jurkjes, oogverblindend, met ijzel schoentjes. O Liefde! Kijk naar mij! De oude zottin en boze teef die blijft (aan wat over is) maanbot knagen.…

Eva vraagt...

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.234
welke deel van mijn vrouw zijn is minder menselijk dan het menselijke in een man? welk woord van mijn taal is minder waard dan het woord gezegd en geschreven door een man? welk verlangen van mijn hart is slechts vlammen en nooit de brand? welke vrijheid spreekt mij niet aan? wat voor pijn doet mij minder pijn? en welke dood raakt mij…

Teleurstelling

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 511
Als hondsdolheid uit zwarte gebieden woorden arriveren zijlijnen van het leven zingend onder de veren kussens waar huidcellen en verborgen mappen liggen dromen trachten te overleven geduld van een schatzoeker lever van een dronkaard maag van een mens ik sta op en doe het raam open verse lucht helpt niet tegen…

Sisyphus

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 542
Overmoed waarvoor ik gestraft werd zelfs door de goden vergeten die rare gedaante die loopt met gebogen hoofd in gesprek met asfalt en grond stoeptegels en afval soms valt mee steen te zijn soms valt tegen want,ziet u die berg in onderwereld ben ik ook.…

Het graf

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.301
Jij wist dat mijn galopperende hart nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen. ...neem mij mee als een favoriete citaat, grappige anekdote, iets onnozels als bijgeloof nooit door een steeg lopen herinnering van geen bijzondere waarde als kleingoed van het leven die jij op elke moment kan kwijtraken zonder veel gemis en sentiment. Ik wist…

Hier zoen ik je

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 925
...hier zoen ik je in lentebed en paardebloemen gele ogen bemin ik je in zachtheid van deze warme ster laat mijn leven in jouw handen draaien en mijn hart touwtje springen om je navel ...hier zoen ik je in geruis en sappen van ontwakende aarde als kersenbloesems die menuet dansen laat mijn ziel in jouw glimlach draaien, blootsvoets twee…

Andalucía

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 519
Vier wilde merries Dood, Droom, Liefde, Wanhoop, hun hoeven scherp gesmeed snijden in zang bloemetjes op jurk vertrappen en verscheuren haar borsten openen, in haar navel dansen en zij verzet zich niet kortademig niet te stillen zij taalt naar altijd meer tragiek in haar gelaat de laatste vlam in stervende stieren zij Virgen de…
Branka Korac30 november 2005Lees meer…

Zonder jou

netgedicht
2.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 877
De dag uitgepakt als een schoenendoos van schoenen die niet bij me passen, met stem op de vlucht onder de gesloten oogleden onverdraagbare meren van vermoeden geen weerzien wel voelen in de borstkast opgesloten uren, ze willen naar het daglicht als alle afgeronde gedachten maar je schaduw is donkerder dan de duisternis onder gehemelte…
Branka Korac27 november 2005Lees meer…

Lachrimpels

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 489
Wij waren aan het meer van dromen in de schaduw van de treurwilg, vissend naar gedichten, grappen en verhalen wij waren soms heel stil en keken hoe de eenden cirkels op het water dansten in onze kamer dat een universum op zichzelf was geluk als origami hart varend op je lachrimpels, wij waren...…

Troost

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 698
Wanneer mijn verdriet 't verre sterrenlicht streelt en ondragelijke herinneringen de dagen opsommen wanneer ik denk hoe de mens is, alleen mengsel van geuren, dromen en kleuren snel vervagend in de stroom van de tijd en zonnebloemen, zwart, naar de grond staren met honderden vragen verzwaard, wanneer de maan als vergeten parel in een juwelendoos…

Geliefden

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 484
Waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet wij keren daar terug naar het verborgene vaderland en moedergronden elkaar grijpend in begrip hoe de zuchten 't gevoel vertalen en woorden van verstand vervreemd net als een zuigzoen kleven aan onze lippen onnozele vragen waar was je tien jaar geleden…

Zelfrealisatie

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 428
Volg me niet want waar ik ga en waar ik loop god is per ongeluk bevrucht en geboren als oneindige fuga van Bach alleen een mogelijkheid in de chaos stanza vers wiskundige breuk als dualiteit van de mens volg me niet waar ik loop er is geen dood en angsten die de cirkels van het leven sluiten of belevenissen van realiteit omlijsten…

Gemis

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 595
Voor het slapen gaan laatste gedachte is net een straathond zoekend naar de resten van de dag tot bot ontleedt hij de weg van voorhoofd naar achterhoofd en terug snuift achter de ogen overblijfsels van beelden en voor de nacht onderdak vindt tussen de kiezen waar ik je naam maal, je woorden en smaak van je lichaam als kinderlijke angst in…

Portret van Agatha Bas

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 555
Van af de eerste ontmoeting laat het niet los de wijze waarop ze ons volgt Tijdloze Agatha, speelt met één kijkmoment ernstig, ze zegt welkom en vaarwel vanuit de eeuwige deuropening die zekere honger naar de onsterfelijkheid van één vrouw en één kunstenaar bijtende in alle uren en ogen alsof ze kersen en appelen van de korte…
Branka Korac12 september 2006Lees meer…

Voor het vertrek

netgedicht
4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 1.454
Waar de zilveren maan in de pupillen verdwijnt het spookt, in december motregen één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene zwijgende op het gezicht van mijn moeder voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello traag, traag, traag innerlijke beweging die strekt zich als herinneringen en liefde dolken en verwijt en weer, liefde…
Branka Korac22 december 2006Lees meer…

Dierentemmer

netgedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 500
Het is hem door zijn moeder verteld dat hij omgekeerd werd geboren en hoe de vroedvrouw met de zweep om zijn voeten hem naar buitenwereld trok en zei ze nog, het zou niet gebeuren als hij niet in de buik, gelijk een man, wilde staan, wat op zich weinig goeds belooft want wie het dierlijke niet kent die is ook van de menselijkheid vervreemd…

Mist

netgedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 352
Mist kent alle verhalen en omzwervingen van ieders ziel vannacht keek ik in haar als onder het water met beide ogen open, kinderlijk verwonderd door onbekende vormen geuren en één roep, gezang kon net zo goed een vogel maar ook een lied van sirene zijn er was een zachte, verleidelijke dwang om die te volgen tot het uiterste…

Claire - obscure

netgedicht
4.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 1.617
Samenzwering tegen de wereld, ontwaken in je kus die ik drink en drink maanmelk in het speelse licht en mijn borstenaltaar vangt je handen, je adem als dansende lelietjes-van-dalen tot mijn kelk vol is met jouw dromen... één keer nog zucht je mijn naam en dan vouw je me op in schemering en satijn.…

Ruimtelijke ordening

netgedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 493
Jij wordt er mee geboren of niet, zeiden zij, de mensen met gevoel voor oriëntatie en kwadraten een doctrine, die hebzucht naar groter, breder en hoger, die ik blijf hekelen het komt door de maan hangend in mijn haar, treurend, niet zoekende naar een ruimere baan maar naar zijn schaduw, onder de kale takken daar, waar de kustlijn is…
Branka Korac15 februari 2007Lees meer…

Lichtwezens

netgedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 564
Goed gevoed met wijsheden en stommiteiten, openend onze ogen met kwaad of lieftalligheid (van woorden, kogels, gummiknuppels of machete!) aangekleed met de dromen van anderen wij bepalen wat lelijk is en wat schoon en trekken de schoenen aan die niet bij ons passen, meerdere malen wisselen wij van oor, wij verbieden de dieptes en de hoogtes,…

Gewichten

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 371
Ziels speleoloog was mijn spel in de ruimte zonder tijd en tijd, zonder ruimte, bracht jou uit mijn duisternis naar boven en nu, jij steigert in mijn schoot als wereld voor en na zondvloed mijn man, zei ik gisteren, ik hou van jou… maar met ochtend bedacht ik me ineens hoe heb ik jou van mijn geribde dromen gebouwd en toen jouw adem in de…

Bloesem

netgedicht
3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 2.036
Ik heb geen cadeautje en jij bent ver. In het park zag ik die, omgevallen en toch nog levende, kastanjeboom vol met kinderen, lachende, huilende schreeuwende, kinderen in zijn kroon, kinderboom met jouw geduld, mijn moeder ..en weet, er is bloesem op die omgevallen kinderboom, kinderbloesem, mijn moeder als kristallen belletjes in…

Ode aan jullie

netgedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 596
Jullie, die hier zijn, om woorden te openen zoals kerstcadeautjes, een doos van nieuwe schoenen, parfum of iets geheimzinnigs, nog nooit gehoord en gebruikt in deze tijden waar niemand leest en niemand luistert niet eens naar zichzelf of hun eigen stem want het is eng, verschrikkelijk de stem die roept van ver weg, spookachtig (weet u nog,…
Meer laden...