118 resultaten.
Afscheid
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.369 Soms moet je jezelf naar de
waterkant begeleiden. Tijd
voor een stevig gesprek.
Laten we een uitroepteken
plaatsen, een puntkomma
schrijven maar geen punt
zetten want die doet de deur
dicht. Laten we ons naar de
loopplank begeven. Jij gaat aan
boord terwijl ik mijn zakdoek
pak of net andersom. Spijt moet
een optie zijn, onvermijdelijkheid…
Adieu
gedicht
1.0 met 18 stemmen 22.041 Je leek een Florentijnse doodspage
met je sluike, halflange haar,
je matte, sombere gelaat,
je engsluitende zwarte tuniek
zelfs je ogen schenen git.
Je zong met een metalen alt.
Ik kon mijn ogen niet van je afhouden
en jij keek telkens terug tot ik bloosde.
Na het concert bleek je een banale
Engelse jongen van een jaar of zeventien
met…
Herfst
gedicht
3.0 met 356 stemmen 75.450 Nooit ben ik meer in mijn gedachten groot,
steeds zeldner denk ik dat mijn werklijk wezen
zich tonen zal en durven te genezen
van de steeds naderende duidelijker dood.
Vandaag zag ik de hemel door het weemlend lover
verbleken tot een doodlijk zuivere helderheid.
Ik heb mezelf nog van geen ding bevrijd
en er is haast geen tijd meer voor mij over…
Als ik straks ga (liedversie)
gedicht
1.0 met 19 stemmen 1.907 Wees niet boos mijn lief
Als ik straks ga ben je nog
In mij
Kwijnt het beeld van je bleek
Gelaat in schaduwen
Van tederheid
Wees niet boos mijn lief
Omdraaien en zwaaien
Zal ik niet
Als ik straks van je ga, beetje…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 264 stemmen 64.971 Als ik er niet meer ben
deel me dan uit als brood
onder de levenden
en weet...
tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn…
Dichterschemering
gedicht
1.0 met 38 stemmen 17.580 Het wordt erg stil om mij.
Alles rond me begint te lopen
op kussens. De zon, de bomen,
de bloemen staan gordijnen te kopen.
De muziek rijdt al in flessen voorbij.
Het duurt niet lang meer met mij.
-----------------
De Gids (1958)…
hoe een vader zich gedraagt op de trouwdag van zijn dochter
gedicht
2.0 met 123 stemmen 27.277 Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen
de nacht voor zij gaat trouwen
in de kamer van haar jeugd
Bereid een goede lichte maaltijd
pasta met kaas en paddestoelen
gedroogde tomaat en sla
glaasje wijn erbij
goed voor de slaap
Zet het schaakbord op tafel
en verlies na jaren
een korte partij
Verjaag de muggen uit haar kamer…
Wetend van afscheid
gedicht
3.0 met 76 stemmen 73.143 Wetend van afscheid
fiets ik met mijn oude lief
door de polder.
Ik heb hem geleerd dat
het Hollandse landschap
mooi is.
Ik laat hem dus niet
met lege handen achter.
Hij zal zijn vrienden kunnen vertellen
dat hij op vrijdag de zoveelste
de enige allochtoon in het bos was
en op een zondag in mei de enige
bruine man op de fiets
in de Hollandse…
Pil van Drion
gedicht
3.0 met 124 stemmen 38.707 de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken
in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon
de…
Adoptie
gedicht
2.0 met 135 stemmen 69.461 In de herhaling van klankloze
dagen de woorden verwezen
verweesd
blijft slechts het haperen
van de stem
echo's van verwarring
erosie van het zwijgen.
Pogend je afwezigheid te bezweren
zal ik vergeten klanken
op het spoor komen
verlaten woorden opnemen
met mijn mond ze helen
met mijn hand
voor hun kleine gestalten
een pleegouder…
Zoals een vrouw
gedicht
2.0 met 236 stemmen 51.892 Zoals een vrouw, die overloopt van melk en liefde,
haar linkerhand naar een kussen brengt,
in die gedachte wil ik afscheid nemen.
overschouwend, nog één enkele keer, uitsluitend
zachte gewassen.
niet het lichaam, de asse.
----------------------------
uit: 'Tirade', 419, 2007.…
Slaapwandeling
gedicht
4.0 met 318 stemmen 55.401 Ik heb vannacht met u gewandeld
in de dove lanen van de slaap,
en nu het morgen is geworden
is er niets veranderd,
dan dat die twee, die in den nacht tesaam
volkomen bij elkander waren,
mij weer alleen gelaten hebben in den morgen,
en samen verder zijn gegaan.…
Kwijt
gedicht
3.0 met 481 stemmen 129.485 Zo kwijt als dood
mag je niet gaan.
Hoe ruim ik op,
als ik niet eens
kan bellen, vragen
of je onze foto nog wel wil?
Dan blijft het eeuwig stil
in huis en ben je
niet eens weg, maar dood.
Nee, als ik je verlies,
dan hoop ik dat ik
op mijn zakken sla,
een poosje zoek
en dan ineens bedenk
dat jij allang
gevonden bent
door wie je liever…
een leeg huis
gedicht
3.0 met 94 stemmen 62.957 de trap ben ik
in 't midden opgegaan
om je te zoeken
zogenaamd je schilderijen
te zien
tussen de pilaren
loop ik van zaal naar zaal
langs witte wanden
reliefs van het heden -
je vloeren en deuren
onzichtbaar wit
lopen scheef van
opgeslagen verleden.
mijn handen voelen
de bloemen tussen 't steen
je ademende muren
en ik zoek de…
Liefdes 4
gedicht
2.0 met 118 stemmen 64.286 Geef mij je wellust, ik wil mijn ontij vieren,
Vergruis de steen waarop ik stoot.
Krauw mij tot regen, vervloek mijn tranen,
Omhels mij met jouw primitiefste leed.
Want beeld op beeld bega ik mijn sterven,
Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan.
Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen.
Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen.…
Eensklaps
gedicht
2.0 met 76 stemmen 62.406 Als een duif
opvliegt
neemt geen geluid
haar plaats nog in:
eensklaps
en wit
laat zij slechts
verte
in mij na
--------------------------------
uit: 'Gedichten 1958-1978'.…
De grote trek
gedicht
2.0 met 79 stemmen 68.862 Ik zag de overburen op een ochtend
hun koffers zeelucht pakken.
Mijn karavaan speelkameraadjes was de staart
van hun vlieger die wuivend uit het autoraampje
onder een balkon bleef steken
voor hij de hoek om boog.
Ze togen naar de Zandkastelen Stad
onder de rook van Amsterdam, zeiden de achterblijvers,
zonder de rook van Amsterdam, zeiden ze…
Anno 1946
gedicht
3.0 met 51 stemmen 25.505 Er zijn veel te veel jonge doden
Om rustig rond te kunnen lopen,
Overal weer kom je ze tegen,
Bleekjes, glimlachend en verlegen;
Bij vlaggen, halfstok in plantsoenen,
Hoor je jezelf hun namen noemen.
Zij willen zich ons niet opdringen,
Maar vullen je herinneringen.
Uit huizen waar nu vreemden wonen,
Zie je vrienden naar buiten komen…
Leven
gedicht
3.0 met 3 stemmen 837 Alle mensen die hebben bestaan
zijn vergeten op enkele na.
Ik vraag me af waarom
ze hebben geleefd en of het van belang
was voor henzelf dat ze hebben geleefd
maar dan toch om het leven zelf
voort te duwen tot meer bewustzijn.
Er zijn plaatsen op de wereld
waar de namen van de gestorvenen
zijn gegraveerd, in steen gehakt
om ze te kunnen…
November
gedicht
3.0 met 292 stemmen 86.030 Avonden lang zat hij dan in gedachten
verzonken. November brokkelde af
in winterse buien, waarbij een straf
soort duisternis zich ophoopte tot nachten
van slapeloosheid en eindeloos wachten
op het onontkoombare oordeel: Laf!
Zijn leven vervalsend tot aan het graf
zo was het, niet langer zou hij nog trachten
deze kwellende kennis te ontlopen…