497 resultaten.
Ruzie voorbij
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.604 Ik pluk de sterren uit de hemel
en graaf de maan op uit het zand.
Kijk alle schaduwen verdwijnen
ze lopen weg, ik zing en dans.
Ik haal het zonlicht naar beneden
en stop het in mijn schoudertas.
Nu loop ik zingend door de dagen:
het is zoals het vroeger was.
----------------------------------------------
uit: 'Zoals de wind om het…
Antipode
gedicht
2.0 met 35 stemmen 14.292 Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen…
Dag lief, dag avondlief
gedicht
2.0 met 43 stemmen 17.148 Dag lief, dag avondlief,
dag lief van het licht van de grachten.
Drie schikgodinnen spraken daar,
op die hoge hoek, moe en wit.
En de dansende jonge man
sliep, met de knieën tot zijn kin,
op het blauwe liefdeskleed
in de driehoek van hun vriendschap.
Dag lief, dag ochtendlief,
dag lief van het licht van de grachten.
-----------------…
Ik draai een kleine revolutie af
gedicht
3.0 met 26 stemmen 14.859 ik draai een kleine revolutie af
ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van het land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen…
In bed
gedicht
3.0 met 25 stemmen 16.940 Het is mij een droom te ontwaken
door een hand op het haar en de slapen
en de streling van zaaien en rapen
meer dromen te voelen maken;
hoor in het omhullend geruis
van een adem de zee, de wind
op een lang, leeg strand, en een kind
ver van het ouderlijk huis -
Zij vroeg mij waar we nu waren.
Het was herfst in mijn droom en ook buiten…
Echtelijke uren
gedicht
4.0 met 16 stemmen 4.237 Hij zei al eens heel trots
dat hij kan luisteren
zonder te luisteren
dus praat zij nu
tegen een slaapkamerwand
die na iedere zin
geïnteresseerd snurkt
Zij weet zij heeft
geen luisteraar nodig
maar moed om weer
te horen
mijn stem
zwijgend
in haar hoofd
haar fantasie
---------------------------------------------------
uit: 'Liefde…
Aan een terras
gedicht
4.0 met 12 stemmen 2.503 Zij zaten samen voor een gouden glas,
vroeg in de ochtend, aan een koel terras.
Zij dronken niet; tenzij elkanders ogen,
met blikken die — zo bitter jong — niet logen,
en spraken niet: de taal der liefde was
hun vreemd of geen van beiden boeken las.
Zij keken mijn kant uit en zagen niet
hoe spot in mij worstelde met verdriet.…
Atleet
gedicht
2.0 met 27 stemmen 11.727 Alle ramen zijn open. De geluiden van binnen en buiten
mengen zich; mengen zich met het licht en de gedachten.
Uiterst verwonderlijk is deze lijdzaamheid. Met handen
waarin geen zand en ogen onder leden wachten we lang.
Het zeggen is bijkomstig. In de verste stilste hoeken
is er plaats voor, tussen het gebeuren, naast het wachten.
Er beweegt…
Ik heb nooit
gedicht
3.0 met 45 stemmen 12.444 Ik heb
nooit
een echt woord gehoord
of het deed pijn
Om pijn
te schrijven
heb je
weinig woorden
nodig.
-----------------------------------
uit: 'Verzameld werk' 2003.…
Buik
gedicht
4.0 met 13 stemmen 7.158 Toen ik vanmiddag je buik had geaaid
Een beetje onnadenkend, liep meteen
Een koud ontroerde rilling door me heen.
De tijd werd vastgezet, toen teruggedraaid,
Gestopt op dat moment, de eerste keer
Dat ik je buik ooit zien of voelen mocht,
De vrijgevochten zachtheid die ik zocht,
Verlangend…
Jonge sla
gedicht
3.0 met 160 stemmen 69.154 Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.…
Het troostconcours
gedicht
4.0 met 2 stemmen 5.250 Er werd een wedstrijd in troosten gehouden.
Eén bracht een zondag mee met gregoriaans,
een worgengel, een zoon van God
en drie heel knappe jonge priesters.
Een schip naar Paramaribo.
Gezoen achter een sleutelgat.
- Men geeuwde zeer voornaam en hij verloor.
Eén bracht er mee: een kindertijd
met voetzoekers en knalbonbons,
de geur van jute…
Geschiedenis is ook
gedicht
2.0 met 30 stemmen 7.764 De brief die niet werd verstuurd
en die ik terug vind in een jas,
een warme, met op de rug
een winkelhaak.
Ik herinner mij dat schrijven
noch waaraan ik haperde,
behalve dat ik je niet meer schrijf,
om antwoord dat uitbleef kwaad.
---------------------------------------
uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…
Last
gedicht
2.0 met 16 stemmen 4.844 Ik kan vandaag niks hebben,
niks hebben om me heen.
Ik scheld en schop en schieten
kan ik op iedereen.
Vandaag kom ik uit bed,
maar met mijn verkeerde been.
De fiets van onze buren
beneden in de hal,
die stoort me nu al weken.
Vandaag krijgt hij een knal.
Vandaag ben ik geprikkeld,
een netelig geval.
Dat hondje in de Hoogstraat
doet…
Huis in mij
gedicht
3.0 met 22 stemmen 11.762 Het huis herademt mij, eindelijk.
Het legt zijn moederlijke muren
op de mijne. Behaagziek laat het deuren
in sloten vallen, slaat luiken open, klapt
ze weer dicht. Het diept vergeten licht
op uit zijn kelders, haalt op zolder bestofte
dromen uit het rag tussen de balken vandaan.
Vleermuizen of dode tantes worden wakker,
fladderen op…
Opgehemeld door geleerden
gedicht
3.0 met 31 stemmen 16.125 Opgehemeld door geleerden
waar hij in zijn jaloers gewoel
mee competeerde, zich bij voegde –
Terwijl de vrouwen die hij, in zijn angst
van ze te houden, zwetend streelde
zwijgen als het graf.…
RADIOBERICHT
gedicht
4.0 met 5 stemmen 6.753 Te Grave beneden de sluis
voorbij de zware deuren
mag mij het water sleuren
en kantelen met geruis.
- Grave beneden de sluis.
'Wij geven de waterstand.'
O God, hoe kon het gebeuren -
gesloten het venster, de deuren,
gebannen uit liefde en huis.
- Grave beneden de sluis.
'Wij geven de waterstand.'
Grave, dat is groen land
en water…
Risk
gedicht
4.0 met 26 stemmen 12.773 de aanranding is ingezet
je zegt - ik brand
je breekt de borden wentelend
zeep en gifgas zijn ontstoken
je toont een blote hand waarmee
je mij in stukken hakt en achterlaat
mijn zeeën raken uitgelopen ik heb geweend
een grote man een landschap in mijn palm
dat je een stalen bekken maakt
de padden op hun hurken zet
en met een mot mij…
Hemelsbreed
gedicht
3.0 met 26 stemmen 10.305 - VEERTIG SOORTEN GEKTE - EN IK die geloofde
Dat mijn voorhoofd volliep met heelal
Bij elke stap naar een kompas
Met - omgekeerde hartslag en - gedoofde
Schaduw. Hoor ik in het carnaval
Mijn stem die ik noteerde en herlas
Tot de wind mij beterschap beloofde?
Diep in mijn huis woont een veertigtal
Vreemden. Met één gezond verstand in hun…
onvermogen
gedicht
3.0 met 96 stemmen 20.296 in de spelonken
van mijn geest
in duisternis gehuld
tussen de stronken
van mijn vrees
ligt mijn verloren schuld
in de kerkers
van mijn verlangen
in ware droefenis
tussen zwak en sterk
gevangen
ligt mijn vergiffenis
in de plooien
van mijn geweten
in vreemde vorm verbogen
tussen ziel en zaligheid
vergeten
ligt mijn onvermogen…