337 resultaten.
Klondike
gedicht
3.9 met 11 stemmen 1.860 zo blijft men trouw
omdat men wel niets beters weet
dat men zou kunnen doen of redden kon
van wat men niet vergeet.
men denkt wat na
men denkt wat over
men keert eens terug
naar 't welbekende lover
te welbekend, te laat reeds in de zomer.
het beste lijkt maar de balans
eens op te maken
en dan een soort van trouw
een soort van residu
van…
Terwijl je loopt
gedicht
2.6 met 42 stemmen 1.490 Komt er in de natuur een rechte lijn voor
denk je;
de horizon is er een
en de zgn. pijpestelen als het giet,
spiegelbeelden in een waterplas,
de lijn die ze van de wereld scheidt - alleen
met je oog half
in het water zie je dat precies;
evenwicht is ook zoiets, een vrouw
als ze, de handen gevouwen
om haar knie, met je praat, het tere
streepje…
Zo lag ik wel
gedicht
3.2 met 5 stemmen 2.580 (Zo lag ik wel
en lig ik nog: liefde
vernieuwt en verdiept zich.
Steeds meer huiden wierp ik af -
nu eindelijk in mijn eigen
laatste vel,
ben ik kwetsbaarder dan ooit)
-------------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Misverstand
gedicht
3.5 met 29 stemmen 6.579 ze is de weg niet kwijtgeraakt
ze heeft zich niet vergist
ik zal het steeds herhalen
zij wou zichzelf verdwalen
omdat ze hier de weg niet wist
ik zou haar kunnen vinden
als ik dat werkelijk wou
als ik maar niet zo bang was
dat ik zelf verdwalen zou.
--------------------------
uit: Chrysallis, 1978.…
Waf waf waf
gedicht
2.8 met 13 stemmen 6.240 Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van
kokkelgeur, het ganzenei moet stuk voor stuk
gezwellen. Toe maar, bakkelei wat bokbederft, jij
stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en
dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij.
Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap
zweet in appeltaart vol hoedendoos en razernij?
En dat octaven…
Maar hij vergat
gedicht
3.4 met 45 stemmen 20.149 Maar hij vergat haar te kussen
en toen hij het kasteel verliet was het stil
achter hem,
de lucht was grijs,
de rozenhagen hoog en stijf,
er scharrelden wat mussen rond,
maar hij had haast, wist niet waarom,
en toen iemand hem staande hield en vroeg
of het al donker was
wist hij ook dat niet
en zei dat het waarschijnlijk nog licht was
en dat…
Zwaluwen en een zuiver hart
gedicht
3.1 met 21 stemmen 7.223 het zijn zulke vreemde tijden
de dag verliest zich al vroeg in schemer
terwijl bloemen zich verdringen
in te kleine tuinen
iets verderop loopt de jongen met
het zuivere hart maar
met een getekende grijns
onverstaanbaar door de nieuwbouwwijk
waar mensen als zwaluwen
hun huizen binnen vliegen
omgeven door geuren van vijf uur
-------------…
De man en zijn tas
gedicht
2.3 met 12 stemmen 5.973 Zijn tas is van het soort om mee naar school te gaan;
hij kocht hem laat, de leerplicht al verzaakt.
Hij kocht hem om te worden heengezonden met een ideaal,
dienstwillig diplomaat te zijn van wat hij miste.
Zo ziet men hem op straat: een man met dichtgeknoopte jas,
de tas waarvan de inhoud steeds wordt uitgedeeld, uiteengezet.
Zijn leven is…
Showen en trippen
gedicht
3.9 met 7 stemmen 6.860 Er is zielsveel geluk nodig in deze jurk met vertedering naar buren
te kijken die rond middernacht hun afvalzak in een container doen.
Er is zielsveel geluk nodig in deze jurk een taxi aan te houden die onwillig is
je tot buiten de stad te rijden waar loofwoud staat dat zich voortplant.
Er is zielsveel geluk nodig deze jurk dronken en klaarwakker…
Het kwijt zijn van dingen
gedicht
3.3 met 25 stemmen 10.792 Het kwijt zijn van dingen
is een grootse vorm van zelfhaat.
Hoe hard alle andere dingen
ook roepen: 'Maar wij zijn er toch?'
je zoekt, steeds kleiner,
steeds dieper begraven
onder wat je vond, terwijl het buiten
langzaam donker wordt.
--------------------------------------
uit: 'Het ging over rozen', 2002.…
Strijd
gedicht
4.9 met 14 stemmen 1.546 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Lichaam en ziel
gedicht
2.4 met 18 stemmen 6.830 de liefste broer van de hele wereld dobbelt stenen
van het viaduct, telt de ogen en keert terug naar start
om een sollicitatiebrief te schrappen.
speeksel druipt mee de envelop in,
als lichaam en ziel verlangt het
hereniging, kent niet de reglementering ter zake.
'het kan morgen alleen maar beter.
wij wensen u veel succes.'
broer spingt…
Ondersteboven
gedicht
3.9 met 22 stemmen 5.225 het stormde
windkracht negen maar liefst
volgens het knmi
en die jongens kunnen het weten.
de bomen bezemden, wild geworden,
met hun wintertakken
de wolken weg
en even leek het of
de hemel keukenzeil geworden was
of een ijsvloer:
de wereld stond op zijn kop
hier voelde ik me
om de een
of andere reden
nu eens buitengewoon prettig bij…
Je bent alleen
gedicht
4.9 met 100 stemmen 2.044 Je bent alleen met wat je weet. Je kent je hoofd
van binnenuit, voelt hoe het hart vergeefser reikt
naar wie voorgoed erbuiten blijft, hoort
dat de stem geleidelijk verstomt
je schrijft nog tegen het vergeten in, verwoed,
met inkt die uit je aderen druipt
tot adem stokt, ook voor je zelf
de schedel sluit.
------------------------------…
Op de Overtoom
gedicht
4.2 met 5 stemmen 5.681 Het dooit op de Overtoom
maar het vriest ook al weer op
melden mijn voeten
die mijn dag verlopen
ik blijf dicht bij huis
steeds dichter
dat is mijn leeftijd
wolken worden zwaarder van ontkleur
de geur van gisteren hangt nog aan me
ik at net een vriend
we braken het brood
en deelden de doden
we zijn al bijna uit zicht
wij lachen nog
wat…
Vergezocht
gedicht
2.6 met 31 stemmen 6.460 Er was een huis waar weinig kon gebeuren
omdat aan bijna alles was gedacht
en iedereen een plaats had. Elke nacht
vergrendelden we ritueel de deuren.
Er kwamen brieven die ik moest verscheuren:
geen interesse voor de buitenwacht.
Wat nodig was werd achter langs gebracht.
Er waren geen contacten met de buren.
Exact het midden was de boekenkast…
Draad
gedicht
3.4 met 8 stemmen 4.289 ik loop op de weg die zich doorknipt, mijn been leest het zwart.
Al het zien zien zien, waar is het goed voor,
wat is er dat ik zie dat ik niet weet,
wat ik niet zie vul ik in, ik merk geen verschil.
Ik loop op de weg die zich doorknipt, ik dek één oog af.
Wat ik weet hoef ik niet te vergeten,
je hals, je hand met het vismes, je zilveren oksel…
Het actuele en het ongelooflijke
gedicht
3.3 met 12 stemmen 8.702 En struikelde
zonder armslag behalve de vrije, terwijl toch
in de ochtenddauw melkchloor me de adem kortte:
haalde adem languit. Spreid en sluit en opgelucht
herboren, beentje gelicht door boom of steen.
Wat maalde ik erom dat ik even bleef zitten
met de handen geheven, dat passanten
uit hoofde van de legende een scheve blik lieten vallen…
Vertrek
gedicht
3.2 met 30 stemmen 10.922 een kind gaat weg. ik sta met lege handen. ten afscheid
de vertrouwde blik voordat de zonnebril.
handen tastend naar de veiligheidsriem.
de uitgestorven straat. ik zwaai maar wat. het is of
alle licht verbleekt. of alles vekilt. of ik diep
vanbinnen van geen schuld wil weten. harde
verwijten over en weer. na elk vertrek zin ik op woorden.
om…
Steen
gedicht
3.1 met 20 stemmen 7.587 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leert, kinderen, dit uit zijnen mond:
houdt steeds een vuist boven de grond.
------------------------------------------------------…