53 resultaten.
Strijken III
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.171 Dit kleine werk waarvoor
zij wekelijks komt, doet zij
als altijd blij, gedachteloos.
Zo kent het drooggoed lang haard handen
het zwijgend schikken, strijken
tot de laatste vouw.
Onzeker als zij is geworden
is goed niet goed genoeg voor haar
dus dient de laatste rimpel steeds gestreken.
Op keukentafel en de dunne deken
schept zij een binnenzee…
In dat pakhuis
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.805 In dat pakhuis
lag alleen nog verstarring
opgeslagen
in onwrikbare rekken
lagen de gereedschappen
aan elkaar geklonken
en in een hoek stond rechtop
een roestige overall
met niemand erin.
--------------------------------------------
uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…
Ze is zo groot
gedicht
3.0 met 4 stemmen 7.227 Ze is zo groot, zo warm, zo zonnig.
Ze haalt haar wijsheid uit een land
waar vuilnisbakken zijn beverfd met bloemen;
's zomers zeilt zij op haar houten ledikant.
Haar lach vliegt zeer omslachtig
als een fazant bijvoorbeeld door het lokaal,
zo kleurig ook; zij houdt van allemaal
en niemand is alleen gelaten.
Ze kan niet haten.
Op het bord…
Brieven
gedicht
4.0 met 4 stemmen 9.639 Die moet ik nog schrijven, en die
dat ik gezond ben
dat ik gisteren dronken was in een grieks café
daarna in een turks café, in een noors
dat ik me instel op ene hoge
zeer hoge gasrekening
en andere dingen aan anderen -
grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld
dat iemand zei:
gij hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde
terwijl…
Men moet
gedicht
4.0 met 14 stemmen 7.086 Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen…
Heer van lak
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.783 en grondverf, meester van dit schildersbedrijf,
van liefdevol strijken over de posten van de deuren
als waren het houten dijen, van blozend kleuren
met zachte kwasten van roofdierharen,
branden, schaven en met de vingertoppen schuren,
van glad als tot kunststof trekken van de lakken
in duizenden tinten.
Dit bedrijf, dit gehoond ambacht
dat…
Ellebogenwerk
gedicht
4.0 met 9 stemmen 11.034 Hij ziet de toekomst voor zich als mals gras.
Hoor hem zijn kaken roeren. Hij heeft trek.
Omzien geeft voor een zakenman geen pas.
Maar morgen is er altijd tijdgebrek.
Agenda's heeft hij en zijn aktetas
Zit vol prognoses, tot de jongste dag,
Van opwinding beslaat zijn brillenglas
Als hij naar nog een gaatje zoeken mag.
Hij graast de toekomst…
Iemand moet de tafel dekken
gedicht
3.0 met 7 stemmen 8.798 Maar ik heb het gisteren al gedaan ik heb
de glans in de glazen gelaten ik heb
het bestek weer eens opgewreven ik heb
gezegd wat er lekker zou worden ik heb
mijn handen gewassen gewassen ik heb
mijn handen gewassen ik heb
etiketten gelezen, ik ken ze, ik heb
me verzet tegen oorlog want dat het
gedaan moest zijn ja, met die onzin,
gehoopt heb…
Contraprestatie
gedicht
3.0 met 26 stemmen 9.897 Ik doe niet veel, 'k breng de dagen door
met punten slijpen. 'k Weet van vóór
nauw'lijks dat ik van achteren leef
noch wat voor zin of nut het heeft.
Als 't puntje goed is, zet ik hier
of daar een krul op het papier,
O, 'k schaam mij wel eens: uit mijn hand
kwam nooit iets nuttigs voor dit land!
Soms, onder 't slijpen groeit de wens…
METEN & WEGEN
gedicht
2.0 met 84 stemmen 23.812 voor Anton K.
Of het tijd kost Korteweg te zijn.
De schotels in de lucht houden, probeer je.
Je doet natuurlijk maar wat.
Gisteren zei iemand het past of fluit ernaar.
Iemand zei genen van belangstelling
woekeren/ denkers willen verspillen!
Het kost niet per se tijd maar het hoofd
(denken aan de liggende jaren, een…
Visser van Ma Yuan
gedicht
3.0 met 297 stemmen 67.326 onder wolken vogels varen
onder golven vliegen vissen
maar daartussen rust de visser
golven worden hoge wolken
wolken worden hoge golven
maar intussen rust de visser
--------------------------------------------------------------------
uit 'Verzamelde Gedichten' van Lucebert (1924-1994)…
Hoe opvallend
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.455 Hoe opvallend zijn de letters
op het draaiend, voortdurend ooit
beschaduwd oppervlak.
Wat een achtergrond! In het licht
daarvan kan niets onopvallend zijn.
Men kijkt het best op een afstand toe.
Straks komt er specie uit
de opening die zich ergens
concreet en zinvol instort.
Hoe veraf is het betonrot nu.
---------------------------------…
Glazenwasser ziet schilderijen
gedicht
2.0 met 182 stemmen 15.294 Auto's, gelach, geraas: alles slaat dood
op zeven hoog. Ik hoor alleen mijn spons
en het verkouden knarsen van het staal
waaraan ik hang. Soms spreekt een wolk mij aan
of gis ik wat een meeuw te zeggen heeft.
De mensen: druk, wit, stemloos, achter glas.
Op acht hoog kunst. Dat meisje daar, die lach,
wie heeft haar zo bespied dat ze immuun…
Onder lijn 4
gedicht
2.0 met 60 stemmen 14.127 De werkers kwamen fluitend van karwei,
staken de rijweg over, dromden rond de halte.
De adel van hun kracht beschaamde mij:
triest hing daartussen, zinloos, míjn gestalte.
Een eerlijk broodblik priemde in mijn kraag,
een zwaar beslagen schoen rustt' op mijn tenen.
Mijn leven had nog nooit zo leeg geschenen:
ík had alleen een plaat gekocht…
Roeping
gedicht
4.0 met 92 stemmen 27.891 Boven de smetteloos gebleekte kleren
staat haar gezicht als onecht jong,
verheven in de macht van hoger sferen
voert zij gedachteloos de opgedragen rituelen.
Het klimmen van de jaren laat geen sporen,
hoogstens de harde echo van haar blik
en de metalen weerklank van haar stap.
haar roeping blijkt het meest
als, op de grens van waanzin…
Voor de personeelsavond al bleek
gedicht
2.0 met 34 stemmen 9.412 Vóór de personeelsavond al bleek
dat de Turken liever niet in
de kantine wilden eten. Het feest zelf
begon met een toespraak van de voorzitter
van de ondernemingsraad. Hij liet het
niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk
van waardering overhandigde hij Meneer
Carli een tegel met de tekst: 's Morgens
voor de koffie niet zeuren. Natuurlijk…
Ik schreef eens een gedicht...
gedicht
2.0 met 61 stemmen 20.630 Ik schreef eens een gedicht
en het gedicht stond op, deed een stap achteruit
en bekeek mij -
argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan
kijken
bekeek het gedicht zijn dichter.
Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies
zoals ik geschreven had,
en de deur ging open en op de drempel stond -
maar dat had ik niet geschreven, dat…
DE SECRETARESSE
gedicht
2.0 met 64 stemmen 17.214 De hese toonaard van haar 'ja meneer,'
doet hem zijn brieven onbekookt bekorten.
Wat ook aan zijn ethiek mag schorten,
hij is gehuwd en stelt zich nog te weer.
Haar zoele blik drijft spanning in zijn post.
En 't brievenboek legt zij zó innig neer
dat haar elektrisch haar hem zacht en teer
het voorhoofd streelt en weerstand kost.
Met droge…
In de mijn
gedicht
2.0 met 154 stemmen 33.237 Van steenkoollaag tot laag, langs schommelende
kabels van het bijna niet meer weten,
klim je langzaam door de jarenlange schacht
die van de oorsprong naar het hoegenaamde einde
leidt, uit ingestorte tunnels en kanalen, langs de
breuklijn van het allerlaatste licht omhoog,
bereikt ineengevouwen als een kreeft uiteindelijk
de rand van het verlaten…
Begraafplaats
gedicht
3.0 met 48 stemmen 32.806 De mannetjes die hier wat werken
doen alles maar op hun gemak,
ze harken de paden en perken
en scheren de sierheesters strak.
Ze weten van elk van de zerken
het nummer, de rij en het vak;
ze zouden het zeker bemerken
wanneer er een dode ontbrak.
Dat zal ook wel nooit meer gebeuren.
De mannetjes kennen hun plicht,
het hek met de ijzeren…