inloggen

Gedichten over werk

53 resultaten.

Strijken III

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.171
Dit kleine werk waarvoor zij wekelijks komt, doet zij als altijd blij, gedachteloos. Zo kent het drooggoed lang haard handen het zwijgend schikken, strijken tot de laatste vouw. Onzeker als zij is geworden is goed niet goed genoeg voor haar dus dient de laatste rimpel steeds gestreken. Op keukentafel en de dunne deken schept zij een binnenzee…

In dat pakhuis

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.805
In dat pakhuis lag alleen nog verstarring opgeslagen in onwrikbare rekken lagen de gereedschappen aan elkaar geklonken en in een hoek stond rechtop een roestige overall met niemand erin. -------------------------------------------- uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…

Ze is zo groot

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 7.227
Ze is zo groot, zo warm, zo zonnig. Ze haalt haar wijsheid uit een land waar vuilnisbakken zijn beverfd met bloemen; 's zomers zeilt zij op haar houten ledikant. Haar lach vliegt zeer omslachtig als een fazant bijvoorbeeld door het lokaal, zo kleurig ook; zij houdt van allemaal en niemand is alleen gelaten. Ze kan niet haten. Op het bord…
Ed Leeflang25 september 2023Lees meer…

Brieven

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 9.639
Die moet ik nog schrijven, en die dat ik gezond ben dat ik gisteren dronken was in een grieks café daarna in een turks café, in een noors dat ik me instel op ene hoge zeer hoge gasrekening en andere dingen aan anderen - grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld dat iemand zei: gij hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde terwijl…

Men moet

gedicht
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 7.086
Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen men moet nog boodschappen doen voor het donker de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters een harnas aanmeten, ijswater koken leren men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen zijn huis ontwennen…

Heer van lak

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.783
en grondverf, meester van dit schildersbedrijf, van liefdevol strijken over de posten van de deuren als waren het houten dijen, van blozend kleuren met zachte kwasten van roofdierharen, branden, schaven en met de vingertoppen schuren, van glad als tot kunststof trekken van de lakken in duizenden tinten. Dit bedrijf, dit gehoond ambacht dat…

Ellebogenwerk

gedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 11.034
Hij ziet de toekomst voor zich als mals gras. Hoor hem zijn kaken roeren. Hij heeft trek. Omzien geeft voor een zakenman geen pas. Maar morgen is er altijd tijdgebrek. Agenda's heeft hij en zijn aktetas Zit vol prognoses, tot de jongste dag, Van opwinding beslaat zijn brillenglas Als hij naar nog een gaatje zoeken mag. Hij graast de toekomst…

Iemand moet de tafel dekken

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 8.798
Maar ik heb het gisteren al gedaan ik heb de glans in de glazen gelaten ik heb het bestek weer eens opgewreven ik heb gezegd wat er lekker zou worden ik heb mijn handen gewassen gewassen ik heb mijn handen gewassen ik heb etiketten gelezen, ik ken ze, ik heb me verzet tegen oorlog want dat het gedaan moest zijn ja, met die onzin, gehoopt heb…

Contraprestatie

gedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 9.897
Ik doe niet veel, 'k breng de dagen door met punten slijpen. 'k Weet van vóór nauw'lijks dat ik van achteren leef noch wat voor zin of nut het heeft. Als 't puntje goed is, zet ik hier of daar een krul op het papier, O, 'k schaam mij wel eens: uit mijn hand kwam nooit iets nuttigs voor dit land! Soms, onder 't slijpen groeit de wens…

METEN & WEGEN

gedicht
2.0 met 84 stemmen aantal keer bekeken 23.812
voor Anton K. Of het tijd kost Korteweg te zijn. De schotels in de lucht houden, probeer je. Je doet natuurlijk maar wat. Gisteren zei iemand het past of fluit ernaar. Iemand zei genen van belangstelling woekeren/ denkers willen verspillen! Het kost niet per se tijd maar het hoofd (denken aan de liggende jaren, een…

Visser van Ma Yuan

gedicht
3.0 met 297 stemmen aantal keer bekeken 67.326
onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser -------------------------------------------------------------------- uit 'Verzamelde Gedichten' van Lucebert (1924-1994)…
Lucebert3 november 2021Lees meer…

Hoe opvallend

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 7.455
Hoe opvallend zijn de letters op het draaiend, voortdurend ooit beschaduwd oppervlak. Wat een achtergrond! In het licht daarvan kan niets onopvallend zijn. Men kijkt het best op een afstand toe. Straks komt er specie uit de opening die zich ergens concreet en zinvol instort. Hoe veraf is het betonrot nu. ---------------------------------…
Paul Bogaert30 augustus 2021Lees meer…

Glazenwasser ziet schilderijen

gedicht
2.0 met 182 stemmen aantal keer bekeken 15.294
Auto's, gelach, geraas: alles slaat dood op zeven hoog. Ik hoor alleen mijn spons en het verkouden knarsen van het staal waaraan ik hang. Soms spreekt een wolk mij aan of gis ik wat een meeuw te zeggen heeft. De mensen: druk, wit, stemloos, achter glas. Op acht hoog kunst. Dat meisje daar, die lach, wie heeft haar zo bespied dat ze immuun…
Menno Wigman26 augustus 2021Lees meer…

Onder lijn 4

gedicht
2.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 14.127
De werkers kwamen fluitend van karwei, staken de rijweg over, dromden rond de halte. De adel van hun kracht beschaamde mij: triest hing daartussen, zinloos, míjn gestalte. Een eerlijk broodblik priemde in mijn kraag, een zwaar beslagen schoen rustt' op mijn tenen. Mijn leven had nog nooit zo leeg geschenen: ík had alleen een plaat gekocht…

Roeping

gedicht
4.0 met 92 stemmen aantal keer bekeken 27.891
Boven de smetteloos gebleekte kleren staat haar gezicht als onecht jong, verheven in de macht van hoger sferen voert zij gedachteloos de opgedragen rituelen. Het klimmen van de jaren laat geen sporen, hoogstens de harde echo van haar blik en de metalen weerklank van haar stap. haar roeping blijkt het meest als, op de grens van waanzin…

Voor de personeelsavond al bleek

gedicht
2.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 9.412
Vóór de personeelsavond al bleek dat de Turken liever niet in de kantine wilden eten. Het feest zelf begon met een toespraak van de voorzitter van de ondernemingsraad. Hij liet het niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk van waardering overhandigde hij Meneer Carli een tegel met de tekst: 's Morgens voor de koffie niet zeuren. Natuurlijk…
Thomas Rap2 november 2020Lees meer…

Ik schreef eens een gedicht...

gedicht
2.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 20.630
Ik schreef eens een gedicht en het gedicht stond op, deed een stap achteruit en bekeek mij - argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan kijken bekeek het gedicht zijn dichter. Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies zoals ik geschreven had, en de deur ging open en op de drempel stond - maar dat had ik niet geschreven, dat…

DE SECRETARESSE

gedicht
2.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 17.214
De hese toonaard van haar 'ja meneer,' doet hem zijn brieven onbekookt bekorten. Wat ook aan zijn ethiek mag schorten, hij is gehuwd en stelt zich nog te weer. Haar zoele blik drijft spanning in zijn post. En 't brievenboek legt zij zó innig neer dat haar elektrisch haar hem zacht en teer het voorhoofd streelt en weerstand kost. Met droge…

In de mijn

gedicht
2.0 met 154 stemmen aantal keer bekeken 33.237
Van steenkoollaag tot laag, langs schommelende kabels van het bijna niet meer weten, klim je langzaam door de jarenlange schacht die van de oorsprong naar het hoegenaamde einde leidt, uit ingestorte tunnels en kanalen, langs de breuklijn van het allerlaatste licht omhoog, bereikt ineengevouwen als een kreeft uiteindelijk de rand van het verlaten…

Begraafplaats

gedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 32.806
De mannetjes die hier wat werken doen alles maar op hun gemak, ze harken de paden en perken en scheren de sierheesters strak. Ze weten van elk van de zerken het nummer, de rij en het vak; ze zouden het zeker bemerken wanneer er een dode ontbrak. Dat zal ook wel nooit meer gebeuren. De mannetjes kennen hun plicht, het hek met de ijzeren…
Meer laden...