Alle inzendingen, jaar 2001, week 32

Ik werd door mijn gezondheidszorg gehinderd, Maar nu is er een middel op de markt Dat onze kansen op een hartinfarct Opeens met liefst twintig procent vermindert. Dus als ik elke dag vijf pillen slik Heb ik nooit last meer van mijn rikketik.…

Zij was als tikgeit indertijd bedreven Vanaf haar jeugd tot aan haar AOW, Mijn ingedutte nicht van honderdtwee, Maar nu komt zij getikt en wel tot leven: Nu zij zesduizend gulden kan verdienen Zit zij gereed achter haar typemachine.…

U weet toch ook dat Claus in alle jaren Zich naar behoren van zijn taken kweet In alle functies die hij heeft bekleed; Alleen zijn nierfunctie gaat zorgen baren. Betoon u dus een dankbaar onderdaan Door aan de prins uw nieren af te staan.…

De stilte is mijn fantasie van woorden en momenten van de dag die mij vraagt waarom ik lach en niet meer weet wie ik zoek met mijn gedachten…

Weer schijnt het Jesus Gil y Gil te lukken Dat hij in Spanje aan de cel ontsnapt, Want van de schurk, arglistig en doortrapt, Verdwenen plotsklaps alle rechtbankstukken. En toch is die verdwijning niet bijzonder: In Jesus' naam gebeurt zo vaak een wonder.…

ik bloem onuitgesproken woorden aan elkaar en geef haar dit boeket dat nog geurt naar het korenveld waarin we vrijen met de zomer de papaver houdt nog zijn rode blaadjes en bewaart net voor de oogst mijn jeugdliefde mijn stille droom mijn intiem verlangen hier op het slagveld uitgedorst, doodgeklopt omgespit en begraven ze legt de…

Halenka heeft de moed om heel gedwee en honigzoet me haar twee heuveltjes te tonen puur, zuiver en zonder silikonen twee perzikzachte vruchten strelen is affectie met Halenka delen teder minnekozend lichtjes blozend beroer ik met veel innigheid Halenka's trots en heerlijkheid…

Augustusochtend. Nevel, een oranje zon zoekt zijn weg omhoog.…

Wij reden door de tunnel met de wagen En waren toch wel lichtelijk bevreesd En daarom was het eventjes groot feest Toen wij wat verderop het licht weer zagen. Het einde van de tunnel, meende ik, Maar niks, er stond een auto in de fik.…

Met mijzelf als vriend Heb ik geen vijand nodig Vechtend tegen de molens van tijd Vrezend voor mijn eigen angst…

De vogels fluiten Ik zit buiten in de vrolijke zon En aai heel zacht en heel voorzichtig De aarde; met mijn voeten het gazon…

Zolang men prijst in koddige bedragen Waar je niet eens echt in betalen kunt Heeft de gewenning aan de nieuwe munt Naar mijn idee dit jaar geen kans van slagen. In Nederland vertrouwt de consument De veelgeprezen euro voor geen cent.…

Met elke stap is dichtbij wie me niet meer aankijkt niet meer vraagt of ik besta en niet meer begrijpt zonder mijn schaduw en een gezicht dat ik niet herken in alle vragen die me blind en hopend achterlaten dat ik niet meer eenzaam ben…

Eenzaam is het begin dat ik zoek en altijd achterlaat met een hoopvol einde dat me vragend weer nieuwsgierig maakt.…

Het lachje speelt om haar mond Geheimzinnig zacht aanwezig Gedachten spelen in haar hoofd afwisselend tikkertje en verstoppertje Een stukje realiteit als antwoord op de vraag naar onbekommerd plezier Pak me dan als je kan P.…