Alle inzendingen, jaar 2001, week 44

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

Achter het masker Zonder fouten Altijd mooi Pijnloos Afstandelijk En vol begrip Schuilt een mens Geef maar toe…

Vol passie en vuur, danst in het donker een kaarslichtje op de muur. Ze kijkt rond springt op en neer, want haar warme voetjes, doen op de koude muur zo zeer. Opeens, was daar een ander lichtje. Ze keek hem aan in zijn mooie gezichtje. Haar koude voetjes verdwenen binnen een half uur, Je kunt ze nog steeds zien dansen op de knuffelmuur…

Hij dacht aan verder gaan, maar hij was verdwaald in zijn gedachten, hij keek naar buiten en zag de volle maan, terwijl de heldere sterren naar hem lachten. Slapen met geesten is zo eenzaam, hij had alleen maar een signaal nodig, hij mompelde haar naam, dan was zijn onzekerheid overbodig. Hij werd wakker met de zon, toen iedereen nog sliep…

De telefoon in mijn hand, je nummer in mijn hoofd. Ik durf je niet te bellen, ik hoop dat je me gelooft. Ik durf je niet te zeggen dat ik je wil zien. Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

Ik voel de liefde stromen als we zoenen en mijn lichaam gaat te keer. Mijn hart maakt gekke sprongen iedere keer steeds meer. Ik voel de liefde stromen als we zoenen het maakt heel wat los in mij. Heerlijk alleen de gedachte al dat ik straks weer met je vrij.…

In het zoetste van den tijd, Als Zefyrus Flora vrijt, Als Febus, met helder stralen, Taurus snel ging achterhalen, Kwam Cupido, Venus’ zoon, ’s Morgens tot zijn moeders troon, Eer Titons bruid, met verlangen, Vertoont haar bloeiende wangen. Venus lag in ruste zoet, Die door Lethe werd gevoed; Cupido, met heuser spraken, Onverziens haar…

Uit Engeland bereiken ons berichten Dat schapen minder dom zijn dan men meent: Een beetje schaap herkent mits goedgetraind Zo'n vijftigtal verschillende gezichten. Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

In het land van gedachten Tussen het woekerkruid Bloeit een stilverliefje Zeldzaam naar verluidt In de zee van dromen Voorbij de onzinbaai Zwemmen scholen zachtstrelen En een enkele passiehaai In de rivier van verwarring Vluchtend voor een brand Zwemt een eenzame verlangnek Naar de overkant In de melodie van gevoelens Niet verkrijgbaar…

Ha, oude Kennis! weer in 't land? Ontzie een Koudkleum, zo 't kan wezen: Mijn levenskerfstof geeft u dra Zes kruisen met een krap te lezen. En, deed mijn jeugd, min kil van bloed, De citersnaar uw roem gewagen; Gij hebt het loon thans in uw hand - Betaal het aan mijne oude dagen: Een Feest vergoe, bij…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Wanneer het Westen het niet kan beletten Dat wij straks door een aanslag wereldwijd Blootstaan aan radioactiviteit Verschaft de staat ons jodiumtabletten. Maar ik denk dat ik dan Drion ga bellen Om daar maar een paar pillen te bestellen.…

Macheld had wel horen luiden, Wat of vensterkens beduiden Die des avonds open staan; Maar een weinig frisse koelte Was zo welkom na de zoelte. En het hare stond maar aan. Ook scheen 't zuchtjen louter weelde, 't Zij het schalks haar boezem streelde, 't Zij het suisde in 't blonde haar; Echter wuifde 't uit het lover IJlings meer dan…

Vanwege de Islam krijgt u geen wijn, Geen worst omwille van de veganisten, Geen sokken uit respect voor de nudisten En geen bonbons uit voorzorg voor uw lijn. Vandaar dat ons bedrijf er maar voor koos U te verblijden met een lege doos.…

Mijn zomer klinkt als rood rijp fruit de kleur van deze liefde klinkt luid jouw vingers op mijn huid jouw hand op mijn plekje kijk, zeg je ik ontdek je.…

Teveel gedacht, geloofd en niet bereikt met woorden die ik niet vergeten kan ben jij weer verdwenen als de lachende vreemdeling die mij nog steeds wakker maakt met koude dromen…

Omdat de vriend van schrijver Gerard Reve Een kleine Belg onzedig heeft betast Vindt koning Albert het hoogst ongepast Om aan de schrijver zelf een prijs te geven. Voor mij dus ook geen Prijs der Lage Landen. Mijn vrouw maakt mij soms immers ook te schande.…

Kleine prikkels vallen als regen Uit een inktzwarte lucht Dwars door kaalgevallen bomen Dwars door de mist van mijn zucht De zucht waarvan ik het bestaan niet weet De prikkels die mijn slaap verstoren De angst die mij in tweeën spleet De wereld draait als nooit tevoren Mijn gevoel heeft nog nooit gelogen Ik probeer trillend om te staan…

Jouw hart is als een roos Die men moet water geven Want water zon en licht Dat doet haar overleven In het donker zonder water Laat ze haar kopje hangen haar knopje blijft dan dicht Zo toont ze haar verlangen Voor jou wil ik het licht En ook het water zijn Zodat jouw roos zal bloeien In heldere zonneschijn Want rozen zijn de liefdesbloemen…

eenzaam en alleen kijk ik om me heen zie vogels vliegen mensen liegen een kind dat huppelt de regenpijp druppelt een late zonnestraal alles in pracht en praal kinderhandjes graaien naar bladeren die waaien veel gedachten kan je kwijt in een beetje eenzaamheid…

VI "Vergeef mij," huivert de dichter, "'t Is onbescheiden misschien, Maar mag ik ook vragen, wat dame de eer heb vóór mij te zien?" - En de schoone glimlacht: "Wel zeker! - maar eet ondertusschen voort, - Ik ben dat weeuwtje van Staavren, Daar ge mooglijk wel van hebt gehoord; Die een lading Dantziger tarwe Aan stuurboord in…

Hij is dan wel te klein voor tafellaken, Maar toen Wim Kok er zelf om had gevraagd Heeft het de grote drie alsnog behaagd Dat hij hun etentje ook mee mocht maken. Toch is het zo - hij had het kunnen weten - Dat als je kok bent, je niet mee mag eten.…

V De dichter begrijpt er niets van; Maar eindelijk waagt hij het toch De vreemde schoone te vragen: "Waar ben ik?" en "leef ik nog?" En als kristal klinkt haar antwoord: "Mijn lieve landgenoot, Gij zit hier in Oud-Staavren, En ge zijt volstrekt niet dood. Gelukkig voor u bewoon ik Hier een waterdicht lokaal, Waar ik versche lucht…

Ik had op school de pest aan gymnastiek, Aan balk en brug en paard en bokjesspringen En malle vogelnestjes in de ringen; Dus alle lessen meldde ik mij ziek. Maar nu een landgenote tweede wordt Vind ik het toch opeens een mooie sport.…

Je zei, het kan me niet schelen dat men mij zou willen strelen door brutale ogen onder de hete middagzon op ‘t strand betoverd door de melodie van dit eiland Jij hebt mededogen want je weet, dat mijn slanke dans is verbonden in perfecte balans door jouw liefdesogen…

IV Hoelang de gezonken poëet wel Bewustloos gelegen heeft, Dat zou ik niet kunnen zeggen. Genoeg, — de man herleeft. Hij heft de gevoelvolle blikken, Maar twijfelt schier aan hun trouw; Vlak toch tegenover zich ziet hij Een wonderschone vrouw. Haar gitzwarte lokken golven Langs een voorhoofd van elpenbeen Over leliewitte schouders…

De tolerantie is vèr doorgeslagen. En daar wil Balkenende iets aan doen: Hij breekt een lans voor normen en fatsoen die CDA-ers in het vaandel dragen. Dat koningsdrama binnen zijn partij verbleekt bij de ethiek van dit reveil.…