Alle inzendingen, jaar 2001, week 46

Sonnetten! nu der mensen oog zal staren Op u, en elk zal vonnis wijzen mogen, Die denkt, nu bigglen tranen uit mijn oogen, Die, in de toekomst, lof en schimp ontwaren. Daar zijn er, die als schoonheid niet gedogen, Wat zich als groots hun niet wil openbaren, - En wijken zie ik reeds, in brede scharen, Wie 't schone in 't kleine alleen houdt…

Ben ik aan een consult toe; ‘k ben de laatste tijd doorlopend moe. Niet alleen mijn slapen grijzen; ‘k verkeer in een algemeen gevoel van ‘malaise’. Ondanks dat ik mijn brillenglazen veelvuldig clean; ‘k ga steeds vaker wazig zien. Langdurige wondjes met een broze korst een droge mond en steeds meer dorst. Een windje kan mij onaangenaam…

Ons wordt gemeld dat in het WTC Volgens recent geleverde getallen Aanzienlijk minder doden zijn gevallen Dan eerst gedacht was - dus dat valt weer mee; Zodat ook het proportioneel geweld Ginds in Afghanistan dient bijgesteld.…

Daar waren eens zeven kikkertjes Al in een groene sloot, Toen kwam er een boer op klompen aan - En die trapte ze allemaal dood. Daar waren eens drie studentjes Drie vrienden in lust en in nood; Ze sprongen zoo moedig de wereld in, En de wereld — trapte ze dood. Lief meisken met blonde lokken, Met een kolk van gevoel in den blik, Ai gun…

Al geldt hij ook als aartsconservatief, Toch zag ik gister dat de paus van Rome Tot de pc zijn toevlucht heeft genomen; Hij mailde voor de eerste keer een brief. Wie weet zond hij een e-mailtje naar God: "Ze maken hier Uw scheppingswerk kapot!"…

Nu de mist is veranderd In een helder blauwe lucht Nu de wonden zijn gaan helen Werpt verdriet zijn laatste vrucht De pijn maakte plaats voor leegte Die leegte bleef niet lang Want niet alles in het leven Is is kil, donker en wrang Eenzaamheid werd weggevaagd Door een streling van geluk En ik begin te vergeten Wat nu heel is was toen…

Behaaglijk warm In een dikke winterjas De straat op De koude beet Nam levenden Tot zich Hoewel hij Dat niet wist Slechts een straat Verderop Een klein bouwsel Opgetrokken uit karton Zonder enig leven Viel zachtjes om Hij liep langs Zag niets Merkte niets Doch achter hem Verwaaide het karton Ontblootte slechts Een bevroren…

Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in. Alles is nieuw nu, door deze zomer; de onbekende straten dragen namen van rivieren en van landen, ook van steden; alles is zó tastbaar wezenlik, spijts het…

De kindertjes zijn gek van Harry Potter En dat is op zichzelf tot daar aan toe, Maar blijkbaar geldt het ook voor pa en moe En dat vind ik veel kwalijker en zotter. Dat die nog steeds in tovenaars geloven Gaat mijn volwassen wereldbeeld te boven.…

Mevrouw van Bos is goddank vrijgesproken Al reed ze dan ook onlangs iemand aan, Een man die ook niet hoeft terecht te staan Omdat zijn been daar toen bij is gebroken. Ja, Maxima beschadigt iedereen: Eerst breekt zij aller harten, dan een been.…

is het gevoel dat ik heb wel echt? ik beland in een web van een bitter tweegevecht zo graag zou ik willen dat je bij me kwam om mijn pijn te stillen en gewoon de moeite nam luisteren naar mijn gevoel zien hoe ik lijd begrijpen wat ik bedoel maar ik ben je kwijt alleen liet je me vliegen alles was nep nu hang ik te wiegen gevangen…

Ik hoop dat ik weldra vergeten ga Dat het langzaam vergaat, vervalt Verliest in omvang, vergeelt, verstilt Hoe ik 't alweer heb verknald Verknald heb je het! Gilt steeds mijn geweten Net als al die andere keren! Wil je dat alweer vergeten?! Ik schud nee, het geweten blijft Vergeten is ook dit keer een woord Ik heb dezelfde zinnen gesproken…

Op vrijdag wordt Marietje twaalf jaar, Een dag die heel het huisgezin zal vieren. Haar ouders zullen dan haar stoel versieren En zij de stoelen van het ouderpaar. Want het wordt ook een feestdag voor hun beiden: Ze mogen immers eindelijk gaan scheiden.…

net als je denkt het komt goed nog niet net als je denkt ik krijg moed nog niet net als alles klaar is nog niet nu is het een ander die ik mis en ik nog niet…

En de angst doet mij ontwaken Zelfs het vuur voelt niet meer warm Ik voel het verkrampen van mijn kaken Ik voel het afgaan van het alarm En de angst doet mij ontvluchten Van het vuur, de boze gloed Zal ik ooit kunnen verzuchten Vind ik ooit weer eens de moed En de angst doet mij verslappen Dooft het vuur tot enkel rook Ik ben bang, kan…

Oranje wilde voor de wereldbeker Graag meedoen in Korea en Japan. Helaas, het kwam er absoluut niet van En daarom is nu één ding toch wel zeker: Goed voetbal is verplicht in zo'n geval, Want nandrolon helpt kennelijk geen bal.…

Als de regen langs mijn haren druipt En de wind mij in mijn jas verjaagt Als mij langzaam het gevoel bekruipt Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd Als mijn haren druipen in mijn nek En ik huiverend mijn jas ophang Bedenk ik tevreden, en dat is gek Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…

Er was geen maan die avond geen sterren en geen stad er waren enkel wolken en elke bank was nat we konden ook niet schuilen en jouw jas was veel te klein maar voor ons was het genoeg om samen nat te zijn…

De wereld wit en klein Tintelende vingers doen pijn De zon op haar verst Nog net geen kerst En ik zoek de lente Prettige feestdagen Goed gevulde magen Ingehaalde gezelligheid We maken even tijd En ik zoek de lente Gelukkig nieuwjaar De oliebollen klaar De fles zonder kurk Het pak, de mooiste jurk En ik zoek de lente…

Zonder enige angst stak ik de rivier over liep ik op water duurden de nachten het langst Danste ik door de dagen holde ik door de hemel beklom ik de hoogste toppen nooit waren er vragen Vanzelfsprekend vertrouwen aan de jongsten voorbehouden voor mensen nodig om te bouwen Dit gedicht verhaalt zich >>>>>>>>>>>>>>>vertaalt…

De wachtende ochtend is de korte belofte die niet veranderen wil als het oude begin weer ontwaakt in gezichten die hun nieuwe begin zoeken en verdwalen in de haast om niet te missen wat ze geloven als ze steeds de tijd om raad vragen…

Hoera! De Taliban trekken zich terug! Al was Jan Pronk er eigenlijk steeds tegen, zo'n militaire actie helpt terdege: De overwinning kwam verrassend vlug. Toch voelt de wapenhandel zich bekocht: Er moet alwéér een afzetmarkt gezocht.…