Alle inzendingen, jaar 2003, week 12

Nu het stortregent en ieder ding verdwijnt, in ‘t overwegend en onbelijnd geweld van overvloed, wordt mij bewuster wat ik geloven moet: men kan geruster zijn als de ramp losbreekt over het leven, dan waar de lamp verbleekt in angst en beven, want in de overmacht van ’t reppend oerbegin zet God weer onverwacht herscheppend in. (Guillaume…

Ik ben een kind, Van God bemind, En tot geluk geschapen. Zijn liefde is groot; 'k Heb speelgoed, kleedren, melk en brood, Een wieg om in te slapen! Ik leef gerust; Ik leer met lust; Ik weet nog van geen zorgen. Van 't spelen moe, Sluit ik mijn oogjens 's avonds toe, En slaap tot in de morgen. Geloofd zij God Voor 't ruim genot Van…

het dakloze bos opent zonovergoten vogelpodia…

Lamme smeerlap, met je baard, dor van geest maar dicht behaard, die ons daar stond aan te staren of wij huursoldaten waren. 'k Weet nog alles, luizig dier, ook al zit je ver van hier, teruggetrokken en stokoud in een blokhuis vol met goud. Dat je er Stein hebt uitgetrapt nadat hij je had verklapt hoe je schatten kon verdienen met…

Mijn liefste Rev Ik tast je af Teder streel ik buik, bol en haren? Mijn handen in mijn schoot Koesteren het droombeeld Zachtjes wiegend, terwijl ik ’t ledikant En commode al ’n plek in het huis plan Namen vliegend in gedachten Tot mijn strenge stem maant tot wachten Tijden lang verwacht ik… Hoe kan ik niets loslaten ? Een kwart leven…

Het is stil... Zo stil... Gedachten zijn gestopt Zo stil in mij... Niet meer denken Het is stil... Het is stil... Zo stil... Hoeveel kun je hebben Zo stil in mij Dieptepunt gekomen Het is stil... Het is stil... Zo stil... De lange weg terug Zo stil in mij... Waar de stilte het wint De stilte het overwint... Het is nu zo stil…

vogels spreiden vleugels blazen krachtig wind voortstuwend uiteen warme luchtstromen strelen woelige vrijheid in snelle ogenblikken wolken groeten ogen waarin rust weerspiegelt in diepte van hun kleuren zo schrijdt de vlucht vol passie en harmonie naar ondergaande zon…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

Geleefd door haar emoties Scherp glas snijdt in de huid Want pijn overheerst de woede En het geschreeuw van binnenuit.…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…

Hier zit ik dan zonder jou Ik kijk naar buiten en voel de kou Overal branden lichtjes in de bomen Mijn ogen branden, ik voel een traan opkomen Iedereen lacht en danst met elkaar Ik zit hier en denk terug aan dit jaar Ik weet nog het moment dat ik in je ogen keek Dat was het moment dat ik voor je bezweek Jouw ogen zo mooi als een zonsondergang…

Nu soortgenoten uit Amerika Ten oorlog trekken na gedegen training Bent u wellicht nieuwsgierig naar de mening Van ons, dolfijnen van het CDA. Wel, politiek krijgt Bush van ons gelijk, Maar toch blijven wij mooi in Harderwijk.…

Ik heb een ieder doen verbazen dat ik niet mezelf vergat alsof ik nieuw leven kreeg ingeblazen was dit blijkbaar wat ik nodig had: Opnieuw heb ik gekozen voor een ervaring zonder grens waar binnen gevoel en verstand verpozen als in ieder medemens Ik ben volop aan het genieten en in redelijke balans beleef ik de mooiste dingen geef dit…

Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen; En nu de weefsels losgeplozen zijn, Wijs ik je met mijn stok van zonneschijn Dwars door de ring van drijvende kastelen, Hoe 't vasteland ligt als een open schrijn, Vol blauw gefonkel van gletscherjuwelen, Behoedzaam vastgelegd in groen-fluwelen Kussens met stralig zilverfiligrein. Ja, straks…

Het beest in mijn hart Smekend om vrij te worden Ik laat je maar gaan…

Sterven is geluk bedwingen. Want jij bent het verleden dat ik wens als jij me weer vergiftigt met vragen die leven waar ik besta en weer weet dat alleen de doden mij zullen vragen of ik eeuwig gelukkig wil zijn.…

Ik zal van je blijven houden zoals in de maanloze nacht en het dode muizenhuis. Het niemandsclavecimbel zingt nog Johann Sebastian Bach ademt je naam, ondanks - geen (enkele) verheerlijking, verbloemd en ik noem je bij je naam, zal van je blijven houden.…

Je bent de zon in mijn leven je bent m'n trouwe kameraad Die als een rots in de branding steeds weer naast me staat Ik kon niet zeggen wat ik voelde Ik heb het ook niet uitgelegd Maar toch wist jij wat ik bedoelde de stilte had het al gezegd Als ik je kuste of je griefde in blijheid of in droefenis De liefde is pas echte liefde als stilte…

als adem witte wolken waait langs lusteloze luchten dan dampt prachtig przewalski paard van vogelvrije vluchten als aarde groene grassen geeft met machtig mooie mossen dan drinkt de vliegensvlugge vink bij bont beboomde bossen als avond rode ruikers ruilt voor vederlichte veren dan danst de zomerzotte zwaan met maanverlichte meren…

Casper, gekke Casper je hebt ons allemaal gefopt, Je was er wel, je was er niet, als een echt spookje door mijn leven gehopt. Je was niet gek, je was niet dom, eigenlijk wil ik samen met jou "het hoekie om" Dag Casper, 'k zie je nog wel, als je nog eens komt "spoken".........…

's Nachts elkaar beminnen als fragiele vlinders op een passiebloem in het virtuele bloembed Letters in woord weven met vurige draden tot zinnelijk geheel in een erotische silhouet Toen je een luide roep naar werkelijkheid deed, vloog ik weg zonder belet Eer de draden tussen ons ontwikkelden tot leugens in het verradelijke vangnet…

Weet je het niet meer Vroeger op het vervuilde strand Laatste keer Met je hoofd in het zand De zee vervuilt Een stank van vis Een kind dat huilt Omdat ze verdwaald is De zon komt op Je ziet me niet staan Je pakt de auto En rijdt me aan…

blijf maar even zitten wachten 't duurt vast niet meer zo lang laat je niet door angsten leiden maak jezelf toch niet zo bang blijf maar even zitten wachten weglopen helpt jou zeker niet zie de waarheid onder ogen soms met pijn soms met verdriet blijf maar even zitten wachten straks krijg je antwoord op jouw vraag niemand kan echt iets…

in je ogen zie ik spel je voeten dansen en bewegen snel als jij de bal krijgt toegespeeld je ziet de kring gezichten geniet de macht het is jouw keuze wie er dadelijk verder mag in gedachten weeg je af geeft de bal aan haar van wie je nog iets kan verwachten zij is nu je vriendin zij staat al midden in de kring gezichten…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

zo zag ik je zitten gehurkt in het gras een klaverbloempje plukken alsof het iets gewichtigs was je rende over het water in stukken kringelklein brak je de weerspiegeling alsof het niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel…

Terwijl men hier miljoenen kippen slacht, Vanwege vogelpest in Nederland, Staat ondertussen Bagdad in de brand, Waarbij ook burgers worden omgebracht. Ons land moet niet met wapens mee gaan knallen, Maar eieren op Bagdad laten vallen.…

Als het leven niet van mij is, waarom ben ik dan van het leven? Waarom doet het leven met mij wat het wil, als ik niet altijd met het leven kan doen wat ik wil? Als ik de liefde niet in mij macht heb, waarom heeft de liefde mij dan in z'n macht? Als ik mijn liefde niet kan beheersen, waarom beheerst die liefde mij dan niet? Vragen over…

Koud is de twijfel die we delen in onze verre dromen die we dromen met de angst dat we altijd wakker zullen blijven en dromen onze laatste laatste herinneringen zullen zijn…

Zacht omhels ik je Het is de laatste keer Verstikkende tranen Afscheid doet zo'n pijn Zoekende woorden Ingehouden woede Bonzende harten Kloppen als razenden Zacht laat ik je gaan Het moet alles is gezegd De tranen van verlating In een kus het nat van zout Stil verlaat jij de scene Waarin wij de hoofdrol speelden Liefde kapot het alleen…