Alle inzendingen, jaar 2003, week 24

Proficiat, een welgemeend: “Hoezee !” Te oud ? U toont dat dat dus bakerpraat is, u krijgt van ons twee pakken pampers gratis en voor de baby bracht ik óók wat mee: Een babyflesje; heeft uw kindje dorst, dan lijkt een fles ons beter dan de borst.…

Er was eens een meisje in Goes die een Ladyshave kreeg van haar snoes. Hij zei: “Lieve meid, scheer, maar stop wel op tijd want zo’n ding is echt níet voor de poes”.…

Dichten is een vorm van rijmen, Zinnen aan elkaar verlijmen, Een kop, een staart, een middendeel, Zo vormt het samen een geheel. Behalve als het niet lukken wil, Dan slaakt de dichter soms een gil, Waarom krijg ik het niet voor elkaar, Twee zinnen te maken tot een paar. Wanneer je even het verband niet ziet, Helpt een woordenboek meestal…

Nu begrijp ik Waarom gebergten Zelfs de woeste Onbegaanbare Zijn voorbestemd Langzaam aan Te verglijden Tot rondvormige Gepolijste Beeldhouwwerken Nu begrijp ik Waarom stenen Hard en hoekig Eens een keer Zullen splijten Uiteenvallen Tot lichte wolken Van zandkorrels Die sprankelend Neer zullen vallen In de holte Van mijn handpalm…

Wat als ik je het nooit verteld had Was je dan nog wel bij me schat Is het nu allemaal voorbij Ben je nu gelukkig en blij Ik weet het allemaal niet meer Ik bedenk me keer op keer Wat heb ik toch allemaal gedaan Waarom zie je me niet meer staan Ik kan je niet vergeten Mijn hart is in tweeën gespleten Een deel van mij, een deel voor jou…

Max en Lex onthielden zich van voorkeur Ze zeiden monter ´als 't maar gezond is!' (zoals 't voorschrift van de oudersbond is) Stralend was hun lach en ons humeur Wat ik bij BNR niet heb gehoord: Hoe die kleine in de Quote 500 scoort...?…

zenuwachtig een beetje blozend nee, niet denken zeg het nu 'mag ik... een hand van jou?' geborgen warm voor eeuwig…

geluk niet langer plaatsgebonden de oorsprong in mijzelf en haar weg in liefde gevonden vol vertrouwen...grenzeloos jij bent liefde...mijn veilige thuis want liefde is thuiskomen...eindeloos…

eens dansten wij volkomen onverwacht in de buurt van de vulkaan er in het minst niet op bedacht dat het zo snel zou gaan we dansten verder, bedachtzaam en alert rekenend met smeulend vuur dat het niet aangewakkerd werd nog vóór het eerste uur je toonde mij je kwetsbaarheid je lach, je traan, je raakte wat je gaf me liefde, rust en tijd…

op zoek naar mezelf, grenzen verleggend al balancerend op het dunne koord voortdurend de lat steeds hoger leggend wordt vanwege mijn grote haast steeds mijn wiebelig evenwicht verstoord en stap ik er elke keer weer naast op zoek naar mezelf, een ideaalbeeld creeërend heb ik de eerste helft al achter de rug ondertussen af en toe mezelf…

Op een wankelend been en een fiets zonder bel fladder ik de ruimte rond razen rondkijkend en alert. Tierend en teleurgesteld draaf ik langs mij heen. En uiteindelijk uiteindelijk uiteindelijk. Tuimel ik over mijn veters. Tuimel ik over mijn duimen. Tuimel ik, ja, tuimel ik. Doorgedraaid en omgekeerd droef en doldriest draag ik…

wandelen door diepe dalen klimmen naar de ochtendzon in een web van liefde verdwalen denken dat het niet meer kon heel onverwacht in mijn leven een gevonden diamant denken het duurt maar even schuif je gevoelens aan de kant een vriend om mee te praten hield geen rekening met mijn hart nu zou ik alles verlaten en gevoel zo heel.... apart…

voor hen fladderde ik van bloem tot bloem bij hen verdronk ik een stille dood ogen vol liefde koestering terwijl mijn hart schrijdde ongehoorde noodkreten mijn lippen koesterden een droom angst pijn verlangen smachten zoekend naar onrealiseerbare droom toen verdronk ik radeloosheid onbegrip pijn en schaamte wanneer stopt het niet niet…

Altijd aan zien komen altijd onverwacht, ongewenst inbegrepen: depressies praat niet over jouw ellende ik heb genoeg aan de mijne zelfmedelijden of droge waarheid Grens? Help me! dansend langs de afgrond als een spinner gedesoriënteerd…

de maanden daagden en de jaren weken het huisje aan de haven is niet meer geheim adres van menig Haagse heer de muren kunnen nu niet langer spreken de schimmen zijn gevlucht naar verre streken al wezen kwade vingers keer op keer en lispelden de tongen van weleer het spitten is een loze daad gebleken het is weer rustig in de oude buurt en…

De telefoon doet me ontwaken Anders kan dit geluid me nooit wakker maken. Vreemd genoeg zit ik dit keer ineens rechtop in mijn bed. Ik voel een vreemde rilling over mijn rug voordat ik mijn benen op de grond zet. Snelle onrustige voetstappen op de trap. Mijn deur gaat langzaam open, ik zet me schrap. Ik hoop dat ik me vergis, mijn gevoel…

Waarom doe je zo afstandelijk en koel weet je dan niet wat ik voor je voel? Het enige wat ik vraag van jou, hou van mij zoals ik van jou... Is dat zoveel gevraagd?…

Laten we gek doen Schijt aan alles Zo hoog springen tot we ooit een keer zachtjes op de grond komen En dan schitteren naar elkaar Van intens genot van het moment en van wie voor ons staat Maar struikel niet, Loop stabiel, Val op zijn tijd In de armen van elkaar, En geef niet op Waarvan je nu al spijt hebt Maar laat ons gaan Gaan voor…

Zeg me.. ben jij wel eens bang nu 't langzaam zo anders wordt in vluchtig kussen op een wang de krant achter het ontbijtbord Waar is die realiteit gebleven van maagdelijke zekerheid van onze liefde deed leven in zuivere saamhorigheid Zoals geen adem zonder ons was er geen vuur zonder wij de ware liefde zonder frons bleek zo voelbaar…

In Israël wordt uitzichtloos gestreden En klinkt alom de echo van de wraak, Dus was het op zichzelf een goede zaak Dat er een routekaart kwam naar de vrede. Maar deze week is andermaal bewezen Dat niemand daar in staat is kaart te lezen.…

De kikker die het plasje heeft gekeurd Dat door de arts bij hem was ingespoten Is plotseling zozeer van kleur verschoten Dat hij totaal oranje was gekleurd. Spontaan heeft hij toen voor het nieuwe leven Luid kwakend het Wilhelmus aangeheven.…

1 Er is een helder, overal een schijnen hier. O- ver de zee, lichtend pad zuiver zout in leven. 2 Er is geen ondergaan, enkel een warme hand over velden van muziek. Aan de oever, in het lied van dageraad. 3 Geluk groeit in het woord van zwijgen, stilte in kleuren op het doek van toekomstdromen. Nu is het tijd om haar te begroeten…

Met zwaar weer in ’t vooruitzicht; hel op aarde, je weet niet wat je ziet - handen in de zij, uit haar ogen schiet een bliksem en ik zie het licht (en heel veel sterren) voordat een pan mijn arme hersens klutst haar even aanstaar heel onthutst en me erbij neerleg (een uurtje of zes) - dan bid ik nog even tot mijn lieve heer: bewaar me,…

Ik voel zijn kracht door mijn aders stromen de hemel splijt open mijn adem ontnomen Een zilverkoor bestrijkt het glinsterend watertapijt over de rand naar beneden een eeuwige strijd Mijn beeldvermogen wordt gevoed daar waar de aarde zucht onder een diepe kleurengloed de spiegel huwt de lucht…

Juni, in de wieg al beeldschoon en buitengewoon met 21 - als je huwt... ...tussen hagen seringen en je bruidssluier lang op het pad, je boeket gemêleerd van het fijnste, vanzelf en natuurlijk pril blad de lucht is voor jou gedrapeerd in lichtblauw en het goud regent uit bomen en tekent…

zzz, de zoemer gaat vanzelf heel zacht en bijtijds is roos uit haar slaap…

Het is begonnen alles te vervangen, de dingen hebben hun gezichten anders- om op hun lichamen, telkens valt er iets en schepsels aan elastiekjes opgewonden schieten aldoor knallend los. Het laat zich door geen waarheid ontmoedigen kijk onze open monden krakelingen, wat wij bijna zeiden brokkelt langs onze wangen. Het is als een hoos in ons…

Gelukkig dat de Nederlandse staat Soms toch bereid is krachtig op te treden Tegen het onrecht dat er wordt geleden Zelfs als een moeder-overste 't begaat Die hield zich schijnbaar aan de wet van God Maar overtrad toch maar 't vervoersverbod -------------------------------------------------------------------- (Kloosteroverste Maria heeft…

Eens bij een meertje in Vasse Zaten twee smerige dassen De ene zei zacht: Da's vies he zo'n vacht De ander dacht: ach, da's te wassen…

Tussen Hemel en Aarde Zit nu dat hemelsbreed verschil Het zijn de sterren waar ik naar staarde Van de afstand wordt ik een beetje stil In de Hemel zit mijn geliefde Voor het oog dichtbij maar toch zo ver Vannacht verlangde ik naar zijn liefde Ik zoek naar die ene vallende ster Ik weet dat ik daar niet moet zoeken Want hij zit gewoon in…