Alle inzendingen, jaar 2004, week 49

We hebben het geprobeerd alle problemen uit te leggen liefde en respect gecombineerd waar kon het fout gaan zou je zeggen Ik dacht dat ik jou kon doorgronden en in al mijn blindheid kon vertrouwen ik dacht dat wij samen sterk stonden en dat ik dit nooit zou berouwen Ik zak weg in enorme kwaadheid die ik mij nog lang zal heugen dat komt…

In de begingroene lente zat, Een eik zijn knoppen uit te schudden, Zijn schorsachtige begingroene schubben, Barstten tegenstaandedat, De flauwgele zon gloeide evenmin, Ver onder haar stand te branden, Haar flauwgele oostelijke standen, Plantte hitte desalniettemin, De eik dronk zijn water gestaag, De zon kreeg een heldere kleur, Zo brachtten…

ze verzetten zich met handen en voeten maar bij kop en kont pak ik ze op doe ze in een doos verzegel die met kop-dicht tape en zet hem op het spoor in een platte wagon naar de horizon kleiner wordt de doos en kleiner gedachten proberen uit te breken ik zie ze beuken maar het tape houdt stand klein wordt de trein en verdwijnt…

In Amsterdam, die wondermooie stad, wordt de miljonairsbeurs gehouden. Verwacht: zeker een dertigduizendtal, dan heb je het in dit land wel gehad. Elders, niet zo heel ver daar vandaan, wordt een UN-rapport gepresenteerd dat spreekt van ruim een miljard (!) minder bedeelde kinderen. Komaan, die feiten hoef je niet te combineren. Nu Kerstmis…

Als gif van roddeltongen spuit dan gaan de praatjes rond het kletsen is begonnen en het gaat van mond tot mond. Zeg, heb jij het al gehoord.... zo begint steevast de eerste zin er wordt vanalles bij verzonnen al bij het allereerste begin. Als gif van roddeltongen spuit dan is de waarheid heel ver zoek behoren wij ook tot die mensen die…

als hij in de spiegel kijkt is zijn hoofd getekend naar de wereld en zijn leven door bergen en dalen kraters en rivieren hij is apetrots omdat het lijkt…

kom bij me zitten zei je onverwacht je blik was open en je ogen zacht verliefd sloeg ik een arm om je heen en kuste je je lippen namen mij apart en gaven zo de smaak van liefde terug je lichaam raakte mij verwachtingsvol jouw handen woelden door mijn haar sprak lieve woordjes bij je oor als een…

Ik teken lijnen in verleden raak het heden even aan wil jou voelen met mijn zinnen zo maar even naast je staan wil de wegen weer bewandelen met steentjes liefde en tederheid zonder kuilen en obstakels na intens beleefde strijd niet de handen in de zakken gebald tot vuisten vol verdriet naar royaal geopende armen met een samen…

Ik vang de druppels met mijn handen laat ze los in ledige lucht wil de woorden toch behouden tijdens deze nachtelijke vlucht veeg de rimpels langs het kussen laat de sombere lijnen met rust vang de lach weer in mijn ogen wanneer de zon mij wakker kust ook al zullen dagen duister, lang en misschien eenzaam…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

Zomaar een berichtje aan jou om jou te laten weten Dat jij de allerliefste bent die ik nooit zal vergeten Ik laat het hier nu maar bij dat zal je misschien verrassen Mijn liefde voor jou is zo groot het zou niet in dit berichtje passen…

Jouw adem in mijn gezicht regelmatig door je slaap Je draait je ineens om ik hoor een diepe gaap Lepeltje lepeltje lig je dan lekker dicht tegen me aan Mezelf betrappend op de hoop dat je nooit meer weg zal gaan Slaap, leef, praat en vrij met me zolang als ik nog leef Dan beloof ik je hier en nu dat ik jou al mijn liefde geef…

Waar zijn mijn woorden, mijn teksten, mijn zinnen, stilte in mij, alles blijft binnen. Waar zijn mijn gedachten, mijn dromen, mijn plannen, ergens in mij, naar een plekje verbannen. Waar is mijn inzicht, mijn vermogen, mijn energie, ver weg in mij, ze tonen zich niet. Waar is mijn gevoel, mijn warmte, mijn kracht, ergens in mij…

Mijn laptop is noodlottig voor mijn zaad, Want als ik daarmee op mijn schoot ga zitten Dan schijnt dat ding mijn scrotum te verhitten Waardoor mijn sperma lelijk wordt geschaad. Dus neem ik ook geen dames meer op schoot, Want dan gaan vast nog veel meer zaadjes dood.…

Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 'k Streel zijn beide rimpelhandjes en zijn voetjes en zijn lijfje. Druk het aan mijn borst, om het nooit meer los te laten. Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 't Is bejubeld en beklonken door het volk hier in de buurt. Volgens hen zongen er eng'…

Er vlogen nabij Wijhe Eens twee verliefde bijen De ene bij zei: Hou jij echt van mij De ander zei blij: ik blijf bij je…

De gordijnen dicht,de open haard aan samen romantisch filmpje kijken Lekker knus samen op de bank wat zou me dat geweldig lijken Daarna bij het knetterend haardvuur onder het genot van een goed glas wijn Elkaar opnieuw kunnen gaan ontdekken zou nu mijn droomwens zijn Wie weet zal dat moment snel daar zijn we hebben elkaar alweer gesproken…

er is een engel die mijn kind hoedt die zo vaak in zijn overmoed het leven zo roekeloos lijd misschien is het juist omdat hij zo om het leven geeft dat die engel zo dicht bij hem leeft.…

een volk wordt een volk wanneer ze taal en zeden delen als ze samen een lange onverharde weg zijn gegaan en het na eeuwen van moeilijkheden kan zeggen kijk dit hebben we samen gedaan wanneer ze dan met elkaar op een geplaveide weg zijn aangekomen en van een goede toekomst kunnen dromen dan is het slecht te velen als ander volk…

De beek is verstard; de rietkraag langs de oever huivert in de sneeuw.…

De lucht is dreigend met grijze en donkere dikke, drijvende wolken. Meeuwen vliegen vechtend tegen de wind in krijsend boven het water, of in duikvlucht scherend over het schuimende sop. Nijdig werpt de zee haar golven op 't strand met de vele verloren dromen die al duizende jaren meezwalpen op zoek naar hun thuisland.…

Wit is het weer Kou slaakt een zucht De bomen zilvergrijs getint Vogels vliegen af en aan Winterwit maakt mij kind Laat mij dromen van het land Sloten ijzig, winterpret Lang geleden toch dichtbij Wit is het weer Kou geeft me kracht Warm mijn kleine knuistje In mijn vaders hand En zie hoe hij naar me lacht…

Van ver voorbij de pijngrens is een geucht vernomen. In schier onmogelijke taal gaat het gerucht dat wat verbroken of gebroken is zijn eigen schoonheid heeft en niet verloren is. Dat staat vast, onomstotelijk, zegt het gerucht.…

Langzaam slechts slenteren de uren voorbij gevuld met verdrongen gedachten, het lukt me maar niet de angst te verdrijven, mijn hart wordt kleiner elk moment brengt mij dichter bij 't gevreesde uur waarop ik wacht. Regen Grijs en donker rollen de golven aan, de wind komt van landinwaarts en buiten de meeuwen is er geen kat op…

Een stroopwafelminnaar begon aan een prijsvraag te werken. Hij kon na een poosje op reis, aangezien hij als prijs een retourtje Luilekkerland won. Zo mocht-ie een snoepreisje maken. De stroopwafels liet-ie zich smaken. - Alsmede de stoot, die de reisleiding bood voor plezier op een tweepersoons laken. 't Was fijn om zich bij d'r te voegen…

Mijn spiegelbeeld is mij vreemd Hij is mij te vertrouwd Geen teken lijkt te tonen Aan de buitenkant Wat innerlijk is gebeurd Vanaf ons eerste moment Huid op huid Zal, kan en wil ik Nooit meer dezelfde zijn En toch, in de spiegel Ben ik het nog steeds Ik zoek naar datgene Wat iedereen vertelt Hoezeer ik ben veranderd Vanaf ons eerste…

Achter de oude kloosterwoning Hing wat rode zon… Onder goud-getinte linde Bad een jonge non Heur gelaten ogen droomden Onder blanke doek, Naar de zwart’ en rode letters Van ’t getijden boek… Langs de wegskens was geprevel Van wat blâren bruin…; Aan heur voeten bogen schrale Violieren schuin Als ’n dode^illusie, die ze Lang vergeten…

Acht nooit gering de vreemdeling die schamel, opgejaagd en ver van huis een woning vraagt: het kan een Koning zijn...…

Ga door, vecht! Wie je liefhad heeft je toch allang verlaten. Wat je zeggen wilde, is gezegd. Laat anderen maar praten. Ga door, geloof! Nu wat je vasthield wankelt, bleek wie je vertrouwde doof, liefde anders dan het leek. Ga door, weet! Dat je staan zult na vandaag. Hoop... vertrouw, jezelf als je nooit deed, en zoals ik jou.…

denken aan hen die er niet meer zijn draag ik in mijn hart kaarsjes steek ik aan tranen komen uit het niets deze tijd maakt me verward antwoord op vragen het worden er steeds meer niemand kan ze geven zij bestaan niet meer wij moeten door door met ons leven lichten van de kerstboom het uitbundige eten het maakt mij niet blij…