Alle inzendingen, jaar 2005, week 1

Weer geeft de wind en reiken wolken over en flarden wol van schapen vaal geschuurd aan rotse randen Een beeld van gras en vlak en langzaam stijgt een dal Het klettert kort en amper raakt één zonnestraal het vochtvervulde land Een vale damp van zee en ver omhult en hevig trillend klinkt de lucht en dempt het grommen van de zwav…

Een groepje acteurs nabij Schwanken Bracht tragisch toneel op de planken Zelf vond men het echt Als stuk niet zo slecht 't Publiek vond het zelfs om te janken…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

Geen EasyJet of Koninklijke Zwaan nee, het waren jouw stralende ogen die mij business class de lucht in deden gaan Telkens wanneer jij naar me lacht word ik door jou langs wolken gevlogen noem het liefde, ik noem het luchtmacht Ik wil echt nooit meer landen houd me voor altijd in de lucht Die vliegangst overwin ik wel ben slechts voor nog…

Donker en klein. Stil en met de ogen die ontwaken na slapeloze gebeden is ze weer een kind. In een eenzaam bed vol verloren dromen en speelgoed dat haar wakker maakt in de tijd die begon als een kinderdroom met momenten van slapeloos geluk. De stemmen fluisterden en vonden haar gemaakt…

Narcissen bollen genieten in een bloempot van de winterzon.…

Parijs is in de lente een stad vol romantiek. Op een bankje aan de Seine met accordeon muziek. Alle duiven bij Montmartre en oh mijn Sacre Coeur. Ik verlies hier heel mijn hart dees'stad brengt zoveel kleur. L'amour d'amour d'amour Ik wil met je dansen, met je zingen, ik wil je kussen op zijn Frans. Ik wil je liefderijk omringen,…

Soms is liefde zo groot dat je vlucht voor de storm in je hart het vliegt je aan met een kracht die verzengend is om in te branden bezit van je te nemen een zoete pijn ingenesteld in de zonnevlecht de gekte van alle dag leidt af van de onmogelijkheid leeft in je voort als een kluizenaar laat de illusie voor wat het is…

Je moet respect hebben Voor alles en iedereen Voor de Moslim, de Christen en de Jood Oftewel voor een ander geloof Geef je mening, Uit respect! Iemand met een ander geloof, Een andere mening, Een andere god, Moeten die levens dan kapot? Wanneer één persoon iets doet, Straf dan niet meteen de hele groep. Het is één persoon die…

Tsunami Ik wist niet eens wat het was Tot 2e kerstdag jongstleden Een ramp In Thailand en Indonesië In Sri Lanka, Kenia en Maleisië Ik zag de beelden op tv En nu weet ik wat het is Een tsunami Duizenden doden Duizenden gewonden En ook heel veel mensen vermist De beelden staan op mijn netvlies gebrand Machteloos Kijk ik nu elke…

Ze zeurde d'r man aan z'n hoofd, dat ze altijd verging van de kou. Om eraf te zijn heeft-ie z'n vrouw een centrale verwarming beloofd. Een elektrische kachel gaf hij en beweerde, omdat ze ging balen: 'De stroom komt toch van de centrale: centrale verwarming heb jij.' Voor de vrouw was het lang niet genoeg, want het kacheltje vond ze…

De schemering is de nacht aan het rijpen als ik ontwaak door een vleug gordijnen tocht waarna het afscheid nemen van een voldane mug zich uit in een verwoed krabben over de rug van mijn hand waarmee ik je adem heb verzocht het ritme van mijn strelingen aan te grijpen Een licht ontsnapt van de overloop nestelt zich in de kartelrand gevlochten…

Pijn verdriet Een rotgevoel Zijn of niet Maar met een doel Is de Schepper dat is de vraag Ja, hij troost ook vandaag…

Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven over wat late rozen in de zon. Hij was een dichter en hij wou het blijven. Hij schreef sonnetten toen hij pas begon. Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden: je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht! Je moet zorgvuldig alle rijm vermijden, want een gedicht dat rijmt is geen gedicht.…

In de spiegel stralen donkere ogen zij kijken de waarheid naar het licht ontnemen in het duister helder zicht wat heeft een mens er ooit toe bewogen om een glazen ziel uit te vinden misschien om de leugen te verblinden ?…

ik droom terwijl mijn handen werken we gingen buiten alle perken lachten om de kerkklok en alles wat de klepel aan geluid had opgekropt er is geen tijd slagen zeggen nooit wat ze bedoelen een koster is er niet de torenhaan draait naamloos steeds zijn lied maar jij en ik kennen het bed dat liefde vrijt in passie zonder spijt als…

Het was een avond lang een dolle boel: Je zag alleen maar vrolijke gezichten Omdat we met elkaar iets moois verrichtten Voor een bijzonder treurig goede doel. En dus hadden de mensen toch iets geks Die blij stonden te zwaaien met hun cheques.…

Ik heb alleen de woorden, gij de geest, En zoveel als geest meerder is dan woord, Is in dit werk meer dat aan u behoort Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest. Gij gaaft mij goeds uit uwe geest en preest Mij voor uzelve, bracht ik daarna voort Uw goed in schoon verband van woord met woord, Maar minder schoon dan 't in ú was geweest.…

Op de klink van de kerkdeur heb ik je lief gehad. Eerst vlijde jij je neer, en enkele tellen later heb ik je afdruk met mijn warme hand omhelsd. Je hebt het nooit gemerkt wellicht, maar daarom was het niet minder intens, wat mij betreft. Of die keer in het park op de houten bank bij de vijver. Ik wachtte ongezien op enige afstand…

Nederland heeft alles gegeven het geld kwam van iedereen honderd miljoen was het streven maar daar gingen we overheen Wat een ongelooflijk groot bedrag vanuit alle hoeken van het land allemaal omdat vanaf tweede kerstdag Nederland door emoties werd overmand Kinderen, volwassenen en bejaarden deden allemaal hun duit in het zakje het bleek…

Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik haar niet vergeet dat zij mij de kracht gaf en echt wonderen met mij deed Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik haar mis en dat het zonder haar allemaal zo zinloos is Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik niet zonder haar kan dat ik elke nacht aan haar denk en dat het meer was dan “houden…

Mijn lichaam gedraagt zich ongehoord, al klinkt dat eigenlijk tegenstrijdig. De ruften verlaten oorverdovend mijn anus, als zijn het schoten aan boord van Hare Majesteits m.s. “Zus of Zo”. Het snotteren is evenzeer frustrerend. Menig zakdoek kan daarvan getuigen, alsmede de lege pot kamille en Dampo. Het rochelende hoesten doet het ergste…

Een prostituee in Rosmalen verwent elke man zonder dralen maar op zekere keer weigerde ze een heer want hij wou in natura betalen.…

in dit vers is Plato een bewoner afgescheiden van de buitenwereld donker als de nacht, een holbewoner lichte vlekken vormen zijn ideeën de spelonkwand tovert zwarte schimmen op het netvlies van een onvast weten twijfelachtig grommen ze te glimmen met een naam de zekerheid te heten en hij wist dat buiten deze zwartheid helder stralend, wetten…

Prangende vragen, waar geen antwoord op komt. Duisternis zonder dat de zon opkomt. Moordende woorden, die kwetsen als pijlen. Lettergrepen die gesproken worden maar in sneltempo weer vergeten zijn Getemperde liefde, waar haat in schuilt. Hartverscheurende taferelen, zonder enig greintje medelijden. Ontembaar water dat in de diepte verdwijnt…

Ik heb alles wat ik wil. Ik heb alles wat ik wou. Het enige dat ontbreekt is de liefde van jou. Nog zoveel jaren. Ik kan ze niet sparen. We kunnen van alles verwijten. Maar het enige dat ik wil is iemand om die jaren mee te slijten. Ik heb alles wat ik wil. Ik heb alles wat ik wou. Ik heb een groot bed, met een beer en slechts 1 kussen.…

De nacht dempt elke kleur en zwart het witste wit tot een vermoeden ik verschuil me moeiteloos in ’t veld onzichtbaar voor een ongewapend oog terwijl ik niets heb te verbergen een motor jankt de nacht in ik meet de afstand groot voorbij de eindigheid blind geworden door de duisternis neem ik wat stippellichten waar als aardse vonken…

Jankend aan verre kusten de zee zelf de dood in haar armen de kracht van destructie alom boezemt angst in metershoge zeeën boezemen angst in onverwacht in een verlegen gebaar zich terugtrekkend voor de aanval ze jankt de zee haar zoute tranen over duizend doden in veelvoud die ze afgeeft aan de stranden nadien verlicht door…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

Heel veel water schoont en zuivert van het kwaad wat in de boeken staat is als een leugen water schoont en zuivert wast onfrisheid van ’t gelaat maar zie de mens hoe zij daar staat met vuil gezicht gewond tot in haar ziel zij haat dat zij nog steeds bestaat zij bidt haar god dat hij ook haar verlaat zij bidt haar god om water…