Alle inzendingen, jaar 2005, week 18

Wil jij mijn gedachten overnemen zodat ik even slapen kan zou je dat voor mij willen doen dan neem ik er even het mijne van. Wil jij voor mij een droom creëren over liefde, geluk en vrolijkheid dan leg ik mijn hoofd op het kussen en neem voor slapen heel veel tijd. Wil jij mij straks dan weer wekken met thee, beschuit en een eitje want…

Het spiegelmeer herschikt jouw lijn Een vlak waarin de huid schubt De heuvelrug glanst van zweet In een koperen zon Jouw roos van lippen De gekartelde wonde, nog pril Geurt naar een oeroude vijver Grillige diepte Groen gevlekt Maar smetvrees en schaamrood vertragen de kus Jouw oogwit vangt de schaduw van mijn hand De avond dompelt in…

jij bent mijn fundament ik bouw alles wat ik wil op jou zelfs mijn vele luchtkastelen...…

Tussen strandpaal twee en zeven lagen omringd door mijmeringen, wrakhout en wier, de restanten van een zomerzot getij. Aan de hals van glas, gebarsten en door zoute dampen nog omfloerst en aangetast, een stuk papier, een vaag verbleekte konde. De boodschap sloeg me van mijn ankers: Woont er.... Woont er in jou nog iets dat liefde heet?…

Dat was goed van jou! Wat was goed van mij? Nou, wat je gedaan hebt! Wat heb ik dan gedaan? Ik heb het water afgezet Ik heb het gas onder de ketel Dichtgedraaid: was dat goed van mij? Is dat het enige wat mijn vader kan zeggen? Is dat het enige wat ik goed kan doen? Een knop omdraaien.…

Toen ik jou voor het eerst zag voelde ik een steekvlam in mijn hart alles was meteen anders die dag weg was het verleden, een nieuwe start Toen ik jou voor het eerst sprak tintelde mijn tong bij elk woord normaal zelfverzekerd, nu heel zwak mijn angst in verlangen gesmoord Toen ik jou voor het eerst voelde schoot de sterrenhemel aan ons…

Verliefdheid heb ik nooit bemind de liefde des te meer verliefdheid maakt je ziende blind de liefde niet zozeer Gedachten verlaten hun rechte lijn gevoel komt als vlinder aangevlogen alles lijkt zo mooi te zijn niets meer zorgvuldig afgewogen Het duurt een week, een maand of jaar maar nooit je hele leven dan zie je wie ze is zomaar kun…

lees me in de sprankeling van rode wijn je mag er zijn mooie vrouw je kussen spreken lippen vol afwezig zijn ik ben je man…

als ik jou zie voel ik mezelf dan kaatst het beeld door glazen deuren ben dan rijk bedeeld met jouw geur en harte kleuren als ik jou zie verschuild kijkend en toch met vragende blik dan weet ik als vanzelf geen woord zal klinken maar een teder gevoel zal in jou zinken als ik jou zie zoals je bent en onzichtbaar naar mij wenkt…

Roerloos staat hij daar de stil vissende Reiger Standbeeld aan't water…

Er was nog geen besluit genomen, al had hun relatie nog weinig zin. Dus zagen ze allebei spoedig in, dat het huwelijk ten einde was gekomen. Maar toch hebben ze nog geregeld seks. Onder het mom van: "ex op ex".…

I Een taart in zeventien stukken bijna eerlijk verdeeld. Gul bestrooid met rood/groene spikkels. En geel. En sterren minimaal drie. II Slingers van wielen Fluit van klaarover, waar huizen in de velden gaan staan. Merels nemen het fluitje over. Analoog lied. Op ritmisch gehei verstild lawaai vliegen…

Ik heb seeds medelijden met wollen speelgoedbeesten, zij kijken uit hun ogen alsof ze wilden leven. Ze zijn bijzonder kwetsbaar, hun wonden helen nooit, ze zijn nooit werk'lijk dood en worden toch gegeven mee aan de vuilnisman. zo doen nu eenmaal ouders, dat zijn volwassenen en nimmer te vertrouwen. -------------------------- Uit:…

is pastiche voor penoze niet in staat tot close zoekend niet ’t ware niet te klaren ’t onware? in al de dubbelheid het onbehaaglijke het ondraaglijke van werkelijkheid? een bouquet rode rozen is dan om te vozen niet komend dichterbij het eigen innerlijk' tij tekent afstand onze onmacht is dichterbij taal van kracht het ware lief…

een aarzeling schemert in het duister terwijl wij verkeren in en illusie tussen dromen en ontwaken een offensief van denkers en dromers is onderweg naar morgen en zullen elkaar vinden in elke vleugelslag de vogel zal blijven vliegen de aarde zal blijven draaien de zal vis blijven zwemmen zolang de…

de meiregen valt met bakken uit de lucht de prunusbloesem wordt losgeweekt treurt om snel vergane glorie laat kopjes hangen ziet op de begane grond vloed aan regenwater dringen bij rioolput de merel dempt zijn gezang minder uitbundig soleert hij bezwerend naar betere tijden wisselvalligheid grijpt mijn lurven neemt me stevig in de houdgreep…

ik duwde de wolken opzij maakte de hemel weer vrij zo dat je zon weer kon schijnen je ploegde me om na de oogst gaf me stilte en troost liet me in winter verdwijnen maar de wind droeg het zaad van de prins van geen kwaad naar een vruchtbare bodem we kiemden in licht en warmden ons nieuwe gezicht in een zonnig lentegebeuren we bloeien…

Ze blindde me met kraaien nee niet gitglimmend duister maar pauwenverenhart en licht in laaien. Ik keek haar ogen uit - te diepe zuchten. Laat maar waaien ontglippen voor mijn part streek ze tipsy langs mijn luister als een blinde over braille. Ze kon me niet luchten.…

Ik zweef door talloze zwerken Mijn geluidsloze vlerken Brengen mij verder dan enige kim Ik ben mijn eigen schim Opblauwend in nakende dageraad Moment, dat ik sterfelijkheid verlaat Parelend gedroppel aan menige halm Reden voor mijn stervensgetalm Mooie woorden bij het graf Omgeven door kattenstaart en hondsdraf Afscheid van de goegemeente…

zo welkom ben jij in mijn leven zo open ben ik voor jouw zijn zo graag wil jij mij alles geven zo een-saam zijn ons mijn en dijn…

Hij, die een Irakees heeft doodgeschoten Als militair in oorlogstijd, is vrij Nu uitgerekend op de vierde mei De zaak van Eric O. is afgesloten. Die uitspraak zal voor onze Canadezen Waarschijnlijk ook wel een bevrijding wezen.…

Een waarzegger uit de plaats Hoorn Kan zich aan tv-spellen storen Hij zegt: bij zo'n quiz Heb 'k steeds alles mis Dat weet ik gewoon van tevoren…

De dromer in het dichte woud droomt luchtkastelen eeuwenoud de zanger zingt benauwd noten zonder inhoud De danser danst zijn wals maar de blues klinkt te vals de schilder vangt de kleuren maar mist nog steeds de geuren En de dichter droomt voort woorden als toevluchtsoord zinnen veelzijdige draden langs zwaarbeladen paden en de…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

Klein en kordaat, groot in het geven van liefde Stond zij daar aan mijn dageraad Mijn eerste echte geliefde Kijk je wel uit jongen, is nog mijn dagelijkse boodschap Teder bedoeld en ongedwongen ben jij mijn wakend gezelschap Het leven gaat met vallen en opstaan Bepaald door de beslissingen die wij maken Jij bent altijd met mijn lot begaan…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

in wezen ben ik een vogel en scheer ik over het schoolplein hoog in de vlaggenmast kunnen ze mij niet raken ik kijk toe op hun gedoe later krijg ik wielen en rijd als een Flintstone overal tussendoor met vuile voeten who cares? en heel, heel af en toe kruip ik in mijn holletje als een paracetamolletje, sterf een beetje, sterf…

De files in ons land, ze blijven duren. Er komt geen oplossing, ze gaan ijskoud de meters van genoten oponthoud verzamelen en rekeningen sturen. Maar Overheid, als ik u niet ontrief: waar blijft het openbaar alternatief? ------------------------------ ...in een advies aan het kabinet pleitte een brede commissie voor het gefaseerd invoeren…

Mijn dagboek is volgeklad Morgen is een open einde Op de trein volg ik de stroomdraden De dunne boog neerwaarts Ze zingen onbestemd eentonig Sneeuwvlokken smelten op het raam Shaduwvlakken schuiven over het gelaat Een donkere woede zet me klem Snoert de strop om de strot Tilt me op Laat me los Tot ik oplos in een luchtbel Alles gaat…

hier speelde ik op de dijk madeliefjes plukken de pinksterbloem bewonderen en dan de dijk af rollen naar onderen hier speelde ik tikkertje met de kinderen van de buren leerde draaien met de tol geen auto´s die er hinderden en wat beleefden wij en lol hier leerde ik schaatsen op de dichtgevroren rivier geen tijd die ons haastte…