139 resultaten.
Voor twee zwijgende mensen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.080 we zwegen
jij
ik
lang
treinreizen lang
bijna voorbij
de laatste halte
de trein daverde
langs wissels
te hard
te luid
we konden
het zwijgen
niet verdragen
we leden
voortdurend
onder die stilte
iemand moest spreken
ik
jij
wie opent zijn mond
en zegt het goede woord
we bleven zwijgen
waar we moesten spreken
bang…
Gluren naar je ziel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 810 Mijn ziel
Die is het kwetsbaarst
Die ziet niet iedereen
Want wat het snelste pijn doet
Beschermt je het meest
De laagjes eromheen
Verschillen menigmaal
Soms alle stoffen die er zijn
En soms alleen maar voile
Mijn ziel,
Die is het mooiste
Die krijgt niet iedereen
Maar wie aandachtig kijkt
Ziet ‘m door het stof heen
Ongezien
Zie…
Aan Kurt
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.769 Buiten jezelf heb je niemand verlaten
Bij mij leef je gewoon voort
Ik zal je nog steeds horen praten
en glimlachen bij elk woord
Bij mij is je stem niet gestorven
Niet je ogen, niet je lach
Ik zal nog steeds de zon in je haren zien
Zelfs op de koudste winterdag
Ik zal je groeten iedere morgen
Steeds blij zijn dat je er opnieuw bent
Dat…
Klauwen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 599 Draakjes heb ik je toegezonden
Mooi wou ik ze niet laten zijn
Gaf ze spuwende tongen met vurige vlammen
Koele ogen met pupillen van pijn
Lelijk waren ze, afschrikwekkend
Maar ik hoop dat je ze niet hebt ontweken
Dat je de deur hebt laten openstaan
Hen een kans hebt gegeven om te spreken
Geluisterd hebt naar de puinhoop in mij
Draakjesharten…
Verdwijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.124 Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven
uit mijn hart en uit mijn dromen
ik geloofde weer heel even
dat het allemaal goed ging komen
Niets bleek minder waar
jij bent door en door slecht
dezelfde egoïstische leugenaar
waar ik niet langer voor vecht
Ik voel nu onderhuidse haat
en kan wel janken bovendien
ik wil dat jij nu weg gaat
en jezelf…
schreeuw in het donker
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 867 Schreeuw in het donker
Vuile handen onder lakens
Hoop om te verlossen en
toch wilen sterven
Zelfbeeld graaft zich dieper in
Mensen, zo meelevend
maar niets kunnen begrijpen
Kinderen, zij zullen nooit winnen
van smerige handen…
Transparant
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.252 Met huid die toch al
door de jaren heen verbleekt
blijkt grenzeloos het uur doorstaan
waar je zo even nog van
opkeek in de spiegel
van een druppel glans.
Niet wit van ouderdom
doch schoonheid lacht
een halve maan en nacht
legt teder
nog een hele baan.…
Treurwilg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 685 Treurend dweil ik tranen
van mijn wangen
op het puntje van mijn neus
weg is al mijn verlangen
weg is mijn verdriet
echt,
het leven
bestaat voor even niet.
Iedere vorm van gevoel
is weg
je ziet me staan
maar meer ook niet
ik kijk je niet aan
en laat maar gaan
het is niets.
Flirtend met de natuur
speel ik met gedachten
jouw gedachten…
Ik wacht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.454 Het wordt al nacht en toch blijf ik
ik ga niet meer
ik wacht
Als de koele schaduw van mijn leed
nog koeler wordt
zal ik nog wachten
Als de bladeren vallen en
als zand de ware grond verbergt
en geen plant nog groeit
zal ik nog steeds wachten
Als een mooie roos wanhopig
treurt na haar bloei
zal ik nog langer wachten
Als de wolken…
Prachtig oud
netgedicht
3.0 met 98 stemmen 32.816 Zij loopt langzaam door de dagen
schuifelt zacht van uur naar uur
heeft antwoorden op alle vragen
is levenswijs, maar toch zo puur
perkament doorschijnende wangen
een permanentje in heur grijze haar
soms zingt zij plotseling gezangen
vervalt dan weer in mistig grijze staar
een stille lach in half geloken ogen
een wetende glimlach om haar…
in een stenig land
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 879 ik heb de rots gebroken
mijn eigen jeugd gewroken
ben mild geworden
in een stenig land
alles met de blote hand
verwond bij het splijten
mijn armen laten openrijten
aan de scherpte van het puin
maar alles is nu eindelijk weg
het zicht is vrij en ruim
nog groeit er niets
uit zaden die op een
later leven wachten
in blakerende zon en
diepvrieskoude…
Er is een verschil bij wezen
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 4.403 Soms hoor ik wel eens
Van collega’s verderop
Waar zij op terug kunnen vallen
Voor het geval van ‘je weet maar nooit’
Fysiotherapeuten, psychologen
Verpleegkundigen, orthopedagogen
Jeugdhulpverlening heet dat, t is maar dat je het weet...
Ook zij werken met kinderen
Hun ouders zijn er niet, of niet nabij
Net als bij ons, waar donkere kinderen…
Uitverkoop
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 2.847 Dit aanbod mag u absoluut niet missen,
Ons land is ditmaal voordeelkruidenier:
Koop zes Antillen voor de prijs van vier
En als u deze week nog kunt beslissen
Dan krijgt u voor een appel en een ei
Er ook nog de provincie Friesland bij.…
Dubbel
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.655 Een dubbelspion nabij Megen
Heeft onlangs een doodschrik gekregen
Hij dacht als spion
Dat hij alles kon
Doch kwam toen zichzelf plotsklaps tegen…
Bloemen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.099 Het kerkhof dat in rust verzonken
Te wachten lijkt op vers verdriet
Ziet in de lucht het zilver vonken
Dat strepen krast in het verschiet
Waar zomerzon wordt uitgeschonken
Op marmerwit en zwart graniet
Dwarrelen bonte vlinders dronken
Van nectar die het leven biedt
Een jonge vrouw waant zich alleen
En laat haar tranen vrijuit stromen…
Chatbox Blues
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.296 Ik houd van films
zo typte zij
Ik ook! Wat leuk!
was mijn reply
We spraken af
ze kwam naar mij
Zij dacht aan "Friends"
het eerste jaar
"The Godfather" lag
voor haar klaar
Niets noemenswaardigs
meer daarna,……
Die Kus
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.021 Lopend op het strand
Jij en ik
Onze voeten in de koude zee
Voorbij de zon die langzaam ondergaat
Jij legt je jas om mijn schouders
Onze ogen vinden elkaar
Dan raken jouw zachte lippen de mijne
En leiden ze mij weg, hier ver vandaan
De zon, de zee, het zand
Alles lijkt te zijn verdwenen
Maar als ik mijn ogen open doe
Ben ik…
Kleuterleed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.634 Verwarrende schreden
Vertederend verwoordt
Stamelend zonder reden
Voor het eerst gehoord
Zoekt hij naar woorden
Treft mij een diep verdriet
Nerveus friemelende handjes
Praten wil en kan ik niet…
Marcus Aurulius
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 643 Bejubelt op pleinen in Rome
De arm gestrekt bloedig rood
Ik gelauwerd en vereeuwigd
Verdoemd verankerd in de dood
Gekwelde dromen bittere nacht
Verschijnen doden die ik bracht
Wee mij veldheer in grote slagen
Geen roem doch leed is mij te dragen
Verlost mijn zege van de vloek
Golvend over velden bloed
Gedreven waanzin van haat…
Verledenflits
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 588 Gedachten ontsnappen uit de wachtkamer,
gaan naar hun eigen gang en provoceren
vastzittende gevoelens met spitsvondigheid.
Terug naar het verleden flitst voorbij.
De afkeer van een kommervolle jeugd
belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid.
Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien
goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto
wordt geplet…
diepgang
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.740 Zonder liefde waren de plaatsen niet
van elkaar te onderscheiden
grijs en grauw en zonder jou
kon geen stad mij meer verblijden
Zonder liefde verdiende het leven niet
zodanig te worden beschreven
dor en droog en zonder jou
vervlogen de dagen van mijn leven
Zonder liefde waren mijn gedichten niet
gezapig als hetgeen nu voor je ligt
het…
Ze ligt
gedicht
2.0 met 22 stemmen 7.371 Het is waar.
Het liefst ligt ze in bed.
Met achter haar het open raam,
het geruis van de bomen, het geluid
van de voertuigen die van A via B
naar C gaan.
Met aan haar rechtervoet de poes,
aan haar linkerhand de krant
en in het midden van haar hoofd
de rondrijdende gedachten.
En papier, zo wit als het laken,
de pen tussen de tanden,…
je lach nam mijn gschenken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 681 ik zag je als
een koningin
op het voetstuk dat
mijn liefde bouwde
je lach nam
mijn geschenken aan
je lichaam liet mij
verder gaan dan ooit
je zwaaide en keek om
zag oude volgelingen
draaide toen een slag
bleef liever die je was
het kind in je
is terug gekropen
ze kreeg de kansen niet
in onze zon te leren lopen…
Achteraf
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 4.162 Ongelofelijk wat een rotzooi
Wat een troep heb ik gemaakt
Wat een bende, zoveel mensen
Zijn door mij zo bruut geraakt
Ik kan zeggen wat me spijt
Voor de pijn die is ontstaan
Wat geheeld is in de tijd
En wat nooit meer weg zal gaan
Ik kan smeken om vergeving
Voor datgene wat mij speet
Voor de fouten die ik maakte
En voor alles wat ik…
Dek mij toe
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 787 tot mijzelf gekomen in kilte
ontdek ik dat ik
vandaag weer eens ben wie ik ben
als sneeuwvlok
die smelt op warme handen
ondanks welzijn verbaas ik mij
dat ik in zachte klei door zout
en keihard water ben verdroogd
door wrede adem
via sluipweg van lucht en zon
als zandkorrel weggeblazen
rul vooruit vliegend op de wind
die in mijn ogen…
Dissonantie op beloop
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.375 De moeite om duidelijkheid te onderkennen,
is de basis voor regelrecht ontkennen,
dat de liefde diepgeworteld,
enigszins zal vervagen
en daardoor afziet van behagen...
Mijn verlangen tot de hoop,
laat dissonantie op beloop.
Maar de realiteit zal dwingen,
om het laatste lied te zingen
Mijn lied voor jou,
nog nauwelijks hoorbaar,
Het duurt…
de eerste gratie - voor ellen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 644 innerlijke schoonheid
is de echte schoonheid
verborgen in volharding
komt zo moeilijk naar buiten
overal staan ruiten
spiegelen zich ijdeltuiten
zij is toereikend
schept zichzelf wijkend
en nooit achterom kijkend…
oorlogskind
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.837 oude ogen
jong gezicht
rug gebogen
door ’t gewicht
van zwaar geschut
oude wonden
jong verdriet
ongeschonden
blijft hij niet
in zijn schuttersput…
DISCRIMINEREN
snelsonnet
2.0 met 29 stemmen 2.577 Ze genieten blijkbaar van shockeren,
van minderheden te intimideren,
ofwel in uniformen te marcheren.
en door hun houding ons te provoceren,
Laat de jeugd zich zomaar koeionneren
door groepen jongelui in Lonsdale-kleren?…
Bede
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.782 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…