173 resultaten.
een jaar later
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 2.869 een jaar later
maakten we vliegers
we hadden geen zin
krabbelden wat
op papier, achter
onze oren
we discussieerden, drukten
onze snorren
begonnen eraan, aarzelend
zoekend
maakten een constructie
meten is weten
stelden bij
mopperden, kleurden
dachten dat het ding
nooit de lucht in
zweetten de laatste
twintig, vijftien,
tien…
ieper
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 531 tyne cot
we crepeerden in grauwrode modder
onder vlaanderens loodgrijze hemel
en dodelijk krijsend staal
blind en bang voor pijn ijzer hels vuur
gruwzame dood door gas
groene lijkwaden om stikkend jong leven
kinderen hulpeloos schreeuwend om geliefden
wegkwijnend van verdriet
tot onsterflijke helden gemaakt
liggen we verminkt onder keurig…
e=mc²
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 955 licht is overal even snel
ondanks de zwaartekracht
die alles tot de hete kern dwingt
het punt waar de steen vlam vat
stel dat de ruimte stil stond
omgrensd door vaste sterren
als waakhonden, roerloos
dan kan het rekenen beginnen
zoals de baan van een kogel
in het wilde weg gelost
de loop loodrecht omhoog
ontsnapt hij aan een vrije…
De schepping
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.097 Opgaan in beweging
Het loslaten van bewustzijn
Zonder doel
Af gaan op wat ontstaat
Uit gevoel
Jezelf verliezen in kleuren
Die zich vormen
Door op te gaan in elkaar
Beweging naar de kern
Door expansiedrift teruggedreven
Naar de bron
Naar het niets
De duistere zwartheid
Van waaruit alles wat ons
Leven brengt begon.…
Realiteit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.038 Ik droomde dat ik wakker was
de slaap maar niet kon vatten
Toch was mijn geest niet overstuur
liep ik niet uit de pas
was ik mij niet met vrienden gaan bezatten
Het gekke was
dat het allemaal zo realistisch was
zo echt en zo natuurlijk
dat ik daarover flink de pest in kreeg
omdat ik het niet kon bevatten
Gelaten onderging ik dat gevoel…
Ogen open
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 4.166 Dunne stroken, vals licht
Ongeplooide haren als een waas voor mijn gezicht
Wat kom ik doen, wat mijn levensdoel?
Alles wat ik zie en kan is gewetenloos maar met gevoel
Ik vraag me af, ja wie ben jij?
Je voelt zo bekend en zo dichtbij
Losgekoppeld, verbroken maar nog één
Ik ben jou en jij bent mij, samen zijn wij nooit meer alleen
Ik voel…
M e n s
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 636 Je bent niet meer dan zaad, gevallen jij,
gestrooid in driedimensionaliteit,
gevangen binnen cijfers van de tijd
en winden waaien licht aan je voorbij.
In ’t duister diep van omgeploegde grond
lig jij te sterven aan die nieuwe plant
die uit je openbreekt naar hoger land,
zich voedt met alle sappen uit je wond.
De vraag is : draag je leven…
de akker
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 762 Ik liep langs akkers van verlatenheid
Door dorre droogten vol met onbegrip
Gegroeid in jaren tijd
Ik zag geen kleur meer
Die mijn onrust kon verstoren
Slechts het grauw
Moest mij bekoren
En de strijd
De eigen innerlijke kracht
En soms façade
Waren broeders
Teer, hard en dan weer uiterst zacht
Die hielpen bij de ommekeer
Waar plotseling…
Dierlijk leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 259 Alwaar het verfoeit, omheint steen
bloeiend leven. Een dier hapt naar
adem en morst wat korst, aanschouwt
door boom en bos. Verzuchtend in de verte,
kijkt steen torenhoog toe van bebouwde
top, ook hier houdt dierlijk leven
zich op.
Grazende stedelingen, omringt
door stallen van verfoeibaar goed.
Verdwaast snoept menig dier zich vol,…
Een speurtocht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 854 Starend in de verte
verlies ik mijzelf uit het oog.
Dwalend speur ik naar iets
wat ver lijkt te liggen, echter
om mij heen verslingert zit.
Graven doe ik, door ademrijke lucht.
Mijn ogen als een hand, om vast te
grijpen wat zich in de verte ophoudt.
Speuren doe ik! Naar dat wat zich
daar heimelijk verstopt. Al doende reist
mijn tocht…
liggend naakt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.593 als vrouw
zo krachtig
in haar eenvoud
is haar omvang
zo allemachtig
als een rubens
zie ik haar
de schoonheid
van veel en
al haar vormen
die mijn gevoelens
bestormen
haar woeste haren
maken mij ruig
en met
de spanning
van haar
blanke vel
blijft mijn tong
plakken aan
mijn droge huig
met haar diepe
glazige ogen
is zij…
sarah, mijn vuur en rook
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.326 omrand door groen
gebladerde heggen
op een heuvelachtig veld
terwijl de schemering valt
lopen haar dragers,
hen die zij heeft bemind,
omhoog door fijngemalen ,
knarsend grind
om haar tere restend lijf
neer te leggen,
op gesprokkeld droog hout:
haar laatste aardse verblijf
ik draag mee
wat zij droeg,
in alle stilte,
daar zij…
lopen op het pad van vagevuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 443 kom ga mee
dagen zijn zo saai
ze lijken leuk en mooi
maar hangen aan elkaar
van moeten en cliche’s
kom ga mee
want dadelijk gaat zon de maan
te lijf en veegt de sterren weg
verdrinkt de oceaan de zee
worden bossen platgelegd
kom ga mee
we stormen en weerlichten
donderen en buien zwichten
voor geweld van onderuit
onderhuidse…
Van Gogh je groette me nog
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 612 we Franckendaelde park
groette oog in oog
jij met je hond
en ik de fiets
vannacht karde ik nog daar
je weet wel waar
zwaar over dat zelfde rode pad
langs de gedwongen bocht
die mij sterk liet voelen
dat jij er nog steeds ligt
onder waxine bloemenzee
waarop veel emoties dreven
en de indruk wekte
dat jijzelf niet bent gezwicht
teneergeslagen…
Wie is er nog van levend hout
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 419 IJl klinkt je afscheidsgezang nog in de verte
nauwelijks hoorbaar tussen flarden tegenwind
nu je me weer verlaat tot het volgend voorjaar
verschuil ik me tussen de overgebleven bladeren
aan de steeds kaler wordende bomen in de stad
Voel me weer de huismus
onder de winterkoninkjes
kou en regen trotserend
tot de zon weer komt
Wie is er nog…
verstild graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 873 als het
omhullend hout
langzaam zakt
en de gedachten
ver reiken
voel ik de
onoverbrugbare
afstand
zo dichtbij
ook al raak ik,
naast mij,
jou en jou
het is slechts
een zwevend daar zijn
een speelfilm zonder titel
flitsend zonder beeld
als het zand
de holle klank bezingt
en de echo in de
gegraven diepte
stervend verzinkt…
een thema van de Hema
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 611 ik Google gordijnen in gedichten,
daarna gedichten met gordijnen
en vind vele vlagen wind
gesloten werelden, stof en mijten
voor mij is het blauw velours
dat zelden sluit om het licht
buiten gekleurde vlaggetjes voor tegen
de duiven. het helpt geen zucht
mijn uitzicht is ruim, blauw en groen
niemand ziet mij naakt
al zou ik het willen…
ontbossing
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 335 een boom houdt zich afzijdig van commentaar
staat veelal gemoedelijk te relaxen
welke zucht, welke drup is daar
ach, het is de wind en de regen
of toch niet
de vele wegen en complexen ontnemen
vele liefhebbers de lust om te leven…
serveerster
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 368 voor een ander is de tafel leeg
standaard een koud tafereel
aan 't raam, ja daar zat ik
toen ik mijn eerste drankje van je kreeg
ik verplaats me als vloeistof
hopend door cohesie naar jou geleid
op jouw blad zal ik stabiel zijn
de omtrek van mijn wereld klein
waar ben je, wat doe je
mijn benen voelen aan als lood
elke keer een tent betredend…
De jongen, een schaduw
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.662 De violette lucht omsluit een jongen
die roerloos in het heden hurkt.
Af en toe gaat zijn arm omhoog
alsof hij zwaait. Naar niemand.
Nooit weggeweest, geen schoenen nodig.
Hij hurkt bij zonsondergang
in een portiek, neergelaten
op aarde als een spin aan een draad.
Ik zou een requiem willen inzetten.
Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan…
Vleselijke lijnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 446 lijnen rivieren speels
in mijn handpalmen
hun verleden ken ik
hoe anders de loop
mijn glazig kijken
verbetert geen zicht
op overmorgen
enkel tevredenheid
vrees voedt zichzelf
-wat laat leven-
nu ik ook voorbij
deze handen durf te zien…
stil je vingers geteld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 435 ik heb je hand genomen
stil je vingers geteld
voelde hoe warmte
ons contact weer herstelt
weet van je werken
gegroefd in de lijn
maaar voelde hoe strak
de wijs in je vinger kan zijn
zacht dirigeren
is niet jouw manier
je ogen verwijzen
en dwingen naar hier
ik luister en fluister
zonder jouw melodie
handen tastend in duister…
in een lichte kooi
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 619 wat is het voordeel van het vrijelijk verkeren
in een lichte kooi als toch al vrijwel vast staat
dat je ‘r bij lichtuitval kort gesloten uit gaat
valt over donkere knaapjes je lelijk zult bezeren
open gaat ’t doosje je contact is naar de knoppen
knettert weer licht je was te laat bij ‘t stoppen…
Doodgegooid met ......
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 447 ongenaakbaar geloof,
politiek gedraaikont,
reclame als bewijs.
Allemaal etiketten
die ik,
zelfklevend,
uit vrije wil niet wil.
Ik werp niet als eerste
en wil ook niet gestenigd.…
Vrede met mezelf
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 729 ik zocht mezelf
alleen, in de stilte
maar het klikte niet zo goed
vervreemd als ik was
na jaren lang dwalen
tot ik wat verder keek
dan mijn eigen spiegelbeeld
ging graven in de puinhopen
van mijn verleden
toen vond ik tussen mijn eerste rimpels
wat restjes vreugde en vrolijkheid
hoorde ik als een echo
mijn spontane lach
daarna kwamen…
De doodstraf?
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 2.110 "De doodstraf voor Saddam!" zo luidt de leuze
En daarbij zwaait men met een lange lijst
Van daden waar die straf voor wordt geëist -
Zijn rechters hebben dus een ruime keuze.
Toch kun je hem die straf nu niet meer geven:
De man heeft immers al heel lang geen leven.…
Luchtalarm
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.496 'n Ballonvaarder nabij Margraten
Kreeg onlangs opeens in de gaten
Dat hij zonder mand
De lucht in ging want
Hij voelde zich erg opgelaten…
een orkaan, aardbeving en vulkaanuitbarsting
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 516 een zachte herfstdag
laatste mode op de fiets
bijna de bilspleet…
Jou ben ik kwijt
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 875 Kon ik nog maar even met je praten
en je zeggen hoe ik me voel
eenzaam soms met al die mensen
jij zou weten wat ik écht bedoel
Ik weet dat jij zou luisteren
en je armen om me heen zou slaan
me zou zeggen dat je me begreep
en elke stap met me mee zou gaan.
Ik weet vaak niet wat ik moet doen
dan is er weer zo'n tweestrijd
waarin ik me…
Zwijg dan
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.395 zwijg dan toch
als jouw taal
nooit meer de
mijne zal zijn
laat stilte
de laatste
letters maar
opvangen
reikende handen
raken op een haar
na zelfs het aller
laatste woord niet
heimelijk vormen
lippen klankloos
mijn gedachten
in een luchtig "dag"…