Alle inzendingen, jaar 2006, week 16

En zo lopen wij door de dalen heen waarachter toekomst is, te weten aan de stappen in het heden…

Het water onder de brug schildert een tafereel het tafereel van twee mensen van een opa en een kind Het kind ziet de eendjes kwakend rond het brood wijst zijn opa op het hert, de vos, op de wonderen der natuur Maar Opa ziet slechts het tafereel het schilderij van wijsheid en dromen een traan spat op het water uiteen "Kijk eens Opa!…

ikke zelf doen was zo ongeveer en pappa lief volgde daarop weer de eerst geprobeerde zin van haar toen was het mijn pappie is erg slim het bracht pa behoorlijk in vertedering even later kwam de puberteit zowaar het leek wel haat en nijd en af en toe met moeite een heel klein beetje spijt nog steeds is pappa dom maar dagend aan de horizon…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je…

het regende toen ik afdaalde langs het pad met wilde bramen het was al lang geleden dat wij hier kwamen heb het lang gemeden ik was hetzelf die deze weg als het ware vergat ik ruik nog de zomer van toen de zoemende muggen en de stilte tussen ons beiden je vertelde met sprankelende blikken over jouw onzichtbare dromen ik dwaalde…

Zelfs de grijze, kale lucht Die altijd Nederlands deed Is nu een vreemde vrucht Als een ander verkleed Ook de straten, de stenen Fluisteren langs mij heen Zij vervloeken wat ik meen En zwemmen in mijn wenen De bomen, zo hier en daar Voelen zich hoger, voldaan Hun takken dienen als schaar Knippen mij uit het bestaan Het water voelt…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

haar hart geschonken streeft zij ernaar hem, sterkte van haar wezen, oprecht te behagen in alle dagen goed of slecht of zelfs gewoon vermoedt zij de wereld achteloos in geven en nemen niet bij machte te zijn hen ooit uiteen te drijven ongeacht geweten grenzen aan elk mogelijk bestaan want zij zijn liefde als geluk en voedsel en waar…

Waar sawa’s nattig liggen te drogen In alles verzengend zonlicht Oogsten zij pijnlijk voorover gebogen Verschroeide ogen op zuigend slijk gericht Vermoeid verlangend naar de dis Waden zij moede naar bamboehuisjes Waar hun wacht rijst met zoute vis…

ze nam een duik in troebel water niet dat ze het wist ging zoeken om te vinden het antwoord op haar vraag maar ze zag niets tastte in het duister vond geen weg terug toen besefte ze ik kan onder water leven de mist trok op en in het heldere water zweefde het antwoord op haar vraag ’s morgens is haar lichaam aangedreven…

Je bent de deksel op de theepot de voetballer op het veld de hoofdrol in die reclamespot maar ook de geboorte van geweld je bent de lach in de morgen de traan in nee nooit meer de warmte in klein geborgen maar ook het vuur in brandend zeer je bent de radar van mijn ogen het refrein in ieder lied de kleur van regenbogen maar ook de snik…

Wat baazlen zij van zede en wet en recht. Die zijn zo grillig als een vrouwenvlecht, Dan glanzend en dan streng, los en stijf saamgebonden, Altijd verwarrend en maar zelden echt.…

Bij Zwart vierkant van Kasimir Malevich (1913-1914) Van vierkant niets anders dan zwart. Van kaders niets anders dan wit. Van kijken niets anders dan niets. Van denken niets anders dan dit.…

held're ochtendster onder een wolkendeken draai je langzaam rond doch zonder aantrekkingskracht blijf je een schijngestalte…

twee oorkussens voor ons hoofd zocht ik om vannacht te dromen ik vond ze in het groene mos onder de stilte van een beukenbos bladstil hangt het licht zacht lispelt de wind het groene dak koestert mild de rust van oeroude bomen wij liggen naast elkaar wachten tot de avond komt dromen voor de nacht heb ik voor je meegebracht een holte…

een zucht trekt door de tijd en ik vergeet doe toch alsof mijn stem wordt trager zwaarder of misschien juist ijler vreemd knikt het tweeduister mijn mond naar zinnen omlaag waar mijn angst woorden zeist verder voorbij het weigerend zelfbedrog en mijn verminkte zielenbeeld ik vergeet doe alsof ik vergeet net…

krokant gebakken schrijf ik mijn woorden in een ouderwetse elegantie op de tafels langstelige rozen de wijnkaart leest als een gedicht met mooie flessen rode bordeaux de kaart hedendaags werelds maar ook gerechten in perfecte eenvoud koks als ware kookregisseurs bedrijvig gastvrije serveersters in een entourage waar…

zij neemt mij niet meer af het patiné verdiept zacht onder deeltjes van stof van wie eens beweging was en slijt de verse dna in fijn tot zeer fijn mocht er een methode zijn zij bouwt zichzelf op van microscopisch klein tot een reuzin, zeven voet lang en voor niemand bang wiegt zij haar liefste zij zegt: wie spaart heeft wat aan…

we dromen steeds weer nieuwe blaadjes aan de bomen takken die ontspruiten bloemen die zo heerlijk ruiken in het lente Zijn ik ben het zat ik wil pijn en liefde van echt zomeren weer hitte voelen in mijn botten en al gaan we naar de knoppen het virtuele hebben we gehad wil je voelen en lachen om je gekke smoelen als ik…

ik moet naar huis kinderen etenstijd waar ben ik hoe laat is het wie ben ik wat is…… contracturen benen armen non-verbaal contact handen die u verwarmen langzaam in foetushouding terug in moederschoot voor altijd warm een lach toen u… zacht uw ogen sloot.…

Wanneer ik het water van de rivier mijn ogen laat strelen, het zachte parfum van de oevers terloops op mijn huid, voel ik, heel even, dat ik hier zou kunnen blijven. Een karper zwemt stroomopwaarts...!…

D’66 krijgt van Loesewies Als eindcijfer een 4 en niet de 8 Die door de trouwe kiezers was verwacht En dat is ook meteen een stemadvies: Als aanstaand nummer 1 van haar partij Wordt haar verkiezingsleus: Stem niet op mij!…

Ik luisterde zogenaamd aandachtig maar je woorden gingen aan mij voorbij ik zag alleen je mond bewegen, maar hoorde geen woord van wat je zei. Ik was met mijn gedachten ergens anders waar, dat weet ik echt niet meer het zal wel niks bijzonders zijn geweest maar terug komen doet het wel een keer. 'k Ben zo vaak met mijn gedachten elders…

Om zijn eigen gezicht te wissen roert een ernstig kijkend jochie met een grote stok in een plas vol halfvreemde spiegelbeelden waarop een oude man verschijnt rimpelingen op zijn voorhoofd ogen tinkelend als watersterren Vreemd moet je te vriend houden vooral als het vaag bekend oogt groet beleefd trek geen grimas wie ben je anders dan…

Stoofpeertjes op de pit, sudderend vlees in de pan. Het was een hele zit, t.v. daar wist nog niemand van. Wij pelden noten op de krant en waren heel tevreden. Er was een hele fijne band, ja, 't is al lang geleden. De herinneringen bewaar ik in mijn hart Ze brengen warmte in koude uren. Ook al zetten jullie mij apart, deze herinnering…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

Morgen woelt zich al een weg tussen onze stemmen langs onze benen Gister voelt nog zo dichtbij liefde leek te menen; lust zonder remmen De nacht vergroeit met mijn klei stralen die mij verlieten ik kom ze nu bij jou tegen De dag verkoelt wat ik zeg laat mij maar stil genieten van de stilte na de regen…

De oostenwind verleidt het zaad, de nacht waakt over gesloten knoppen en jij, het landschap van schoonheid strekt zich uit over verlangende toppen. Teder kroon je mij met je lenteadem, dicht je ons blad tot het inkt langs ontwakende nerven vloeit. Het is je scharlaken kelk waar mijn bewondering naar groeit.…

wat moet ik met een handvol vingers die friemelen aan me vel het onderhuids gepeuter en irritant geleuter over zonde en de hel je trekt gevoel in kippenvel en streelt mijn koude rilling je brengt hitte in het spel kust zo heerlijk fel kleding is verspilling groen wordt roder in het paradijs de appel is gebeten de slang sist snerpend…

vijftig en nog steeds een kind die dromen vindt in uitgelezen boeken steeds zoekend naar geluk vijftig en nog steeds de wil om ergens stil met speelgoed te gaan spelen mijn broeken gaan nog stuk vijftig en nog steeds de drang met woord en zang de wereld te verrassen een open doek en licht vijftig en nog steeds de dwaas die door…