132 resultaten.
Depressie
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.450 Geen rust
Maar slechts de stilte
Geen verdriet
En ook geen pijn
Maar de leegte
De eindeloze leegte
Van het
niet-verbonden-zijn
Niet verbonden
Als een lichaam zonder leven
Een leegte
Zonder liefde, zonder pijn
Maar in stilte
Een eindeloos verlangen
Weer te leven
Te voelen en te zijn…
Gedachten aan de nevelprins
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 510 Bij de roep
van de laatste vogels
denk ik terug aan het maanmeer
waar wij in het geheim
sterren kustten
voel ik weer jouw
vingers strelen
over mijn zilverhuid
mijlenver hier vandaan
en ruik ik nog de rozenblaadjes
die jij voor mij
had laten liggen die nacht
en alle andere erna
jouw teder gelaat
dwaalt nog steeds door de
verloren…
Ik wandel door Lysogory
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.401 ik wandel door Lysogory
de behoefte altijd terug te keren
naar jou op zoek te gaan
waarom zou dat deel
daar ooit geeindigd zijn?
ik wandel door Lysogory
waar stapt men uit en in?
ik besluit dat ik
eerst even je gezicht nodig heb
net als toen…
EINDEJAARSRING: DEVIATIE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 451 niets kwam terecht van wat de straat beloofde
we liepen onverschillig en in wild-
verband, de klinkers hebben ons verstild
met elke nieuwe stap die ze verdoofden
wie had het recht om over onze hoofden
een weg te banen die ons ongewild
de kant op wees waarin wij niet geloofden?
een mijlenverre kruistocht was verspild
een hevig beven van de…
Verbinding
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.370 het touwtje aan mij: heliumballon
aan jou; steen
voorzichtig
kijk ik teveel om me heen
ben je minder gewichtig
voel ik me kei-alleen
zuigt buiten sterker
dan het touwtje bindt
ben ik je kwijt?
Nee
Net op tijd,
schuil ik voor de wind
en vind rust bij jou
pfffff
mag ik leegstromen?…
een straatnaam
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 557 als dichter heb je ook geen eeuwig leven
vandaag of morgen eindig je beslist
wat minder lenig in een eiken kist
je allerlaatste letter is geschreven
uitsluitend je sonnetten zijn gebleven
en die zijn volgens zot en humorist
als bakens in een stad vol gal en mist
je naam dient aan een straat of laan te kleven
dit brengt op Ockenburgh een…
Verbroken chatcontact
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.419 Een jaar lang kwam je in mijn leven en
we deelden, op een afstand welliswaar;
Lief en leed.
Als twee kometen die,
uit oneidige verten,
even in elkaars baan samen,
de weg vervolgden.
Maar plotseling keek ik opzij
De mail, chatbox of msn en
zag dat jij er niet meer was.
Verdwaalt of uit de koers geraakt?
Mijn massa is te klein om je nog…
De wereld der traditie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.529 (Mikrokosmos)
Vóór het huwlijk werd besloten,
Door dit echtpaar, lief, maar dom:
'Onze kindren ('t meisje bloosde!)
Zullen worden om en om.
Schenkt ons God het eerst een jongen,
Luthers wordt ons eerste kind,
En de tweede, knaap of meisje,
Volgt u en wordt Doopsgezind.
Doch mocht de eerste een meisje wezen,
In dat liefelijk verschiet,…
Gevonden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 685 Een man leest een gedicht,
vergeet het over te schrijven
en gooit het weg.
Een dag later mist hij het gedicht
als zijn allergrootste liefde,
zijn toeverlaat, zijn steun.
Hij zoekt naar de zinnen,
de woorden, de komma's, de punten.
Het blijft een groot vraagteken.
Waar is het gebleven?
Ligt het al in de vuilniswagen?
Rijdt dat gore…
Vuurwerk
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 932 Vuurpijlen, ratelbanden, rotjes,
siervuurwerk,
heel wat euro’s verlichten de lucht.
’t Oude jaar wordt uitgeluid
met heel veel kabaal,
de hond verzucht,
slaakt af en toe een blaf
van schrik,
het doet pijn aan zijn oren.
De hemel verlicht
van prachtig vuurwerk,
kijk toch ál die
schitterende kleuren
Echter één ding is jammer…
blad gevonden van den Eijkelboom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 234 met een leeg gemoed
hoeft men niet te onthechten
van wat binnen kroelt en woedt
woorden kunnen vrij
geheel eigen op een rij
cliché’s worden gesmoord
het ambacht opent die poort
zo sprak Jan Eijkelboom
dordts poëet met zekeren schroom
want verder zweeg hij heel kies
over de inhoud juist precies
als hij van geheime regels weet
dan is hij…
Ik was een mens
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 323 mijn botten kraken
onder het verraad
van je melaatsheid
en ergens in
een leeg vertrek
vind ik terug
wat er van mij
nog rest
je zag me groot
enkel om je eigen
verlangen
te laten vallen
op mijn huid
en ik weet
dat in jouw wisselzang
je slechts rugdekking gaf
omwille van
je eigen
afgestompte ledematen…
in de mantel van mededogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 275 in de mantel van mededogen
waar geluk zich voortbeweegt
in speelgoed van eigen taal
op aftandse zwenkwielen
schoorvoetend stomend stuivend
op de tast bijeen gedreven
in straten van sprookjesdorpen
waarin je vrijuit mag spelen
daarin leef je op de plek waar
je schuilt in onwezenlijk
schreeuwen en kraaien
in het pretpark van jouw…
decembers voetbal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 925 als ik voetballer zou zijn
waren er geen netten zo wit
dat de bal er in zou gaan
en het gejuich voor mijn ploeg
nooit mijn verdienste
ook verdedigend liep ik dan
met mijn traptechniek geheid
tegen de kaarten van KVM aan
voor overspel op enkels en
andere handzame wapenfeiten
of op de bank te zitten
heel het spel zou ik doen keren
tegen…
Nieuwjaar
gedicht
2.0 met 94 stemmen 36.113 Nieuwjaar, kom niet naar onze huizen, want wij zijn dwalers
uit een schimmenrijk, verloochend door de mens
De nacht ontvlucht ons, het lot heeft ons verlaten
We leven als dolende zielen
geen herinnering
geen dromen, geen verlangens, geen hoop
De horizon van onze ogen is asgrauw geworden
het grijs van een bewegingloos meer
zoals ons stille voorhoofd…
Schrijnend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 354 Hij was gewend z'n pracht en praal te tonen.
In zijn paleis werd hij gestaag geëerd.
Z'n kansen waren na een poos gekeerd:
gedwongen werd-ie om heel klein te wonen.
Bij toverslag was hij gedeprimeerd.
Met heimwee dacht-ie aan z'n gouden tronen,
de weelde die hij miste en z'n zonen.
De man werd door vernedering verteerd.
De jaren bracht-ie…
Jou ruiken aan het groen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 396 mag ik een kersttak
voor je breken
voor even al die
glittertjes vergeten
jou ruiken aan het groen
nog is het vers
maar in gebroken zijn
zal zij ook sterven
in en met ons
samenzijn het oude jaar
nog schittert
bling in volle glorie
een verlate kerstceedee
zingt zachtjes de victorie
van zijn komst op aard mee
maar op de drempel…
Mijn hart
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 501 Mijn hart is groot en warm
maar het zit ijselijk op slot
en 'le soutain de clé'
zoekt zich arm.
Ik ben de halfgod
bemind door velen
maar echt gekend
hoeft niet per se.
Ik kan het klaarspelen,
toch blijvend onbekend.
Dring door naar binnen
vindt de kwetsbaarheid
vluchtig als een fee,
gedrag als een stel santinnen,
het lijkt op onversaagdheid…
Mist
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 454 Mist sliert massaal over de velden
En krult mijn haren jarenver terug
Dampen verdichten zich tot druppels
Door winterse kou op mijn gezicht
Ik fiets een razend snel rondje witte aarde
De snelheid doet mijn spieren spannen
Mijn adem kegelt zich tot witte dampen
Hoe heb ik deze ervaring veel te lang gemist
Door mist en kou schitteren mijn…
Oude Pekela
snelsonnet
2.0 met 18 stemmen 1.265 Als kleine helden zijn ze hier ontvangen:
Ammar en Sara zijn weer bij mama
En mochten terug naar Oude Pekela,
Al zou ik naar zo’n plaats nooit terugverlangen.
Dus wat er straks gaat gebeuren laat zich raden:
Ze krijgen heimwee naar de ambassade.…
Tussen het dwalende stof
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 Ik loop
door verlaten land
op zoek naar een
tastbaar gebaar
maar vind slechts
fluistering
tussen dwalend stof
stilte verzwijgt
hier vele jaren
geduldig
in dozen van karton
nacht verraadt
een kinderstem
lachend, huilend
wachtend tussen muren
in deze laatste uren
raap ik herinnering
van duizend kinderdromen…
Bijbedoeling
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 854 Een dartele dar nabij Wijhe
Wou graag met een vrouwtjesbij vrijen
Maar deze bij zei:
Ben jij wel goed bij?
Je houdt zulke streken maar bij je…
2007
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 305 Het eind van ’t jaar nadert met rasse schreden
Nog wat uren toch te gaan
Dan is alle leed en vrolijkheid verleden
Heeft het nieuwe jaar twaalf maanden te gaan
Wat zal het ons dit keer weer brengen
Leuke dingen maar ook droefenis
Want dat hoort toch bij het leven
Liefde en gein maar ook dingen die mis gaan.
Tweeduizend zeven, 52 weken, vier…
nieuwjaarsdag
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 572 zó licht mijn kamer en
zó wit mijn bloes ,
zo nieuw schijnt Gij…
Midwinter(feest)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 425 verknisperd tingelding
naaldgegroend verlicht
verkruimelt kerst tot
zwaarvertafeld geestesfeest
nachtvergallend
flonkerballend
hellevuurgestookt
tot winters mid
stereogesticht
tezamen allemaal
versnikkend in het
overgangsejaarsgelal
vernieuwjaar in
gelikte hielerij
geflikte spielerei
door anonieme durfals…
EINDEJAARSRING (VOORAVOND): TABULA RASA
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 435 de ochtend van het leven was nog koud
alleen het zonlicht wist ons te behagen
verwachtingsvol verbeidden we de dagen
we schaarden ons rondom wat brandend hout
we wonnen elk seizoen aan kracht, het woud
had geen geheimen meer voor ons, we zagen
de dieren, oogsten lof van jong en oud
de stam was trots, bij thuiskomst van het jagen
een schone…
Onbegrip
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 477 Ik heb het nooit begrepen
Waarom men bloemen plukt
Om ze dan met liefde te verzorgen
En het afsterven te aanschouwen
Ik heb het nooit begrepen
Kinderen te spenen aan de borst
Ze met liefde te verzorgen
Om hen de oorlog in te sturen
Ik heb het nooit begrepen
Waaraan wij het recht ontlenen
Het onrecht te profileren
Waarom wij zijn, wie…
Minnedicht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 516 ik koester de zachte melodie
in elke zin die je in inkt gedrenkt
laat verzachten tot pastel
alsof je de letters in minne doopt
voor ze met voelsprietende precisie
elegant mijn retina mogen bekoren
ik proef de innerlijke klankkleur
van een vibrerende intonatie
die mijn sluimering aanwakkert
hunkering voert de boventoon
naar de volledige…
Stel
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 525 Stel, morgen wordt
stilletjes koud
winter...
donker geslopen dicht
vochtig, mist
dan...
dwars door donker
grote winterkou
weet jij mij te verwarmen
word ik zon
en ontdek jou.…
Ooit pop nu vlinder
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.607 ik hou van
je loslippigheid
als je mij
je droom vertelt
ik laat je dan
met woorden
fladderen
om mij heen
ooit pop
nu vlinder
als ik je maar
vangen kan…