182 resultaten.
Het leven van een uitzendkracht...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.121 Geen grip op de toekomst..
Niks zelf in de hand..
Leven in onzekerheid..
Niet wetend waar je belandt...
Nooit kom je uit die cirkel,
doorbreken lukt niet meer..
Je blijft maar afscheid nemen,
Telkens, keer op keer..
Je weet als je begint,
is het einde al dichtbij..
Hechten heeft geen zin..
voor je het weet is het voorbij..…
IJzig prikkeldraad
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.074 rode plassen
wachtend in
de regen tot
je naam
werd weg
gewist
Kaal leeg
eenzaam
sloffend op
weg naar
je nieuw
bestaan
Dode blikken
lege ogen
vermoeid
de hoop
opgegeven
Afgebeuld
werden ze
doorgestuurd
naar een
ander kamp
waar ze
uiteindelijk
in rook zouden
vergaan…
Zo doorzichtig
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.093 Doorzichtig, sierlijk
gedragen door de golven
van de zilte zee
Ik droeg je
in mijn gouden medaillon
versiert met een randje
van puur saffraan
Daar lag je dan
gestrengeld
met een ander
Brak het medaillon
en de saffranen
dansten in het rond
Je tentakels prikkelde
venijnig, giftig
Jij onsierlijke o zo
doorzichtig kwal…
de zee is van de kook
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 451 het dragen
van emmertjes water
naar zee en oceaan
voor warmte aan de vissen
geeft heden een ozonkater
zont straalt ongebroken aan
celsianen hebben uitgewezen
het zoute water is gerezen
smelt maakt steeds ijs vrij
de pool krijgt zelfs eigen tij
tijd voor de greep uit ons vriesvak
naar ijsblokjes voor in de koelzak
als druppels op een…
Golgotha
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.284 Je stootte mijn
korsten open
niemand kon
dat beter dan jij
en droeg me
naar Golgotha
toen bloed de
wonden schoonde
daar stierf ik
in de open ruimte
waar grenzen
van de doolhof
waren neergehaald
en ademen
weer voelde
als toen…
oranje roos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 619 gezond wil ik je zien
niet dat bleke
ik bluf misschien
maar in mijn schaarsheid
ben ik ook kostbaar
ik geef kleur aan de dag
bij zowel zonsopgang
als bij zonsondergang
ik ben het oranje franje
de vitaminerijke kleur
het caroteen van het leven
maar ook de schoonheid
ben beslist geen laatbloeier
maar meer de robijn onder de rozen…
Schaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 392 De schaar is applaus
dat klapt met poten
niet uit joyeuse bijval
maar om te versnijden.
Zij beperkt de wildgroei
van overtollig uitwas;
de scherpte van randen
maakt zij pijnlijk vers.
Ze is energiek wellustig
in het kappend knotten.
Zij ontzenuwt drastisch
het onderbuikgevoel.
In blindheid volgt zij
stippellijntjesmodellen.
Alleen…
Vergeten
poëzie
4.0 met 18 stemmen 3.924 Het was 't einde van de dag,
Die was aan het bezwijken -
Ik was alleen en lag
Er stil naar te kijken.
Ik voelde mij moe
En krom van 't lopen,
En dromerig keek ik hoe
De miertjes wegkropen.
Ik voelde mij niet arm, niet rijk,
Maar een kind van de aarde,
En aan haar bloemen gelijk,
Waarover ik heenstaarde.
En zo, zonder vreugde…
poollicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 690 de zon blaast een vlam uit haar rode krans
een snelle, zinderende wind
dringt door onze dampkring
buigt af naar de polen
in een ritselend spel van kleur
gebundeld in bogen
in fonkelende gordijnen
als een dans van licht…
een goddelijke borst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 461 je spieren stevig
een goddelijke borst
het kloppend hart
goed zichtbaar
in de spanning
van je hals
schouders geven
mij vertrouwen.
wellustig wil ik
van je houden
ogen zacht
en dromerig
lippen
gulzig naar
de zachtheid
van mijn mond
strelend langs
je hals
en borsten
vrijen we
in overgave
naar totaal
fel is het spel
dat…
Ondertussen :
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 355 in zijn woorden is hij hoe zij hem bedacht :
onbehoedzaam, maar dragend
nabij maar draaglijk en
bij haar maar niet rond
haar laatse porie
in zijn woorden is zij vaak onverwacht
afwezig of onpeilbaar diep, en lacht
ze als iemand die alles heeft
gezien, in die woorden leeft
een hang naar meer dan is, zo wacht
hij op het leven, totdat het…
Enigma
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.509 Carnac, Stonehenge
geheugen van de wereld
magneet voor de in maanlicht
gedompelde dichterlijke ziel
baken voor sterren
stabilisator voor de polen
zodat de maan niet
als een marionet
langs het zenit zal dolen
een door zonnewind bevruchte cel
oertempel levenswel
toegang tot een andere tijd
vertragingssleutel
tot de eeuwigheid…
Godfried Bomans
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 8.379 Te midden, hedendaagse herrie en
escalatie, angst en mist
nu
wordt Bomans relativerende gemist
heer en meester van iedere situatie en
als
kameleon paste hij zich moeiteloos aan
en
spotlights waren zijn bestaan
sterk talent, schrijver, conferencier
interviewer, filosoof en cabaretier
een
persoonlijkheid en al nostalgisch gevoel
nu
Zonder…
Bridger Bill Gates
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 606 Toen silly Bill Gates in de Silicon Valley
Weer fijn zat te bridgen met hartsvriendin Elly
Bood hij tegen Macintosh, Wizard of OS
Een mooie drie sans met systeem MS-DOS.
Toch had dat systeem nog wat flinke bezwaren
Want Steve Jobs kon hij daarmee niet evenaren;
Die schilde venijnig een Apple met hem,
En bood met zijn Macs weer een prachtig…
pyrofiel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 841 in het hart van het vuur
waar de hitte overheerst
tot felle hoopjes intens wit
in gebalde knopen pure energie
strekt de kosmos zich eindeloos uit
vervoegen hel en hemel zich in
samenspel tot aardse taferelen
voeden hongerige vlammen
flitse fantasma's vol prisma's
die stralen werpen in het rond
en winden stevig stromen laten
wervelen door…
Ja
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 pak mijn hand
wanneer ik verlies
en struikel
over gisteren
luister
wanneer ik fluister
hoor mij aan
door te verstaan
bel mij
als ik jou niet bel
deel mij
maar nu even niet
schrijf mij
maar verwacht geen antwoord
lees en begrijp
ook mijn taal
al zal mijn pad
nimmer het jouwe zijn
zeg mij nooit
hoe van jou te houden
ja, pak…
Een vrouw
gedicht
3.0 met 87 stemmen 35.332 alsof het een harp was die
in zijn hart paste, een droom
van een ding dat mooi was
als een voetstap in het zand
zo gevoelig als gras, zo goed
van vorm als een ei, geheimzinnig
als een spinnewiel of wimper-
kruller, luchtig als turf
vreemd als een sneeuwvlok
lekker als een teruglopende
wekker, zacht als de
luchtbel in een waterplas…
ENKELING
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 369 een enkeling slechts
vermaakt zich
is zichzelf
de rest
is entourage
zaalvulling
dienend ter decoratie
niet onaardig
niet bijzonder
alleen maar aanwezig
de eenzaamheid van dit samenzijn
schuilt echter in het feit
dat eenieder
zich de enkeling waant…
Thuiswacht
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 2.926 Een geriefelijke stoel
straks misschien de bank
ogen dicht wachten op
de vertrouwde geluiden
een bekende die de trap af-
en opgaat, weer naar beneden komt
de post valt op de mat
de brievenbus sluit zich weer
de ramen staan open
op het fornuis stooft het eten zich klaar
verspreidt de geuren door het huis
ik wacht op het openen van de deur…
KILLER DAN VOORHEEN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 817 buiten is het koud het vriest
min tien of meer zeggen ze
je voelt het niet
hoewel de kachel al uren niet meer brand
voelt jouw hart verteerd door twijfel verdriet en onmacht kouder nog
dan oostenwinden over poolvlaktes waaien kunnen
alleen met jezelf en de muziek die troost maar ook verdrietig maakt
weet je dat je bent vertrokken uit het…
In ijle vogelstemmen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 342 zonder ophouden ga ik
elders wenen
dan in transparante luchten
die ik met open ogen
hellend verlies door de
gedoofde woorden van morgen
rusteloos en zonder einde
onder het drukkende puin
van gisteren
ga ik graven in elk geluid
dat de dood wekt
door drijvende kiezels
die ik radeloos gooi
naar alle tranen van
mijn vlakke eenzaamheid…
Hoe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 360 was niet jouw
laatste woord
ik vroeg er ook
niet naar want
ik voelde het
andere woord
alsof het van
mijn lippen rolde
en licht gaf aan
het weten
misschien was
onwetend wel
het mooiste
woord juist
in die dagen
ja, juist in
die dagen…
je lentent al
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 378 mijn winter zocht
de rust die kust
in kleuren van verleden
oogst die draagbaar was
zon die zomerwarmte gaf en
het gewas tot vruchten bracht
in sneeuw en ijs zijn wij
verhard zonder ontplooien
nu is er kans om te ontdooien
je lentent al in sprankelend
verschijnen dooit winter reeds
waar sneeuw en ijs verdwijnen
jouw kussen…
emoties in overvloed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 864 de traan, gevat in hartstocht,
lacht mij toe in rode lippen
de traan, lijdend,
weent mij in strak gelaat
de traan van vreugde
woont in glinsterogen
de traan, ultiem
de perfecte druppel
ik stroom over…
Vallende sterren
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 1.966 De ene rijdt de andere omver,
De klapschaats van de derde is verkeerd,
De vierde wordt gediskwalificeerd
En zo valt telkens een oranje ster.
En wat voor wens je daarna dan ook doet
Steeds komt het met de schaatsploeg weer niet goed.…
waarom op aarde?
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 712 het waarom leidt echt tot niets
god is dood en de agnosticus
zwijgt den goddeloze stilte
zwerend bij lood om oud ijzer…
een vluchtige damp
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 417 ik snuif de vochtige damp
opstijgend uit het natte gras
het vult mijn longen en aders
zoals nieuw leven ruikt
zoals aldoor het prille was
het geurt mijn dromen vol
van ruimte en lucht
het geeft mij vleugels
laat het zware gaan
het schept een nieuwe vrucht
zo voel ik even
aan de schepping
word gewaar
van het onbestemde
dat zeker…
ballerina
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 642 virtuoos speelt zij om haar as
in mysterieuze omwentelingen
glijdend in golfslagen
voor een publiek om te behagen
lichte vleugels opstijgend
in sensuele beroering
duizelingwekkend glooiend
in een spiegelende aanbidding
een zijden zwaan in duikvlucht
in een ontastbare ontroering
artieste pur sang
in een patroon van licht en schaduw…
een appelgedicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 misschien zijn wat appels
best wel een goed idee
blozend van genot iemand te leren
kennen en te erkennen dat je leert
van iemand te begroeten en te zeggen
wat het hart je vorige week zei
toen we elkaar nog negeerden
met ons stedelijk vertoon van fantsoen
van heb ik jou toch net niet gezien
ja, misschien kunnen we het
hebben over frisse…
Ik weet niet wat ik zeggen wil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 470 Ik weet niet wat ik zeggen wil...
maar liefste,
je bent de laatste tijd
zo stil.
Is het het leven,
dat je je hoofd zo moede
op mijn schouder legt?
Is dat de reden
dat je ook vanavond
weer zo weinig zegt?…