141 resultaten.
Mat
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.198 hij kijkt naar nergens
het is het laatste uur
hij zegt:
e2-e4
voor ik iets bedenken kan
is het voorbij
hij schaakte steeds beroerder
maar bleef te duchten voor het jong geweld
ooit speelt hij iedereen naar huis…
geef mee
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 309 overstress voorspel je aan je buitenkant
zo zeggen ze je zegt te weinig nee
inzicht krijg je van de cursus mee
je bent niet voor niks hier aangeland
intaker vraagt schrijf eens uit voor mij
waar je wel allemaal geen nee tegen zei
huishouden man werk school je kinderen
vreselijk mens al dat geja moet minderen
je was immers duidelijk te sociaal…
Saya anak Indonesia
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 654 Mijn dromen zijn al oud, sayang
de beelden barsten en vervagen
van het verlangen dat zij dragen
als een constante sterke drang.
slechts één ervan blijft ongemoeid
en staat steeds helder voor de geest
maar is toch voor de tijd bevreesd
waarin mijn laatste adem vloeit
och sayang, mijn wens verdwaalt
in nevelsluiers van de nacht
zoekend…
Gebed zonder end
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 304 stemmig en gewijd staan we keurig in rijen opgesteld
rustig maar vol ongeduld wachtend op de volgende
die ons weer even in beweging zal zetten
zodat we ons gebed aan de wind kunnen schenken
die het tot ver achter de horizon zal verzenden
onze voeten en kruin zijn dik met boter ingevet
om zolang mogelijk te blijven draaien van elke zet
na iedere…
ik leef uit de hand
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 544 ik leef uit de hand
van een poëet
hij denkt zwart
en ik wit
aan zijn verstand
ontleen ik
mijn geschrijf
hij laat mij aanmodderen
in mijn bestaan
hij weet wie ik ben
langzaam maar zeker
komt hij tot oordeel
van mijn daden…
slaapverwekkend
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 367 kuierend is de gang
door mijn welriekende gaard
overeenkomstig mijn vaak
toegedachte luie aard
ik heb mij aan
wat komt dat komt
overgeven en het vreemde
als verzuurd vruchtwater
tijdig afgedreven
bij een boterbloem
verscholen in het gras
sluit ik de ogen en
hoor al een vroeg gezoem
hier zet ik me neer
en word zeker, als vanzelf…
Ik raak je kwijt
hartenkreet
2.0 met 31 stemmen 4.315 Ik raak je kwijt
Laat ik je gaan
Of druk je je langzaam van me weg
Ik raak je kwijt
Wat is de reden
Waarom vertel je me niet meer
Niet meer wat er in je omgaat
Wat vertel je me niet meer
Ik raak je kwijt
Waarom vertel ik je niet meer
Niet meer wat er in me omgaat
Wat vertel ik je niet meer
Je raakt me kwijt…
Notitie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Kijk voor de vorm eens mee
daar zit de zwarte vogel
op de roze bloesem
of zeg voor de vorm eens nee…
Merels lied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 249 Wegend elk woord
gedachten vol gesproken
blijft voor lang
het glooiend licht branden
het genot en twijfel
van liefde die
onbenoemd er altijd
was, is en mag blijven
zonder woorden
meer is er niet te zeggen
niet eens gezien, wel gevoeld
brandende nachten
mijn merel zingt ook
morgen vroeg weer
een wonder lied
voor al die het begrijpen…
Blind
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.082 Ik leg mijn handen voor je ogen
stt, nee, zeg maar niets
ik neem je mee naar een andere wereld
waarin niemand iets ziet
Loop met mij over het gras
voel de zonnestralen op je gezicht
en probeer mijn wereld maar te zien
ook al zijn je ogen dicht
Laat me je leren voelen
hoe de kleuren van mijn wereld
je omarmen met hun warmte
of laten rillen…
Je hebt me laten stikken
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 699 Je slaat je armen om me heen
je hebt me in je macht
en ik heb een vreemd gevoel
als je je witte tanden blootlacht
Je armen als touwen
hebben me in je macht
Je ontneemt me de adem
en ik verlies al mijn kracht
Je vingers glijden langs mijn keel
en je laat ze pijnlijk prikken
Straks ontsnapt mijn laatste adem
Je hebt me laten stikken.…
Het communicatiemodel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 288 In den beginne was het woord,
alleen geen mens toen die iets zei.
En nu wordt er niet meer gehoord.
Want luist´ren hoort er niet meer bij
en steeds meer klinkt de boodschap hol;
mijn god! wat zijn gedachten vrij...
Communicatie, wat een lol!
De zender zendt je horendol.…
In dit ontzaglijk groot heelal...
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 724 We leven hier en maken ruzie
om wie gelijk heeft en wie niet,
vergeten vaak dat ieder alles
vanuit het eigen standpunt ziet
en dat de waarheid zoveel groter,
ja eigenlijk niet kenbaar is;
het duizelt ons als wij begrijpen
dat ieder maar een deeltje is...
Maar toch zijn wij elkaars gelijken,
we leven van hetzelfde licht,
we dragen samen…
Als ik aan het water zit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 587 Als ik aan het water zit
en naar mijn dobber tuur,
dan ben ik heel tevreden
zo dicht bij de natuur.
Het rimpelen van het water
het ruisen van het riet,
zo zit je daar te wachten
tot je een rukkie ziet.
En als je dobber opsteekt
of langzaam onder gaat,
dan hoop je op een vissie
het liefste aan de maat.…
die dampfeisenbahn
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.037 dampend stampt hij daverend
zich stoomsissend traag op gang
tsjokt en sleurt verdapperend
door het donkerende land
knarseknokend kraken dissels
sporen ketsen vuur en glans
tenderend over de wissels
takketoemt hij in kadans
scherend dendert hij langs bomen
muren, staken, bruut beton
onder bruggen, onder bogen
drijft hij naar de horizon…
doorzichtig
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 3.133 nog breekt
een glimlach
door haar rimpels heen
tooit haar gezicht
een klein rondeel
dit is wat overblijft
een stille plooi
een innig tafereel
doorzichtig
voor het merendeel…
en als zijn blik ontdooit
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.820 en als zijn blik ontdooit
novemberwind dompelt gezichten
in ‘t water van de zee
in haar gaan zij onder
blikken die vasthouden
groeien later in ’t ijs
de boten liggen aan de ketting
en de man in ’t bloed
gaat ruggelings een eenzaam pad
dat hij onder gevallen loof vermoedt
de as van het vuur is nu nat
en hij zwijgt de zomer
zo licht…
onderweg
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 777 ik ben niets meer
dan twee schaduwen uit
dag en nacht
soms als bomen, vermoeid
door wolken die uit
kruinen klimmen
om de eerste en laatste
vogels te wekken
waar het licht de veren snijdt
met telkens een nieuw verleden
van eenzaamheid
in het land vol stilte dat woorden
leest van de langzame reiziger
die verlaten kouder wordt…
zonder de meesterhand
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 728 verdwaald
in het labyrint
samen met vissen
vogels en reptielen
allemaal op zoek
naar de uitgang
die niet te vinden is
in dit perpetuum mobile
slechts één ingang is er
en het wordt steeds voller
in wonderlijk Escherland
zonder die meesterhand…
Het mooist pigment
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 312 weer prismaat
zonlicht al mijn woorden
kleurt chromatisch
iedere zin en ik
ik schilder ga daar
altijd dwarser tegen in
wil op doek
jouw warmte
in penselenstreken schaduw
ik je zwakke kant
maar het verkeerde
licht trekt
alles uit verband
zet nachts
de daglamp aan
werk met het mooist pigment
het ochtendlicht
maakt alles grijs…
Zonne Stra
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 Steevast sta ik
seconden te tellen
als taal struikelt
over z'n zin
bungelt huichelt
verder knikt
Telkens vallen
falende stralen
middels spraak
als hinderlijke steken
in de stilte;
de ketsende klanken
kloppen steeds weer
aan het oude zeer
van zwak glas
en jonge ogen
Maar het ligt ook aan mij,
leg de dolk naast me neer,
ik kijk…
Grote Mond, Klein Hartje/ netgeredsonnet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 437 De afrekenaar Heer H. bijnaam 'De Neus'
Wie dacht aan een monster had het geheel mis
Artsen ontdekten hoe teerhartig hij is
Humorvol hangt nu boven zijn bed:'De Kneus'
Sneu is het wel, doe je aan Gebod noch God
Wordt je haast toch afgerekend, door het lot…
Merels lied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 228 Wegend elk woord
gedachten vol gesproken
blijft voor lang
het glooiend licht branden
het genot en twijfel
van liefde die
onbenoemd er altijd
was, is en mag blijven
zonder woorden
meer is er niet te zeggen
niet eens gezien, wel gevoeld
brandende nachten
mijn merel zingt ook
morgen vroeg weer
een wonder lied
voor al die…
Donsgazon
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 Er hangt een wiegje in de struiken
waarin een piepklein eitje wacht
op warmte van het moederdons
op het gazon
strekt zich voldaan
de kater van de buren uit
ze zijn niet thuis
dus zoekt het dier
zijn heil bij ons…
De vraag van Gorter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 380 Zephyros blaast met zijn warme adem
al dagen lang jong leven door April,
zij fleurt op in roze appelbloesems,
tooit zich met zacht fluweel en groen,
straalt jeugd en kracht wanneer ze opstaat,
en flirt stiekem met de zon,
haar bronzen minnaar in de morgen.
Iedere nacht speuren haar blikken onrustig
de grenzeloze diepten van de hemel af,
haar…
Donor
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.434 “Dit hart is lek, het bloed valt niet te stelpen,
Als ik het dichtnaai helpt het echt geen steek”,
Sprak de chirurg die Holleeder bekeek,
“Hier kan alleen een transplantatie helpen.
Wij zullen hem het hart van Endstra geven;
Dat is in onze vrieskast vers gebleven.”…
Scheef
hartenkreet
4.0 met 55 stemmen 2.835 Het
Lijkt
Scheef
Oneerlijk
Pijnlijk genoeg
Is het de waarheid
zijn leugens gevangen
In een driehoek van woorden
En ik voel me gekwetst
Ben steeds bewust
Van de leegte
Het verdriet
De stilte
Zonder
Jou…
Smeren?
netgedicht
4.0 met 64 stemmen 603 De zon kust je huid
bronzig bruin
je vraagt
en
mijn handen smeren
een beschermende factor
nek schouders armen vingers
en
stilletjes
langs jouw gevoelige kant
licht nonchalant raak ik je borst
zacht geluid klinkt
tergend langzaam draai je
glimmend onweerstaanbaar mooi
je vraagt
maar
mijn mond zoekt jouw lippen.…
Mijn vriendin
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.733 Ik vind haar niet aardig.
Maar dat begrijpt ze niet.
't Klinkt ongeloofwaardig,
maar 'k ben haar favoriet.
'k Wil haar geen pijn doen.
Maar hoe moet het dan?
Hoe houd je je fatsoen?
Wat als ik het niet kan?
Hoe moet ik het haar zeggen?
Doe ik haar geen verdriet?
Hoe moet ik het uitleggen?
Ik weet het niet.…
wie oh wie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 437 wie oh wie
zou ik allemaal
wel niet missen
bij schemerlicht
alleen gezeten
in de coulissen
ik weet het heus wel
niemand
die mij niet
zal missen
bij schemerlicht
alleen gelaten
in de coulissen…