Alle inzendingen, jaar 2007, week 22

Bij de eerste blik leefde ik op Stralende passie, surreëel Eerste liefde Tweede leven In mijn strijd tot overleving Zag ik een wereld hoger dan de hemel Eerste liefde Tweede leven Je hield me gevangen De ontsnapping was ongewild Eerste liefde Tweede leven Je liet me los, zonder waarschuwing Zakte ik ineen Zonder liefde Zonder…

De mist in flarden De weg terug is verdwenen Ook vooruit geen zicht…

glas in kleur van huid wijn in bezieling van zoet in roze zaterdagavondnevel een minuscuul tafereel dronken in de echo van liefde herinneringen zag ik in de diepten van je glas lopend in het vage van uitstralende onverschilligheid…

stil en klein sta jij daar, tussen boeken zwijgend achter open glas je hand ritselt strooit geschreven klanken ik lees je woord voor woord tot een lied van herkenning begint te ontwaken zichtbaar, hunkerend zonder geluid…

Priscilla, smaragdje je keek me aan maar wat dacht je? Je groengrijze ogen ze kietelden mijn hart vol kriebels verliefd verward Priscilla, smaragdje kijk nog eens waarop wacht je? Je groengrijze ogen waarmee je tegen mijn sentiment stoot m'n hart tekeer gaand een schuddende hete klomp lood Priscilla, smaragdje wil je bij me…

Wanneer de zon niet meer schijnen zou de ondergang verleden tijd de maan me niet meer bijlichten wou de sterren veel te zijd als de ochtend donker blijven moest de dag steeds eender verliep het duister alleen nog maar telde de aarde zichzelf als vernietiging telde wanneer de zon niet meer schijnen kan er gebrek aan zuurstof…

Een silhouet tekent zich af in vroeg ochtendlicht het verbolgen lichaam spreekt naakte waarheid waar geen enkel woord nog in ontbreekt hier raapt zij hoop tussen gevallen sterren stapelt dromen tussen wit papier en alleen haar hart dat wankelt van gedachten dwaalt nog in de waanzin van bestaan…

Ga niet weg Luister... naar de woorden die ik fluister heel zacht... Kijk... Naar mij in het donkerste van de nacht... Voel mijn lichaam in een brandend vuur... Proef.. mijn lippen, zacht en puur... Kus me,raak me aan... Zeg asjeblieft dat je niet weg wil gaan.....…

Kern de pit van ons bestaan Kernenergie het begin van de hitte Kernproef proberen of je vuurvreter bent Kerndeling hersensplitsing Kernfusie van twee gekken een superidioot maken Kernreactie klap op je kop Kernreactor uitlaatplaats voor gespleten koppen Kernbom verdelgingsinstrument Kerngezond of toch niet?…

In goed huwelijk op vriendschap gebaseerd voelt partner's sterven als amputatie huwelijk na het einde betaald met pijn. Om fantoompijn te beheersen, oefenen we zelfstandigheid, één plus één is twee, niet één, als in het ouderwetse huwelijk. Partner's dood zo deels verwerkt, maakt nieuw begin lichter, herinnering verandert van pijnlijk bitter…

Mijn madelief was made in Germany een stevig wijf met tepels als bonbons ze wist beslist van wanten en van wollen en gaf zichzelf vol passie en geheel umsonst Mijn madelief had ogen als de Oostzee staalblauw en in een blond omlijst gezicht haar glimlach warmde zelfs de koudste harten en lippendienst werd graag door haar verricht haar benen…

Uit het donker valt een stem: ik zie je gaan, vreemdeling stervend in je schoenen van gekrompen leer. Dagen vallen onder zijn magere benen, gedachten struikelen in een niemandsland. Een verweerde grijns, pijnigend vanonder een vaag gelaat - enigszins bedwelmd door vage illusies - galmt in de uitgestrekte ruimte: echo, oh, wie ben je…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…

De trekken van je gezicht, het krullen van je lippen, je haren zilver in het licht, niemand kan aan jou tippen. De vormen van je lichaam, de ronding van je billen, al loop je al wat moeizaam, ik zou het niet anders willen. Stilaan word je ouder, al voel jij je nog achttien; je wordt me steeds vertrouwder, en ik blijf je steeds graag…

vannacht op een bank midden in het park bedacht ik hoeveel liefde wel niet kan in zo'n park daarna dacht ik goudvissen hoeveel goudvissen kunnen daar wel niet bij hier in dit park eenmaal opgestaan dacht ik kijk daar in de plas en ja wat ik toen wel niet zag echt alleen maar liefde en goudvissen echt joh je wil niet weten…

Zaadgoed stuurloos verscholen in het rulle donker ontwricht als herrezen draak vergaart zij moed hervat luisterrijk leven en licht met wortels zuchtend naar diep schepping stuurt vurige bliksemschicht vertrouwen en levenslust sliep in vlammend ontwakende schoonheid ontvouwt zij haar bloesem en vindt een tedere lelie in zachtblauwe tint.…

Als een ware stilist bewoog je je op het veld Geniaal en ook doelgericht Je werd Hollands grootste held Er verscheen een lach op je gezicht Op 25 juni kwam jouw grootste moment Vreugde en euforie Een doelpunt dat zijn weerga niet kent Jij had eeuwige glorie Die bal vanaf links was iets te ver maar toch op maat Op de tribunes in München…

eerst als ik mijzelf niet meer afwijs en zie wie ik werkelijk ben heb ik voor niemand nog iets te vrezen ook al tracht men mij nog zo te raken te schofferen of klein te maken door geen mens kan ik nog worden afgewezen ik zeg niet dat dan de wolken zijn verdreven of een oude leegte wordt gevuld maar kan wel beter zien met welke mantel…

de zee zingt zacht haar lied het heeft geen coupletten slechts refrein eerst rollen dan sissen de zee zingt hard haar lied met bonken en klappen veel lawaai aanzwellen schuimbekken een applaus waterballet eindeloos doorgaan hard of zacht de zee zingt zo haar lied…

ik kijk je heel nauwkeurig aan je bent toch zo onthutsend mooi en draag je iets turkoois houd ik van je het meest…

Voor Gerrit Kouwenaar Tussen aankomen en weggaan tussen spreken en zwijgen op plaatsen waar je uit de auto kunt om je benen te strekken in boomgaarden en in kamers waar je ziet dat de dingen voorbijgaan nu ze zich in je hoofd komen nestelen nu het denken nergens toe hoeft te leiden terwijl het licht verwijlt in je omgeving en de bomen…

Onze Chef legde nog maar net zijn garde neer en daar was U al lieve Gast Komt U verder wij zijn er klaar voor Uw eetfeest kan Beginnen…

heb de treden gezien de voetstappen uit het verleden weer geteld het bonken en humeurig naar beneden klossen maar ook het stille sluipen als de uren korter bleken en het buiten ongehoord gezellig was het zachte hijgen in de trap bestijgen nacht verschralend in de mond het drama van ontwaken als je geest nog lag te slapen en jij…

je plempt de woorden uiteengerukt je springt uit de band maar wel erg integer zwart op wit blank versus neger oeps, dat mag toch niet toch wil je dat gat dichten zorgvuldig koos men het verkeerde been om er alleen voor te staan…

Het feit dat bij de Britten de naam Jack Als populairste voornaam voor een jongen Inmiddels door Mohammed is verdrongen Vindt Wilders ongetwijfeld veel te gek. Dus komt hij binnenkort hier met een plan Dat men moet kiezen uit Piet, Kees of Jan.…

Neen, 'k was geen Zanger, stout en sterk, Wie eigen kracht naar 't ruime zwerk Op brede vleuglen uit deed schieten. Ik ben een wormke, zwak en klein, In eigen, in Gods oog onrein! En, zo mijn zangen indruk lieten, Hij wete 't, wie dit ondervond, Dat, zo ik ooit als Dichter stond,…

Ze gaat naar het strand en vlijt zich neer in het zand Voelt de strelingen door de wind, en onttrokken aan het gezicht spreidt ze haar benen licht De wind beroert nu haar geslacht; ze kreunt daarbij onhoorbaar zacht…

Ik ben een beetje stil vandaag, vandaag houd ik mijn mond. Ik ben een beetje stil vandaag, ik voel mij niet zo gezond. Ik ken jou al je hele leven al is dat veel te kort. Vandaag zie jij mij voor de laatste keer omdat je straks niet meer wakker wordt. Uiteindelijk was jij al vertrokken, hebt ons verlaten nog voor je afscheid nemen kon. Jij…

Vlucht vijfviertweedrie is vertraagd Mind your steps, mind your steps Dat geldt voor adeldom en plebs Verschil in afkomst is vervaagd Het heeft de vluchtleiding behaagd Te staken, dus zitten wij vast Zijn ongewild te lang te gast Maar kaaskoppen zijn onversaagd Wij, stammend van de Batavieren Wij, dijkenbouwers, handelsvolkje Wij, boeren…

vechtend, weten wat je kan je zwakte niet toegeven mijn rivaal laten zweten verlies telt niet mee alleen winnen en overwinnen verstand op nul je volledig laten gaan winnen is voor mij leven…