200 resultaten.
ik wacht al zo lang
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.070 ik hou van jou jij bent diegene aan wie ik mijn leven toe vertrouw lang heb ik gewacht dag en nacht terwijl ik dacht aan jou en aan hoe onwijs veel ik van je hou ik heb nog nooit van iemand zo gehouden terwijl ik deze woorden schrijf laat ik een traan vallen zonder jou ben ik verloren mijn leven is vergald geen cent meer waard zonder jouw liefde verdrink…
Ommekeer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.916 Toen jij wegliep uit mijn leven
Vol frustratie, woede, haat
Werd de laan waarin we woonden
Plotseling een vieze straat
De garden werd een knollentuin
Ons mooie huis
Een hoopje puin
Mijn job dat bleek een hondenbaan
Chiquita weer gewoon banaan
Ons jacht werd nu een modderschuit
Een rondreis slechts een dagje uit
Mijn nieuwe vlam een gore slet…
GELUK
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 Vergeet niet te leven,
het duurt maar even
Een vaak gehoorde raad
Want aan het einde van ons kronkelend pad,
wacht ons slechts een donker gat
Het slijk van onze aarde
is dan van geen enkele waarde
Toch maakt de mens zich druk
Denkt dat geluk is roem en geld
Voor hem het enige dat telt…
net achttien...
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.239 hij wordt door liefdevolle gedachten vervuld
en door onmogelijke verlangens geplaagd
vergt dit van hem een onmetelijk geduld
en is dit verlangen zeer gewaagd
kan jong en oud wel samengaan,
dilemma's spoken door zijn hoofd
zou deze liefde mogen bestaan
als hij haar van haar jeugd berooft?
net achttien jaar, net wereldwijs
neemt zij hem…
Rust
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 612 “We zien elkaar morgen, oké?”
maar waarom niet vandaag?
Je weet dat ik ongedurig ben,
de kalme golven van de zee
namen ooit mijn ongeduld met zich mee.
“We zien elkaar morgen, oké?”
Ik leg me er bij neer,
ook al doet ieder woord zeer.
Er is geen windkracht
die mijn onrust kan beschrijven.
Dat zal dan altijd wel zo blijven.…
wedden dat ...
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 677 ik wedde nimmer op het juiste paard
m’n favoriet had steevast zere benen
of sloeg op hol, had –ziek- niet kunnen trainen
z’n staart hing onvermijdbaar aan de staart
ook hadden jockeys moeite met de vaart
het rode kruis moest dikwijls hulp verlenen
waardoor m’n kans op rijkdom was verdwenen
op Duindigt heb ik nog geen sou vergaard
nog…
Zó snel
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 843 Het leek warempel vorig jaar
Dat ik kind was heel gewoon
Met mijn verdrietjes naar huis vluchtte
En bij mijn ouders woonde
Het leek gewoon wel vorige maand
Dat ik trouwde en ineens
Zelf moest zorgen voor het eten
Want dat stond nu niet klaar
Het leek toch welhaast verleden week
Dat ik voor het eerst verliefd was
Elke dag wel even keek…
HALVERWEGE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 464 als ik mijn pen beweeg op het papier
is alles wat ik schrijf een lege huls
ik wacht op meer, een krachtige impuls
de regels blijven leeg, het stopt bij vier
maar dan zie ik een deur die op een kier
staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls
aanreikt, het ziet eruit als uittreksels
van muzen van de maan; tweede kwartier
en halverwege…
Een droomplek?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 837 In een rustig gezapig leven
waar niets vervelends dan gebeurd
is het altijd om het even
en de dag altijd gekleurd
In zo’n heerlijke omgeving
is het rustig en sereen
ieder doet ervoor een lief ding
en elk mens toch wil erheen
Op zo’n plek waar je wensen zou
gebeurt hier niets opwindends dan
waar je wel vertoeven wou
en enkel dromen kan…
de nacht
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.032 Ik lig in mijn bed
het is zo kil en koud
zo zonder
jou.
Het lijkt alsof deze
nacht niet voorbij zal gaan
was jij hier nu maar bij me
deze nacht deze ene keer
om mijn lichaam
warm tegen de jouwe te leggen.
Ik sluit mijn ogen
en denk aan jou
de warmte.…
zomeravonden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 285 dicht en donkergroen
hangen takken naar de grond
zwaar van lindebloesem
voorzichtig walst zoete geur
in de stille avondlucht…
Verleg je grenzen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.120 verleg je grenzen
als je ze overschrijdt
of loop jezelf voorbij
waardoor ze vervagen
verlies jezelf
in onnodig gepeins
waardoor je vergeet
gewoon te leven
liefde te geven
waarvan je weet
als je nu terugdeinst
eindig je als gewelf
waar heimwee blijft knagen
bij elke volgende mijmerij
want je bent haar kwijt
kunt haar alleen nog…
Zomaar van die vragen
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 1.741 Zal ik als ik tachtig ben
mijn eigen kinderen nog herkennen
en zal ik dan op mijn manier
mijn kleinkids nog verwennen ?
zal ik als ik vijfentachtig word
en mijn oudste zoon al met pensioen
zal ik dan de dingen van nu
dan later nog eens overdoen ?
of zal ik als ik oud geworden ben
me weer gedragen als een kind
en naar mijn eigen moeder…
chimère
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 223 het zijn kwade dromen kind
gedacht bij volle maan.
ontstrik je banden
bij het aanlichten van de dag
wanneer de draken slapen
kan je gaan.
wellicht dat je je weg niet vindt
blijf niet staan, niet staan
al schaaf je benen en handen.
vergeet hun bedacht gezag,
wanneer de draken slapen
móet je gaan.
ontvlucht de kloof,
al lijkt die afgesloten…
stenen beelden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 598 hier liggen stenen
zonder zich te vervelen
soms staan zij even…
Mama
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.390 Een telefooncel, stad bij nacht
Een jonge vrouw, koud en nat
Een trillende hand die haar afkomst reeds begroef
Toetst een nummer in als laatste troef.
Een vreemde stem die informeert
Of mevrouw de kosten accepteert
En dan de zin die een moeders' hart doorklieft
Mama... kom me halen, alsjeblieft…
Dageraadkus
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 947 ~~~
zacht open ik de gordijnen
leg zo een zonnestraal
naast je op het kussen
als de dag zich laat
zien in jouw ogen
zal ik er niet zijn
maar ligt mijn
morgengroet
warm op je lippen
~~~…
Verdwalen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 514 Verdwalen in je eigen groot verlangen,
je denken en je voelen onverwachts;
misschien dat hier of daar wat woorden bleven hangen
of dat er plots een licht kwam of iets zachts...
Verdwalen in wat niemand kan vermoeden,
in 't zien van kinderen die lachen in de zon,
die spelen met een hond of gekke hoeden
die nog niet weten waartoe alles ooit…
Supernova
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 335 Ik pluk de woorden uit het heelal
van alpha en beta, de appel valt niet ver
aan mijn voeten ligt mijn verbeelding
te dromen van de werkelijkheid.
Ontelbare sterren brengen van verre
kometen met passie in hun staart,
hemelbrengers van inspiratie en creatie
lichtmakende taal
tot in de kraters van mijn hart.…
Vaderdag ondanks alles
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 4.468 Wanneer een relatie op de klippen loopt,
dus niet alles gaat, zoals je had gehoopt
zijn de kinderen doorgaans de klos.
Ouders kunnen niet meer door één deur
de één vindt de ánder een grote zeur
en steeds zijn de kinderen de dupe.
Machtsspelletjes en welles/nietes, hier en
daar een grote bek, wie er uiteindelijk wint
of wie er aan de touwtjes…
[Je komt terecht 2]
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 273 Hij schommelt mee
in zijn satijnen bedje
boven een affuit
en hoort niet meer de hoeven
ploffen dof en dof op straat.…
kofferdrager
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 358 de wereld krijst voorbij
in afwezige gedachten
niet wetend wat mijn opdracht is
ben ik op pad gestuurd
nergens wegwijzers
of aanknopingspunten
ik zeil door een
onverschillig heelal
een inktzwarte ruimte
waarin ik kofferdrager ben
in de stilte van
een onleesbare wereld…
Bezoek van een oorlogskind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 540 ze is nog zoveel
een blos en twee parels
met glazen geduld
lacht ze verloren jaren
zo lijkwit weg
voorbij dat weerloze
is ze zachter dan het wijsje
van de laatste mars
zijn scherven resten
aan haar voeten
dit is het einde
van haar radeloosheid
en nog het enig lawaai
met haar lach
ruik ik de bloemen
blader in de thee en
kijk…
vaderdag
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.644 Al zijn je kinderen er helaas niet,
ik zal er altijd voor je zijn.
En ik weet uit ervaring, het doet echt veel pijn...
Er gaat geen dag voorbij,
zonder dat je aan je kinderen denkt..
en ook al is er geen kind die je de welverdiende aandacht
schenkt..
De dagen gaan niet ongemerkt voorbij,
want diegene die ik het meest waardeer,
en waar ik…
Je bracht bomen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 475 ieder uur
sleept de hemel
naakt
het dodendoek mee
over doorkruiste nachten
schaduwengelen krassen
planken
tot stilte zich herhaalt
op grijze, afgeleefde
grond
zonder
me aan te raken
en zonder een woord
zocht jij wat
werd omgebracht in mij
voordat mijn strakgetrokken
handen zwegen
en ik het hoofd afwendde…
ik leefde
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 450 ik leefde liefde lang
langs lange lanen
van een zomers groene lariks
in weelderige bermen
zocht het droog donzig gras
langs water met witte zwanen
waar glinsterende libelles zwermden
en ik prille stilte las
wuifde met mijn wimpers
naar naderende mussen
die ogenschijnlijk bij
iedere tedere tred
moederaarde wilden kussen
ontroering…
Kusten uiterst vals
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 445 hij koos voor vrij
ze zag dat zijn gedachten logen
voelde hoe zijn logica
in hysterie werd omgebogen
hij knarste woorden
uit een dunne streep
zijn armen namen furieus
haar lichaam in zijn greep
waanzin in zijn ogen
handen aan haar hals
lippen die haar adem kozen
kusten uiterst vals
hij sloot de deur
zijn woede was voorbij
miste…
volksmond
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 482 dit gewassen beeld,
1 kop groter, 10 vingers beter,
probeer ik te zijn.
maar ik ben slechts
een pop van marge
door mijn propjespapierberg.
hoe alles wat ik schrijf
verkreukeld wordt tot analfabetisme
en dion karakteriseert als
een bang gevallen jongetje.…
Honderd dagen
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 1.998 Ons kabinet doet het straks extra goed,
Want de ministers trokken honderd dagen
Van hot naar her om ons om raad te vragen
En weten nu precies hoe of het moet.
Maar eerst zijn zij, van dat gereis doodmoe,
Aan net zoveel vakantiedagen toe.…
Haiku XVII, voor de redactie...
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 7.777 heldere beelden
liefdevol uitgekozen
versterken elk woord…