Alle inzendingen, jaar 2007, week 7

Een entomoloog uit Hoboken Heeft onlangs de horzel besproken Hij miste respect Voor zo'n mooi insect En dat had hem heel erg gestoken…

Vandaag de zee was ruw de lucht was weer zoals het hoort bij deze dagen, ik snoof zuchtte verlangde meer. Het werk verbrak deed vergeten de grote kracht de lauf der dingen, terug op dek in de zwarte nacht deed de wind mij zingen. Lucht en water dansen samen voel, ruik, snuif, alle hens aan dek, er is niets dan beweging blind van…

Jouw dagen op het dak zitten zijn voorbij, ik kende jouw gemiauw, en jij herkende mij. Ik vroeg je of je nog even bleef, je knipoogde en hield je kopje scheef. Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer. Alleen…

Telkens komt het weer ter sprake, hoe we er toch vanaf kunnen raken. Dat lapje stof in diverse kleuren, waar men eindeloos over door kan zeuren. Maar wat stelt het nou eigenlijk voor, dat dunne doekje van oor tot oor. Waarom zijn we toch zo bang, in Staphorst draagt men het al zo lang. Het is alleen maar een kledingstuk, dus mensen, maak…

riet ruist langs de kant blond boven donker water dat onrustig klotst…

woorden scheren langs mij heen ik probeer ze te verstaan de taal lijkt mij buitenissig lucht perst zich door mijn longen naar buiten mijn lippen in beweging van eenvoud ik worstel door een stroom van intense gevoelens welke mij beheersen voor mij staat iemand te bewegen de mond gaat heen en weer geconcentreerd…

De eeuwige duur kent tijd noch rust ze rekt een leven lang, en kweekt ons jaren te leren, vertellen, woorden te vinden hoe snel de dood van zich spreekt het wilde roosje aan `t begin van de dag weet wel, als morgen mijn hart open gaat is het voorbij, schoon ik bloei, ik ga dood `t zal de tijd zijn die mij verslaat de morgendauw spreidt en…

Zij wandelde op kousevoetjes de nagels ingetrokken in tijgervel gekleed zo mijn tuin in alwaar ze rozen plukte wilde aardbeien at schaamteloos verleidend en ik wilde vrijen ik wilde aardbeien wilde rozenblaadjes eten op het gras in tijgervel gekleed haar nagels langs mijn borst kousenvoetjes kussen die cyperse die haar naam…

Het twijgje zweeg in alle talen het moest als eerste tol betalen aan hen die de moederstammen met grof geweld moesten omhalen en terwijl het vogelengezang verstomde lag onder hem het ongeboren kleinood ongewild slachtoffer van zinloos geweld maar de weg kwam erbij besluit aldus vertwijfeld vroeg men waar blijft de mus…

ik leidt de dysleksie in men rangen het gelid gesloten, weiden vol letters die met elkaar dansen zomaar wat rondzwansen wil ik een hoera voor elk schreifsel van mijn linkerhant de kant die schrijft over wat mij dreift na jouw kommentaar van waauw voel ik me zo goed in mijn vel ik spring en juig en roep hard uit volle borst joepie en…

Wat zijn we braaf! Men rijdt je bijna dood als je een zebrapad wilt oversteken, haast elke fietser rijdt zonder verbleken en zonder voor- en achterlicht door rood. Of is de brave oorzaak hier misschien dat er haast nooit politie is te zien…? _________________________________ Het Openbaar Ministerie constateert dat men zich in Nederland…

'Voor je 't weet zijn we allemaal lijken: een kei is de tijd in 't verstrijken, dus wég met m'n bout,' zei ze boud, want ik houd er niet van om m'n tijd te verstrijken.'…

Een dame uit Haarlemmerliede was dit standpunt iets te morbide. Zij zelf had een nicht, gepiercet, géén gezicht! Dat kun je dan ook wel verbieden...…

Abraham in mei spiegelgezicht jong van geest sporen van vijftig beetje stram belachelijk slappe poppenfeest nooit is iets slap geweest! en tijdens de scheerroutine nat met schuim gekletst etst hij jonge wonden opgewonden bliksemsnel trekt hij de kam reflexen van een jonge man mei spiegel weerspiegel mij `t slappe feest voorbij en…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

sinds kort heb ik een minnaar gewoon eentje voor erbij een absolute winnaar lotje uit de loterij de man heb ik gevonden bij de super om de hoek werd direct opgewonden deed het bijna in mijn broek heb niet lang hoeven denken wist het eigenlijk meteen ik houd niet zo van wenken dus liep ik er maar heen het ging echt supersnel moet…

nog koeler dan het vensterglas klaarder dan het lopend water vang ik het bevend licht vanochtend in een vergezicht…

hoe wint een stoomstroopfabriek het van een boekentoren een kolenmijn drie Gallo-Romeinse tumuli een Campo Santo een Cinema Plaza (dorpscinema met roodpluchen kussens) een reliplek op een berg met feesten als Krakelingenworp en Tonnekensbrand een klooster met ijskelder een papiermolen en een uurwerk? voor bestuurder Steve Stevaert geen…

hoor hoe stilte na talloze nachten van onbewaakte woorden als een buizerd met strakke vleugels blijft hangen met weigerende tong het wisselseizoen bespiedt roerloos boven stukgewoelde grond luister naar de grote cirkels die met gekromde klauwen het fluisteren doden dagblind met de mond vol sterven hoor want ik weet…

stoelen, theepot, pen, schaar presse-papier en boeken, tot aan mijn denkbeeldige evenaar heb ik het beschreven alles in de kamer tot in de uiterste hoeken zodat ik op deze bladzijde mijn leven verder zal leven met mijn woning als noordelijk halfrond en mijn ziel als 60-watt-lamp trouw aan het plafond [Solipsisme: filosofische leer die stelt…

"Gorter" gedestilleerde sfeer behuizing voor verkenners dragers van cultuur voedingsbodem voor rauwe lijnolie zuivere pigmenten diepblauw met krul gepend op het menu “Mei” liefde is evenredig groot Brel klinkt door Lucebert met mooie woorden onder kroonluchter van tranen glimmende ogen in de speeltuin van de geest glijbaan voor gedachtenreeks…

geloof mij als ik spreek over mijn gelopen ronde denk maar dat het helen is van een open wonde wees niet bang wanneer mijn blik stagneert als mijn weg doodlopend is en mijn fakkel nog spaarzaam walmt in een verloren nis nog eenmaal zal ik mijn bruid aanschouwen als zij is gekleed in een zwarte japon zij gaat met vaandel vooraan…

ik roos je roze in het komend wit van de dag korenbloem het donkerblauw dat de late nacht nog even zag zon je warm met de felste kleuren in het schilderij van jouw gebeuren…

Groen-blauw landschap In een wonderbaarlijk Plat land met kaarsrechte Sloten Drie wagons in olieverf Op een 50-80 cm doek In 1975 ijverig geschilderd Onverdroten Bijzonder en miraculeus Enigszins vaag; beetje Mistig. Genieten, genoot Genoten Eveneens vastgelegd In een mooi, verzorgd boek* ------------------------------------…

ik zie mijn moeder in de spiegel en zeker met mijn lippen rood ben ik haar laatste beeld voor de dood daarom doe ik het nooit…

Het licht hangt als een stofdoek over de piano. Ik hield ervan je te horen spelen - Satie! – en het zwart van je haar met het zwart van de vleugel te vergelijken.…

ik denk mij telkens los van jou om bielzen te verplaatsen in de richting van een eigen spoor maar waar geen korsten groeien lukt het strepen trekken niet ik denk mij telkens los van jou van jou los…

Kriebelvingers wat doen jullie Zwervend over mijn warme vel Langs rondingen mooie borsten Ga maar verder het bevalt me wel Kriebelvingers wat doen jullie Ik voel getintel in mijn bloed Zachtjes langs mijn slanke dijen Strelend en zo sensueel en zoet Kriebelvingers wat doen jullie Rondjes draaien langs mijn billen Vingertoppen spelen zeer…

De rechter sprak bestraffend op de zitting: “U bent onlangs betrapt op heterdaad. U draaide immers stiekem ’s avonds laat Vol energie dit peertje in de fitting. En dat is nog een gloeilamp volgens mij. En daarom bent u er nu gloeiend bij.”…

Zacht geel zonlicht in de ochtendmist, kleurt de klimopstruiken van de dromende, stille Palatijn. Slakkensporen glinsteren langs verbrokkeld puin, vertragen het verleden. Heel ver in de verte, hoor ik hoe Cicero, fel en overtuigend Catalina vernedert. Rome's senatoren, wit en indrukwekkend in hun wijde toga's, geven hem gelijk…