Alle inzendingen, jaar 2008

sprookjesachtig mooi in twinkelnacht geboren is de jongste dag…

Lieve opa. Toen ik hoorde dat je was overleden, Was ik erg geschokt. Alleen ik besefte het niet goed. Ik was op kamp, ik had het nog nooit meegemaakt. Ik wist niet wat het me doet. Thuis aangekomen, alles was anders. Iedereen was verdrietig en stil. Alleen omdat jij weg bent gevlogen, Weggevlogen want op de aarde vond je het op het laatste…

Wachten tot de mist verdwijnt en de zonnestralen mij bereiken zodat mijn dromen beginnen te leven Wachten tot mijn schip een haven bereikt hopende op een welkom dromen over het einde van de eenzaamheid Wachten tot een zucht van liefde mij aait mij weer tot leven brengt als was het een kus van een fee Wachten tot ik al die liefde delen…

Wat wordt er op de wereld toch geleden. Ellende blijft voor velen niet bespaard. Wat is het aardse leven dan nog waard? Bestaat er niet zoiets als wereldvrede? Ik tracht een positief gedicht te schrijven en peins me daarom uitentreuren, maar de toestand op de aarde maakt het zwaar. 't Is moeilijk om een optimist te blijven... Al is er vorig…

AMELAND de lucht vibreert van geur en kleur en ijs met boven zee een blauwe wolkenband daar aan de rand van prachtig Ameland dat eigenwijze duinenparadijs er staat één ster, gekleed in parelgrijs ik tel konijnenkeutels in het zand en leg een doornig takje aan de kant er klinken zachte klanken: kyriëleis bij vlagen is het net alsof ik…

Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht De honden zwaaien vrolijk met hun staart Ik zwaai terug…

Het woud van associaties, wordt getransformeerd tot toverbos onder het dak waarin bladeren zich herkenen, pompt vuur door nerven, niets geleerd en niets verteerd, te denken dat ik straks niet ben, blijft zo vaag, licht gevoel in de maag, een kwaal van dogma’s die ik ken, iedereen kent het, niemand kan het zeggen, om te zwerven onder de…

ontwaak - doornroosje - ontwaak wrijf de slaap uit je dorstige ogen sper ze wijd- wijd open en zuig naar leven met volle teugen er is geen prins die je zacht wakker kust je hoeft geen honderd jaar te slapen als je de moed hebt kun je nu ontwaken leg hem maar af die dichte doornen droom verjaag de moeheid uit je bange handen geef je over…

vandaag ben ik in gedachten bij onze jonge strijdende krachten in Uruzgan volgepland met opdrachten door kolonels met volmachten sober gelegerd in kampen om zich aan elkander vast te klampen 's nachts muisstil onder fletse lampen waakzaam zonder te verkrampen op missie leg ze vredig aan banden zijn ze gewapend tot op de tanden om bij vuur…

Mijn moeder is dood. Precies zoals ik het zeg, niet overleden, niet heengegaan maar gewoon dood. Ze ligt daarginds in de kist. Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder. Ze lijkt er niet eens op. Het is haar omhulsel wat daar ligt. Mijn moeder zit in mijn hart. Ze heeft zich vast verankerd in mij En in de harten van mijn zussen en mijn…

Liefde leefde als een zeepbel, glanzend fleurig duizendkleurig zwevend tot aan de wolken heel voorzichtig, zo doorzichtig en fragiel, tot het knapte. Wat bleef was een traan.…

Vandaag regeert de angst Die al vaak bespeelde emotie Maar wat vreest hij dan het meest Die angstige en gecreëerde commotie Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst Wees niet bang de vrijheid komt er aan De angst is ook maar een minuscuul geestje Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk…

als ik mijn dromen zou kunnen tellen van dag- tot avondlicht dan zouden duizend-en-één-sprookjes zich neerleggen in het weelderige gras misschien was ik bij leven tot poëzie gekomen nog voor de nacht er was -------------------------------------------- afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007 kunstenaar: Sjer Jacobs…

Heineken doet zeer slechte zaken en wil nu koffie en thee gaan maken. Ooit lukt het gewis om met Hollandse pis boven je theewater te geraken !…

We staan voor de afgrond van het licht, we ademen de muziek der eeuwen; grenzenloos is de verwondering, peilloos diep het mysterie. We staan voor de afgrond van het licht, horen de toon van het heelal en kunnen enkel nog aanbidden.…

Waarom gebeurt er dit of waarom dat, In mijn leven is er altijd wel weer wat. Waarom is het pad niet recht en meestal krom, Altijd weer die ene brandende vraag: waarom? Waarom kan ik nooit gewoon gelukkig zijn, Altijd ergens om een hoekje loert er pijn. Waarom doe je het volgens jezelf steeds fout En is het je eigen gevoel dat er zo aan knauwt…

Scherper dan het licht een sperweroog van honger…

De koude ligt gestold in de dichtgevroren poel waarrond de kraaien samentroepen. De weide is een kader waaruit het paard en de koeien weggesneden zijn. Van achter het venster haal ik de dieren uit de stal vandaan en plaats ze in de vlakte waar ze nu te dromen staan en kou te lijden. Maar daar geef ik niet veel om als ikzelf het maar warmer…

een jaar in liefde en vertrouwen naast strubbelingen om dingen die nergens over gingen mag ik nog van je houden komend jaar…

Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik maak mij haastig uit de voeten bevreesd voor dit mislukt ontmoeten Mijn adem stokt - mijn oren suizen Dat schaamteloos jij kunt verguizen de liefde die nog gisteren stond voor al wat onze harten bond! Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik vlucht…

ach, mijn lieve, blonde, wonderschone vlinder, op broze vleugels van papier, dwarrel je in onschuld door mijn gedachten en verwart mijn hart en zinnen ik voel me oud en jong tegelijk, terwijl ik in het trillen van je sterke vleugels voel, hoe je hevig vlinderend van kelk naar kelk, je tere onschuld toont, je naakte onschuld jouw naakte onschuld…

De vraag: 'Wie is de grootste aller Russen?' werd vlot beantwoord door het hele land. Aan kop ging Stalin in de tussenstand, maar daar kwam op het nippertje iets tussen. Het leek, hoewel ik dat niet kan verklaren, alsof ze daar 'Op zoek naar Joseph' waren.…

ik schrijf in de ochtend, middag, avond en zelfs 's nachts en nimmer bereik ik de voorpagina, want Kerima, Julius en Driek dringen voor, zelfs Wil heeft dat streepje eigenlijk vind ik het best, zo ontdek mij maar in de marge…

In Amerika zijn ze ervan doordrongen Dat Obama een man is met veel macht Op de kerst-cd die is uitgebracht Wordt hij als "zwarte magiër" bezongen Je wordt daar als magiër pas erkend Als je de puinruimer van George Bush bent ------------------------------------------------- ...President Bush heeft Amerika naar een dieptepunt gebracht en…

Licht stormt binnen van de schelle t.l.: de cipier opent de deur van mijn cel, zijn silhouet ontneemt mij mijn verhaal, zwart mijn blik in het verblindend portaal. Hoe komt die cipier aan zijn lamplichtmacht? Heeft hij mijn detentie dan reeds verwacht toen ik niet over mijn ik-hemel zweeg, dacht dat mijn ballon de wereld ontsteeg, daarmee…

Voor mij ligt een velletje papier, Wat voor woorden zet ik hier. Uit de woorden haal je mijn stemming, Op het papier heb ik geen remming. Mijn pen gaat driftig heen en weer En zet alle gevoelens en gedachtes neer. Al mijn plussen en mijn minnen, De gevoelens van ergens daar binnen. Al mijn lief en al mijn leed, Dat me lachen of huilen deed.…

Liefde Het had gekund, maar het heeft niet zo mogen zijn je moest eens weten, ik voelde al je pijn Stel dat je verteld had wat vroeger is gebeurd waren wij dan samen en had je mij dan goedgekeurd Ik kan in duizend woorden niet zeggen wat ik voel misschien nog jaren voor je begrijpt wat ik bedoel jij kon niet leven met iemand zoals…

Je zult het vast wel herkennen. Je durft het niet goed te bekennen maar één ding is zeker, je bent helemaal weg van hem. Je vindt alles leuk aan hem, zijn ogen, zijn lach en z'n stem. Je gaat slapen, en word wakker met hem in je hoofd. Vriendinnen zeggen dat hij je ook leuk vindt, maar dit niet iets wat jij gelooft. Maar die gedachte…

Te lang al zonder liefde Te lang zonder besef Te lang al loopt hij doelloos Met zijn ziel onder de arm Te lang om te beseffen Dat ’t normaal niet zo hoort te zijn Toch wetend dat ie wat mist Te lang, met de ziel onder de arm. Te kort duurde de klap, de voorbereiding ook Te kort duurde ’t besef, dat waar ie eindelijk voor koos. ’t…

Terwijl de stellingen werden ingenomen in een jarenlange aangegane slag eindigden velen in hun laatste dromen op een intrieste koude winterdag Terwijl de politiek rustig toekeek hoe ze deze discussie konden winnen waren er weer ouders van streek weer iemand, zijn leven moest nog beginnen Terwijl dit steekspel jaren duurde in dit godvergeten…