Alle inzendingen, jaar 2009, week 17

De laatste bladzijde is nog niet gelezen, het boek is nog niet uit. Want als het boek gesloten wordt en alles is gelezen en je denkt dat je alles weet... word je opnieuw geboren en begint een nieuw begin.…

luister mijn lief hoe mijn hart zingt als de roep van de koekoek hoe de opkomende avond zacht gonst als een bronzen gong die mild door mijn klepel wordt gestreeld in donkere spalten van het tweelicht dansen reeds vuurvliegjes, als een sterrenhemel, boven de stilte van mijn groeiend verlangen naar jouw warmte kom laat ons snel de loutering…

AMSTERDAM - Een paar dat na een met alcohol overgoten lunch bijna onder de ogen van de Britse koningin Elizabeth II de liefde bedreef, is door de politie aangehouden. Het was een mooie zondag, de koningin was thuis op kasteel Windsor, de paleiswachten waren op hun post en het park rond het kasteel was vol toeristen. Toen de twee geliefden zich op…

Onbeschaamd waait de wind maakt zichzelf onstervelijk ik probeer de wind te bedaren maar ben geen partij ze laat mij dansen als levenloze woorden op de wind de schaduwen worden langer liever was ik jou lief kwijtgeraakt in een andere tijd miste ik jou ergens ver van hier en niet hier in de wind…

het gaat al wat beter met vroeger met het geluk dat aan verdriet voorafgaat - je gaf me de huizen van geluk droeg me je drempels over van ruime kamers aan rivieren met onze lichamen in gesprek - toen wij de seconden leefden van die nu herijkte werkelijkheid als geliefden, maar gewonden…

Ze waren kinderen van een NSB-er en raakten zo hun vrienden kwijt maar ach, die kinderen waren onschuldig bleven toch een vreemde eend in de bijt Zelfs jaren later, na de bevrijding keken de mensen de kinderen erop aan het leek alsof ze op hun voorhoofd een bordje met "mijn vader was een NSB-er" hadden staan Ze hebben er jarenlang voor…

Mijn knaagtandjes bijtend in jouw oor zijn zagend aanwezig. Mijn zeur woekert door ook na je ontsnapping uit de lege kamer. De kopjes rammelen van vergane glorie vol oude barsten van slecht gelijmde scheuren. De kopspijkertjes timmeren langzaam met de botte bijl tot loze zekerheid. Het is lente dus de kleurtjes botten uit het…

Het witte licht dat hij niet gunde in de ogen van de ander was het licht dat hem verblindde er te zien wat werkelijk was en viel gelijk zijn zere benen zwartgekoust - toen zij verdwenen in zijn stervenszee van woorden waar hij vrijheid anders las om er als opmaat slechts te dienen voor zijn zwarte ganzenpas Maar nee - de drommel was niet…

Ik schilder je in al mijn kleuren met alle verf die ik heb hier op mijn palet Ik schilder je blauw en een beetje groen misschien…

ik lees je over duimrollend, het standpunt van een paar handen handen ook wel een beetje een mens ik zou willen zeggen ik haat het mij te moeten... wat daarna uit mijn bek rolt doet er niet toe het is het inpalmen met de tong van de meer eigenlijke ingebonden tenen alsof mijn voeten van zich laten spreken recht naar boven door mijn ruggengraat…

Iets van zelfvernietiging: een protest om zichzelf uit z'n vorm te bevrijden, daar klampt hij zich aan vast bij wijze van vertaling naar daar, waar hij oneindig vrij is in al zijn, zijn: om het beter te leren kennen betreedt hij het slagveld in afzondering, zonder zeker weten, met eeuwige twijfel.…

Liefde voor jou brandt in mijn hart maar ik wil gewoon vrij zijn met jou daar eenvoud mij slechts verwart. Gevangen in een web van wantrouwen deel ik tranen met de nacht waarom heb ik moeite van je te houden? Een grassprietje gevangen tussen mijn tanden al kouwend de frisheid proevend die de smaak van het groen mij geeft zijn de gedachten…

Je hart gaat als een dolle te keer Je lieve moeder is niet meer En ondanks troostende woorden van iedereen om je heen Denk je, ik los het zelf wel op….. alleen Maar je ziet dat niet alleen jij het bent die lijdt Ook anderen om je heen vergeten even de tijd Iets wonderlijks moois kan dan ontstaan Een hereniging, een band komt dan spontaan…

versmald en turend raken je ogen de oever die de vergetelheid omheinen en jij naar ‘t einde staart waar de zon herleeft in haar compassie, doch het late maanlicht schrobt de nacht voor zich uit en stapelt hoop op afvalbergen woordenhoog jij lijnde de grenzen op je kaart en scheurde de evenaar in twee, jij kan niet houden van een wereld waar…

Een zonnige dag. Een lach naar de toekomst Een zwaai naar het verleden. Maar dan ineens pats, boem. Een traan naar de toekomst. Een hoop naar het verleden. Een zwarte dag.…

Als een sneeuwvlok in de lente stilt het frisse van de wind de hete adem in de nek van de vuurzee van hartstochtelijke gevoelens transpiratiedruppels vloeien langs huid en haar zij wil hem hij wil haar beminnen…

zwijg je handen woorden werken ploegend in gevoel blik op later vage dromen toekomst zonder doel droom je zwijgen leeg je zinnen harten worden koel leef je uren zonder dagen op het randje van bestaan flits het leven uit je ogen en je schaduw zal vergaan we zijn cirkels om onszelf zonder ooit te raken aan…

Waar vreugde alom heerst Wreekt de dood zijn grieven Om dan uit het niets toe te slaan Meedogenloos ongeremd vals En wee hen die geliefd zijn Daar richt zijn venijn zich op Mokkend telt hij de slachtoffers En bereidt zich voor op het volgende Droefheid gehuld in grauwsluier Verslagen buigen wij het hoofd…

. Op de A0 is een zondagsrijder gespot met bebloede ogen verkrampte hersenen herkennen oranjebitter op afstand akelamoeders dragen dagelijks kloeke rokken en halsdoeken die knoop je niet zonder bezwaar vast aan Heras hekwerken Welke afslag de moordenaar neemt is volstrekt duidelijk Afslag Vangrail, derde rotonde rechtdoor…

vierkant. in rijen. nummers vierkant. volgorde. hees vierkant. getallen angst. nummers tucht. dood vierkant. orde. ------------------ uit: Tucht (1980)…

Hij was op weg een moordaanslag te plegen Op Beatrix, zo heeft hij nog bekend, Alleen hield Wilhelmina’s monument Hem op zijn dodenrit ten slotte tegen. Het zal niet vaak gebeuren, naar ik wed, Dat je zo door je oma wordt gered.…

Het is donker langs het water regen golven maar ik wil het Druppels langs mijn haren mijn kleren kleddernat maar ik wil het Mijn neus mijn oren mijn gezicht koud en blauw maar ik wil het Ja, ik wil het!…

Opnieuw een dag voorbij Opnieuw was daar die pijn Morgen weer een nieuwe dag Kon ik maar blijven slapen Even een dagje overslaan Een hele dag niet bestaan Wanneer houdt het op Wanneer komt die dag dat ik me niet verstop…

30 april 2009 begon zo mooi iedereen blij en alles in oranjetooi toen kwam dat verschrikkelijke moment dat z'n weerga niet kent een zwarte auto reed in op het publiek een spoor achterlatend van dood en verderf Dan is er ontzetting, verbijstering en paniek iedereen hield met afgrijnzen de handen voor de mond overal lagen mensen als…

Ik zag in zijn ooghoek heel even de glimp van een traan Maar nee... ik zal me wel vergist hebben, Hij..hij laat zich nooit gaan Zijn harde trekken en scherpe woorden Wisten..voordat ik het zelf wist mijn liefde voor hem te vermoorden Toen ik hem vertelde dat ik definitief zou gaan had hij gezegd 'rot maar op dan' en had verder niets…

alhoewel het woord iets anders doet vermoeden zink je in drijfzand…

Oud worden en dement Niet meer weten wie je bent Je gaat in het verleden denken Aandacht aan speelgoed schenken. Oud worden en dement Je partner niet meer kent Het leven wordt weer als een kind Een “Baby Pop”wordt bemind. Oud worden en dement Een “knuffel” wordt verwend De kinderen zien het aan En zijn er mee begaan. Niet meer weten…

Nooit mogen we de slachtoffers vergeten. Nooit mogen we de dader ons aller licht laten doven. Nooit mogen we vergeten dat de levenden door moeten leven. Laten we stilstaan en herdenken. Laten we daarna doorgaan met leven. Opnieuw stilstaan en gedenken. En vooral weer doorgaan met leven. Er zijn al zeven doden gevallen. Koninginnedag mag…

Een grote vogel zag ik in de wolken zich verwonden en de wonde was de zon die bloedig rood al dalend ging vertolken het beeld dat ik niet meer bevatten kon. In het donker dwaalde ik door zalen waar hymnen slapend in 't gebinte hingen en spiegels licht van dode sterren vingen. Nergens was er nog verhaal te halen. Op de drempel van de morgen…

waar ruisende regen aarde proeft zullen bomen bossen vogels fluiten op het ritme van tijd in eeuwigheid…