Alle inzendingen, jaar 2009, week 45

wij speelden samen onze fantasierijke spellen cowboys, ridders, superhelden de tijd rijk wij groeiden in het leven onze helden bleven waar zij roem vergaarden stierven nooit onze vaders samen speelden hun helden die eveneens hangen bleven in roemrijke tijd…

Als jouw stem in stilte verdwijnt Is er iemand die hem mist ? Zal er iemand om jou treuren Als jouw schim opgaat in duisternis ? Ik zie jouw silhouet vervagen Totdat het helemaal verdwijnt Zal er ooit iemand wachten Totdat jouw ster aan de hemel verschijnt ? Je bent een schim in het donker Getekend door het leven Elke voetstap wordt weer…

spectrumspeling het zwarte gat der kleuren gulzige absorptie dat wat rest teruggekaatst tot zichtbaarheid…

De persconferentie van de NASA-top Beluisterde ik daags met volle aandacht Wie had daar twaalf emmers water verwacht Ik heb daar een heel andere visie op Ik denk dat ze ons hebben beetgenomen “Hoe zijn die twaalf emmers daar gekomen?” -------------------------------------------------------- …Het water is gevonden op een deel van de maan…

Wat was dat is, en gaat niet weg het blijft hoe vaak ik toch zeg ga toch weg, laat mij alleen laat mij de tijd veel belangrijker om mij heen dan dit, maar toch het blijft totdat het slijt nog even en ook dit is onvoltooid verleden tijd…

Hij is een oud-gemeenteambtenaar Die zich altijd keurig heeft gedragen Hij draagt een stropdas om alle dagen Voor zondag een speciaal exemplaar Zijn lieve vrouw heeft dat zo beslist Hij volgt haar en heeft dat nooit betwist…

adem de vadem op zee lengte na lengte ellenlang het is er zo dun ziltig maar vrij van elk mengen van de mensenzee en het diepe spoorloos op vingers van zout ik wou dat je daar bodemloos kon vallen in een bedwelmend bedaren en gewichtsloos zweven op de nevel mezelf ontrukken van boven en onder maar ook weer wil ik er niet eeuwig blijven…

Als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens maar laat me gaan onze wegen liepen niet parallel ga je eigen weg en blijf niet staan. Al leek het nog zo mooi het is schluss, voorbij, en we moeten verder allebei zonder wrok zonder denken stil elkaar groeten. Misschien wacht een ander ons om toch nog wat geluk te schenken maar vergeten zal…

De hemel hangt ontroerd Boven novemberweide Ik wijk niet van zijn zijde De doodsdrift is ontvoerd Met peperkoek gevoerd Niemand kwam tussenbeide Zij kreeg een vrijgeleide Die knibbel knabbel koert Ik voel me, hemel, zo content En kijk u zielsgelukkig aan Skeletten vol ontbladering Staan met mij in omkadering Van grenzen in een nieuw…

de gekregen kledij, deze rustigere laag, wij dragen ze allemaal ze is onze etherische herinnering aan verlichting, emotionele verbondenheid emotionele ervaring een bewuste keuze van het grote eeuwige zich steeds meer openen kledij, de buitenste laag bedekend als mantel der liefde het fysieke lichaam, in ons zelfvertrouwen, gekleed…

Ik zie haar dansen in wateren van heimwee ik spreek haar aan met luidkeels verlangen. Ze staart me aan en reikt haar hand uit naar de mijne. Oh dame van de nacht, wat doet me het afscheid onnoemelijk veel pijn.…

haardhout smeult nog op zijn laatste adem de kamer beweegt mijn handen onbedaard uit de muur rollen ogen op een kapotte vloer glazig en opgezwollen worden wonden bekeken huiver breekt uit de gaten in mijn huid, ik schuur de beenderen van het juk en leg ze op de as van wat was…

De wereld gaat eens voorbij op een dag Geheel onverwacht, op de dag des Heeren Maar wij weten wat Gods liefde vermag Dat Hij dan alles ten goede zal doen keren. De wereld gaat voorbij, niemand weet wanneer Alleen God, onze Heer weet de dag en de tijd Hij zal ons dan nabij zijn, steeds maar weer In al zijn oneindige liefde, zorg en goedheid.…

Hoe donker moet het er bij hem van binnen hebben uitgezien ? Met een altijd vriendelijke lach leefde hij in vlagen van duister Zijn weg was zo eenzaam geworden zó alleen. Na de dood van hun kleine tweejarige Lara kon zelfs de liefde van zijn vrouw hem niet meer bereiken. Ach, uiteindelijk kwam hij er wel weer overheen. Het leven gaat door…

Het was een onvoorstelbaar grote vracht die John vervoerde met z'n mammoettanker. Behalve schipper was-ie ook een denker, daar geen minuut voorbij ging, of hij dácht. De man besefte, dat 'm iets niet zinde. Het bracht 'm telkens in verlegen heid: hij vond z'n vaartuig niet van deze tijd. Waar kon je heden nog een mammoet vinden? Hieraan…

het bleef stil toen ze elkaar in verdergaan begroetten één van hen had moeten spreken maar ze zwegen wilden alleen maar in schuifelende voeten een aarzeling horen die eigen gedachten verwoordden…

Zag de manen zich in fletse kringen verkrampen in de handen van de nacht, verdwenen figuren trekken voorbij in een onafgebroken stoet om de vege huid te redden, vermoeide hoofden gebogen, de witte lippen stijf gesloten zonder klacht of vragen op het aambeeld van de dag gewogen, als de zon z’n rug opricht,wordt de droom een plicht…

achter gesloten ogen fluistert de wind sprookjes over liefde eigen stijl geeft er een kleurtje aan morpheus draagt met open armen nieuwe melodieën aan…

je benen vlamden op heb de mooiste stronk getrokken uit het veen je vormen uit het natte hout gesneden je benen vlamden op langs jaarringen van generatieslang geleden het hoofd met lange haren mocht ik tot het laatst bewaren met de kleinste guts heb ik je trekken rondgelijnd ogen in verwondering gebogen het veen heeft jou…

liever had ik jou toch niet gezien bleef ik eenzaam bovendien stond ik liever uren op een brug dan nu gebonden met handen op mijn rug traag is een tak in de Maas langzaam stroomt het naar later waar de avond niet langer meer van jou en mij is maar alleen nog van koud water…

ontnemen ochtendnevels zicht op andere kanten stoeien kleine golfjes voor de boegen weten stoere mannen wel van wanten als loodsboten door golven ploegen krijst in ruime luchten meeuw ziet in het verschiet jouw laatste friet op het Bolwerk staat fier die beroemde Zeeuw ontlokt het lome zand de andere een geeuw daagt een storm het water uit…

Mijn vingers wikkelen zich langzaam om haar kettingdrager. Ik fluister haar naam hopend dat ze mijn motieven ziet. Maar laten we eerlijk zijn, ik ben slechts haar dief. Nu zijn we één ,het is over, ik heb mijn eigen gewaagd. Als ik haar woonplek verlaat vormt mijn gezicht een emotie. De emotie van passie, van liefde, controle en illusie. Ik…

'k Wil met je dansen, met je vrijen en wandelen over het strand 'k wil met je huilen en lachen en leg mijn hand in jouw hand Jij zult mijn tranen weer drogen mijn liefste zijn in de nacht 'k zal dicht tegen je aan gaan liggen jij bent mijn sterkte, mijn kracht Ik wil met je knuffelen op de bank en ach, ik wil nog zoveel meer met jou…

Wat is zonder min en wijn ´t fleurig, jeugdig leven? Alles wat ons lief kan zijn moeten zij ons geven. Groten, wilt g´eens vrolijk zijn, en uw zorg verjagen? Zoete meisjes, goede wijn, kunnen u behagen. Helden, wie de krijg verheugt, vragen niet naar kransen, als zij aan de hand der vreugd, met de meisjes dansen. Wen w´in levens angst…

Ik had een duikbril en een bolhoed op, Ik ging als monnik en als travestiet, Als Sinterklaas en toen als Zwarte Piet, Ik trok een bivakmuts over mijn kop, En daar mijn arts mij steeds niet heeft herkend Ben ik al zeven keren ingeënt.…

meer en meer verberg ik het overleven in onduidelijke woorden het zou mijn stilte kunnen verklaren en de zoveel anderen in mijn hoofd geboren ik scheld mezelf schuldig en teken al de lichamen op mijn lijf, onherroepelijk van de liefde gescheiden uit onmacht, angstvallig omdat tijd niet weg te slaan is uit allerlaatste verzen en…

CVS, fibro of ME. Wat doe ik ermee? Er is helemaal niets aan mij te zien. Ben ik dan een aansteller misschien? Moeheid en pijn is te meten, als men mij maar wil geloven. Maar velen weten mijn vlam van hoop al weer snel te doven: “Niets te vinden op röntgen of in bloed. Dus is het psychisch! Dag..het ga je goed!” “Ja…

Ze hebben water gevonden op de Maan Ze lieten een raket inslaan Druppeltjes water spoten omhoog Dus de Maan is niet droog Diep in de Maan vonden ze water Ergens onderin de krater Wellicht is er een Maanmannetje uit elkaar gespat Die zat net lekker in zijn kruidenbad Waarvoor hij maar een theelepeltje water nodig had Maar dat zullen we nooit…

Hij is de Weg, die leidt langs Bethlehem, de Waarheid, is er al plaats voor Hem? het Leven, na Zijn plaatsvervangend lijden gaat Hij de Zijnen plaats bereiden. Stel dat je als Jozef met je hoogzwangere vrouw verwachtingsvol op zoek bent naar een veilig onderkomen word je dan ook graag bij de hand genomen?…

Raar, al dat gedoe met die griep. Als lid van de Risicogroep liep ik in een lange bejaardenstoet de omstreden prik tegemoet. Waarom keek ze me zo aan? Nu heb ik met de prik een virus te pakken en kan niet wachten (pas over drie weken) opnieuw te gaan.…