208 resultaten.
De nacht in mij
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 238 De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren…
verstrooiing
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 698 we stonden daar maar
te kijken naar jou
zoals je niet meer was
wie je was
en toch weer wel
hoe je de wind gebruikte
om gek rond te buitelen
tegen ons op te springen
zodat we
verschrikt terugweken
ik hoorde je lachen
om onze tranen
zag je in de wierook
naar boven kringelen
en verdwijnen…
"Kom van dat dak af" 50 jaar
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 387 Jij ouwe rakker, geef het maar toe
je bent het rocken nog lang niet moe.
Voor Angeline
(mits aspirine)
spring jij nog van 't dak als een kangoeroe.…
- Dakloosheid heeft vele namen -
hartenkreet
4.2 met 27 stemmen 637 Als rode rozen aan het verwelken zijn,
oude tramlijnen geen halte hebben,
als wonderen en volledig overzicht,
de nacht doorbrengen, de waardeloze wereld uit zijn.
Als bezoekers geen kraakpand vinden
en als alle opvangplaatsen volzet zijn,
met oneindelijk veel luchtkastelen aan dingelen.
Als liefde voor het hele land ontbreekt
en "houden van…
- Gebroken dingen -
hartenkreet
4.4 met 50 stemmen 2.140 Gebroken hartsdingen kan
men moelijk lijmen,
brokstukken in scherven
vallende liefde vererven.
Meest bekeken emotioneel
uit balans zonder woorden.
Pijnlijk getroffen aanvoelen,
obsessieve gedachtenmolen.
Liefde verteld gebroken,
heeft een stervend hart gehad.
Herinneringen verlaten ons
geliefd en scherven verspreid,
tot laatste aanvaarding…
- Kleine ongeborene sterrendroom -
hartenkreet
4.8 met 26 stemmen 1.736 Kleine ongeborene sterrendroom
ik droeg je zo liefdevol onder mijn hart
tot in het diepst van mijn wezen geraakt
jouw fragiele vleugels waren gebroken, af
je kloppend engelenhartje al stil verloren
koud, nog voor ik je lichaampje leven gaf
ik mocht je maar heel even gedenken
je koesterende tedere gedachten schenken
je mijn vlinderend zonnestraaltje…
- Liefde felgekleurd -
netgedicht
4.3 met 71 stemmen 1.030 Liefde felgekleurd,
probeer mij nog de rose wolken te herinneren.
Jaren geleden heb je mijn gek hart gestolen,
je wil was trots, de grote toren geboren.
Wij hadden toen zoveel tijd en jeugdidealen
enkel dromen, liefhebben, kindjes baren.
Het lijkt alweer zo lang geleden,
jij en ik, liefde als verwachting felgekleurd.
Romantisch symbool om…
- Opgesloten leed -
netgedicht
4.5 met 64 stemmen 791 Het nieuwe antwoord ingekleed,
had een lijst van joden gemaakt.
Leed heeft de lange weg afgelegd,
om zich opgesloten te verbergen.
Gruwelen die zo rap niemand vergeet,
dramadagen dragen ongerijpt begrip.
Gebaren gevuld met korte woorden,
verwijten met haast dodelijke stilte,
versterkt met intensiteit, ditmaal nood,
melancholie van duister…
- Weggelopen op duizend open wegen -
netgedicht
4.9 met 39 stemmen 228 Wie wilt niet steeds gelukkig zijn,
over rozen met schoenen lopen,
reden hebben om kinderlijk te lachen.
Niets meer redelijk zeggen, hoop
nog steeds spoorloos, onvindbaar
weggelopen op duizend open wegen.
Wie wilt niet vrede in zijn hart,
gouden bergen van gevoelens delen,
vermiste personen later waarderen,
pas als hun namen weggeëbt zijn…
- Wilde wateren -
netgedicht
3.9 met 50 stemmen 238 Als een vrije kunstenaar
in wateren mogen leven,
proberen te ontsnappen.
Vissen hoor ik stil fluisteren,
zie ze kijken en begrijpen.
Het waterrijke gebied leeft,
spreekt in wilde vrijheidstaal,
land van wilde wateren geeft
een combinatie van verhalen,
leeft aparte mogelijkheden.
Elk leven geniet van het wilde,
water zo eeuwig blauwgroen…
2012 (Palin-sound)
snelsonnet
2.8 met 12 stemmen 788 De vrouw was vorig jaar nog running-mate,
voordat ze maar één ijsbeer had geschoten.
Nu heeft ze weer een boek om te promoten,
voor wie nog niet voldoende van haar weet.
Zij stelt zich over drie jaar kandidaat,
dus hoop ik dat de wereld ècht vergaat.…
3-éénheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 728 GELOOF
Ik struikelde...maar werd gevangen,
ik wenste niet....maar bleef verlangen
Ik worstelde...en kwam weer boven,
omdat ik altijd.....bleef geloven!
HOOP
Ik ben gevallen...maar weer opgestaan,
Ik was gestopt...maar weer doorgegaan.
Ik sloot me af....maar stelde me weer open,
omdat ik altijd....bleef hopen!
LIEFDE
Ik zweefde…
ADHD of te wel "Het vijfde wiel"
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 662 'k voel altijd dat 'kind' van binnen
dat wil praten, springen, zingen
'k laat het heel veel,ver komen
ken geen grenzen in m'n dromen
m'n omgeving laat heel veel toe
maar ik maak hen vaak zo moe
'k wordt gewezen op m'n leeftijd
gezond verstand, tikkie gekkigheid
't gaat erin voor zoete koek
't lijkt of het me niets doet
maar…
Achterkamerbesluit
snelsonnet
3.7 met 17 stemmen 851 De Belgen trokken aan het langste end
En dus zijn in ons land de druiven zuur,
Want niet Jan Peter, maar een Zuiderbuur
Is straks Europa’s eerste president.
Een grijze muis was, zei men, een vereiste,
En onze muis was blijkbaar niet de grijste.…
Achterstallig onderhoud
hartenkreet
3.6 met 8 stemmen 1.348 Chronisch ziek zijn is voor gevorderden
in acceptatie, - in veerkracht, -in onmacht.
Chronisch ziek zijn vergt chronische humor,
omdat het lot je anders vierkant uitlacht :
Minstens anderhalf miljoen mensen in dit land,
met Fibromyalgie, CVS, ME, enzovoort,
willen graag werken en een menswaardig bestaan.
Door media en politiek worden zij niet…
Afscheid
hartenkreet
4.1 met 10 stemmen 1.151 Je staat daar ontroostbaar na zo'n moment
en je voelt je of je verlaten bent
er was iets moois dat is beëindigd
dat constant je gedachten pijnigt.
Maar dan opeens glijdt zacht en warm
om je schouders heen een arm
die je troost biedt en voelen doet
dat je toch ook weer verder moet.
Heel langzaam kruip je dan uit dat dal
en weet dat de tijd…
Als de wind stilt
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 271 lang voor hij zijn arm
rond haar schouders legde
had zij in zijn ogen
haar verloren dromen
gelezen, ook die van hem
zijn lichaamstaal
had haar vertelt
in hem te durven geloven
vol vertrouwen
heeft zij
haar hand
in de zijne gelegd
hun wereld
is nu van samenzijn
beloftevol luistert nu de wind…
Als een junk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.092 Als een junk met aanzien
zocht jij naar de kick
van een vrouw.
Gevangen in leugens
op de vlucht
voor je hart.
Ik wilde slechts liefde zien,
jouw onschuld.
En proostte het glas
op ons samenzijn.
Later sprak je over
ontevredenheid –
het groene gras
bij de buren.
Ik ontdekte dat jouw glas
leeg genoeg was
om de waarheid
te omzeilen…
Als kaarsjes
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 1.937 Met kerst mogen we kaarsjes zijn
met geelkartonnen vlammen
de mensen mogen aan ons zien
hoe mooi de lichtjes branden.
Door al die vlammen wordt het warm
en zal de kou verdwijnen,
ook in het donker is het goed
als je een licht ziet schijnen.
Zo mogen we naar binnen,
die vlammen om ons hoofd,
in onze hand een kaarsje
dat na afloop wordt…
Amsterdam
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 321 Oud en nieuw herenigd
Toeristen, junks en jordanesen
De grachtengordel en Carré
Oh, nergens anders wil ik wezen
Een homo op de Amstel
Lichtjes op ’t Leidscheplein
Winkeldieven, Joegoslaven,
Maar nergens anders wil ik zijn
Albert Cuyp en Johannes Vondel
P.C. Hooft en westertoren
Hoeren, pooiers,
Nee, nergens anders zou ik horen
Stad…
Angst en overwinnen
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 484 ooit zat ze
met samengeknepen billen
op een kotter
tijdens een zeetripje
haar hart klopte
haar ogen
vertelden het verhaal
van ooit
vroeger
op de Schelde
ze moest het roer overnemen
van haar papa
als rechtgeaarde schippersdochter
binnen de vaargeul
van de boeien blijven
het ging fout
een zeestomer loeide
angst geboren
deed haar…
Antifoon
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 361 Nog hoor ik soms jouw woorden
in het cryptisch uur van de nacht
als zwak nalichtende sporen
aan het flonkerend firmament.
Wij trekken parallele voren
door de ruimte, door de tijd
langs evenwijdige lijnen
door de diepten der oneindigheid.
Ik waad nu door de stilte
die kwam toen jij verdween.
Jij drukte jouw evenbeeld in mij af,
spande met…
Belgische plaatsnamen
netgedicht
2.5 met 8 stemmen 464 Een boerke uit HOUTHALEN
had reden om te BALEN
hij zat in zak en AS
omdat hij vergeten was
zij oogst binnen te HALEN.
Een schipper uit WESTENDE
verhuisde naar OOSTENDE
omdat hij in die stad
zijn VEERLE gevonden had
en toen begon d'ellende.
Een loodgieter uit SLUIZEN
die had genoeg van buizen.
Aan al dat zware werk
stelde hij PAAL en…
Bemoediging
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 543 Wij gedenken hen, die ons zijn voorgegaan
Hetzij nog heel erg jong, hetzij al oud
Mensen waarover wij veel hebben gerouwd
Ze zullen in ons hart blijven voortbestaan.
Vergeten zullen we al onze geliefden niet
Wij blijven in gedachten met hen verbonden
God, onze gebeden, schreiend opgezonden
Vragend om bemoediging in ons verdriet.
Heer,…
Berlioz
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 93 Van missen zul je wel nooit
weten wat het is.
Het is er immers niet.
Wat je denkt te weten
is maar een herinnering:
met haar thuis
luisteren naar Berlioz
met haar haren los.
Te weten heb je niks
te herinneren evenmin
je kunt zoeken naar een zin
maar die is er niet.…
Bespiegeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 de achterkant van een gladde spiegel
toont mij een andere waarheid
dan aan zijn kwikzilveren voorkant
hier mag ik gelukkig mijzelf zijn
zonder masker of opgelegd pandoer
die ik mij aanmeet in dit leven
misschien is doodgaan wel
doorheen aardse illusie gaan
naar een andere dimensie…
Billen
netgedicht
3.6 met 11 stemmen 647 Laatst fietste ik achter billen.
Het waren er wel twee.
Ik zag ze zachtjes trillen
en trapte trillend mee.
Het fietspad zat vol gaten.
De winter was voorbij.
En waar de gaten zaten,
daar hotsebotsten wij.
De lichaamsdelen voor me
deelden zich aan mij mee.
En dit is wat ik hoorde:
deinend decolleté.
Eendrachtig ging het voort,
maar…
Blootsvoets in dromenland
hartenkreet
2.9 met 10 stemmen 787 met koortsige ogen
vluchtte je weg voor de werkelijkheid
om in slaap vooruit te komen
rondom het labyrint van
droomfragmenten in je oor
dat lief en inschikkelijk was
tijdens de griep
met een zekere lome
blootsvoets in je warme bed
toch onderweg naar gezonde conditie
zo af en toe passeerde je
gefigureerd door dromenland
en voelde me…
Bolero
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Ik wacht op jou.
Een bekend deun klinkt uit de radio
Uit straatlicht valt regen als gele gensters
Vervormd neonlicht door betraande vensters
Ik neurie mee, ach ja, Ravel's Bolero
Je bent daar, God zij geloofd
Lichtbundels zwaaien langs kamermuren
Ik wacht, ach nee...de auto van de buren
Twijfel heeft mij van blijdschap beroofd
Ik wacht…
Bomen spreken voor zich
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 255 vraag niet aan de bomen of zij leven van de wind
water in overvloed en grond om te aarden
zij zullen lichtjes buigend hun zaden dragen
en zacht fluisteren dat alleen mensen wroeten
in diepere lagen naar het hoe en waarom…