Alle inzendingen, jaar 2010, week 17

Vage contouren morsen raar over het landschap in glanzend olijfhoutoptiek en kunnen uitnodigend van gezicht veranderen terwijl ze adembenemend kijken naar nog opengebleven plekken, de wandelaars.. ik ben dood ..ik word levend want de natuur leeft in mij, speels de overgang als de lokroep van de havik, die niet durfde, in zijn…

Poezie is voor het oog maar blijft hangen in het hart…

Tussen geboorte en dood wordt het leven geleefd in liefde, ontdekking, onthulling en ontrafeling bezongen in onze innerlijke wereld om uiteindelijk van dit aardse bestaan afscheid te nemen in tijdloosheid te gaan en herinneringen worden geboren…

Ergens in het land bidt een stille fietser voor ieder die passeert. Niemand ziet het niemand hoort het maar gedreven door de woorden: zend Ik ook u ziet de fietser de mens met biddersogen. Over heel de wereld zijn lezers aangestoken. Stille fietsers bidden voor ieder die passeert. Niemand ziet het niemand hoort het maar ergens…

De donkere nacht is gekomen.... Het is stil in de straat. Niemand die er meer door gaat. De dag is voorbij..... De lantaarns branden in een lange rij. De schaduw van de bomen glijdt door de wind, over de straatstenen. Ik sluit het raam en ga me te ruste begeven. De dag is weer voorbij.....…

Loslaten is vertrouwen en geloven dat geduld uitkomst biedt. Geduld is geen dwang, geen tegenstand. Geduld is de dingen accepteren, die je gegeven worden. Geduld is een doel, maar zonder dwang en zonder deadline. Vertrouwen dat ook onzekerheid een einde kent. Zoekend naar het beste in onszelf en in een ander. Op zoek naar de waarheid die…

Tussen het koren beeft het... In een tunnel sneeuwt het... Onder de golven waait het.. flink, terwijl ik flink drink…

Kamer zeven, Jeltje & Cleopatra. De deur staat op een kier, ze zit in gebogen houding op de vloer Jeltje dus, Cleopatra ligt op tafel. Haar lumineuze ogen volgen mij wanneer ik een boek opraap, dat Jeltje toch niet leest. Wijsheid haal je niet uit boeken maar uit katten. Ik hoor het haar zeggen. Ze zegt niets maar draait zich langzaam naar…

LONDEN - Het broedseizoen voor de Britse bosuil verloopt dit voorjaar zeer goed. De dieren profiteren van de enorme overvloed aan woelmuizen, die zich door de strenge winter goed hebben kunnen voortplanten. Nu het warmer wordt, komen alle jonge muizen naar buiten en worden ze gevangen door de bosuilen. In één nest vond men zelfs 49 dode muizen terwijl…

Gedragen gewaden van wier in wind verwaaid roepen ze wat ik had willen roepen, ze wijzen de weg, niet wetend wat me beweegt, roerselen die zij raken, watergeluiden steeds met andere smaken, kraken de spanen die ik ontbeer, mijn schip schuurt het land, drooggevallen in profetieën, overvloed vlotgetrokken van de wanen en hun klippen, geduld…

voorbij 't denken jou gepasseerd raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur ik verblind daarmee de tijd open wonden helend nog te komen tranen veeg ik uit jouw ziel ik ben op weg voorbij aangekomen in het vleesgeworden woord…

Hoe dierbaar was de schaduw van de rode jasmijn waaronder hij klaagde dat zij te hard op zijn mond zoende en vervolgens wapperde met zijn hand. Dit beeld was vaag zichtbaar door het zijvenster en iedereen lachte rudimentair in levendig besef van rode konen vol tevredenheid. Kinderen holden om de boom huppelden over de groene bleek zigzagzingend…

Taal heeft iets van stilte de rillingen gaan over je lijf van kilte uit het woordenboek springen zinloos de woorden. Pas als de schrijver er mee aan de slag gaat worden volle zinnen geschreven. Plots wordt taal dan leven. Het is aan de dichter een tweede laag aan de zinnen te geven. Het is dan denksport geworden: zinloos is dan zinvol…

Dikke druppels vallen, slaan hard tegen de ruiten Laat regen mijn humeur vergallen? Jazeker, want ik wil naar buiten! Het voorjaar trekt als een magneet, ik verlang naar groen, de bossen, naar parken met hun bloemenkleed maar niet als wolken hun water lossen!…

Ik vind het allemaal goed! Wanneer ik weer lees en het denk te begrijpen juist dan weet ik het zeker. Het is niets, het mist bezieling, gevoel, nut, vrijheid, onzekerheid, passie en variatie, vermeldingen ook die van het lot zijn eigenlijk louter vervluchtigde verschijnselen van het gebroed dat zich op deze aarde kunstenaar…

verhitte lijven stoken het vuur steeds hoger dat wordt nablussen senryu…

Haast! Achter elkaar. Acht, negen, tien. Zo veel heb ik nog nooit gezien. Zo snel! Vluchtend? Voor wie? Voor wat? Tien hazen op het hazenpad. (op 1 mei in de wei)…

Soms moet je de sprong wagen Soms moet je niet teveel vragen Soms moet je gewoon handelen Soms moet je nieuwe wegen bewandelen Laat je niet leiden door angst Grijp elke kans, welke leidt naar een doel waar je naar verlangt Bouw geen muren om je heen Maar houdt open huis Trek erop uit Denk niet teveel na En kom tot een besluit Handel…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

De maan zover boven ons verheven hij geeft ons licht in de nacht. Schaduwen komen tot leven de sterren dansen er in het rond. Geflankeerd door drijvende wolken zijn het net voorbij trekkende figuren Dit nachtelijk schouwspel doet de donkere nacht laten leven.…

Als oud stof heeft plaatsgemaakt voor nieuwe vergezichten Als storende ruis is verdwenen uit mijn hoofd, en vervangen door jouw lied Als samengeknepen ogen weer opnieuw kleuren proeven, jouw geuren voorgoed bij mij vertoeven Als de hand die jij me toesteekt deze keer de echte zal blijken te zijn, en dat weet ik zeker Dan gaan wij…

Ik zie graven in de duinen onttrokken aan het zicht maar die roepen, eens per jaar mij tot een plicht om de klok te luiden die daar is geplaatst en laat weten dat hier afschuw heeft geraasd. Want die graven vertellen over mensen met de vijand op de hielen die uiteindelijk door een geweerschot vielen... onschuldig, in 't verzet, dat…

dit is mijn stem, zei je ik zwijg en graaf me in jou omdat niets ontbreekt aan onze stilte ook al sijpelt water uit de achterflap; uit noodzaak omdat tijd zich verontschuldigt bij het stervend licht en ik me lokken liet door de verste grenzen zoals koude bladeren langs een winters strand die in de horizon verdrinken dit is mijn…

woorden zijn als vrouwen ze trekken regelmatig en met plezier een nieuw kleedje aan…

Je moet wel kijken naar die overgangen van geheimzinnig licht die de zon strooit met kleurrijke banen in een ronde boog de weergoden vieren feest hebben weer vrede gesloten tot aan de volgende storm ik kijk tot hij diffuus oplost in de horizon roep hem nog net na: hopelijk tot ziens…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven. Hun eerste daad is vrouwen mishandelen die ‘t deden met Duitse jongens, knippen hun haar af en besmeuren ze met pek, terwijl de…

Er danst van bloem tot bloem geen stamper laat het onberoerd een volijverig bijenkind het doet zijn werk in weer en wind natuurgetrouw zijn levensloop bepaald ten dienste van de koningin wipt bloemen in en uit de honing is een onderdeel bevruchten dat is toch de plicht en in het late zonnelicht bloeit volgend jaar een jonge plant…

ome Jan was ergens psychiater van hem werd ik niets wijzer zo bleef het duistere in stand later, toen ik eindelijk groot was leerde ik zelf wat geestelijk lijden is vreemde weerstand is verdwenen het zijn mensen zoals jij en ik die vermaald worden door pijn mensen zijn nu steeds meer depressief door gekte van de maatschappij…

Hij had haar altijd bemind met liefde omringd Doch de bevrediging die zij zocht kon zij slechts dromen zij was nog nooit echt gekomen Aldus haar gevoelens en respect te eren liet hij zich tatoeëren Erotische jaren van ineen gesmolten geluk Een ongekende passie het kon niet meer stuk Totdat zij het realistische wilde en ging ervaren En…

je fluistert letters tot een woord schildert wolken in de lucht als zinnen groeit bomen tot een strofenbos van pril tot donkergroen komen gedichten los jij schept de ongeziene wereld van verbondenheid wij waren die heel even kwijt…