Alle inzendingen, jaar 2010, week 40

speel niet met mijn gevoel speel niet met mijn hart ik weet het is een spel maar toch raak jij mij hard ik kan niet tegen jouw woede, of tegen jouw verdriet. ik weet toch zeker ik win spel niet…

Ik kus je borsten, blijf plakken aan je tepels, want God is een Vrouw.…

weet je nog hoe het ooit klonk het echte leven van de straat met losse blaadjes in de wind en kinderen van kattenkwaad door zakken van 't zand het gewiebel van een steen het openen van deuren en het sluiten, één voor één het kraken van een venster en de weergalm van het glas en veegjes van muziek en het stappen in een plas en een brievenbus…

Tekens als ik naar de hemel kijk, dat prachtige firmament Vraag ‘k me af, hoe groot het is Of ‘k de sterren die ik zie, allemaal bij naam herken De enormiteit van het grootst luchtruim, verwonderd me keer op keer De sterren stralen vooral bij een heldere lucht telkens weer de donkere lucht weerkaatst terug op aarde, de sterren…

Nazomertje zoet, je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed langs wegeltjes van rust, langs paadjes van weldadigheid, langs holle wegen als groene tunnels en bolle boomgaarden in oranjegloed. Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen, jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet. Ik lik vingers en duimen.…

......Tel de chaos weg...... ......tot circa honderd...... ....bij elke ademhaling..... ....weer ietsje minder...... ...tot eindelijk de rust...... ..het denken overneemt.. ....je bent geen product... .....van al je gedachten.... .........je gedachten......... .........zijn van jou........... .....................................…

Wanneer de pure wanhoop bezit heeft genomen van het zijn, is er niets, maar dan ook niets meer, om blij over te zijn!…

Ik zwijmel gezever ik kijk om me heen De tongval zoekt spreken dicteert onderworpen maar de dichter ziet woorden in gal en steen Hij spreekt hier de letters in onrust gedropen Zijn wereld bevredigd het blok aan zijn been De dichter bevestigt zijn wezen stilzwijgend Geluidloos verstokt in gekrabbel bevroren De rebel wordt immers vermeden door…

Dit wordt een kabinet van senioren Van sombere mannen in een morsig pak De geur van whiskey, donkere tabak Hun diepe bas die je van ver kunt horen De kromme butler heeft een bitterhap bereid Rutte 1, het is de Heerensociëteit.…

Als kleine Mark hield hij al van klassiek Hij had een liefde voor het zwart en wit Zijn piano was zijn mooiste bezit Toch zag hij in het klavier geen muziek Hij koos daarna een echte tegenpool En speelt nu heel graag de eerste viool ...Rutte zag af van een leven als pianoleraar...…

Tussen vriendschap en liefde, zit een hele dunne wand. Liefde is alleen klef doen en knuffelen, vriendschap is een sterke band. Vriendschap geeft je een schouder om op te huilen, liefde wil alleen maar speeksel ruilen. Echte vrienden staan altijd voor je klaar, liefdes vinden zoiets maar raar. Liefde maakt je blind, terwijl vriendschap…

ik fiets tegen een boom op en vervolg mijn weg omzeil de wolken met benen in de lucht berijd de hemel langs de sterren tot aan de poort die voor mij gesloten blijft steevast fiets ik mijn weg naar benee met wind in de rug hervat ik mijn tocht op het asfalt totdat ik daar ben *…

het scheurde mijn driedelig grijs volledig aan flarden nu terug bij af draag ik stoppels in plaats van de stropdas of het me staat zal me worst wezen het voelt in ieder geval een stuk meer mezelf…

Met het uitzicht op de einder waarin de klok onze tijd uitwist met het inzicht in al het broze, vergankelijke wetend dat ik jou mijn tranen schrijf zingt jouw hart melancholisch, onbedaarlijk hopend op troost voor een bittere nanacht Als onze wegen niet meer onafscheidelijk zijn ook dan zal ik naar je reiken jou hunkerend…

ik vind dit gedicht een mooi gedicht ik ga dit gedicht op school zeker nog gebruiken ik heb dit gedicht op mijn kamer opgehangen en ik lees dit gedicht elke avond voor ik slapen ga ik vind dit gedicht een vreselijk slecht gedicht, waar gaat dit over? ik vond dit gedicht heel mooi, maar ik snapte niet waar het over ging. ik…

Arm, oud pand De tijd zette zijn tanden in je huid Maakte je blind en monddood Je had nog wel oren naar glas en cement Ik vroeg nog monumentenzorg aan Maar in aanmerking kwam je niet Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan…

Gisteren leefden verliefde eendagsvliegen lang en gelukkig…

winter in aantocht in formatie richting zuid trekken vogels weg…

til mij op in een nog niet gehechte toekomst waar angst geen vorm krijgt in een spiraalvormige monoloog waar heftige windvlagen zich ontdoen van zwarte gewaden en een stoet van haast rituele wendingen omver wordt geblazen aarzel niet, breng me tot waar ik zijn moet, leg jouw kinderen in mijn armen, tussen de bloemen en dat plekje,, aan…

ze wist het donkerrode licht op een altaar vol geheimen wat snaakse vormen de geur van leer voelt zoete lust door pijnen in het tabernakel van lichaam en geest de zweep die ultiem verlossing geeft door het zachte strelen van de warme huid een eerste slag klinkt schrijnend luid pas als de meesteres haar litanieën heeft gezet kust…

John Lennon stel je voor dat er alleen het leven op aarde is geen hemel, geen hel “Imagine” stel je voor geen oorlog geen religie geen honger stel dat we allemaal onze wereld zouden koesteren in de palm van ons hart staan wij dromers alleen vraag ik me af John Lennon zijn stem klinkt door de kamer de man, de dromer die toch een…

Dan knielt zij neder Haar boezen gaat jachtig op en neer Zij streelt de gestrekte armen zacht en teder Van grip naar oksel keer op keer Zachte handen omvatten de woeste kop Om met kussen het glasgeharde gelaat te bespelen Ronde dijen omklemmen het slankmiddenrif Terwijl haar borsten de gebolde torso strelen Zij start zijn grommend innerlijk…

Stormen rivieren wolkenluchten die somberheid verduisteren onbestemd verdriet relativeert alles rond jouw eenzaam graf ‘t regent tranen in verdriet mensen die wel horen maar niet kunnen luisteren er druppelt verdriet uit tranen mensen die wel handelen maar alleen in eigen wanen.…

Van alle mensen die het lachen is vergaan, loopt een op de drie blind over je heen en kijkt dan om. De wereld is juist niet van iedereen, dat slag. De overige twee vallen niet op. Hun armen bungelen halfstok. Onder hun tong zit gram. Ze kennen haast geen zinnen zonder tss. Zo zuinig zijn ze op hun lucht. Je staat erin voor je het weet.…

De jeugd heeft zich verschanst bij de teevee Of pleegt papa's computer te bezetten Om spelletjes te spelen of te chatten En als ze uitgaat, gaat de gameboy mee. Maar één week lang zijn het de kinderboeken Waarin het kroost opeens zijn heil moet zoeken.…

Vroeg zie 'k mij gaan, in blijde jongenshaast De vonken ketsend uit halfdonk're straten, Dank warm fabrieksgedoe nooit dóóds verlaten, Daar dampgedaante uit spleet en tooggat waast; En lekker koud voelt Wijnmaands laatste morgen, Holler weergalmt mijn draafstap door de poort, En witberijpt glimlacht het blozend oord - Waar 't jachtveld toch…

De Rijdende Afzetting Rijdende Afzettingen zijn er voor de veiligheid, vandaar dat ik dit gedicht wil opdragen aan 3VO (voorheen VVN). Om dit gedicht te kunnen maken heb ik 2 week meegereden op een Rijdende Afzettingswagen. Rijdende afzettingen zie ik vaak Dat is, omdat ik zelf de straten maak. soms zijn het collega's…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Het spook van de bierbrouwer kwam de trap niet meer omhoog, hij was van zichzelf een sjouwer, omdat hij veel te zwaar woog. Al was hij wel wat afgevallen en dronk hij nooit meer gerstenat, wat zijn humeur deed vergallen, het spokenleed werd onderschat. Uit frustratie is hij toen gaan klieren, de nieuwe bewoners griezelden ervan, klokslag…

In het landschap van mijn geest verscholen tussen gedachten raap ik de beelden bij elkaar die zo lang waren verborgen. Herinneringen steeds bewaard eens waren ze heel goed verpakt maar nu pak ik alles weer uit zal ze verstrooien in de wind. Die ze dan zal vangen, samen met de wolken zullen ze worden gedragen over de zilveren zee ver…