196 resultaten.
BLIKSEMS VLUG
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 557 Bliksemsvlug
jij wil
vlijmscherp
tussenweg
omhoog
heel ver
melkweg
ster zijn
flonkeren
stralen
bliksems lang
laat mij
jouw geliefde zijn…
Een brandend kaarsje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 373 Laten we een kaarsje aansteken
Voor onze geliefden die zijn heengegaan
Dat we daar telkens bij stil mogen staan
Een brandend kaarsje als gedenkteken.
Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar
Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven
Aan allen die in rouw zijn achtergebleven
Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar.
Een brandend kaarsje dat…
Het stilleven
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 369 Mijn leven is vol,
met allerlei dingen
mijn leven is rijk,
met nog meer voorwerpen,
mijn leven is leefbaar,
met tastbare zaken,
mijn leven is gloedvol,
zodat je het op ziet lichten,
mijn leven is lang,
als je kijkt naar dat van anderen,
mijn leven is overvol
met indrukken die belangrijk zijn
mijn leven is groot,
te enorm om…
Hij doet zijn best, nietwaar?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 368 Hij doet zijn
stinkende best,
betekent
dat dan, dat ie niet
in de douche
gestaan heeft,
derhalve
een nare lucht
bij zich heeft, of
dat ie in zijn
beste pak zich
goed profileert?…
Kerkraampjes
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 168 Hoe goed het gaat
en hoe fijn het is
in de nacht
jouw hand te voelen
en hoe ik
in het ontwaken
de liefde
in je ogen zie
-wij verstaan elkaar-
ik zie hoe het licht
door mijn lege glas
kerkraampjes projecteert
op mijn witte muur
Hoe goed het gaat...…
Engel.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 614 zilveren draden gesponnen uit liefde
die mijn hart ontwarren uit verdriet
en mijn hoofd te ruste draagt
gouden blik tussen jouw wimpers
die mijn tranen drogen als de zon
en mijn leven weer kloppen laat
saffieren pracht die mij doet zoeken
naar de schoonheid van een vrouw
en mijn nare gedachten verlaat
diamanten kracht die mij verleidt…
Oerkracht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 uitgeklede boom
kale takken huiveren
kwetsbare naaktheid
winterkou kruipt in zijn merg
hij droomt van lenteblaadjes
Tanka…
Circus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 De olifant die op zijn achterpoot gaat staan
Het Hooggeëerd publiek kan dezer dagen
Geen tijgers door een hoepel meer verdragen
Dus worden wilde dieren weggedaan
Geen beesten meer die springen op bevel
Bij Circus Geert, daar zie je ze nog wél.
----
ALMERE - Steeds meer circussen laten geen wilde dieren optreden. In…
Watersnood(2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 onophoudelijke regen
ons Vlaamse land verdrinkt
het weer heeft iets wraakzuchtigs
waters prevelen steeds luider
alsmaar verder komt de rand
van oeverloosheid
nog komt geen eind
aan dit wolkig ontij
weiden lopen blank
verworden watervallen
velen staan al tot hun knieën
in het water dat hen spattend omvat
dit eindeloos getij drijft
tot…
zinloos grijs
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 388 tot de tegenwind
eindelijk weer waait
lijkt alles dichtbij
maar toch afwezig
de rest van de wereld
verhult zich tijdelijk
in zinloos grijs
maar of je echt veel mist
blijft in nevelen gehuld…
De halsketting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 De halsketting ligt in het doosje
slordig de ronde lijnen en over
elkaar heen, blauw is de ondergrond.
We hadden ons eerste afspraakje
en toen droeg je deze, je was zo mooi,
je benam mij m'n adem ermee, wist je
dat? Ik, lompe boer heb het niet gezegd,
nu kijkt die ketting mij zo stil aan, het
is haast niet te verdragen, mijn schat.
Ik…
zo stopt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 zo stopt het rijm
voor de woorden
klinken
die als lichten
aan de einder
blinken
om daar te stollen
in een lied
dat zowel de wolken
als de velden
in hun verlichte
eenvoud ziet…
in het land van ruïnes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 ik wil groot zijn
in het land waar ik van hou
mijn eigen ingetekende maat
staat pardoes wanneer ’t geluk
als klevend boter uit de hemel valt
het beste van het niet zijn
krast de staar van mijn netvlies
zoals ik ga - door een groot komkommerveld
waar ik de kleinste voor het laatst bewaar
overwinningen zonder zege
is als het grijs tussen…
een gesprek
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 811 onwerkelijk
hoe stilte het witte daglicht draagt
alsof winter over haar heen groeit
en wenst te horen
dat woorden ongezegd blijven leven
in zijn handschrift
ik loop er heen, de bomen
trager in het water, aan het einde
van het onlangs gestorven huis
het is vandaag, een dag zonder
schaduwen
alles lijkt anders van vorm
*
bloemengeur…
Lang geleden, nooit vergeten.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 332 Wat is het al een tijd geleden
dat ik zat op de lagere school
daar was ik een vrolijke lachebek
ook was er altijd wat te kletsen.
Ik zat er om te leren, maar
was heel snel afgeleid keek te
graag naar buiten waar ik
de vogels hoorde fluiten.
Er was een tijd dat mijn plaatsje
leeg bleef ik niet op school kwam
ook de vogels niet meer hoorde…
Fijne korrel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 Een eindeloos luieren
op watergekoeld schuurpapier
met gesloten ogen verdampen
op het wad de grenzen
water en zand slikken de kim
voor even weg
De wind etst beelden
in strandgeel en zeehondengrijs
schuren hoeken rond
stormvrees is een mensenkwaal
niet voor hen die in golven huizen
of in het water dat goden draagt.…
Lees me
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 lees me in de wolken
in de haren op jouw arm
door de vele regendruppels
in het haardvuur lekker warm
lees me in jouw dromen
in de golven van de zee
door sneeuw te ontcijferen
neem je mij voor altijd mee
lees me in de Lente
in het ontluiken van de natuur
door mijn uitdagende oogopslag
in de kleuren van ieder uur
zo blijf ik voor altijd…
Schreeuwend
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 359 Hoor de echo van mijn
Hart
Vingervlug jouw naam
Schreeuwend de daad
Naar de
Drempel van ontzag
'k Hoor de naklank in jouw
Ziel
Ratelend mijn naam
Juichend van
Ware en
Echt diep zittende
Passie voor een lieve
Vrouw
Gehurkt aan d'vodka
Genietend
Kathedraal
Zij en 't Rode Plein
Moskou (1996, 1997 & 2001)…
twinkelingen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 397 verder
veel verder
dan het blauw
schitteren sterren
als de prachtigste bloemen
hemelkleurend…
Als het leven even faalt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 211 ik wil bouwen
geen ruïnes schonen
op een al doorleefde plek
een nieuwe stek
daar verrijst mijn kathedraal
zonder pilaar en heilige graal
geen glas in lood
en zwaar berookte muren
vrijheid gaat weer eeuwig duren
het zelfdragend dak
wisselt steeds van blauw naar zwart
met vage wolkconstructies
de muren transparant
uitgevoerd in seizoengroen…
Denk je werkelijk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 246 Denk je werkelijk
voor de wereld van bomen
in het thuisland van een droom
dat deze liefde kan vervagen
wil je begrijpen dat het kan
dat jij je misschien vergist
en niets van dit alles
bewaard blijft voor later
of ga je mee
met die vrouw op de kade
in een wereld
zonder vertrouwen of genade.…
eindliefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 hij is tachtig
zij moet nog zes maanden
hij raapt haar op als ze
weer eens te snel is opgestaan
maar zij kookt nog als een prinses
ook al weet ze dat hij
eigenlijk niets meer lust
een perfect paar
ze passen, bij elkaar…
Timmertje Timmertje! (H)
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 968 Het is een drama voor Marianne Timmer:
Al is ze onderhand al aardig oud
Toch leek ze ook nu hard op weg naar goud,
Maar door haar val lukt dat nooit en te nimmer.
Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen
Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…
Wantje en Karel
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.109 Wantje was een rappe meid,
Blank en mals van koon;
Al de jongens uit de buurt
Vonden Wantje schoon.
De een vlocht haar een bloemenkrans,
De andre schonk haar fruit;
Men verzocht ze tot de dans:
Wantje lachte ze uit.
Karel was een flinkse maat,
Struis en bruin van vel;
Al de meiskens uit de buurt
Vonden Karel wel.
Ze belonkten hem…
Liefde is
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 230 liefde is hard
liefde is sterk
overwinnen is wat het doet
liefde is meedogenloos
liefde is meeleven
een groot mysterie noem je dat
liefde is onvoorwaardelijk
liefde is water en vuur
het is een gewonnen oorlog
liefde is houden van
liefde is toelaten
genegenheid tonen is wat je doet
En het mooiste is,
liefde is voor ieder wils…
Jij
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 866 Wanneer de sterren
in de ochtendstralen vervagen
en de schaduw van jouw lijf
in navolging van jou zelf
over onze muren gaat dwalen
aanschouw ik
je buik die onze kinderen heeft gedragen,
de rondingen van je heupen,
moederborsten die hen voeding gaven,
jouw warme liefde die alles toch
zo dragelijk kon maken.
Dromerig haal ik de lok…
De golf van armen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 490 Een golf van armen overspoelt de straten, allen synchroon.
Een enge, nare periode in de geschiedenis, in de plaats waar ik woon.
Strenge regels en nieuwe wetten.
Het slechtste in de mens is door komen zetten.
De tijd is gekomen om te gaan.
Zo snel mogelijk… hier vandaan.…
Van het voetstuk.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 385 Vastberaden, zette hij zijn eerste stap,
de volwassenheid tegemoet,
met een doeltreffende rake klap,
maakte hij zijn wereld bijna schaakmat,
bijna,
want voor ie goed en wel doorhad
wat ie aan het doen was,
viel hij van zijn net verworven voetstuk,
belandde met een misselijkmakende klap
weer terug op aarde.
Tja, volwassenheid is…
In Communicatie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 241 Hoe jij luisterde
in jou geen
betuttelaar of
excommunicatie jij
sprak over kruis
van verzoening
door het bloed
ik over solidair zijn
in lijden en pijn
door navolging
op dezelfde reis
sloegen we
andere wegen in
vonden herkenning
in Zijn woorden
van horen zeggen
een zekerweter en
de twijfelaar
we sloegen bruggen…
JEUGDWONDER
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 252 Het beleven vol verrassing
van de kinderjaren
blijft in ieders denken
Venus _ standvastig blinkend
aan de nachtelijke hemel
zonder wolkenflarden
maar wil soms
weer ware ervaring zijn
lang vergeten vuurbollen
uit een pril heelal
komen opeens aansuizen
treffen rijpe mensen
spreken tot hen
gelijk
luchtgemurmel tussen struiken
jonge vrolijke…