Alle inzendingen, jaar 2011, week 23

ik voel de tranen in mijn ogen al weer komen, je kijkt zo glazig voor je uit, ik ken die blik, je gaat weer weg van mij, ik kan het bijna dromen, het duurt niet lang meer voor de tranen er weer zijn. door de eenzaamheid wordt mijn hart steeds groter, ik hou teveel van jou of vind je dat soms raar, heus, mijn liefde voor jou kan nooit meer groter…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

Zend ik mijn geest uit, dan wordt alles herschapen en zie ik de zin. Alle ellende is plotseling verdwenen, niets meer aan te doen. Ik zie de wereld volkomen veranderen, geen centje pijn meer. Ik ben die ik ben, die sterven, vinden de rust, die lijden, geluk. Dit is het en het blijft het, het is volkomen volmaakt.…

De directeur stapt met lange lome passen vermoeid van zijn werk en zijn spanning de huiskamer uit, over het terras de tuin in. Reeds daalt de schemering en vormt zich een dunne nevel tussen de struiken achterin de tuin, zo ruim. De directeur schrijdt verder over het gras naar het verborgen en veilig ruim binnen de dichte struiken, gelegen…

Ik zou zo graag liefde willen voelen, liefde van en voor een lief. Hand in hand lopen, knuffelen, zoenen zonder het gevoel weg te willen gaan. Samen willen zijn, elke dag, elk uur, elke minuut. Elke seconde. In elkanders armen staan, zonder besef van tijd en omgeving. Ik zou zo graaf liefde willen voelen, maar tot nog toe voel ik het…

Wat tranen op papier. Het droogt wel op, maar soms blijven er vlekken achter.…

De stenen muur houdt al mijn dromen tegen. De stenen muur zegt: nutteloos mijn leven. De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig. De stenen muur: ik klein en hij reusachtig. De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig. De stenen muur, zo genadeloos onaardig. Ik zeg: Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen. Stenen muur, ik ga gewoon verder…

Heerlijke zachte klanken dansen door de zaal in ritme van onnavolgbare akkoorden als op vlindervleugels gedragen van bloem tot bloem proevende de zoete nectar trilling van snaren vibrerend met de lucht golven als rustig kabbelend water over een oeverloos meer dat nergens regelmaat verstoord en elke spanning of stress wegebt van de…

Geen werkdruk noch vervelende klant toch fronst het nors wat is er aan de hand onvrede klinkt door nog een keer en nog een keer, zeg niet dat je nu al moe bent, anders moet je voor straf nog meer, geen files noch een hoosbui nee het is 'n vader zaterdagochtend aan de waterkant…

0-vervolg-0 -We missen nog wat dieren, maar eerst deze groep wegbrengen Hij knipt met twee vingers op twee handen In de lucht verheft zich langzaam een vreemdsoortige langgerekte rij in de richting van de volle maan gemengde geluiden vullen de lucht Toevallig in de buurt aanwezigen spraken van ufo’s, zeer buitenaards Aan de donkere…

Jij slaapt in dozen en op pleinen Jij kent de duiven bij hun naam Jij laaft je dorst aan de fonteinen Jij steelt de groenten uit een kraam Jij plukt de bloemen uit de tuinen Jij drinkt de zorgen uit je lijf Jij gaat je leugens rondbazuinen Noemt elke vrouw een takkewijf Leven, het wordt je allemaal te veel Leven, leven, het leven grijpt…

Vrede en stilte overvielen of er niemand op de wereld was dan ik alleen en treurde daar niet om, het licht draaide met mij mee zerken gaven rust en evenwicht er vloog een zwarte merel mij vooruit die telkens omzag of ik iemand zocht en niet kon vinden, het was net of zij mij leidde naar de plek die ik graag zocht zij zong een hooglied naar…

Gij die vuur en liefde zijt, doe de harten branden; mensen van hun vrees bevrijdt, open mond en handen. Liefdegeest, vreugdegeest, doe ons allen leven, wil ons vrede geven. Gij die als een stille gloed in de ziel wilt vonken waar de hoop ons zingen doet, want door U geschonken. Adem Gods die suist heel zacht, teder mededogen…

bestegen door koraalridders verheffen zeepaarden zich uit het water en begeven zich schuimbekkend richting land walvissen zuigen tranend de branding naar eb en spuiten zich golfbrekend een weg naar volle zee oceaanstomers vliegen verschrikt op en verdwijnen in V-vorm aan den einder op m’ n roze strandslippers sta ik met grote ogen te…

Een blinde ziet het wat een schoonheid van een tuin merels broeden er…

Een troostend gebaar teken aan de wand geen koers op vleugels weggedragen o ouderdom mijn troost.…

liefde is net als een zee, het kent eb, het kent vloed en er zijn ook golven ik ben verdronken door een golf die niet bestond en nu lig ik op het strand te wachten op de volgende…

er was een vogeltje gebroken, het lag in stukken op de trap, de rest stierf in mijn handen mijn wereld trok zich terug naar blauwe ogen een handvol aardbeien; zo zoet, zo rood onuitsprekelijk zalig… waar de zon haar warmte goot zaten we, genietend van elkaar –zalig… hoe jouw mond vergetelheid versprak zomaar teruggevallen naar nu -…

de misoogst bestond uit de inhouden van de collectezakjes…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

Jutters aan het zand, hun netten worden mager, wie de vis, wie de jager? Ververst z’n branding, springvloed bruist in lege mok, de getijden vol. Uit een vergezicht laden wolken hun gewicht in waterkruiken. Golven schuim vergruisd als wolven achter schapen, slapen onbevreesd. Beeldspraak van zwijgen, meeuwen bestijgen winden,…

het linnen pakte niet de lijnen die ik in gedachten had sierlijk rond stond wat onwennig tegen een te lichte achtergrond in bewegen miste gratie de souplesse van talent heb het doek niet afgemaakt geen streek heeft nog haar ziel geraakt…

Waarom kom je op de wereld en tot leven… Is dat om te krijgen of te geven? In mijn verleden zoveel verraad en pijn Is dit het waarom ik hier moet zijn? Begrijpen probeer ik… maar het lukt me niet Een gebroken ziel en niemand die het ziet… Nu je wijzer wordt en een moeder bent Zie je pas wat je gemist hebt en nooit hebt gekend… Praten…

Over haar schouder kijk ik mee Hoor! het lied van mijn kind Dat geluk ziet en vindt In het wiel van geluk De geuren Kermis opsmuk De kleuren Deze dag kan niet meer stuk "Papa, kijk je niet, waarom, heb je verdriet?" Toen zag ik en keek tevree Nu kijk ik maar zie het niet Ik lach en neem haar mee: we zijn weer met ons twee.…

Scherven van gedachten dwalen door het stof van voorbijgaande hoop en haar gevonden ongeluk. Pijn herinnert de afgrond die momenten kan bedwingen met dromen die ze met haar lippen leest. Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze verteren en wederkeren. En waar haar scheidende ogen verzinnen wat ze zonder mij genezen als…

Ik kan er niets aan doen maar ben zo gek op jou Het blijft en het blijft maar ieder uur hou ik van jou Ik kan er niets aan doen wil je weer terug winnen Vechten voor deze liefde opnieuw met jou beginnen Ik kan er niets aan doen met jou wil ik verder leven Mijn hart behoort aan jou wil je meer dan alles geven…

De drachmen-cheque van Wilders was briljant! De natie is een zeer groot staatsman rijker Hij speelde zich weer prachtig in de kijker De onbetwiste leider van ons land! Hem steeds maar weer beschimpen heeft iets zieks Neem Wilders serieus op z'n Grieks!…

Wit als tulpen zijn haar handen, Rood als rozen haar gezicht; Warmer dan op morgenlanden Ooit de zon, haar ogen branden Liefdevol op mij gericht. Ja! haar ogen tintlend stralen! Venus' licht heeft minder gloed, Waar zij laat in 't West gaat dalen, Maar ... de zaligste verhalen Zijn het, die haar stem mij doet, Als ik tot haar neergebogen…

ik loop vandaag met m'n kleinzoon in de kinderwagen door de stad door allerlei gedoe heb ik het even helemaal gehad ik voel me helemaal alleen en laat mijn gedachten de vrije loop alles komt goed dat is wat ik hoop een zwerver houdt me staande en kijkt in de wagen en zegt U bent rijk ik kijk hem aan en dan weer in de wagen en zeg man…

Soms voelt het alsof je aan de kant gezet wordt, soms alsof je een pluisje stof bent dat er eigenlijk niet toedoet.. zo makkelijk, hoe je wordt aangepakt,.. zo makkelijk aan de kant,... Weet je,...als je dieper van binnen kijkt, zie je dat sommige mensen eigenlijk niet zijn wie ze zijn,.. Je ziet dat er iets is wat jouw gevoelens dan breekt…