153 resultaten.
praat
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 679 ik draag een masker 24 uur per dag 7 dagen in de week.
probeer me altijd en overal te beheersen
en voor iedereen dan ook altijd klaar te staan.
ik luisterde altijd naar iedereen zijn verhalen,
om hulp te bieden maar ook om er zelf van te leren.
maar toen, toen werd het mij te veel
en m'n masker ging kapot.
alles werd me te veel en alles kwam…
Verloren schat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 De kleine jongen
die de schat opgroef
is van taaie vechter
gaandeweg verworden
tot eenzame weifelaar
die in lange nachten
worstelt met het leven
kleine stapjes
zijn veranderd
in hoge bergen
echo's weerkaatsen
van onzekerheid
alles gefixeerd
op angst en falen
iets lijkt onderweg geknakt
waardoor energie wegstroomt
als zand…
Ik schrijf vogels
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 194 ik schrijf vogels
naar jouw raamkozijn
voor elke dag een lied
wat vrolijk kwinkeleren
een zachte ruis
door de reuring van de bomen
mijn hand vol innigheid
strooit zomerbloemen
o, mocht ik met jou
mijn duizendschonen dromen
ik schrijf vogels
naar de te vroege herfst
spreidt mijn liefde
over het keuvelbankje
de maan, de…
Ongewild geraas
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 373 De zomer was en jij genoot
wat later startte je met vragen
maar ik bestond en had geen ander nodig
We zijn zomaar niet, gelukkig toeval
in keukens die veel woorden kennen
zodat er dringend iemand anders kookte
Mijn ziel zoekt niets, en evenmin
spreekt het hart, geen spier tot mij
van haten of juist dom bemind
Het lekt, dacht ik, het lekt…
Boodschap uit glas?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 491 Zuivere lucht wil hij vreten
zich te nestelen in de
zonnecellen - zonder de ogen
te kwellen - die branden op
het etiket van het netvlies,
helder bloed te stuwen
uit de illusie van het lot, de
wijzers van het leven gelijk
te zetten in elk kwartier, in
ontdekking van de polsslag,
verwekking van de tranen in
een sluimerend verlies,…
De Poortwachter van het Dodenrijk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 313 “ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden”
Op de drempel van zijn laatste adem
verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel
en spelen sterren met de oneindige nacht
Het leven wordt een onbuigzaam spel
voor haar en drukt zijn stempel
intens op de blauwdruk van haar wezen
Zij reikt eindeloos naar hem
en bidt voor hem naar niemandsland
als…
Een kwartiertje in de trein
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 271 Mijn vader is, ineens,
schuin tegenover mij
gaan zitten in de trein.
Ik geloof niet dat hij weet
dat hij mijn vader is:
die neus, die bruinzwarte ogen,
dat baardje en die bril.
De vrouw naast hem lijkt
in niets op mijn moeder.
Het meest nog treft mij nu
die blik, en die manier van kijken.
Zijn vrouw laat, als zij dan
onze coupé verlaten…
Potdicht (4)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Het hete vuur van woordenwinden
in dit glas water, Buitenhof,
waar ik mij steeds opnieuw moet vinden
als daggesprek en buitenstof.
Bestaat dit echt of zijn wij poppen,
naturen dansend tand om tand,
gedurig in heet vuur ontstoken
door beelden uit nat zand?
Ga maar bij dichters, boeren kijken:
hun vers, hun oogst, vast in de hand.
Hier…
Huis
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 298 Wie mij gezien heeft, denkt
de schoenen verlaten, moet
het licht nog uit doen, vraagt
zich af waar de vaat blijft.
Dit zijn de dingen van de dag:
pijnlijke herinneringen aan
later waarbij de vragen
achterwege zouden moeten
blijven.
Waarin zal het huis ons
tussenbeide komen? De tijd
verwelkomen die nog überhaupt
gastvrij is? Houvast…
Dankbaarheid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 296 Waar de aarde wordt vertroeteld
verzorgd met warmte en liefde
toont zij in enthousiasme
haar schone vormen
bloost ze als verliefde maagd
uit dankbaarheid
een jonge vrouw
die haar kinderen baart.…
Gelukkig zijn met jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 558 ''Ik ben de gelukkigste man'' zeg je tegen mij.
''Ik ben de gelukkigste vrouw'' zeg ik tegen jou.
Jij bent er altijd voor me
ook al ben ik niet altijd de makkelijkste.
Jij laat me in mijn waarde
we passen gewoon bij mekaar.
Je staat naast me
als ik straks bijkom
in een ziekenhuisbed.
De periode erna
zal niet makkelijk zijn,
maar ik…
De eerste dag
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.224 Een nieuwe plek,
een nieuwe start.
Hoe zou het zijn?
De gangen zijn
duizelend vol,
wazigwarme lucht
drukt steeds zwaarder.
Zoveel gezichten,
zoveel ogen die
jou
niet zien.
Weggedreven en
bijna gezonken,
is daar plots een stem,
een groet.
Je draait je om, lacht
en komt onmerkbaar
weer boven.
Een nieuw begin
is begonnen.…
Elastiektwist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 227 Meters elastiek
omspannen kinderenkels
hakken haken snaren
tenen scharen
benen springen
in zingend grijswit
spreiden, sluiten
huppen, draaien
nog een keer springen
in en uit
op swingend twistgeluid
floept het wit
van enkel naar kuit
hakken haken snaren
tenen scharen
benen springen
in zingend grijswit
spreiden, sluiten
huppen, draaien…
Zondaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 kleren kleuren schuchter
in het bijzijn van de zon
grijsheid steekt vaal af
tegen de muur
waar zonden geen
klaagzang meer aanheffen
verstommen helse regenbuien
achter 'n kinderlijke lach…
De burgemeester van Aalst ....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 169 Daar hoog op een zuiderse toren
bad zij opdat God haar wou horen.
Ze knielde devoot
gaf haar hartje bloot
en zong mee met d'engelenkoren.…
Ruisend riet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 223 Aan den blanke waterkant
waar kleine bloemkens bloeien
daar hoort men het ruisend ranke riet
dat daar stil van kleur verschiet
door voortdurend schroeien
van de warme zonnekant
stijlvol is zij hoog geheven
uit den koude grond
tot dat plots haar heer
met zoveel adem meer
blaast in het rond
en doet haar stengel beven
hij slaat haar heen…
Tranen...
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 976 Ik heb je lief,
maar dat weet je al.
zo waardig mooi,
dat ik val.
Val voor tederheid,
blind verlangen,
dansend op ons
gezangen.
Gezangen helder,
in liefde elke zin,
Een zee van tijd
eindeloos bemin.
Bemin wie je bent
zacht toch kracht,
samenstromen
in alle pracht.
Pracht mens,
dat ben jij,
tranen van geluk,
bevredigd blij.…
Vragen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 195 Bestaat God wel? Wat is bestaan:
een eindeloos gegeven-zijn, voor ons
in de materie, maar met openheid naar
het mysterie, zoveel vragen onbeantwoord.
We zijn er niet zomaar; alles is gegeven,
een grenzeloos ontmoeten in verbondenheid.
Wie schiep de liefde, vond de stilte uit?
Zaaide de sterren in de tijd en ruimte?
Wie maakte zomer en het…
SCHEIDING
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 951 Nu leven zij gescheiden
om ergernis te vermijden
alles gaat weer goed
beter dan ooit te voren
zouden ze dit jaar nog iets
van de kinderen horen?…
Illusie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 Haar vulpen schrijft de blues
waar verleden laag bij de grond ligt
danst zij wild op jong groen gras
en vertrapt meedogenloos nieuw leven
ademloos kijk zij niet meer achterom
geeft hartstochtelijk gisteren een schop
en klein als zij is, schreeuwt aandacht
om wie zij ooit was voor de vernedering
die als een rode draad haar leven beheerste…
Met lichte tonen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 de oven zong
het lied
dat ik boetseerde
glazuurde tekst
met lichte tonen in
veelkleurigheid tot dromen
refreinde speels
de melodie
in zacht herhalen
tussen gebakken lucht
klonk de vrucht
van mijn hart heel apart
er was kritiek
maar mijn lied
kende zijn gelijke niet…
de Gedachte voorbij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 (Voor Lidi)
Voorbij de gedachte
Aan de gediggelde toekomst
Spiegelt mijn hoofd
Zich
Aan het verleden
Voorbij de chantage
Van een inktzwart scenario
Verbeidt mijn zijn
Zich
Vergane delen
Voorbij de beleving
van een gekenschetste glorie
Prikkelt mijn zin
Zich
Naar jouw verlangen…
Bodemwoorden
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 239 Geef mij de warmte weer
de ogen van een kind
verwondering voor leven
breng me woorden
die gebroken wachten
tot de klank ze vindt
dep mijn wimpers
als de ochtend dauw
niet drogen kan
en laat me niet
gehurkt in huiver
van mijn schaduw…
Zwaar overdreven
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 312 ”Ons BMI moet zakken, mondiaal!”
Die noodkreet stond te lezen in The Lancet
“Commercials waarin frisdranken, begrens het!
Regeringssteun is hierbij cruciaal!”
De overheden laken deze klager:
“Want onze resultáten zijn toch mager?”…
Potdicht (3)
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 127 Moeder zwijgt, liet mij haar moederkoek.
Vader wist dat wel. Mijn moeder gaf hem mij,
de avond van haar dood. Daar ging ze vrij,
de kleine stalen wijzer van een klok.
Prinsjesdag. Ik zie zijn stok daar staan,
al zeventien jaar, warm tegen de muur,
de schoorsteen: eerst turf, dan cokes, het uur
vlam van groei en goud, van gas, ontdaan.
De…
Het eigen lied
poëzie
2.0 met 5 stemmen 732 Ik was een knaap, die alle Joodse dagen
Van vasten en van vreugd eerbiedig hield.
Zijn dagen veilig voor angstige vragen,
Al zijn verlangen door vroomheid bezield.
Ik werd een man. Wie kent het zalig dwalen
Langs vrije wegen als ik heb gekend?
Van des ochtends vóór de open uren stralen,
Tot de zon zich naar 't weemlend Westen wendt.…
je moet niet slapen op de waalbrug
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.496 Daar zitten we. De bogen van de brug staan als bolle
golven boven het water. Die brug is een belofte. We
moeten gaan.
Dave vindt dat ik op het verhaal vooruitloop.
In mijn hoofd ben ik er al.
Ik zeg: ‘Luister, meisjes krijgen mooie benen, jongens
grote voeten. Sommige dingen moet je laten gaan,
andere moet je achterna.’
Wij zitten daar…
Appel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 De geniale topman Jobs vertrokken.
In iedere reactie die je leest,
staat dat een saaie toekomst wordt gevreesd.
Ook aandeelhouders zitten met de brokken.
Men moet, hoezeer het ieder ook mag spijten,
toch even door de zure Apple bijten.…
onvoorspelbaar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 181 je woorden druipen langzaam af
de stortvloed is geweken
nazomer brengt een stille
koelte over land
we zullen niet meer spreken
wat blijft is slechts
het onvoorspelbaar heden
zoals de kaarten in mijn hand
waarmee ik als zo vaak
mijn beurt niet uit kan spelen…
Regen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Ik hoor de regen
uit mijn jeugd
de bomen gaan
in bad
druppels vallen
van het groen
op de zinken teil
het klinkt en klettert
nu nog steeds
als toen
een bries roert
door het natte loof
blaast spetters
in het rond
langzaam rollen ze
over de ruiten
het ruikt buiten
naar natte grond
het dondert donker
in de verte
de bliksem flitst…