inloggen

Alle inzendingen, jaar 2011, week 34

153 resultaten.

Sorteren op:

praat

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 679
ik draag een masker 24 uur per dag 7 dagen in de week. probeer me altijd en overal te beheersen en voor iedereen dan ook altijd klaar te staan. ik luisterde altijd naar iedereen zijn verhalen, om hulp te bieden maar ook om er zelf van te leren. maar toen, toen werd het mij te veel en m'n masker ging kapot. alles werd me te veel en alles kwam…

Verloren schat

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 229
De kleine jongen die de schat opgroef is van taaie vechter gaandeweg verworden tot eenzame weifelaar die in lange nachten worstelt met het leven kleine stapjes zijn veranderd in hoge bergen echo's weerkaatsen van onzekerheid alles gefixeerd op angst en falen iets lijkt onderweg geknakt waardoor energie wegstroomt als zand…
geeraardt27 augustus 2011Lees meer…

Ik schrijf vogels

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 194
ik schrijf vogels naar jouw raamkozijn voor elke dag een lied wat vrolijk kwinkeleren een zachte ruis door de reuring van de bomen mijn hand vol innigheid strooit zomerbloemen o, mocht ik met jou mijn duizendschonen dromen ik schrijf vogels naar de te vroege herfst spreidt mijn liefde over het keuvelbankje de maan, de…

Ongewild geraas

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 373
De zomer was en jij genoot wat later startte je met vragen maar ik bestond en had geen ander nodig We zijn zomaar niet, gelukkig toeval in keukens die veel woorden kennen zodat er dringend iemand anders kookte Mijn ziel zoekt niets, en evenmin spreekt het hart, geen spier tot mij van haten of juist dom bemind Het lekt, dacht ik, het lekt…
Fibo Foppe27 augustus 2011Lees meer…

Boodschap uit glas?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 491
Zuivere lucht wil hij vreten zich te nestelen in de zonnecellen - zonder de ogen te kwellen - die branden op het etiket van het netvlies, helder bloed te stuwen uit de illusie van het lot, de wijzers van het leven gelijk te zetten in elk kwartier, in ontdekking van de polsslag, verwekking van de tranen in een sluimerend verlies,…
pama27 augustus 2011Lees meer…

De Poortwachter van het Dodenrijk

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 313
“ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden” Op de drempel van zijn laatste adem verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel en spelen sterren met de oneindige nacht Het leven wordt een onbuigzaam spel voor haar en drukt zijn stempel intens op de blauwdruk van haar wezen Zij reikt eindeloos naar hem en bidt voor hem naar niemandsland als…

Een kwartiertje in de trein

netgedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 271
Mijn vader is, ineens, schuin tegenover mij gaan zitten in de trein. Ik geloof niet dat hij weet dat hij mijn vader is: die neus, die bruinzwarte ogen, dat baardje en die bril. De vrouw naast hem lijkt in niets op mijn moeder. Het meest nog treft mij nu die blik, en die manier van kijken. Zijn vrouw laat, als zij dan onze coupé verlaten…
Tjoke27 augustus 2011Lees meer…

Potdicht (4)

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 136
Het hete vuur van woordenwinden in dit glas water, Buitenhof, waar ik mij steeds opnieuw moet vinden als daggesprek en buitenstof. Bestaat dit echt of zijn wij poppen, naturen dansend tand om tand, gedurig in heet vuur ontstoken door beelden uit nat zand? Ga maar bij dichters, boeren kijken: hun vers, hun oogst, vast in de hand. Hier…
Fibo Foppe27 augustus 2011Lees meer…

Huis

hartenkreet
0.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 298
Wie mij gezien heeft, denkt de schoenen verlaten, moet het licht nog uit doen, vraagt zich af waar de vaat blijft. Dit zijn de dingen van de dag: pijnlijke herinneringen aan later waarbij de vragen achterwege zouden moeten blijven. Waarin zal het huis ons tussenbeide komen? De tijd verwelkomen die nog überhaupt gastvrij is? Houvast…

Dankbaarheid

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 296
Waar de aarde wordt vertroeteld verzorgd met warmte en liefde toont zij in enthousiasme haar schone vormen bloost ze als verliefde maagd uit dankbaarheid een jonge vrouw die haar kinderen baart.…

Gelukkig zijn met jou

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 558
''Ik ben de gelukkigste man'' zeg je tegen mij. ''Ik ben de gelukkigste vrouw'' zeg ik tegen jou. Jij bent er altijd voor me ook al ben ik niet altijd de makkelijkste. Jij laat me in mijn waarde we passen gewoon bij mekaar. Je staat naast me als ik straks bijkom in een ziekenhuisbed. De periode erna zal niet makkelijk zijn, maar ik…

De eerste dag

hartenkreet
1.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.224
Een nieuwe plek, een nieuwe start. Hoe zou het zijn? De gangen zijn duizelend vol, wazigwarme lucht drukt steeds zwaarder. Zoveel gezichten, zoveel ogen die jou niet zien. Weggedreven en bijna gezonken, is daar plots een stem, een groet. Je draait je om, lacht en komt onmerkbaar weer boven. Een nieuw begin is begonnen.…

Elastiektwist

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 227
Meters elastiek omspannen kinderenkels hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien nog een keer springen in en uit op swingend twistgeluid floept het wit van enkel naar kuit hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien…

Zondaar

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113
kleren kleuren schuchter in het bijzijn van de zon grijsheid steekt vaal af tegen de muur waar zonden geen klaagzang meer aanheffen verstommen helse regenbuien achter 'n kinderlijke lach…
LadyLove27 augustus 2011Lees meer…

De burgemeester van Aalst ....

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 169
Daar hoog op een zuiderse toren bad zij opdat God haar wou horen. Ze knielde devoot gaf haar hartje bloot en zong mee met d'engelenkoren.…
Aramis27 augustus 2011Lees meer…

Ruisend riet

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 223
Aan den blanke waterkant waar kleine bloemkens bloeien daar hoort men het ruisend ranke riet dat daar stil van kleur verschiet door voortdurend schroeien van de warme zonnekant stijlvol is zij hoog geheven uit den koude grond tot dat plots haar heer met zoveel adem meer blaast in het rond en doet haar stengel beven hij slaat haar heen…
Hein Pierik27 augustus 2011Lees meer…

Tranen...

hartenkreet
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 976
Ik heb je lief, maar dat weet je al. zo waardig mooi, dat ik val. Val voor tederheid, blind verlangen, dansend op ons gezangen. Gezangen helder, in liefde elke zin, Een zee van tijd eindeloos bemin. Bemin wie je bent zacht toch kracht, samenstromen in alle pracht. Pracht mens, dat ben jij, tranen van geluk, bevredigd blij.…
Vos Andrea27 augustus 2011Lees meer…

Vragen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 195
Bestaat God wel? Wat is bestaan: een eindeloos gegeven-zijn, voor ons in de materie, maar met openheid naar het mysterie, zoveel vragen onbeantwoord. We zijn er niet zomaar; alles is gegeven, een grenzeloos ontmoeten in verbondenheid. Wie schiep de liefde, vond de stilte uit? Zaaide de sterren in de tijd en ruimte? Wie maakte zomer en het…
Adeleyd27 augustus 2011Lees meer…

SCHEIDING

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 951
Nu leven zij gescheiden om ergernis te vermijden alles gaat weer goed beter dan ooit te voren zouden ze dit jaar nog iets van de kinderen horen?…
Hans Uding27 augustus 2011Lees meer…

Illusie

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 155
Haar vulpen schrijft de blues waar verleden laag bij de grond ligt danst zij wild op jong groen gras en vertrapt meedogenloos nieuw leven ademloos kijk zij niet meer achterom geeft hartstochtelijk gisteren een schop en klein als zij is, schreeuwt aandacht om wie zij ooit was voor de vernedering die als een rode draad haar leven beheerste…
metha27 augustus 2011Lees meer…

Met lichte tonen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 154
de oven zong het lied dat ik boetseerde glazuurde tekst met lichte tonen in veelkleurigheid tot dromen refreinde speels de melodie in zacht herhalen tussen gebakken lucht klonk de vrucht van mijn hart heel apart er was kritiek maar mijn lied kende zijn gelijke niet…
wil melker27 augustus 2011Lees meer…

de Gedachte voorbij

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 109
(Voor Lidi) Voorbij de gedachte Aan de gediggelde toekomst Spiegelt mijn hoofd Zich Aan het verleden Voorbij de chantage Van een inktzwart scenario Verbeidt mijn zijn Zich Vergane delen Voorbij de beleving van een gekenschetste glorie Prikkelt mijn zin Zich Naar jouw verlangen…

Bodemwoorden

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 239
Geef mij de warmte weer de ogen van een kind verwondering voor leven breng me woorden die gebroken wachten tot de klank ze vindt dep mijn wimpers als de ochtend dauw niet drogen kan en laat me niet gehurkt in huiver van mijn schaduw…
sacrajewa27 augustus 2011Lees meer…

Zwaar overdreven

snelsonnet
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 312
”Ons BMI moet zakken, mondiaal!” Die noodkreet stond te lezen in The Lancet “Commercials waarin frisdranken, begrens het! Regeringssteun is hierbij cruciaal!” De overheden laken deze klager: “Want onze resultáten zijn toch mager?”…

Potdicht (3)

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 127
Moeder zwijgt, liet mij haar moederkoek. Vader wist dat wel. Mijn moeder gaf hem mij, de avond van haar dood. Daar ging ze vrij, de kleine stalen wijzer van een klok. Prinsjesdag. Ik zie zijn stok daar staan, al zeventien jaar, warm tegen de muur, de schoorsteen: eerst turf, dan cokes, het uur vlam van groei en goud, van gas, ontdaan. De…
Fibo Foppe27 augustus 2011Lees meer…

Het eigen lied

poëzie
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 732
Ik was een knaap, die alle Joodse dagen Van vasten en van vreugd eerbiedig hield. Zijn dagen veilig voor angstige vragen, Al zijn verlangen door vroomheid bezield. Ik werd een man. Wie kent het zalig dwalen Langs vrije wegen als ik heb gekend? Van des ochtends vóór de open uren stralen, Tot de zon zich naar 't weemlend Westen wendt.…

je moet niet slapen op de waalbrug

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.496
Daar zitten we. De bogen van de brug staan als bolle golven boven het water. Die brug is een belofte. We moeten gaan. Dave vindt dat ik op het verhaal vooruitloop. In mijn hoofd ben ik er al. Ik zeg: ‘Luister, meisjes krijgen mooie benen, jongens grote voeten. Sommige dingen moet je laten gaan, andere moet je achterna.’ Wij zitten daar…
Dennis Gaens27 augustus 2011Lees meer…

Appel

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 98
De geniale topman Jobs vertrokken. In iedere reactie die je leest, staat dat een saaie toekomst wordt gevreesd. Ook aandeelhouders zitten met de brokken. Men moet, hoezeer het ieder ook mag spijten, toch even door de zure Apple bijten.…
trawant26 augustus 2011Lees meer…

onvoorspelbaar

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 181
je woorden druipen langzaam af de stortvloed is geweken nazomer brengt een stille koelte over land we zullen niet meer spreken wat blijft is slechts het onvoorspelbaar heden zoals de kaarten in mijn hand waarmee ik als zo vaak mijn beurt niet uit kan spelen…
annabel26 augustus 2011Lees meer…

Regen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 155
Ik hoor de regen uit mijn jeugd de bomen gaan in bad druppels vallen van het groen op de zinken teil het klinkt en klettert nu nog steeds als toen een bries roert door het natte loof blaast spetters in het rond langzaam rollen ze over de ruiten het ruikt buiten naar natte grond het dondert donker in de verte de bliksem flitst…
Frans Schuit26 augustus 2011Lees meer…
Meer laden...