Alle inzendingen, jaar 2011, week 4

Op de aankondiging stond dat ik een performer ben indien er had gestaan: geperverteerde onanist of hysterische driftkikker zal dat dichter bij de waarheid zijn geweest.…

Als virtuele miljonair Met gas diep in de grond Is Groningen wél kerngezond Maar financieel geen megaster Het siert slechts Hóllands dochteren Dat vluchtig goud uit Slochteren!…

In de wirwar van draden die dwars door mijn hoofd lopen spant er één zo’n draad zichzelf te strak om nog te dienen als tegenvaller een footprint in dat hoofd of een butterflykiss De muur is bebloed met mijn gezichtsafdruk zelfs de plint kleurt rood draden langs de muur ééntje spant zichzelf te slap om nog te dienen als een reminder…

lichtend water verblindt ogen blauw gekleurde open luchten schijnen helder stromen vol lieve woorden zachte gedachten klinken stil door lanen takken wuiven bossen vol groen blad in de wind beroeren eenzame rode wangen vangen sterren van dromen vol verlangen van een kind diep verborgen in mij…

Bekend in Stad en Ommeland Loeks peerd crepeert is niets meer weerd Geen doktershand die het noodlot keert Het stond al dikwijls in de krant Heette Oom's Peerd niet stijlvol Forum, Of ben ik nu wat in de lorum?…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

Woordenzon in mij, poëzie waarin de kleur veranderd, verankerd lief en leed tot een homogeen verhaal, verslaat vergetelheid tot over de grenzen van moraal of een ander woord gebruikt als de toekomst zich ontsluit, geweven melodie, compositie van de stilte, boreling van het zwijgen waarin ik zoveel meer te zeggen had. Tot in het…

ik heb met haaien gezwommen en tijgers getemd toen heb ik het wiel opnieuw uitgevonden ik spreek Duits, Frans, Spaans en Chinees en weet hoe ik vuur in een glas kan vangen ik heb de nacht verruild voor de dag en met de zon in mijn rug nieuw land ontdekt maar de mist heeft me ingesloten en te pletter geslagen tegen een muur huil maar…

Zie onze Ferdinand hij zit daar maar in die Martinitoren zo hoog en zo verloren, zijn schildersattributen gevaarlijk op de rand. De schoonheid van de stad kan hem zo diep bekoren met hartenpijn moet ik hem in zijn passie storen vader heeft je nodig in de kartonnage, ach jongen toch, wat een pláátje! Coby Poelman-Duisterwinkel.…

Ik ben nie al te zot van `t spel Maar `k vange gere musschen Marblen en toppen kan ik wel Maar daarin ben ik nie fel `k Zie tegenwoordig overal En ook al in mijn straatje Jongens schuppen op nen bal Maar `k spele `t liefst van al Mee mijne vlieger En zijne steert Hij goot omhoge `t Es `t ziene weert `k Geve maar klauwe Op mijn gemak…

met zalvende woorden dek je jouw zogenaamde waarheid toe zieltjes winnend ben je zelf gaan geloven dat heiligheid te koop is jouw spiegelbeeld verpulvert zienderogen wat rest is jouw bittere waarheid…

Toelichting: dit gedicht heb ik gemaakt tgv het slaan van de eerste paal van de nieuwe Pauluskerk "overwin het kwade door het goede” en draag ik op aan wijlen mijn moeder Phina Krediet-van den Bos, geboren 31 mei 1913 en overleden op 12 oktober 2009, aan mijn moeder, die vanaf haar zeventigste tot haar zeven- en zeventigste vrijwilligster is geweest…

Het leven is één van die rare zaken waarvan ik maar niet weet wat ik ermee beginnen moet, omdat ik niet 1,2 de kern, het doel, de zin ervan kan raken. Natuurlijk zal ik niet vrijwillig staken want dood zijn lijkt me ook weer niet OK. Ach kwam er maar een lieve toverfee die mij wat levenslustiger zou maken. Maar al dat ach en wee, al dat…

De zon komt weer hoog aan de hemel te staan het is het einde van een lange donkere nacht. De zon die mij verwarmt op deze nieuwe dag die de kilte van mijn dromen weer zal laten verdwijnen. De zon wijst me steeds de goede weg als ik verdwaal in het donker waar alles in woorden is verstild. De zon zal nu ook voor mij gaan schijnen…

De kleine bezigheden die elke dag weer komen gaan schuil in het wolkengrauw van de alledaagse hemel maar schijnen als verborgen sterren wier onzichtbare stralen de grootste zegeningen voor het leven zijn.…

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

In de herfstnevel ontwaar ik de blauwe jas van mijn trouwe hulp die achter de kruiwagen pijprokend wacht op de nacht…

Door het stramme bewind smelt mijn verlangen wanneer ik niets meer voor elkaar lijk te krijgen gordijnen worden gesloten het abnormale binnengehouden als zon der waarheid is verdwenen in boeken die ik ’s nachts kan lezen om beslissingen te kunnen weerleggen en abrupt rechtvaardigen dromen worden beëindigd illusies zijn vernietigd…

“Welkom”, zegt God tegen u en mij Wat geweldig, om dat te mogen weten Dat wij zo maar welkom worden geheten. “Welkom”, zegt God tegen alle mensen “Kom maar tot Mij, altijd, iedere dag Met al uw vreugde, verdriet en tegenslag.” “Welkom”, zegt God tegen u en mij Wij mogen in alle eenvoud tot Hem gaan Laten we Zijn uitnodiging dan niet afslaan…

Om die ene overgebleven vraag maar beantwoord te krijgen moest ik weg - de berg op En ik fietste uit verlangen en met honger in mijn benen naar het Huis van de Geleerden kromgebogen op mijn tenen en ik hijgde uit nieuwsgierigheid ik hijgde uit onwetendheid en fietste alsmaar harder iets van toekomst tegemoet Treed naar binnen zo U wilt…

De arme stakker, hij ging te rade bij Jan Des Bouvries Maar eindigde bij Leen Bakker…

O jee, je vindt me zo ongewoon want ik heb nog steeds een vaste telefoon O jee, je vindt me zo imbeciel want ruim 6 jaar oud is mijn enige mobiel en geen abonnement maar prepaid tegoed doet mijn moderniteit toch zeker geen goed O jee, je vindt me o zo raar want dezelfde tv staat hier al 14 jaar O jee, je vindt me zo'n vreemd mens dat ik niet…

dag in dag uit iedere keer laat thuis komt neer plompt als een dooie eend is een workaholic en nog even maar jouw papa!…

Mesdag vanouds herstellingsoord Voor wie vervuld van zinnen Zijn buurvrouw wil beminnen Maar eerst zijn buurman heeft vermoord Fraai aan de Hereweg gelegen De burgerij tot heil en zegen…

Wring je iemands nek om, direct in de doos Pest en tergt men je dag en nacht, niets loos. In gezelschap, best een aardige knul en wat joviaal Je slachtoffer vernederen en kwetsen, meestal verbaal. 't Laat geen bewijzen na, voor de dader erg handig Een bloedend hart, dat nog amper klopt, 't is moord!…

als woorden ogen krijgen,geven die dolers soms opnieuw uitzicht.…

echt, zonder jou wordt mijn leven:één puinhoop,met jou:één paradijs!…

heb mijn leven lang de instrumenten bespeeld die mij zijn toegewezen van trommel tot trompet hobo en klarinet tevens dirigeer ik mijn orkest alleen de kunst van samenspelen op het podium van leven is mij niet gegeven mijn partituren werden niet gelezen omdat ik ze te egoïstisch had geschreven de eerst viool strijk ik al lang…

De mens is wetenschappelijk beschouwd Een schepsel met maar dertigduizend genen Waaraan hij zijn geaardheid moet ontlenen; Hij is in wezen simpel opgebouwd. Dus denk ik dikwijls lichtelijk geprikkeld: Waarom doen mensen toch zo ingewikkeld?…

Met Bommen Berend voor de poort Beleefde Stad haar schoonste uur Het wél-gerichte contra-vuur Werd ver in 't Ommeland gehoord Nu vecht tégen 't provincieschorem Frank Rabenhaupt vóór het nieuwe Forum…