139 resultaten.
Onzekerheidsrelatie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.447 Ze zat zich alle zaterdagen
in ongerustheid af te vragen,
waar 's avonds laat haar echtgenoot
verbleef. D'r zorgen werden groot,
terwijl ze elke zaterdag
de lieve man wat later zag.
Zou hij misschien een vrouw bezoeken?
D'r ongewisheid aan 't vervloeken
gevoelde zij zich niet in orde.
Het was weer zaterdag geworden;
Toevallig kwam ze vroeger…
Verlangen.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.275 nog vele lange uren en dagen
die geduld van mijn verlangen vragen
smachtend wachtend op die dag
dat ik jou weer kussen mag
brieven vermoeien mijn ogen
die tot tranen toe bewogen
in onzekerheid vervoerd
door jouw liefde ontroerd
denkend aan het rijke verleden
van liefde uit ons hart versmeden
voel ik jouw lichaam in mijn dromen
klaar…
in mij
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 423 duizend
en meer
gedoofde sterren
geteld
terwijl
ik vergat
vergat
de maan
te vertellen
dat hij
in mijn hart
woont
mij
de hemel
toont
zonder
iets
te zeggen…
Man's hand. man's eer.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 170 Bij de bezegeling van de koop,
werd de hand fijn gedrukt
men vergat echter,
dat de tekening net zo belangrijk was,
ondanks dat men vroeger zei:
dat een man’ s handdruk
evenzeer telde als zijn tekening!…
AANDACHT
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 556 Zij die de aandacht
van anderen zoeken
hebben
blijkbaar
zichzelf nog
niet gevonden...…
Stoere jongens, vuurwerk en pijn!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.280 Zo stoer staat het, als je net
als alle anderen
met vuurwerk durft te spelen
Zo stoer staat het, als je net
als de anderen
de mensen uit hun schoenen
kunt laten schrikken
Zo stoer staat het,
dat iedereen gevlogen is
je was te traag, het lontje niet
Zo stoer als je was, zo nietig ben je nu
zonder vuurwerk in eerst een ambulance
nu…
de ziel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 259 de ziel
dat is zo’n oud belegen woord
ik weet haar niet te vinden
tenzij men aan haar komt
dan doet zij zeer, betrapt
.......................................
Inspiratie voor deze tanka vond ik
in de Introïtus van de eerste Zondag
van Advent, morgen dus:
Ad te levavi animam meam
Tot U hef ik mijn ziel op
Psalm 25:1
Een prachtige…
CUM LAUDE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 480 Mensen zeggen dat jij niet mooi bent;
dat je er ook bepaald niet leuk uitziet;
Dat het lot jou echt niet heeft verwend
maar die dat beweren, kennen jou niet
Ze beweren dat jij niet prima zou zijn;
dat jij je anders dan anderen gedraagt;
Dat je zo kwetsbaar bent als porselein
edoch ik vind jou cum laude geslaagd
Ze zeggen dat ze jou als te…
VOORBIJ
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 966 De alom geliefde kerst
glanst warm en verdwijnt dan ras
gelijk oranje avondgloed
omringd door blauwgrijze lucht
moge dit feest ieder jaar
in elke mensengeest
een kleine spijker laten
die zich somtijds laat voelen
als aangename pijn
van beschouwend voelen.…
Jasmijnthee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 345 Dans me, als de mus in jouw hand
met zijn fluit de zon bezweert
Dans me, als je schaduw
met de wolven naar de maan terugkeert
Ay Ay Ay Ay
In stille klanken
Dans me liefje
dans. Dans me naar je lippen, zacht
in het dauwgras, of de geur van
jasmijnthee in de nacht
Vrij me bij de vijver
als de meidoorns in je ogen zwemmen
Vrij me als het…
De dag gaat haast niet meer open
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 290 De dag gaat haast niet meer open, de uren
zijn lang en de mensen haastig op weg
om vlug weer thuis te zijn, de warmte in,
het licht tegemoet. Toch blijft er iets
van verlangen. Iets wat niet te benoemen
is. Rorate gaan we weer zingen en
groene takken in huis halen om tot een
krans te vlechten. Misschien komt er
ook wat meer warmte…
Eigen vuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 De kruin open als een bloemkelk
de huid die naadloos aansluit
op het drumvel van het heelal
draagt de huivering van verre
langs de ruggengraat
van de melkweg
een supernova barst extase
en achter deze façade
onbegrijpelijk
het brandgat van de schepping
het doorgronden te gronde
aan eigen vuur.…
eenvoud?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 hier de stroom
daar het gras
ik kijk erop
zie nog eens
donker water
verdorde halmen
boven de lucht
daarin zijn wolken
vogels vliegen ook
schouw andermaal
donderwolken legen
bloedzuigers vallen
sta ik wel
en kijk aan?
subtiele veranderingen
anders de wereld……
Op zijn plaats
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.810 Sterker dan ooit,
positiever dan eerst
ben ik je niet vergeten
Ik heb het verdriet
een plek kunnen geven
En nu is het goed.…
Een zweem van
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 120 Zon omhelst de morgen
een zweem van verdriet
laat de nachtvorst achter
verloren bladeren glinsteren
trotseren hun ware schoonheid
er wordt een aria gezongen
elders blaft een hond
uitgestrekte landerijen ontvangen
deze morgen met open armen…
Een zijden draadje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 188 ooit heb ik
alle eindjes
aan elkaar geknoopt
mezelf beloofd
die draden
nooit meer op te nemen
ik vlocht er
alle kleuren mee
verfraaide mijn verhalen
gooide ze in zee
om golven te bedaren
maar kon die klus nooit klaren
breide toen mijn
netwerken in recht maar
averechts liet steken vallen
er knapte iets
toen alles aan…
Griekse vrijbuiter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 383 (voor Eddi Napoli)
Bijna iedere nacht zie ik je weer opkomen
en steeds ben ik dermate onder de indruk
dat ik mijn vreugde met je wil delen
je lange paardestaart zwiept heen en weer
als de golven van de Middellandse Zee
terwijl je zangstem mij betovert en
verruimt, sluimerende delen in mijn ziel
losmaken, zoals de kundalinislang die jij…
Het heerlijk avondje
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 1.933 De maan schijnt op papier vaak fout te schijnen.
Ze wordt belicht van links; een stommiteit.
De leuze wordt per twitter al verspreid:
Laat foute sikkels per direct verdwijnen!
Verlichting mensen, komt van rechts, voortaan.
Maar hoedt u: Dit betreft alleen de maan.…
DE HANDDRUK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 898 Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren
Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt
Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren,
Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.
Op andren niet alleen maar op ons eigen
Verhalen wij het leed dat de andre ons deed,
En voeden lust in pijn en wonden krijgen
En noemen de andre en weten zelf ons wreed…
De Madiwoedon in de vrije zaterzon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Plant het elke dag en pluk het leeg.
De dagen van de week.
Pluk het leeg, maar niet kapot.
Het zou zonde zijn als het stopt.
Stopt met groeien, daarom voeg toe:
Water, aarde, licht.
De fundamentele wortels van dit gedicht.
Nu kan ik langer genieten van mijn plant.
Of niet?
Vruchten bederven immers toch niet?
[Onderwerp: Het vergelijken van…
Rusteloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 171 Tussen rusteloze spinsels
dwaalt de slaap verloren rond
kan geen ruimte vinden
voor een echte eigen plek
In de luwte van de chaos
waar geen maanlicht valt
probeert het schaduwbeest
de nacht te overleven
Met zware zwarte vleugels
vliegt het dwars door de tijd
naar het land van bloemenhoning
waar een zoete rust zal wachten
met de morgen…
Gebrek aan lieve woorden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 Hoofd
hangend
tegen een licht beslagen ruit
van een zwaar vertraagde trein.
Geel-blauw
en denderend langs sloten en meren,
tussen gras en bosland door.
Mijnheer tikt met zijn pen
de gaten in zijn kladblok,
terwijl hij
denkt aan een gebrek aan lieve woorden.
Zijn pen tikt.…
Tranen
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 788 Geen vreugde meer,
traan na traan,
keer op keer!…
Papier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 466 Het maantje dat op Sinterklaaspapier
U hartverwarmend toelacht door de bomen
Schijnt nu van de verkeerde kant te komen
De wetenschap vergalt weer ons plezier
Madrid zei desgevraagd: 'We zitten fout,
Maar er is één excuus,de Sint wordt oud.'
Op sinterklaaspapier staat de maan vaak verkeerd afgebeeld. In plaats van een avondmaan is in veel…
BINNENSTEBUITEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 166 Het is de maand van het spirituele
Ik lees ’t essay van Sophie van der Stap
Het raakt me, nog geen dertig en zo knap
Ontleden al het individuele
Ze heeft de Fransen lief, het zijn er vele
Eén vissenkom is voor haar veel te krap
Maatschappelijke grenzen, zet u schrap
Establishment u vat haar maar ten dele
Het liefst begeeft ze zich in andere…
IN HET TIJDLOOS EINDE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 266 Toen de zon over de einder gleed
gleden plots tranen van mijn ogen
Ik, die zo onder het eenzaam leed
zou hier niet langer wezen mogen
Terwijl zachte tinten verkleurden
braken er duizenden zonnestralen
Mijn ogen, die al zolang treurden
wensten dat God mij kwam halen
Toen ‘t stil achter de einder stierf
week toch ’t eenzaam niet van mij…
Reservaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Met de eenvoudigen woon ik
als een schamel struikje
aan de boorden van het verstand
de oude bomen hier
overheersen het bospaneel
ze broeden op slangeneieren
langs het lome pad
zijn de dagen verlaten stranden
verschroeid zand vol littekens
soms, heel even, tilt
een milde regen van herkenning
mij in het ritme van de vergezichten
veegt…
wind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 141 zelfs de vogels dwarrelen
hun witte buiken beurtelings gekeerd
in lichte flitsen kleurt de zon, vrij spelend langs het dons
geen waterkou rond zachte vleugels
boven bomen hangt het aardse van de weg
daaronder schemert schaduwleed
in krullen
rond de oudste stam
er blaast een zucht, tot lucht gekeerd
en bladeren vereren thans een storm…
CHRISTENFEEST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 795 De welbekende stal in Bethlehem
maakt wijzen en ruige herders eensgezind.
vol eerbied staan ze om het verwachte Kind,
vredig horend naar zingende Hemelstem.
God zond de Heiland. Hoe gedenkt men hem?
Zich behoeden voor koude natte wind;
weelde of smullen, wat een ieder zint?
Het geld drukt met vriendelijk manende klem.
De geliefde Kerst geeft…
Haantje de voorste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 685 De macho Koen is altijd fit.
Hij is gezegend met een stijve
waarmee hij aan de gang kan blijven.
Een bron van vreugde is z'n lid.
De vrouwtjes - gaarne wippen zij -
zijn allemaal verzot op Koen,
omdat ze 't met 'm willen doen.
Ze zijn er als de kippen bij.
In rijen staan ze, daar ze smachten
naar Koen, die hen zo fijn verwent,
gedreven…