Alle inzendingen, jaar 2012, week 28

Ik heb je toch weer opgezocht al was het niet van harte. Je ging zitten en vertelde over reizen naar de andere kant van de aarde: Hoe 's ochtends de zon onderging en het licht niet te vangen was. Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

Ik zat bij je aan bed jouw hand in de mijne je hand was warm een heerlijk gevoel want soms was je hand koud en dan werd ik bang want je was al oud ik kan nog steeds niet begrijpen dat dat mijn laatste avond was samen met jou het ging té snel je had pijn ik wilde dat je geen pijn had ik wilde je helpen een infuus in het ziekenhuis…

In de Tour de France zijn er elke dag wel grote en zware valpartijen waarbij kanshebbers uitgeschakeld worden. ------------------------------------------- U gaat er maar van uit dat ik hem knijp Als eentje uit de diepte wordt getakeld, Die dan gegarandeerd is uitgeschakeld. Waarna ik deze term heel goed begrijp: Het heet dat “de beslissing…

Hoera, ik heb een fiets gekregen! 'n zwarte... en uit India nog wel van Joep, die heeft 'm meegenomen bij thuiskomst vanuit Israël gebronsd en blond stond hij weer voor me met baard, zeg van 'n dag of drie na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach en aan de gein die 'k in z'n ogen zie hij is wat slanker, ook iets ouder en meer dan vroeger…

Dansend in fluisterwind meegedreven in kolkend vuur van eindeloos sterven sluimert liefde in de ziel eeuwig brandend van verlangen…

Gillend gek word ik er van alleen omdat ik niet schrijven kan gedachten borrelen wel op maar geen zinnige zin komt op in mijn kop ik blijf stil hopen (schreeuwen heeft geen zin) ik denk na hoe het zou zijn gelopen als er wel iets was gekomen van een uiting.…

Dood, dit wil ik van u weten Dood, wat doet u in het leven Ons is korte tijd gegeven Waarom bijt u zich verbeten Vast in jong of in versleten Dat wat er werd opgeschreven Maakt dat ik nog ben gedreven Om te slapen en te eten Als de wijzers van de klok Me ijlings tot de orde roepen Ik me op het heden richt Leef ik, leef ik, slok en slok…

Heer, ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Zijn vlees en bloed in mij verankerd Zijn kind te dichtbij Om van te houden Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Gesneuveld voor de oorlog Zich veilig wanend in glazen loopgraven Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Schraal getroost en zelf niet kreeg Nooit…

Ik kreeg bij leven, na lang wachten een nieuwe long, een hart, een nier en jaren toegevoegd vertier is wat de artsen mij zo brachten. Uit dank voor dit verlengd plezier mag wetenschap mij terug verwachten zo plande ik in mijn gedachten al mijn vertrek uit nu en hier. Een wachtlijst wordt opnieuw mijn lot zo lees ik heden in de kranten:…

Laatst sprak een stippelbeestje uit Moeskroen ‘Om aan het ideaalbeeld te voldoen Zorg ik ervoor dat ik mijn lippen stift En ook van tijd tot tijd mijn stippen lift’…

Mijn ogen zwerven langs de oevers van versteende silhouetten Zij zijn de roerdomp op mijn stoutste dromen, de stuurlui aan lager wal Ik zucht de dag voorbij, strek mijn handen uit naar de tastbaarheid van alledag en pluk de bloem der vergetelheid om aan mezelf te ontsnappen Hoe vluchtig is de geur van een laatste adem in het…

Huilen wil ik Toch komen de Tranen niet M'n bovenkamer Overlopend van Gestold verdriet Zie je nu Mijn tranen niet Wie weet blijven Ze naamloos liggen In 't verschiet…

Geen wezen is zo zacht als het wezen dat je kleedt en wast. Dat bij je blijft wanneer je slapen gaat, je kust wanneer je even wankel staat. Ze sluit de knopen van je jas, ze strikt je veters, houdt je vast. Je ogen volgen haar wanneer ze door de kamer gaat, het stof afneemt, de doek uitslaat. Zo is ze je het liefst, in stille uren overdag…

Appelmoes met frietjes een halve kip en een kroket ‘n limonadeglas met twee rietjes op mijn hoofd een hoedje gezet ik ben jarig, en dat is o zo fijn ‘k krijg cadeautjes en zoenen en iedereen schijnt er ook te zijn. Ik als een pauw..op mijn nieuwe schoenen vanmorgen van paps en mams gekregen ook is er een hele grote taart versiert met kaarsjes…

Als ik met gedachten speel, ontstaat er chaos vaak vrede, soms onzekerheid mijn omgang met complexe persoonlijkheden maakt het leven niet saai da's een feit Maar steeds een terugkerend gevoel van er mee moeten stoppen, het voegt niets toe Dat het me zo bezig houdt, negatief en positief, dat maakt me geestelijk moe Stoppen met alles en iedereen…

op een dag kwam dan het verdict eerst verdriet dan de vraag waarom ik neen, langs de buitenkant onzichtbaar maar reizend door mijn lichaam grillige blauwe bliksemschicht het wordt een deel van mij pijn, energie weg mijn vijand, mijn lichaam auto-immuunziekte ga toch weg goede dagen het leven bejubelend zo mooi, het is feest…

Als ik een dichteres was, dichtte ik dagen over jou hoe ik van je houd en ik bleef je trouw in al die gedichten dag na dag jij, met zovele bescheiden gezichten, met een schitterende lach.…

Het is vroeg in de morgen Als mijn gevoel mij laat ontwaken Op het moment dat mijn dromen Nog steeds haar zuchten slaken Zo ontmoeten ze elkaar Dromen en waken verweven Het gevoel wat is geboren is waar In mijn hart is het om het even Deze kruising van ontmoeten Is mijn vaste afspreekpunt Waar ik je graag wil begroeten Op de…

De regen valt in vlagen uiteen waar de liefde smacht naar meer, rust een glans over de gebutste straten. Aan de buitenkant praalt een gevel de vertoning van een wijds gezicht, een indruk dat meer te denken geeft een statige laan met beuken zonder geborgenheid van blad draagt mee in het gemis, de nacht alleen als decor is mijn trouwste…

ik gaf je ooit een handvol dromen maar de bomen die we plantten kregen kale kronen het blad verdroogde in de hoogte of verschroeide als het door de zon weer te snel groeide jij danste slechts speelde met de wind die door je haren woei bleef het kind geboeid door dromen…

wijsgeren blijven in taal repeteren hertz tilt m`n frequentie om hoog ligt een graftombe, wij leren in staat tot niets, bij chateau dom zo staat het standbeeld vrij ongeduldige pagina`s en bibliotheken lantaarn hoekpand zei zij genetisch bepaalde neusje bleek kijk zie simpelheid met je rollende glibberige onmogelijke en er was vervlogen…

Vleugellam, zou zich de geschiedenis herhalen met gedichten over de dood en het verval en liefde die bleef zwijgen in alle talen zelfs hoop, toch ooit een vriend bevond zich dwalend in een dal waar het hart sprak als een mond en het brein zweeg over pijn sliep een taal zonder venijn vleugellam, hadden we willen beweren maar de mystiek…

Er zijn momenten waarop ik - en dat gebeurt me nu niet gauw - eventjes fysiek moet bekomen van hoe verliefd ik ben op jou Jouw lach jouw blij jouw vreugde jouw ik jouw ons jouw jou jouw alles is waarom ik zoveel van je hou Alexandra, meid Ik wil jou voor altijd en nooit iemand anders…

Paniek Alles lijkt uitvergroot er is pijn bovendien. Niemand snapt er nog wat van en zij dus evenmin. Woorden bobbelen op in vele talen, blijven zichzelf herhalen. Schaduwgeest duikt op, wezens met een wollen kop. Noorderlicht en maansverduistering, Feeën, met en zonder sproeten, ze nemen haar mee, de trollen en kabouters, jagen…

(Niet zonder stilte) Hoewel schoonheid zich nooit verloochent Onder stoelen of banken zich schuilhoudt Eigenlijk voor eeuwig Danst Lig jij vanaf hier gezien achter de loofrijke boom Nooit gedacht, maar graag geweten; de liefde van jouw mond Eigenlijk, ietwat obsceen, droom ik de Rust van jouw lijf in Eden In elk geval, zonder ge-…

Je bent niet in kaart gebracht. Je zou een mooi lang land zijn. Gestrekte armen, je voeten samen, de ronding van je hoofd; meridianen om je te verdelen. Ik heb je niet geleerd op school, geen dwarsdoorsnede op het bord dunne lagen tijd, verstenend. We praten maar ik ken je grenzen niet de kanalen die je hebt gegraven niet nergens cirkels…

Een bètaman, geen aanleg voor de taal. Frits kon met grote moeite letters lezen. Als wiskundestudent mocht hij er wezen. Een Einstein in de dop, zo geniaal. Hij kon zich tot het Engels slecht verhouden Maar slaagde niettemin: summa cum fraude.…

zachtjes zeg ik tranen die mij raken want dat kleine meisje is zichzelf kwijt in de warmte van vroeger vroeger, toen een schouder nog steun gaf en glimlachend een kopje koffie dronk knalhard verleden tijd hartverscheurend realiteit zachtjes zeg ik fluisterwoorden, want ik wil mijn kleine meisje niet kwijt…

Ziek zijn is niet leuk beter worden lastig beter blijven: een schat maar vaak onderschat! Een goede gezondheid dat is wat ik wens maar eerst veel sterkte met het beter worden!…

Wensvol de zalen in levendige paleizen waar passievolle dansen weerklinken in stijl achtergebleven glazen de resten van kortstondig geluk weerspiegelen op ondergelopen tafels achtergelaten kledingstukken getuigen van minnekozende warmte na immer hunkerende blikken want het moment verscheen dat binnenvallende droefheid vreugde…