Alle inzendingen, jaar 2012, week 39

Omdat ik het leven graag doe ik dit graag De hemel is slechts een schouwspel Sinsdien ligt zij bij een behaarde zweetplek Wij maar gek zijn alles lost zichzelf vanzelf op Snij jij mij uit in hout Meer was ik nooit Een verbeelding in een beeld vastgelegd Zou ik nu nog een punt zetten houd je hout maar vast Dit…

Het nieuws van de rellen in Haren is de hele wereld rondgegaan. ---------------------------------------- Geregeld trof hij een verbaasd gezicht, Omstandig moest hij menigeen verklaren De ligging van zijn fraaie woonplaats Haren, Maar iedereen weet nu waar Haren ligt. Een pluspunt dus, al is het ‘feest’ ontaard: Zijn woonplaats Haren staat…

Het gras kleurt grauw waar jij dromen verspeelt slapen zeemeerminnen op vaste wal, vervreemd golven klotsen tegen kadekust dromen hernemen liefste lust en jij schrijft brieven aan de toekomst vanaf de horizon tot aan het heelal voor wie het hoort, de zondeval is door jouw ogen droomgestoord maar het leven is geen carnaval door liefde…

Laat het sluieren in lange gangen waarin de jonge herfst uitgestrekt de dag begroet Laat het fluisteren op jouw gezicht dat onze onschuld droomt na een liefdevolle nacht Laat het vieren in het luchtledig of verwaaien waar de horizon de branding kust Tegenlicht dat de lanen siert, dat zo vredig rust op een verregende Aarde Het schetst…

Afgepeld heb ik Mezelf - laag Voor laag ontdaan Van elke schil Van degene die Ik was Van al mijn Ikken bij elkaar Ben ik nu aan Mijn laatste ik Toegekomen Het ik dat alleen Nog van de hemel Wil dromen…

Nu 'k het Leven niet meer Wil is 't tijd Om wat ik Ben en wat Ik heb te Gaan vermaken Aan hen die Naast mij staan En er de meeste Aanspraak op maken - Mijn oplettendheid Gaat naar de jongste Van mijn zoons 't Past bij Hem het best Mijn gevoeligheid Naar de oudste Die zo graag de Rede voorrang geeft Mijn…

Veeg mijn tranen niet van me af Laat ze zitten, laat ze lopen Ze moeten blijven bestaan Ze moeten laten zien Dat ik je nog steeds mis Dat je me nog steeds raakt Zelfs na al die jaren Veeg ze niet weg Laat ze lopen, wegzakken in de grond Laat ze leven, in mijn bloemen zichtbaar Rode rozen waar jij zoveel van hield.…

Franse wijnbouwers openbaarden robots die 't werk doen in hun gaarden. Zelf doen ze geen slag en plukken de dag. Ja, God zou er wel kunnen aarden ...…

we zitten kneuterig samen lachen vreugdewolkjes om de wiebel van mijn stoel op de leuning ligt jouw jas broodjes rusten in een mandje tussen roomboter, jamsmaakjes espresso met een hemelsgeurtje een bloemenboeketje in een glas kruimelmonden zoenen musjes dansen rondjes als scharrelende mee-eters langs onze schoenen ik wil mezelf…

Droomzon en aarde kruisen onder een geringe hoek. Het kan maar gedaan zijn. De stappen te zetten, in voortvarende onderneming. En te ondergaan het vallende doek. Halt! Stop ho. Waar zijn reddende engelen? Voor hen versaagden die, vooralsnog geen moeite getroosten, zich doch ledig laten welgevallen. De dag zij geprezen nog voor de avond…

Een lieftallig wit een lelietje van dalen let op is giftig…

ik heb de bladeren geraapt vruchten terug gehangen met muziek van wolken gespeeld de wind uitgefloten maar jij ging niet open in zomerse bloei ruiste kou dwarrelde dood in uitstervend rood je ziel lachte zachtjes want in de grond stroomde jouw leven niet jij maar ik viel aan afscheid ten prooi bij lentes eerste dooi…

Kent u dat rad, The Eye, in hartje Londen? Voor mij een fenomeen dat nimmer went Die kermisvorm van volksamusement Ik heb het altijd al een draak gevonden New York krijgt óók zo'n wiel, dat was wel schrikken Maar 't geeft Al Qaida iets om op te mikken…

ik denk aan jou altijd denk ik aan jou waarom denk je nooit aan mij? dus daar denk ik over na de hele dag en avond en nacht: dat ik altijd aan jou denk en jij never nooit aan mij hoe dom moet ik zijn om dat erg te vinden, god ik vind het erg ! maar ga, schatje, ga, jij bent niet van mij…

vanochtend langs de kust kans op een bui, de kust kust de bui en buigt…

De eertste flat vanaf de snelweg daar zal ik staan onze enige uitweg alles laten staan. Een flierefluiter staat buiten de lucht maakt high wie nog luistert. Er waant iets in de maan ochtend dauw maakt lauw hadt ze zich zo vergist. We doen maar wat maar maak! je borst alvast maar nat.…

Eenparig was het Stel voor de notaris Verschenen Maar direct daarna Nam ieder voor zich Schielijk de benen En was langs het Hazenpad verdwenen…

Beschrijf me wie en hoe ge zijt en toon uzelf als de persoon die ge wilt zijn in werkelijkheid, verdorven of kraakhelder schoon. Ik maak in dit geen onderscheid. Voor mij is eender welke zin die door uw pen werd neergevlijd een vers dat ik in se bemin. En durft ge hier uw roerselen kwijt, geen ander die ze hoeft te lezen. Ik ben het blad…

Guitar man Hij zong in alle grote steden en kickte zich van roes naar roes. Hij stinkt naar lang verschaald verleden, maar in zijn adem klinkt de blues. I ain´t dead yet Stembanden trillen Zalen verstillen Altijd weer willen Move on, Bob Dylan!…

Volgens staatssecretaris Teeven is het een inbrekersrisico om door een vechtpartij met de bewoner bij een inbraak gewond te raken. Het valt niet mee om ‘veilig’ in te breken, U komt er heus niet voor een kopje thee, Vrijwillig werkt niet één bewoner mee, Waarom nou niet uw polis eens bekeken? Bekijk, als u die toch uitvoerig checkt Of die…

Het opstel van mijn leven wil ik Schrijven waarin het moet gaan Over de pijn, het verdriet En het door alleman ontkend zijn - Bij de eerste zin van het verhaal Trekt mijn hoofd al dicht met een stevige mist - En schrijf ik mijn opstel eerst maar Als gedicht, en zijn het vage contouren Die mij langs de regels voeren…

het huis geraakt langzaam leeg op zolder zoek ik naar woonst ik luister naar heimwee en gooi mijn hart overhoop nog even en dan word ik een zwerfkei tussen struikelende schuldvragen en de tijd…

binnen hoofdbrekens verval in gedachtengang gemiste kansen hun zorgen verstrengelen wringende handen…

Stel je dat eens voor een aardbeving onder het Kanaal wij schuiven eerst meedogenloos uit elkaar dan weer hartstochtelijk op elkaar foetsie o eng Kanaal ------------------ geïnspireerd door julian barnes flaubert's parrot…

Terwijl de laatste lucht verdwijnt roert mijn stem zich nog eenmaal Eenmaal kom ik nu nog overeind wijl ik luister naar het eindsignaal Terwijl de laatste lucht verdwijnt prevelt mijn stem het zacht gebed Van de duisternis, die ondermijnt wijl ik lig te sterven op mijn bed Terwijl de laatste lucht verdwijnt zucht mijn stem bij ‘t einde…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…

Spreek me niet aan over pijn, over verdriet... Spreek me niet over Lijden, over eenzame uren, momenten... Spreek me niet over vreugde, over hoge bergen... Maar spreek me aan met jouw liefdevolle, stille zwijgen, begrip, medeleven. Spreek mij aan met jouw ogen vol van menselijk meegaand Beleven! Spreek me aan..., praat tegen me, met…

uit samenvloeien mocht ik groeien bloeien tot volwassenheid maar nog was ik niet rijp voor het boeket des levens pas toen jouw bloem frivool bleef wuiven mocht ik haar bestuiven tot vrucht gekomen wisselden de dromen verwelkte de kleur wij konden nirwana bereiken waar ons jong leven al vaste voet aan wal probeert te krijgen…

Wanneer ik lees van P.C. Hooft, begint mijn bloed te stromen. Het was een man van groot statuur, voor ketters en voor vromen. De P.C. Hooft prijs die elk jaar aan schrijvers wordt vergeven, die groten uit de schrijversschaar en hem laten herleven. De eigenwijsheid van de tijd, is ons naar `t hoofd gestegen. We hebben allen groot en klein,…

Nieuwe ramen Waar ik blik Wijds Mijn kijk door Nieuwe ramen adem Amen in mijn ogenblik…