178 resultaten.
een nabestaande
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 een nabestaande
een voorbeeldige rijke
alles gaf zij weg
.............................................................
Vanaf vandaag 20 oktober tot en met 31 december
is er een tentoonstelling over Henriette Roland Holst
in de Bibliotheek van Noordwijk. Zie voor meer
informatie:
http://www.schrijverspantheon.nl/Projecten/Tentoonstelling/…
Droomerf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 344 Op het droomerf
Van mijn jeugd
Zie 'k mijzelf
Dartel huppend
Over goudsbloemen
Springen die zwierig
Hangen over het
Het tuinpad
Van mijn vader -
Een niet in woorden
Te vangen geluk
Maakt zich van
Mij meester -
Want wat zich nu
Aan mij voltrekt
Is kortstondige extase
Over wat hopelijk
Mijn levenspad zal zijn…
Rabobank
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Door de dopingschandalen in de wielersport stopt de Rabobank met sponsoring van de Rabo wielerploeg.
------------------------------------
De Rabo wielerploeg wordt opgeheven,
De goede naam van Rabo ging eraan,
En daarom heeft de leiding dat gedaan,
Maar niet alleen, dat is zwaar overdreven.
Ik snap niet dat niet elke prof beseft
Dat men…
De zon en de maan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 231 Ben bang van jou geworden,
je bent veranderd
omgeslagen van dag naar nacht,
van vandaag naar gisteren
Waarom moest je weer terug naar de schaduw
uit mijn licht gebleven,
mijn warmte laat jou koud
Je bent teruggegaan diep in de nacht,
Je keert je rug naar mij,
ik probeer erdoorheen te kijken
mijn licht op scherp te stellen
en door jouw…
danseres
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 176 ik wil wel eens een dansje wagen
zomaar, met iemand in de straat.
elke man die niet op mijn tenen staat,
zal ik vast en zeker durven vragen
dan wil ik wel een tango dansen
zomaar, met iemand die mij kent
onstuimig, want ik ben niet veel gewend
en gretig grijp ik dan mijn kansen
de tuinman en de krantenman,
en ook de melkman kan mij behagen…
Methyfobieklachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 259 Ongein en meligheid!
Moedeloosmakende
Treurnisverwekkende
Dronkenmanslol.
Onhumoristische
Drielettergrappigheid.
Levenslustslopend
Gegrap en gegrol.…
Het heilig vuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Het vuur in de ziel,
het flikkerend vuur in het hart:
ze wekten mij in de nacht.
Mijn vuur, gekregen voor mijn leven
te vervaardigen;
het leek een gegeven...
waarmee ik moest zien te leven.
Vuur van woede, vuur door haat...
ze werden geblust met begrafenis
van oud zeer.
Ik leerde ze veel meer.
Maar het grote vuur der liefde
deed hartstocht…
MASKER VAN DE DAG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 492 Pas ’s avonds legde zij haar masker af
pas als zij in ‘t dromen vluchten mocht
Geheel haar bestaan ervoer zij als straf
daar ze eeuwig tegen ’t eenzaam vocht
Pas wanneer niemand ‘t meer kon zien
vertelde de spiegel wie ze werkelijk was
Een bedroefd meisje, van haast veertien
en dus niet dit leukste meisje uit de klas
Pas wanneer ‘t donker…
mug
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.003 is iedereen zoek
geraakt in hart en
haard
vervolgens komt
dauw
na nacht
je liedjes komen
gaan
weet dat ik je schrijven
moet
weet dat ik dat doen
zou
jij staat zo lang
in deze rij
inmiddels is de brand
gebroken in
waarheid in water
kijken in een zucht
je kan me nog
net aan zien
luchmug…
Droomzwanen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 Regen tiktakt
op het schuine zolderraam
waaronder de slaap
op ruime afstand blijft
tot uiteindelijk
een maanverlichte zomernacht
twee zwanen laat horen
die klapwiekend neerstrijken
in een verkoelend meer
waar ze elkaar
hernieuwd verliefd benaderen
hun soepele halzen
zich warm verstrengelen
tot ze hartstochtelijk
de volle witte…
Trek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 537 Een wolk kievieten
compact zwermend door de lucht
de trek begonnen…
Ondergrens
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 Om te aarden in een bodem, woest van grond,
drijven dunne velden landinwaarts
uit de kluwen van de nacht, richting morgenstond.
Aan de oevers van naderend welbehagen
vangen steile stranden een golf van ijdele hoop,
in verdronken vaarwater ten grave gedragen.
Het is onbekend hoever wanhoop kan zinken
naar de laagten van de zwaartekracht,…
Aankomst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 Zo vaak al
Verdwaald in het
Oerwoud van mijn
Gedachten - ondoordringbaar
Woud soms, dan weer vol
Pijnlijk lege gaten -
Heeft het licht mij
Goddank nooit verlaten
En ben ik door
De dood heen
Veilig aangekomen
Zo wordt mij verteld
En is mijn aankomst
Veilig gesteld
Met veel dank aan het Universitair Centrum Psychiatrie…
Twijfel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 Ook jij zult eens de zin van ’t leven zoeken.
Dezelfde oude vragen,
door Grieken reeds gesteld
doch nooit afdoend beantwoord,
zullen je gekweld
doen grijpen naar Geleerde Boeken.
En bij dit naarstig zoeken of er een zin bestaat
zal, naast het ‘zeker weten’
van ja of nee, altijd
de twijfel blijven,
waardoor de geest in strijd verkeert…
Levenslang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 251 Buiten zinnen plagend
drong hij zonder vragen
in haar wereld binnen
wat zij zou verdragen
daar de zwijgplicht
vanzelfsprekend was
Als een vlieg
in 't web gevangen
liet zij hem gevoelloos toe
Liet zich strelen
zonder schreeuwen
hield zich stil
en krijste niet
In zijn macht
die liefde leek bevangen
overschreed hij grenzen
zonder…
verkleuren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 afscheid van zomer
avonden kleuren zachter
klaprozen gloeien…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Metrisch genot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Dagdroom en nachtmerrie!
Steeds weer die dactylus
't Komt in je ritmesysteem
Op den duur
Ook wordt het spotten van
Zeslettergrepige
Pómpompom-woorden
Een tweede natuur…
Een tweede schaduw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 ik zie
wat uit jouw handen komt
het heeft de kleur van liefde
er is geen vergelijk
als ik naar anderen kijk
jouw vorm toont eigenheid
iets unieks dat nooit
een tweede schaduw heeft
jij legt je ziel in alles wat je geeft…
De wind weerstaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 De harde wind verwaait het land naar zee
en rotsen slechts weerstaan hier nog de druk.
Men loopt en masse elkaar nadravend mee,
weet zich geen raad en kiest op goed geluk,
zonder idee. De wind slaat alles stuk.
Die tiert hierbij, slechts geremd door schermen
van enkelen, die zich wel ontfermen
over waarde en pal zijn blijven staan.
Zij vechten…
Dichter
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.779 Je maakt het mensen toch niet naar de zin,
en streeft dat ook niet langer na. Niet langer
is wat je schrijft gericht op een ontvanger.
Je bent je eigen einde en begin,
en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger
neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in;
geen keer op keer verloren hartsvriendin
ging van iets anders dan gedichten zwanger…
NACHT
poëzie
3.0 met 2 stemmen 425 In 't wijd gedachteloze ruim der nacht
Ligt er mijn ziel als een te blazen veder,
Die, opgenomen, kwam op de aarde weder
Na 'n winde-vaart gevallen schommel-zacht.
Gelijk met donzen pluizen gans omzwacht,
In molge schaûw ter rust gelaten neder,
Schouwt zij in 't aanzichtloze en volgt het teder
Geadem van 't gekamerte der nacht.
Blosloos…
Jerney
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 258 Ze heeft nu toch haar masker laten vallen.
Al raakt ze ook dat masker nooit meer kwijt.
Geen enkele komiek betuigt zijn spijt.
We lachten om de grappen met z'n allen.
"Haha, die botox, trut, je eigen schuld."
De waarheid bleef verrassend lang verhuld.…
De laatste brief
gedicht
3.0 met 18 stemmen 25.030 De wereld scheen vol lichtere geluiden
En een soldaat sliep op zijn overjas
Hij droomde lachend dat het vrede was
Omdat er in zijn droom een klok ging luiden.
Er viel een vogel die geen vogel was
Niet ver van hem tussen de warme kruiden
En hij werd niet meer wakker want het gras
Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde.
Het regende en…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Herfstmiddag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Wollige wolkjes
scheren het groen
onder gegolfde lucht,
gouden gloed
verteert in bermen.
Tussen klavers
sterft oktober
in bladvormig bruin.
Drassig
staart de aarde
de laatste grassen na.
Schaapsgewijs
nadert het grijs,
de herfst
is zacht dit jaar.…
jarig
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 935 de slingeraap
was helemaal verguld
met al die
slingers
in zijn kooi
hij wist niet
dat hij jarig was
weet hij namelijk nooit…
Fantasieloze kinderen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 316 Fantasieloze kinderen, dwalend door het leven, lijken de moed al te hebben opgegeven
Fantasieloze kinderen, als eeuwige toeristen, dwalend door hun eigen stad
Ze verdwalen, ze vergeten de weg. Alleen kunnen ze geen stap ondernemen, ze zoeken altijd naar een helpende hand
Fantasieloze kinderen verdwijnen langzaam in ’t zand…
Een geur van
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Daarbuiten
was herfst
een mengsel
van kruiden
iets van rozijnen
een rode wijn
het kon
onmogelijk
een geur van
nog zomer zijn…
Zuipen an sich
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 430 Zuipen, slurpen, zuipen
is zo verlichtend lekker
Stuipen, burpen, stuipen
meer maakt toch wat gekker
zwikken, zwalken, zwikken
nog eentje dan, volgende kroeg
likken, slurpen, likken
't is nog altijd heerlijk vroeg…