Alle inzendingen, jaar 2012, week 45

Tot 2008... onroerend goed daarna ontroerend slechter!…

och paddestoeltje totaal ondersteboven zo het spoor bijster…

Jij speelde de belangrijkste persoon in mijn leven Er is dus één ding wat je goed moet weten Wat er ook nog zal gebeuren tussen ons Weet dat ik je nooit zal vergeten Jij leerde me belangrijke levenslessen en alles wat ik weten moet Zodat ik me later zou kunnen redden en de wereld aan zou kunnen met goede moed Ik heb ontzag voor hoeveel…

De esdoorn gekort te weelderig was zijn kruin te gênant zijn blad…

Verliefd zijn, zijn we vergeten Hebben er niet meer aan gedacht Het is ons ontnomen op een kille dag Gewoon zomaar zonder reden, Binnen heeft er nooit iets gebrand, Onze harten zijn niet meer aan elkaar Los als een snaar, we vrijen niet meer Diep in de nacht, onze liefde is verdwenen We hebben er niet meer aan gedacht.…

In ochtendadem fronsen landerijen stil verwonderd om het lege van hun schoot aardedonker rust verkillend onder rijpen nevelsluiers drijven droef over de vorens van de velden dauw beroert haar ogen vol begrijpen…

Er wordt in ons oer-Hollands Volendam Als je urinemonsters mag geloven Per dag toch zeker duizend keer gesnoven Nog meer dan in Parijs of Amsterdam En als je ernaar vraagt zegt men er fijntjes; 'Wij zijn hier van de netten én de lijntjes.' Volendam staat verhoudingsgewijs aan de top van Europa als het gaat om het gemiddelde cocaïnegebruik…

Gitzwart draagt het kalend land de kille, aardse graven Geërodeerde tekens trekken sporen in het oog Het zweemt naar oude stilte De Dood hangt er verborgen Nu nevels niet meer slierten om Hades’ koude bruid Zij hoort slecht nog het janken het spoken van de wind ondanks de vele zielen die zij opmerkzaam is Die wereld kent…

je draait je langzaam om naar mij en kijkt me langer aan dan kan je klinkt mij aan je echte oog en laat geen uitweg voor me vrij je spert het oog een trage deur en kleurt het blauw lichtgevend blauw je roert je niet je houdt heel stil en vangt me binnenin je diepste kleur je laat niet los je kleeft je aan en trekt mij vast in jou omhoog…

Het werd zomer En zonder het Te willen zat ik Onder de zwartbonte Een van de twee Die mijn ouders Hadden op hun Kleine boerderij Melken moest ik Leren - ook al wist Ik niet waarom - Aarzelend aanrakend De geaderde warme speen Waar als ik het goed deed Warme melk uitkwam - Angst voor 't grote beest Overheerste de verwondering…

Kloekmoedig nam Hij het besluit - Zuipen? Basta, het is uit!…

De deur ging open ik zag jouw gulle lach Het wow-moment was daar net als de 'klik' We lachte en aten samen speelde scrabble Hadden elkaar lief en je bleef om.. Nooit meer te gaan Althans dat dacht ik Na iedere heftige periode Zwakte de liefde af pijn kwam in 't vizier En jij, jij zocht elders je vertier, een moment Van zwakte…

Door het regeerakkoord zou het aantal zetels van de VVD in de Tweede Kamer nu halveren. De VVD is bezig te halveren, Het schip van de partij is ernstig lek. In zo ’n geval moet alle hens aan dek Om het gevaar van zinken te bezweren. Men houdt het nu op deze wijze droog: In godsnaam de belasting maar omhoog.…

Ploegen van genadeloze hardheid hebben de akker omwoeld. De rangorde van aardse lagen is resoluut doorploegd. Door het kalme land zijn in rekenschap diepe voren getrokken en met de scheiding van lichaam is zwijgzaamheid doorbroken. Ergens begint te dagen, het wie en wat, over de vlakke grond die geen heuvelen meer bevat. Het stoppelveld…

wanneer ik aan jou denk dan wordt langzaam alles zachter de muren de stoel waarop ik zit de houten tafel het lijkt alsof ze mee wiegt met mijn gedachten de vaas met een enkele bloem glimlacht naar me alsof ze weet dat ik de blaadjes zou willen afplukken één voor één ze hoort het me zeggen hij houdt van me hij houdt niet van…

en dan valt zacht de adem van de nacht als een deken om je heen terwijl je tracht de splinters van je ziel weer aan elkaar te lijmen smacht elke vezel in je vege lijf naar een vleug erkentelijkheid teken van herinnering aan een ver vervlogen en te vlug verdampt roemrijk verleden nog sta je triomfantelijk kantelen van je vervallen slot…

De internationale federatie FIA verzoekt de autocoureurs dringend om bij publieke optredens niet meer te vloeken. ---------------------------------------- Hij miste jammerlijk een scherpe bocht, Waarna de man voorbij ging aan verzoeken Om niet als een dragonder te gaan vloeken, Wat de coureurs als volgt ooit was verzocht: Wij smeken losers…

In woord en gedachte heb jij mij doen verraden. In woord en gedachte mislukte ik, tel ik niet mee. In woord en gedachte zal jij je daarom verliezen in jouw diepe, onrustige wateren ... los van mijn zee. In woord en gedachte blijf ik me desalniettemin verbonden om jou, met jou voelen ... ergens goed voor je bedoelen. In woord en gedachte…

introvert alleen ik ken de code van mijn hart al wat van waarde is zit daar opgesloten dan zij die al haar geheimen onthult…

ik zag je driftig schrijven in het natte zand woorden die jij van de daken had willen schreeuwen maar je kon de stilte niet verstoren van het eindeloze strand waar meeuwen keken naar de sporen van je voeten in het cirkelend zoeken naar een karig maal zij vonden slechts je boeken de woorden opgevist door een trage vloed van…

Elke dag een lach op haar gezicht Ogen die altijd stralen Met haar lijkt al je pijn verlicht Je hoeft nooit alleen te dwalen Een prachtig hart van goud Nog nooit iemand ontmoet Van wie iedereen zo houdt Er is alleen maar voorspoed Bij haar zijn er altijd zonnestralen En anders is er nog het maanlicht Ze is altijd aan het stralen Nooit…

Ik hoor een klagen, klagen immermeer, zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief, die troosteloos is en treurt om hare jeugd, ach, troosteloos. ‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren en smart ligt, donker bloedend, midden in de pracht van al mijn arme, jonge leven, mijn jonge leven.’ Mijn liefste lieveling, weet gij dan niet, dat ook…

Het werd maar niet gezellig of bloedstollend Terwijl het schijnbaar toch ook anders kan Verlamming maakte zich nu meester van de juryleden van The Voice of Holland Zelfs Roel die zat zich zichtbaar te generen Valt deze show dan wél te repareren?…

daar is het weer dat liedje in je hoofd althans die paar regels dat ene couplet dat zich voortdurend herhaalt onduidelijk waar het vandaan komt welke geheugenflits plotseling is blootgelegd wat het eigenlijk wil zeggen en waarom nu ineens het is net als met veel dromen die komen en weer gaan waarvan flarden blijven hangen waar je dan…

Hallo herfst, Ben je daar weer. Weet je nog De vorige keer... Je blaadjes vielen Neder zoals mijn hoop. Steeds kaler werd de wereld Steeds kouder werd mijn hart. Gelijk met de natuur Viel ook mijn eigen winter in. Maar toen de lente kwam En de aarde warmer werd Bleef mijn wereld sterven, Als een slapende die geen ontwaken kent. En…

Ja ik ben schuldig Maar mijn trots en mijn pijn roepen nee. Nee ik ben niet schuldig, Gerechtigheid heeft gezegevierd. Ja ik schaam me Omdat ik moeder ben. Oh wat schaam ik me. Als ze eens zou weten. Wat schaam ik me. God tegen U heb ik gezondigd Uw naam te schande gemaakt Ik weet het. Tegen U kan ik het wel zeggen Ik voel me heel…

Nu is het tijd om te gaan slapen Heer Want de dag is weer voorbijgegaan Waarin U mij hebt willen bijstaan Uw trouwe zorg keert steeds weer. Wilt U mij ook in deze nacht bewaren Zodat ik mag ontwaken in de morgen Om al mijn taken weer te verzorgen En Uw hulp en bijstand mag ervaren. Heer, ik bid U ook voor mensen in nood En anderen waar…

Als water dat meedrijft op de stroom Zo is Gods Geest, dat leven geeft en leven brengt. Niemand zal verkommeren of verdorsten. Allen komen samen rondom dit water. Ieder op zijn eigen uur. Zij zullen zich te goed doen, verkwikt en verfrist worden. Wie zich onderdompelt in dit water, zal nooit verloren gaan. Omdat dit water in hem…

Er is weer een beroemdheid overleden. Die dient terstond in versvoeten betreurd. Met mijn ervaring is dat zo gebeurd. Ik prijs hem recht de hemel in. Och heden! Nu ben ik g.v.d. weer glad vergeten Hoe of mijn onderwerp ook al weer heette.…

De aardse ongerechtigheid Ontstegen - De hemelse gerechtigheid Verwelkomt jou Leven dat lijden werd In respect opgedragen aan Tim Ribberink, Tilligte…