Alle inzendingen, jaar 2013, week 50

Het is weer lente geworden. Twee kauwtjes op een kale tak. Zijn ze verliefd? Ze snavelen dicht bij elkaar. Alsof ze overleggen. Waar zullen we ons nest gaan bouwen? Hoe? Waarmee? Wanneer? Maar nooit.....waarom?…

hij kijkt naar haar hoe haar mooie jurk tracht haar uit te kleden oh, hoe hij verlangt zijn fantasie gaat altijd over haar samen zwemmen ze logeren in een blokhut een koffer vol zon draagt hij mee voor het geval het regent zij danst voor hem en hij kookt voor haar hun leven samen zij zullen gelukkig zijn hij neemt zijn koffer…

Hij roept me Ik kom dichterbij Een warm gevoel Met elke stap Ik voel het in de stroming Elke herinnering gaat langs me Als de zachte lentewind Die grassprietjes doet kietelen aan je kuiten De stroming wordt sterker Ik word zwakker Hij kijkt naar me Ik ga steeds langzamer Grote stappen zettende, met zware benen Als beton word ik naar benden…

met één oog kijkt het opgesloten kind vanuit de hoogte naar de wereld buiten in de binnenkant van het breekbare hoofd nestelt zich het versmalde leven het volgt een verdwaald dansend papier dat tot slot voorgoed in de goot beland het hoort de vleugelslag van overvliegende ganzen vangt flarden op van wegstervend gezang het ziet…

Het doolhof met 12 omlopen in het hart kom ik met open ogen met mijn rode rozen in mijn hand door intense liefde overmand ik ben vergeten de terugweg te bepalen dat had gekund aan een snoer met kralen ik leefde jaren in een sluimerstaat waarin de ware liefde je ontgaat door de inspanning stel ik mij open er is een waarheid, die ik niet…

een mens vervaagd door eeuwen heen een mens vandaag is zo veel anders dan duizend jaar in 't verleden mens wist niet veel van aarde en de onschatbare waarde mens ploegde en zwoegde en ontdekte.... een mens vervaagd door eeuwen heen nu in het heden leeft mens steeds meer virtueel daardoor meer individueel mens weet nu veel…

In 1943 is Nederland bezet. Iedereen moet werken. Velen ver weg in Duitsland. Mannen, die niet kunnen bewijzen, dat ze in Nederland onmisbaar zijn. In 1945 kwamen zij terug. Zonder bevrijdingsfeest. Landverraders in oorlogstijd. Zo dachten vele thuisblijvers. De Duitslandgangers bleven zwijgen. Verbitterd. Tientallen jaren lang. De meesten…

Kijk in de spiegel En zie ogen dof Van levenspijn - Zo veel vragen Heb ik, antwoorden Die moeilijk te Verkrijgen zijn, Sta zo vaak Versteld van De ongerijmdheid Van dit leven, Voel me zo arm en naakt Dat ik alleen Nog maar jouw Ogen zie waarin Ik de mens ontdek Die ik al haast Was kwijtgeraakt…

Hulpverleners Buitelen over Elkaar heen Om ouders Die van elkaar Af willen Te ondersteunen In de heftigheid Van de vechtscheiding Waarin ze zijn Verwikkeld - Ieder in zijn eigen Tunnel, met de Beste bedoelingen Maar het totaalplaatje Al lang niet meer Overziend Niet beseffend dat Papa en de jongens Buiten de…

een werkloze man uit tytjerksteradeel overzag het geheel en zag werken uit een heel ander perspectief hij schilderde de maan oranje elke dag een stukje zodat de zon altijd scheen en was tevreden met het geheel maar dacht toch was het nu maar geel maar er is geen leven meer op aarde mogelijk dan maar een baan op de maan en was zo heel gelukkig…

Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zolang de kerstboom in de kamer staat en zoute tranen uit mijn ogen komen, die sporen trekken over mijn gelaat. Mijn droefenis is niet meer in te tomen, het plaagt mij als een onontkoombaar kwaad. Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zolang de kerstboom in de kamer staat. Vanwaar,…

Haar gezicht raakt aan haar blikken gewend, verweerd en allesbehalve eenkennig verzuchten de schaduwen hun daglicht, blinken tranen het roestbruin zacht. Strak gespannen, lippen vastberaden om de plooien, de netten van het ongemak in onmogelijke samenhang te steunen.. voor visvangst en eeuwenoude specerijen, proeven zij met bijna niks…

het brein speelt 'n vals spel de uitputtingsslag ontloken dagen verruild voor nachten sinds slaap uit logeren ging het grote malen gestart geen begin noch eind kleuren alle dagen grijs en vervaagt de scherptediepte wandelend door dagen die niet meer de hare zijn nauwelijks meer waarnemend verdort zij langzaam…

Je moet denken als de winter om de vorst te zien en de takken van de pijnbomen volgeladen met sneeuw En koud geweest zijn, al zo lang om de jeneverbessen te aanschouwen, ingepakt door ijs De sparren ruw in de verre schittering Van de januari zon; en dan niet te denken aan welke ellende dan ook in het geluid van de wind, in het geluid van…

Al, wat ik dacht in mijn leven en al, wat ik voelde, het duidde precies op wat jij altijd bedoelde.…

't Is kerst. De dag is grijs en grauw, heel anders dan ik mij had voorgesteld. 't Is kerst. De nacht is kil en koud. 'k Heb nog geen enk'le ster geteld. Want ze huilen om de doden, de zieken en gewonden, de slachtoffers van moorden, om alle oorlogswonden. Want ze huilen om de zieken, de vluchtelingen ver van huis, om de gifuitbrakende…

'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen; 'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen, en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend. o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen, u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd: uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…

jij hebt mijn blaadjes beschut de knoppen gekoesterd toen storm de kruinen neersloeg gebroken takken verwijderd wonden gedicht voordat zij door rot waren gezwicht jij wist in verzorgen de mogelijke gang naar de zerken tot een minimum te beperken mag ik je in bloei laten merken dat ik weer groei in standvastigheid ook al ben ik wat…

Ik dacht mij heerlijk uit te kunnen leven, Maar nimmer eerder vrat ik het zo zout. Een aantal goede woorden schreef ik fout En ‘foute’ woorden had ik ‘goed’ geschreven. Er is wel een excuus voor mijn geklungel: De Nederlandse taal is écht een jungle.…

Op wolken, zachte wenk van lijfwacht weet wel beter. Kijk wel uit boom, op- gezet onder ogen - kort joernaal. Uit mijn T-hoofd, onder arrestanten. Bedoeling? Mij niet gemainlined. Platzak landverrader. Ik speel, met Santana, zaden. 'Ben ik in beeld?' Klinkt goed. Zie je, ik kan ut schudde. ------------------------------- uit…

Loesje kreeg een heel klein poesje 6 weekjes oud pas en een snoesje ze hield het helemaal verrukt stijf tegen zich aangedrukt. Met haar handjes het poesje omklemd werd wel zijn adem sterk afgeremd hij kreeg het benauwd ze was te hardhandig het deed zelfs pijn hij werd opstandig. Hij krabde haar handjes beet met zijn tandjes ze gilde en…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…

Vaders beweren dat zonen moeilijk doen,... niet moeilijk - wel makkelijk Zonder er iets aan te doen. Zonen beweren dat vaders vervelend doen niet moeilijk - wel makkelijk Om er "Beiden" wat aan te doen.…

De brug is weer toegankelijk, het verkeer komt op gang. Een overvol voetpad, drukte van belang. Dan gebeurt er iets, een bus nadert dreigend een vrouw met een fiets. In een impuls grijpt een voetganger haar stang, geroep… hij tilt haar met fiets en al terug op de stoep. Rakelings schuurt de bus langs haar wang, het valt…

Wintermorgen: blij zingt de merel zijn lied van de duisternis. Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…

voor mij was het kerstfeest een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand breed uitgestald op het dressoir en de warmte van met z'n allen en iets van soberheid aan een tafel van fragiel geluk nu wij zoveel materiëler zijn weet ik mij een illusie armer…

De kortste dag..... het licht wint weer, wat een zegen! En als ik 's morgens na de regen opsta, hangen duizend druppeltjes te stralen aan mijn tuimelraam. In alle kleuren zie ik het gebeuren. Ook aan de pannen van de daken kan ik dan sterren zien flonkeren. Fietssporen, op modderige paden, lijken stralende kerstslingers, slordig…

Zo'n avond lanceert de sterren van de nacht Een prachtig stelsel in bijzondere vormen Los van alle waarden en ook normen Vormen dus gezamenlijk een stelselpracht Zowel sterren van boven als van hier Bieden tal van mensen vaak veel plezier…

Terwijl stadionlampen Hun licht in aanvankelijke Fletsheid op betonnen Muren werpen Zwermt anderhalf uur Voor het treffen een Golf van tienduizenden Spreeuwen in de Avondschemering Die voor alles het Afscheid in zich draagt, Vormen aannemend Die bol en rond zijn Maar ook langwerpig Als een zandloper uitgezakt Legt ze…

Wie zijn er eigenlijk lui? Niet de jongelui Of de oude lui De boerelui Ook niet de buitenlui Of het klokgelui. Enkel mijnheer Aarts is lui, Die is aartslui.…