Alle inzendingen, jaar 2013, week 52

Al was het maar met zachte woorden, de stem schuimt troostend brokstukken af, van een veilige haven, die zwaar getroffen door het noodlot, het avondrood ontluiken zag. Troost, wilde een ware stormloop van vragen, de meest kwetsbare emotionele tyfoon, was al ontketend in enkele ogenblikken. Leven, verdwaasd trachten te overleven, waarop…

De kinderbijslag is hier ingeslepen En die wordt maandelijks in dank aanvaard. Vandaar dat hier succesvol wordt gepaard, Chinezen hebben daar niks van begrepen. Wordt met succes het ouderschap herhaald, Dan moet er bijslag aan de staat betaald.…

De rode wijn uit jouw mond proeven het verborgen, voortdurend bewegen onder jouw zijden, slaperig hemd Een vroege ochtendwandeling, wakker maken de zon van ons komt stralend tegemoet dan hete chocolademelk met rum Ik hou van een lang voorspel in lagen lekker strelen, likken, kussen en plagen waarbij onze naaktheid vanzelf bloter wordt…

Het is oorlog vogels vliegen verschrikt over niet wetend waar te landen voor even men krimpt ineen oren suizen toch zijn paardjes niet bang zelfs aaibaar het leven rijdt door mensen glimlachen in het voorbijgaan en prijs mezelf gelukkig het is oud jaar…

Vandaag is goede oudjaarsdag. Het jaar wordt straks gekruisigd. Morgen wordt het Nieuwjaarsdag. Het oude jaar zal dan herrijzen. Opvliegen uit as van gisteren. Lang leve de vogel phoenix. Gelukkig nieuwjaar!…

Vlabij zijn de woorden, de gezichten, vlakbij zijn de koude nieuwsberichten, een zwarte vogel in een zwarte droom, de regen die valt in de winterboom en plots vliegt de vogel heen... Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij is de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen…

Het jaar, het jaar, wat ging dat snel! We renden, we raceten, dat is het wel. Overal haast om door te gaan. Geen tijd voor een halte om stil te staan. Het jaar, het jaar, het ging langszij. De dagen, de maanden, ze zijn voorbij. De tijd, de tijd, hij loopt op tijd. Met rennen, met racen, raak je hem kwijt. Trap op je rem, die…

vanuit een half glazen geleide bolide kijk ik naar de koude kant betonnen wormen kruipen over zwarte paden - met witte streepjes ze zijn al gevuld met stromen heersbeestjes doorhangende lijnen spannen van paal naar paal naar paal, de grond is bevroren wit laagjes water plaveien hun pad naar de Po altijd vooruit altijd lager van glinst’rend…

Vele dagen naar uitgekeken maar eindelijk kwam toch de dag dat je heel lang op mocht blijven en je al dat vuurwerk zag. Isabel wilde niets missen de klok werd naast haar neergezet ze kon echt wel wakker blijven niet van tevoren nog naar bed. Wat was dat een lange avond werden haar ogen toch wel zwaar de familie was aan het feesten lette…

Blote voeten, grote passen, zonnestralen opgetogen Zo omhelsden wij het duin met korrels zand en ochtenddauw Zo droegen wij de mooiste vliegers aan een lijn ondersteboven En verdronken wij de schelpen die de zee zo hebben wou Ik hield je vast om wie je was en keek je aan om te geloven Om te zien hoe lief je ogen spiegels zochten met…

Dit is hoe ik de weg kwijtraak op een rechtlopend pad. Hoe het donker me verblindt door de lichtvoetigheid van mijn gedachten. Dit is hoe ik niet meer weet of gisteren al voorbij is of vandaag nog beginnen moet. Hoe het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed me misselijk maakt. Dit is hoe ik het spoor bijster ben sinds…

Zie te scherp Met mijn nieuwe Lenzen Zie de blaadjes Aan de bomen weer Het groen dat Levensecht bij Mij binnenkomt Maar ook de Schaduwen worden Haarscherp ontleed Te scherp zie ik De pijn die Langs mijn adem, Langs mijn leven gleed…

Buitenstaander Ben ik geworden Zo langzamerhand Die door het Raam naar binnen Kijkt in wat Mijn leven moet Zijn - matglas Vervangen door Honderprocent Doorzichtig Glanzend glas Dat zich langs De adem van Mijn leven Uitstrekt Adem die niet Meer neerslaat Leven dat niet Langer zichtbaar Is…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Weet je wat je hoopt, wat er van je dromen komt, waar jouw weg heengaat?…

Op een dag te samen vreugde en verdriet wat is het leven hard je gelooft het toch niet Schaatsen voor je sport omdat je er gek van bent typisch Hollands voor een sterke vent Altijd knokken voor het beste geen genoegen met de tweede plek alles vergen van je lichaam het lichaam had nog zoveel rek Maar Sjoerd Huisman is niet meer daar…

De grote wijzer van de klok staat dichtbij middernacht het lopende jaar is bijna voorbij, de seconden tikken door het jaar waarin zoveel goede dingen werden verwacht maar uiteindelijk eindigde als al die jaren daarvoor een jaar geleden stonden we net als nu te wachten kijkend naar de klok en het glas champagne in de aanslag denkend aan de…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…

Als wij mensen stil worden op deze aarde en met deze aarde zal ik kennen wat me beweegt, om mee te voelen met de stille, eenzame mens. Ik wil weten wat men overdacht in het stilste moment der afvragen en vertwijfelen: 'was ik geliefd?' Was ik een goed mens voldeed ik aan iedere wens; zo ja, zo neen, wat deed ik nou werkelijk met mijn leven…

De maskerade is voorbij ja dat kost tijd ik ben weer helemaal bij Een mooi vuurwerkpakket gekocht hoefde niet te kiezen Vuurpijlen moesten het zijn en waarom dat wordt me gevraagd Ik kijk hem aan en probeer niet te lachen heel serieus zeg ik daar hang ik kaartjes aan En waarom is dat, vraag je me met vraagteken ik denk was gewoon thuis gebleven…

glas buigt in sierlijke lijnen neigt naar boven reikt aan licht verliest zich hemel rakend in ijle kwetsbaarheid transparantie weerspiegelt eeuwige schoonheid…

Gij zijt het midden maar van dit gedicht: Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment, Maar in de tijd zonder begin of end Met al wat al-schoon door dit donker licht: Diep uit verledens sproke vreemd-bekend, Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht; Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt, Deint Uw echo met ver-eeuwig accent. Voor…

Het vuurwerk klonk alweer in overvloed Zoals dat tussen kerst- en nieuwjaarsdagen De trommelvliezen steevast komt belagen Wat in diverse kringen opgeld doet Zo'n knalfeest is decemberhelden eigen: Onzichtbaar èn ongrijpbaar aandacht krijgen…

Verwonde dichterszielen in donkere kerkers gevangen Inktvisringen op de hielen vreemde mensengezangen Kaarsen licht ontstoken een wonder geschiedt De hemel ondergedoken een vlammend levenslied In dienst van gedachten chaos blijft onverklaard Onwetend lang wachten een wereldwonder gebaard Volle vulpennen op de loop aangescherpt door…

Dat wat er mag zijn niet meer en niet minder Chambreer de rode wijn als een gelukkige vinder Ik proef de seizoenen Van prachtige jaren Ze is vol van smaak en niet te evenaren Ik had het niet verwacht dit zonnige moment Dat dit was weggelegd voor deze vent Proost op een g(l)oed nieuw jaar…

het regent mot en calimero strooit weer handgranaatjes…

op de bodem van de lege fles ligt bezonken droesem ik proef de bitterheid van al wat neersloeg in het oude jaar knarsend vermaal ik kristallen van wanhoop oorlog en verdriet ik keer mij om naar een fles met etiket 2014 .…

Oudjaar op de wip Nieuwjaarke zoete checkt in party wereldwijd…

Het was een daad, een vorm van aandacht trekken, De klok die duidelijk waarneembaar staakt En daar haar taak als klok compleet verzaakt, Die op haar eigen wijze dit laat ‘lekken’: “Ik heb niks op met koninklijk gezag, Met Kerst neem ik gewoon een vrije dag.”…

Oudjaar uitgezwaaid in een zee van waas en mist sjok ik Nieuwjaar in…