Alle inzendingen, jaar 2013, week 9

eindelijk weer eens het gekraak van scheermesjes onder de voeten…

een dag en dan weer een dag wacht ik op warm weer roepende vogels…

Wie doet er mee? De woelige zee en vieze lucht maken ons ziek. Chemie met vliegtuigen uitgestuurd als gif tegen elk leven. Mijn lijf reeds ziek, maar ik nog niet. Daarom die roep tot creëren; verbeeldt en het wordt je deel. Gedachten verzetten piramiden. Al gehoord van het Noro-virus? Weg ermee. Toveren is de boodschap. Een nieuwe aarde…

Dat elke hond als puppy wordt gechipt Is in dit land een voordeel en een zegen, En zeker in de herfst bij storm en regen Als Bello ‘stiekempjes’ de deur uitglipt. Bij hondenweer ‘ontsnapt’ hij per abuis, Een hond met chip komt altijd wel weer thuis.…

mijn warme wens is dat ik je vind in dit lichtblauw labyrint mijn rood gemoed schaamrood op de kaken doet me naarstig zoeken opgewonden passeer ik die blauw stralende lichtheid van jou sporen van een rein verleden ik ploeg door je gele afstandelijkheid heen struikel over je opgelegde paarse spiritualiteit tot ik je zie verschijnen…

Gevraagd waar ze is blijkt ze op weg naar betere tijden Zere voeten in knellende schoenen schoppen het leven omver waar het niet wil wijken IJzer breekt ze met vaste, zonodig met losse of andere handen Een leeuw gaat ze te lijf met blote vuist, ondertussen een wolk met gif verjagend met een pennestreek Na een lange en eenzame weg…

Schaken dat is op je dametje passen, want als je haar kwijtraakt vergeet het dan maar. Dapper? Zij is eerder onoverwinnelijk, zelfs deze koning kan niets zonder haar.…

Nederland is diep gezonken land en waarden uitverkocht integriteit is ver te zoeken soms nog wel in sprookjesboeken Zelfverminking, pedosex iedereen heeft wel een ex voedselbanken voor ontheemden corruptie, misbruik, illegale vreemden Antibiotica, glenbuterol spuit alle dieren maar goed vol varkens, geiten, kippen, koeien overal valt…

Opgedragen aan Jetta Kleinsma Eet typdiploma in de seventies was Meer waard dan een academische Bul vandaag de dag, zeg jij die Met je typdiploma behaald in Hoogeveen Toch maar mooi staatssecretaris Bent geworden, en dat alweer voor De tweede keer in je nog prille Ministerscarriere - Ik kom net als jij uit Lohues-country Zuidoost…

Mijn hemel vandaag azuren blauw hier en daar witte schapenwolkjes met gouden randen beschenen door warme zonnestralen. Schitterend over parelend dauw gevuld met smaragd en edelstenen en aan de kim tegen somber grauw een boog in prachtige kleuren. Ik schilder mijn hemel azuren blauw met schapenwolk en zonnestralen zie hoe grauwheid over…

Twee kleine meisjes, grote vriendinnen, brengen hun hoofden beschermend bij elkaar. De wereld vol vragend duister drukt zwaar, wil de beide prille zielen verwinnen. Van alle kanten loeren boze zinnen. Angstwekkend woud, wild als warrig hoofdhaar, toont vreemde monsters, naderend gevaar... Maar _ een zachtzinnig schijnsel dringt binnen! De…

Zij fotografeerde een vlinder in Frankrijk op weg naar het zuiden, gewoon langs de baan en vond het al altijd een beetje belangrijk dat vlinders op foto's 'opengeplooid' staan. Maar hij, met de vleugels toe, wou niet poseren al vroeg zij: 'Toe vlinder, geef mij toch een kans'. Zij hoorde haar man toen gevat reageren: 'Een vlinder in Frankrijk…

Er is eens...... in een late namiddag het licht op zijn mooist Het schijnsel alsof nog niet overschaduwd. Peutertje speelt met zandlopers wankel loopt ze de wereld in. Vrouw nadert haar naam roepend; dochtertje, dochtertje!! Een verbintenis lijkt zich wederom te herstellen. bliksem doorkruist. Onverwachte verstoring; Laat de…

Wonderlijk toch hoe Soms het leven lopen kan En in 't voorjaar alles Dat dood leek toch Weer tot leven kwam - 'k Stond van de week Op een plekje in de tuin Waar nooit - of bijna nooit- Mijn interesse naar uitgaat En zie opeens de eerste Sprietjes bovenkomen van wat volgens Mij een vergeet-me-nietje was En moet 'k opeens denken…

in sepia zwart/wit of full colour het maakt eigenlijk helemaal niet zoveel uit het is maar wat je er in ziet en wat het met je doet het kan zomaar zijn dat een foto bij de één iets los maakt terwijl een ander er nonchalant in looppas aan voorbij kan gaan... zo blijkt telkens weer dat inspiratie werkelijk een wonderlijk gegeven…

Voor jou dans ik de regenboog en treed de hemel zachtjes binnen golft de liefde hoog bevrijdt jouw zoete lachjes Van zeemeermin en zonnegod droomt in de knop der minne een hartenklop haar bloesem bloot zeer wulps in den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god…

Siliconen borsten ingevlochten haren geharste nagels botoxwangen en gelifte billen Getatoeëerde wenkbrauwen geïnjecteerde lippen geschaafde heupen en een gebleekte ster 'S nachts vieren de kabouters feest Stuiteren jolig piepend door de lucht in dit macabere attractiepark. Hergebruik op zijn best…

je kwam ze tegen in een club of een bar in regen plukken van stukken en nooit echt bekend nu gaat het beter de oerknal sust de boel een beetje was ik maar een vlinder zo een die vliegt van steen tot steen maar m`n naam was vergeten en de regen knipte plukken haar uit dit plan was je maar een vlinder zo een die alles…

Het silhouet van blauwe bergen tekent de verheffing van jouw eenvoud in diepte van jouw groene ogen verstillen vijvers in herinneringen dwalen boeken naar mening en betekenis aan jouw hoofd zit een vergankelijk lijf jouw handen dragen schroevendraaiers licht gaat vrolijk aan en somber uit schemering begint weemoedig wanneer beekjes dalen…

Ik kan mijn ogen niet sluiten. Noch elk gevaar uitsluiten. Ik was zij die stond, riep en vloerde: elke kracht in me riep haar roep om gerechtigheid. Vrijheid voor en in elke mond. Ik was zoveel, en zo vaak ook slachtoffer, alsmede dader. Zij werd dader tot opheffen van slachtoffers. Haat werd vergiffenis; woede werd omgezet in idealen…

Dat Froger meeschrijft aan het Koningslied Geeft mij bepaald geen slapeloze nachten Al lig ik niet op Willeke te wachten Ook haar betrokkenheid die vrees ik niet Mijn angst is dat ik ergens af ga springen Als strakjes blijkt dat Blöf het lied gaat zingen…

weet de onschuld gewassen met scherven van glas hoe in bloed jouw vrouwelijkheid in een oud ritueel genomen was ook zonder hijgen kun jij als de man dat wil nog kinderen krijgen nooit is er gebeden voor de leegte beneden wanneer stopt dit ontmenselijken van leven…

avec Claude Als we eenmaal buiten zijn legt Claude me uit hoe het is om haar te portretteren. Ze kan urenlang stilzitten. Claude heeft een hele reeks doeken geschilderd: zij in bed, naast het bed, ’s avonds, ’s morgens, etcetera. Zij denkt dat hij haar probeert te versieren, maar volgens Claude is ze eigenlijk nooit het onderwerp geweest…

Als de muziek alleen In de verte nog klagend Te horen is, en Het licht van de dag Vervaagt tot grauwsluier Die nauw'lijks nog te Doorbreken is, besef ik Met een schok dat het Weer maandag is, slechts In een kleur verkrijgbaar, Blauw zoals alléén Blauw zijn kan…

Iedere keer als ik mijn ogen sluit en begin te dromen, kom ik vast te zitten in dezelfde herinnering. Keer op keer diezelfde herinnering, die mijn leven zo deed veranderen. Wanneer ik even denk aan toen lijken alle kansen van nu simpelweg te vervagen en lijkt er geen uitweg meer. Maar dan open ik mijn ogen en verdwijnt de…

wanneer ik eenzaam geworden of geen licht meer zie op de tast mijn schaduw in een andere kamer zoek waar stofraggen mijn huid beroeren je warm gebleven adem aan mijn droge lippen hecht is daar rumoer van motten het gerucht over vallend pleister zwijgen alle schilderingen als ik geen licht meer zie of eenzaam geworden in een andere kamer…

het glas water in mijn hoofd is inmiddels een wilde zee kan het niet meer ontkennen kan er ook niet aan wennen het stormt in mijn hoofd van hot naar her van schots naar scheef het doet niet meer wat ik wil we leven in twee werelden mijn hoofd en ik als ik naar binnen kijk valt er nog een wereld te winnen op die planeet van jou die…

lente kom ik verlang naar je als de zomer…

Als je denkt dat de winter is vertrokken En de lente zich al enige dagen manifesteert Dan ken je de winter nog niet Die in één keer weer meedogenloos Terugkeert Dus we hebben maar even mogen proeven van de lente Maar het zal nu niet meer lang duren Dan kan de ijscoman zijn handel weer gaan uitventen De stamppotten kunnen dan voorlopig…

Mensen groot of klein In een dorp of in de stad, de bus of in de trein Mensen zwart of wit In alle werelddelen, een mens waar pit in zit Mensen slecht of goed, in de zon of in de regen Wie goed doet, goed ontmoet Mensen jong of oud In de wieg of in bejaardenoord, voor beiden geef ik goud Mensen lelijk of mooi Van binnen en van buiten…