138 resultaten.
PAASFEEST, voor goed gelovigen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 482 De doornen van ieders levensjaren
wegen niet op tegen
de doornenkroon van Christus
maar beide
vinden hun oplossing
in de dood
de volmaking
van het menselijk
leven en lijden
maar bovenal
in de verrijzenis
tot een eeuwig leven
door Jezus Christus
de opgestane Heer
zoon van de Vader: God
En dat mag je vieren
feestelijk op 1e Paasdag…
Differentiaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zich ontschillen en uitschenken
over velden van onvermoede gronden
wegkruipen zonder de luwte te krenken
toen orkanen nog niet bestonden
zich wentelen in dekens van pijn
tot herstel van moederschoot
in geval van latent afwezig zijn
sterft hoop een zachte dood…
Plagiaat?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 161 De allerhoogste graad in een zin
of regel, die geen ruimte en twijfel
laat bestaan, van wat ik zeggen wilde,
daarin zou een onversneden boodschap
moeten staan om al wat mee - of
tegenzat, uit eigen hand bedreven,
in eigen leed geleden en met tol en taal
betaald, verhaalt zich braaf tot het heden,
in eigen dicht en slaaf van literaire daad…
De dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 558 Plotseling zag hij een helder licht
En waar kwam die wondere wijs toch vandaan
Voor hem stond nu een spichtig kind
Een meisje, nog heel jong, was voor hem gaan staan
Zij zong hem toe over boven de wolken
Waar enkel liefde bestaat, en tederheid
Zij gaf hem het vertrouwen om los te laten
En hij hulde zich weldra in de vergetelheid
Immers,…
Op weg naar Pasen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 208 De krokussen zijn uitgebloeid, maar geel en blij
staan Paasbloemen te pronken. Beseffen zij dan
beter dan wij, mensen, hoe nieuw het leven wordt
in deze dagen? Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt?
Er is zoveel te doen om alles klaar te maken voor
een etensfeest, met eieren en hazen die voor velen
het echte Pasen bedekken met sluiers van…
Weggegooid uit schuldbesef
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 147 Een zwijnenstal de
Werkkamer waarin
Ik mijn leven op
Orde krijgen zou -
Prullenbakken al in
Geen weken meer geleegd,
Emmers en voormalige
Plantenbakken puilen uit,
Net als het gemoed waarin
Ik mijzelf nog levend houd -
Aangekoekte koffiemok,
Op zijn vroegst weken geleden
Door mij geleegd, met resten
Van Mars-repen die ik in…
Slaapwandelaarster
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Dodelijke gedachten
Zijn het die me
Beheersen in de
Uren die ik slaap,
Ben mezelf niet bewust
Van het leven om me heen
En weet al helemaal niet
Meer of ik nog leef
Of reeds de grens naar het
Eeuwig durend donker
Gepasseerd ben -
'k Leef in een woning
Die niet meer is dan
Een kaartenhuisje
Overeind gehouden door
De broze…
Voor altijd duren mag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 240 De lichten gedoofd
Knoop in mijn maag
Hamers in mijn hoofd
Tulpen blijven groeien
Viooltjes, wit en violet
Wangen die rood gloeien
Vandaag zijn wij beland
In een zeer slechte film
Zakkend door het zand
Hoe het einde zal zijn
Zal niemand weten
Hevige intense pijn
Wij plukken de dag
En leven in het nu
Dat het maar
Voor altijd duren…
Sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 767 Ik zie de gezichten nog voor me
hoe ze huilden bij je graf
voor hen was alles af
zij droogden hun tranen en keerden huiswaarts
maar ik bleef met mijn gedachten
zou er iets zijn wat mijn pijn zou verzachten
jij was de navelstreng die nooit was doorgesneden
jij was de toekomst gelijk met het verleden
uiteraard waren er die dag kraaien
om…
Eiland onbewoond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 609 Op de uitkijk naar een teken
een leven dat aan mijn oog voorbijschuift
of toch niet…
Lange(r) Hans of Banting/ Best(e)
Om het even wie er vaart
of het schip wat om de kolk roert
Grasduin heilzaam door mijn veste
Pancreas briest Diabetes
omdat zij zeer lang zijn getrouwd
Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen
Gordel van Smaragd, of…
Sonnet Jezus als klankbord
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 157 en toen was er Jezus als synoniem
hoop, geloof en liefde: een groots wonder
een klankbord, bijna niemand kan zonder
vooral liefde troont het hoogst bovendien
zonder dit kan men niet ultiem leven
bezit jij geen praatpaal in je bestaan
denk je nu echt: het is overbodig?
knieën en tranen zijn er niet voor niets
Jezus leeft in jouw twijfelachtig…
Golgotha
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 94 De Via Dolorosa ooit gelopen
Met Grieken en Japanners, samen op
Een half uur gaans tot boven aan de top
Waar Jezus stierf en ik maar blijven hopen
Wat daar mijn ogen zagen deed me schrikken
Slechts handelaren in een pij verkleed
Probeerden uit ’t voorhanden menselijk leed
het allergoudste graantje mee te pikken…
De verloren zoon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 664 En dan ineens is ze daar weer, de onbarmhartige leegte.
Want dat is wat hij achterliet, toen hij ervoor koos om alleen te gaan.
Alle banden verbroken, van iedereen gescheiden
behalve van zichzelf, maar ook dat is maar de vraag.
Niet begrijpend en onbegrepen zocht hij zijn weg in een wereld
die niet de zijne was. Geen vader, moeder of zus die dat…
Wat mensen doen... .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Wat mensen doen,
met elkaar.
Wat mensen doen,
naar elkaar.
Wat mensen doen
zonder elkaar.
Wat mensen doen
voor elkaar...
wat mensen
elkaar aandoen.…
Tot binnen buiten werd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 weer roept angst
met hol geluid
dat voortvluchtig
verre vleugels krijgt
echo’s kaatsen
hun niet thuis
gevoelloos tegen
zwarte muren
mijn citadel waar
stemmen dwalen
zonder verhalen
omdat een oor ontbreekt
waar tijd
vandaag vergeet
omdat gisteren
alles overschreeuwt
heb stilte laten groeien
tot binnen buiten werd
zie eindelijk…
Dááág Dagblad van het Noorden
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 235 Voor menigeen het toetje van de week,
De schaakrubriek van Dagblad van het Noorden.
Nu zoek ik boos naar goedgekozen woorden,
Die krant, die levert ons nou toch een streek.
De Dagblad-abonnee en schaakfanaat
Ervaart nu het gevoel van (hoog)verraad.…
Van onder as en stof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 Tenslotte is de teerling geworpen
en is hij er overheen gesprongen
om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf
de schepen nu echt te verbranden
te wentelen in de resten puin en as
de restanten van zijn wereld
ziet hij in de spiegel achter zich
geen kleur dan zwart en wit en grijs
een keuze voor jezelf
is nog maar het begin
jezelf terug te…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
De dichters
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Hun bijeen geharkte woorden
een onooglijk bergje
langs de weg.
Voorbijgangers
stappen over de woorden,
slechts door een enkeling
aangezien voor een gedicht.
Hun bijeen gezochte zinnen
verstrooid
langs de straat.
Soms even gehoord, begrepen
door iemand met een gebroken hart
of in nabijheid van de dood,
iemand die houvast zoekt
tot…
Bidden tot mezelf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 350 Toon me straks,
wanneer mijn stervensuur aanbreekt,
de moed,
die ik jarenlang heb verzameld.
Geef me morgen,
wanneer de klok steeds sneller tikt,
de kracht,
om mijn angsten te verslaan.
Onthul me nu al,
terwijl mijn hart nog klopt,
de schoonheid,
van dit zinvolloos bestaan.…
De reis niet waard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Waarom zou ik gaan
Reizen, verder dan
De horizon, alleen maar
Om de schuld, waarmee ik
Mezelf heb opgeladen,
Te zien verdwijnen in
Een mateloos gordijn
Van schoon geduld?
Schuld kan ik beter
Inlossen in het hier,
En in het nu,
Van mijn hart geen
Moordkuil meer maken,
Maar met een schuldenvrij
Besef op reis gaan,
Want onthoud…
Een barst in alle dingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Hoe kan ik nou geloven
In dingen die alleen
Maar heel zijn,
Potdicht, geen scherfje
Eraf, geen barstje te zien -
Misschien dat de
Antiquair er dan
Wel veel voor geeft,
Persoonlijk zie ik
In zo'n oud attribuut
Toch liever een barstje,
Of anders een kleine scheur
Waar moet anders in deze
Pikzwarte nacht het licht
Door naar…
goede vrijdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 102 kleuren van stilte
in zoveel wijde woorden
botsen op gesloten deuren
intieme daden
verhullen het gemis
radeloze honger
als antwoord op alle vragen
de goudsbloem geurt
in dikke mist
kleuren van stilte…
de zee neemt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 296 de zee
neemt je zachte
woorden mee
voor altijd
je woorden sterven
niet ze blijven
voor altijd
op zee
de golven dragen
jouw herinneringen
een trage reis
in oneindige beweging…
Mistige morgen in april
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Het warme land dat in de nacht
verkoeling zoekt, grondmist
met daarboven paardenhoofden
zij hinniken zacht en snuiven
Er staat een man te kijken
een jachtgeweer gebogen
om zijn arm, een hond
afgericht spiedt zwijgend mee
Alsof iedereen wacht op de wind
die hen bijeen zal drijven, de man
de hond, de paardenhoofden en de mist…
Sonnet nog twee uur in Calais
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 169 wij slenterden door een verloren dag
Calais teleurstellend opengesteld
het had iets bijzonders is er verteld
de havenmond was evenzo van slag
vooraf over doorgetrapte paden
dwars door het groen en gele koolzaadland
waar de zee zwaaide met blauw vaste hand
zo volmaakt dat er niets bleef te raden
bleek dan toch nog een onvolmaakte dag
met…
radio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 de radio had zijn vaste post op de vensterbank
toegeeflijk speelde hij muziek zomers lang prat
op zijn vaste plaats bij het raam het overslaand lawaai
van de stad lauwe contouren van de avond toomden
hem in tot een bron met kleine stem bleef hij melodieus
aanzeuren tegen de nacht het steekspel van pieptonen
alleen onderbroken door ruisend zoeken…
de kracht van één bloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 een eenzame bloem
aan een pilaar gehangen
wellicht door iemand
die om schoonheid gaf
en inderdaad op de foto
zie je duidelijk wat
verfraaiing doet
met een triest station
ergens in het oosten
van het land…
lente, een schone jonkvrouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 298 De lente is als een schone jonkvrouw
zij tovert zonnestralen, ontluikend groen
en bloemenpracht uit haar elegante mouw…
Rembrandt als de Apostel Paulus (1661)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 De tulband uit de losse hand is in een uurtje klaar
Met links en rechts wat krulletjes van pluizig grijzend haar
Het oor, net even aangezet, in vijf minuten daar
En dan ’t gezicht, het voorhoofd licht, een uur of drie, heus waar!
De neus is nog een hele klus, die moet ook lekker zwaar
Het is een kokkert van een ding, een uurtje, reken maar
Er…