Alle inzendingen, jaar 2014, week 52

Af en toe, duik ik in elkaar, bij een enorme knal, zo eentje die je welhaast voelt in je maag! Prachtig vuurwerk! De schitterende kleurenpracht in de lucht, verbaasd en verrukt me! Mooie vuurpijlen! En dan ineens, bedenk ik me, dat er landen zijn, die NIET de pracht, maar wel de KNALLEN hebben! En dan is het niet eens oudjaar,…

De wereld slechts in schamele uren getooid in zuiver wit. Maagdelijk nog, blind door schoonheid, en eindeloos stil. Onder zoete balsem zijn beelden dichtgesneeuwd. Enkel een streelzachte adem geeft de zekerheid dat jij er nog bent.…

Veel geknal en siervuurwerk. Oliebollen, appelflappen, ook hartige hapjes, champagne nep en echt. Dan is het uur van de waarheid daar... Over en weer de beste wensen, een gelukkig nieuwjaar. En dan vanuit een roes, terwijl er tot in de ochtenduren nog vuurwerk wordt afgestoken is het nieuwe jaar pas echt ontloken. Het nieuws gaat…

Wat wil een mens nog meer? Kom je bij ons mam, samen met Pap? Het wordt zo gezellig, wel druk maar ach Ik denk Dan kind twee, mam wat doe je met oudjaar? En ik zeg, ik weet het niet maar: Het liefste blijf ik thuis! Kijk maar wat je doet, je bent welkom hoor zegt kind 1 en kind 2 doet driftig mee, kom gezellig hierheen! Na…

Nog voor ik een woord heb gehoord meneer Youp van ´t van Heck wil ik toch schrijven en dit vastleggen De MH 17 ramp als onderwerp hoort niet thuis in een conference maar uitsluitend in een condoleance U gaat toch niet over lijken daar u sinds kort ook uw kinderen publiekelijk "prostitueert"??…

Zie je die man in zijn chique pak op bowlingschoenen, dat is de vader van die stille kleine, hij doet zo zijn best, alles heeft hij voor de jongen over maar zijn karakter hé, twee stillen bij elkaar, niet wetend hoe te komen tot de ander. Zijn vrouw vlucht in haar werk, de jongen in zijn games. Je wilt wel maar je weet niet hoe. Als je…

Hoe zal het gaan als wij de ogen sluiten, na ze voor het laatst te hebben opengedaan? Zal er eeuwige stilte zijn? Een waarlijk Zwart? Een somber Niets? Een Einde zonder einde? Of zal het zijn aldus: Er kriekt een nieuwe morgen! Een andere dag breekt aan, uit nacht'lijk kluister ontloken! Zal het door opwekking of gewoon ontwaken…

Ze zijn te tellen al, de laatste uren van dit jaar dus laat ons teder zijn en omzien naar mekaar; vanmorgen was ik nog bij een begrafenis en dan weet je heel goed hoe laat het is. Ons leven is zo kort en straks komt 't Nieuwe Jaar laat ons maar liefde schenken en vrede aan elkaar.…

Overal is het bomvol nu slechts keukenmeiden praten en het vurig feest gevierd alles knalt hier; zelfs de kurken sissend grommen gouden jurken verder hoor je slechts gejank van het dier onder de bank het is weer oorlog in de lucht het oude jaar is op de vlucht Maar als de lucht geklaard zal zijn drinkt Nieuw Jaar zijn klare wijn.…

Tussen oud en nieuw zit slechts één tel een wereld van verschil men beleeft het vanzelf wel Het is dood en leven het is overleden en pasgeboren zo gaat het steeds er is nog niets verloren Het kan goed gaan en slecht nieuwe kansen doen zich voor in het nieuwe jaar want na die ene tel gaan we door We herinneren ons wat er was we kijken…

Al doe ik nog zo veel moeite De deur tussen jou en mij te sluiten, Probeer ik onversaagd haar Op het voorlopig slot te doen, Toch blijft er altijd die kier Die de deur naar mij open laat…

laat de schuwe schalen staan verklik de tijd aan Father Christmas hij draagt de weidsheid van een sterrenhemel uit weleer tel de bomen en de dromen, die daar ongeplukt naar buiten komen als het lukt en luid een bel wuif de laatste dag vaarwel…

De laatste dag van het oude jaar, is een gewone dag als alle dagen. Vandaag is alweer een laatste dag. Vandaag gaan we tijd en liefde geven. Eenvoud, uit welgemeende dankbaarheid. Laat ons van elkaar genieten gaan. Alsof we nog maar 1 dag mogen leven.…

Ze nemen zich voor Om in het komende jaar Achter te blijven…

Als kleuren uiteenspatten in het nachtelijk ruim dan leeft mijn fantasie in ons sprookje als exploderende gedachte in het heelal. Een verschijning als een bloem of gouden regen zo dichtbij voor nog één zoete aanraking het gevoel van een verlichtende vrije val. Als kleuren uiteenspatten om twaalf uur dan leeft onze voorstelling andermaal…

ik bied je vannacht mijn vuurwerk aan door bij je te zijn in een magnifiek gebeuren zullen stralen en bogen de hemel doen kleuren maar ook met de pijn en onzekerheden waaraan wij samen hebben geleden in vuurspuwers en draaiers dansen licht en beweging hun eeuwig komisch spel alles ging snel in een jaar vol hectiek over bergen door…

Hollands vlag, je bent mijn glorie, Hollands vlag, je bent mijn lust, 'k Roep van louter vreugd victorie, Als ik je zie aan vreemde kust, 'k Roep van louter vreugd victorie, Als ik je zie aan vreemde kust; Op de zee en aan de wal, Hollands vlag gaat bovenal, Op de zee en aan de wal, Hollands vlag gaat bovenal. Zijn er reiner, blijder kleuren…

Er is te Heiligerlee een klok gegoten en het was in de inzet van zijn stem: of aarde en hemel samen vrede sloten; hij zong - de wil des makers wekte hem. En met de macht van zijn metalen mond riep hij mij aan met name waar ik stond. En stemmeloos heb ik het uitgestoten: 'Géén, Holland, heeft als gìj mijn hart doorwond.'…

Voor volgend jaar heb ik wel wat te wensen: Wat minder oorlogsdreiging en terreur, Wat minder executies, lijkengeur, Wat minder leed, maar vrede voor de mensen. Kortom, een jaar met winst en geen verlies, En ook wat minder Peter R. de Vries.…

koning Winter was weer in het land kort maar want hij is al weer verdwenen de sneeuw is door de zon al weg geschenen en mijn hand die kan weer zonder want maar zijn almacht liet hij fijntjes merken voor even veranderden alle bomen in berken…

Mijn man is een fantast lacht de dichtersvrouw hij speldt vaak luchtkastelen op mijn mouw…

Ik sta stil Zie zoveel problemen, geen die ik ervaar Ik ben veranderd, had me afgezonderd Maar jij trekt me terug naar het gevaar Want de tranen en pijn in je ogen laten me opnieuw verdriet geloven…

Had gekund Een ander gezichtspunt. Vaak blijkt Uit hoe je het bekijkt Vormt je standpunt. Misschien Eens met andere ogen bezien.…

Uit het dorp komen de lichten aanwandelen geesten uit kerken en hoeves geen keuze voor een richting schijnsels zonder schaduw ergens loeit nog een vergeten koe de kille winterdagen in een landweg rust zonder passerende last - wat voorbijtrekt is vederlicht - ver weg blijft een illusie achter op zolder staan de schapen geschoren en dicht…

Kijk de boom, de uil kijk, de kleuren van de avond, de nacht die valt je weet dat er weer een ochtend komt die de hemel weer anders zal kleuren je weet dat tijd zal verstrijken dat beelden, kleuren en je gedachten zullen veranderen. Je weet van muziek van liefde, van strelen je weet van alleen helemaal verschrikkelijk alleen…

stil en verdrietig zijn kopje schudt in de wind 't is nog zo'n baby een zielig klein hondenkind verlaten van iedereen natuur is meedogenloos en hard moeder pas verscheiden haar baby moet thans ernstig lijden ze is een van de vele zwerfhondjes die dit jaarlijks overkomt geen eten meer noch drinken de dood meldt zich dan…

wanneer ik weer eens over akkers stap door brede voren ga, zo diep bevroren de kraaien zie daar op de torenkap hun jassen zwart, ze lijken hier te horen en winter weer zijn glazen offers schenkt aan sloot en vaart waar reigers onverdroten ondanks ’t stille wit van dood die wenkt nog zweven tussen hoop en niet geschoten besef ik, deze streek…

de roman uit het gedicht geschreven en de muziek afgetikt wat er nog rest is de stilte die hoe paradoxaal zich zó goed leent voor het lezen van een roman het schrijven van een gedicht of het luisteren naar een mooi stukje muziek…

Mijn verlegen ligt naakt tussen de lakens ik wacht op hem die mij niet kent en leg mij er bij neer ik bloos…

nu jij niet meer bent maar was, en dat voor eeuwig zal blijven zal deze stilte beklijven zal ik deze kilte verdrijven met het vuur dat je achterliet in jouw stem in jouw lied lied na lied blijft warm omringen zal ik zingen voor je woorden en je klank 'vielen, vielen, vielen Dank'…