Alle inzendingen, jaar 2015, week 14

Stel wij zijn allemaal reïncarnaties -dit lichaam nu heeft 'n eeuwenoude ziel die zich verplaatst door alle generaties- maar ons geheugen werd gewist, 't verviel.. Dus niemand weet, niet in zijn stoutste dromen dat hij of zij hier eerder is geweest En steeds weer blijven nieuwe zielen komen verbonden met de collectieve Geest Op een bepaald…

Vanavond is het weer zo'n avond Het regent, en ik heb boeken besteld en weggegooid. Ooit vind ik de Heilige Graal wel. De muziek die streamt is op zijn einde, de naderende stilte wordt gevuld, door kaarslicht op tafel en in de vensterbank. Venkelthee staat af te koelen tot drinkbaar. Een verstorende reclameboodschap leidt de stilte in…

Nu jouw droom voelt als de regen kan ik het niet meer droog houden in mijn huis hier ver vandaan vergeet de horizon de lente en alles dat aandachtig was in het voorbijgaan en het zwijgen fleurt op als de bloem die jouw liefde is. Er zijn geen belangrijke woorden voor de fluitist die ons kalmeert in de bomen maar het geluid uit zijn hart vertelt…

K on ‘k maar drie meter in de hoogte springen S pring ’s in the air: zo’n vogelvrij gevoel! T raag, niet te snel, de zwaartekracht bedwingen A mper ten prooi aan Gravitatie ‘s Pull O mhoog, omhoog, en even blijven hangen P al naast een eekhoorn die ik een nootje geef S traks zorgt de pure kracht van mijn verlangen P op-pop dat ik als een kurk…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen. Het doel is geweldig,…

Hoe dichter de dichter bij het licht, Hoe dichter de dichter dicht.…

Niemand zag haar schoonheid die was achtergebleven in haar spiegel ze had hem nooit meer afgenomen alleen de uitgedroogde tandpasta zat er op 's nachts liet ze dromen niet meer toe en van slaap werd ze alleen maar moe ze was nu als een oude krant niet nieuwswaardig.…

Kost het nou Zoveel moeite Om te schrijven Dat je leeft Aan mij denkt Zo heel ver weg Soms nog wat Om mij geeft Wat kost het meer Zo'n klein moment Als je op pad bent En geniet Als ik alleen ben Zit te piekeren Niemand mij nog ziet Het lukt mij Niet zo goed Je te zeggen Of proberen Uit te leggen Dat gewoon wat tekst Een lief bericht…

Voor iedereen die ooit de top bereikt Dreigt het gevaar er eens vanaf te vallen. En zeker bij een sport als voetjeballen, Als eerzucht ervoor zorgt dat je bezwijkt. En daarom is het eerder herfst dan lente Bij het zo diep gevallen FC Twente.…

het mist zo zacht gelukkig staan de bomen nog bij zichzelve stil…

Ik zeg JA! Tegen alles wat je maar wil Ik zeg JA! Maar ik houd het stil Zolang je maar bij me blijft Bewogen en bedrogen Steeds weer verstijfd Door je blauwe ogen…

hoe konden zij niet zien dat de wereld aan hun voeten lag welke angst strooide er zand in de ogen van hen beiden dat de maatschappij te intens was te groot leek om te overkomen waar woorden stokken, en tranen het verdriet niet stelpen kunnen blijft het gemis voor altijd voelbaar…

Vanwege heling, diefstal en wat brandkastkraken stond hij als crimineel met regelmaat terecht, verdween dan weer een aantal maanden in de hecht en nam steeds voor met zijn praktijk te zullen staken. Hij nam zich telkens voor de misdaad te verlaten wat hem nooit lukte, hij ging steeds weer in de mist. Omdat zijn vrouw en kroost er dagelijks van…

terwijl ik wacht op eten heb ik een kijkje in de keuken waar twee koks bezig zijn het voedsel te componeren obers rennen af en aan de sommelier vult glazen eigenlijk is hij de gérant die ieder kundig aanstuurt de koks schelden hem tot rotte vis op mijn bord ligt verse schol…

Aap mij na ik ben een clown. Een lachspiegel van dezelfde dingen. Met mijn gezicht verbeeld ik oprecht, Dat het leven niet alleen bestaat uit zegeningen. Met mijn gezicht stel ik voor, Verbeeld ik de wereld waartoe ik behoor. Grijp ik de pias aan mijzelf te verbeelden, Met grimassen verzoen ik de verdeelden. Met een zon op mijn gezicht…

Als ik mij op U verlaten mag Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn, Omstandigheden teruggebracht Tot hun kale bestaan - Dan zullen bergen Niet anders dan bergen zijn, En molshopen niet meer Dan onooglijke hoopjes zand En is er niemand die Ze nog verwarren zal…

Ik hoor niks ik zie niks ik zeg niks Wie kan je tegenwoordig nog vertrouwen Op wie kan je tegenwoordig nog bouwen Tegen wie kan je iets vertellen in vertrouwen Voor sommigen is het moeilijk om iets voor zich te houden Je vertelt iemand iets in vertrouwen Maar later heb je berouw Niet elke vriend beseft dat je iets vertelt omdat je hem vertrouwt…

zij was niet compact in tijd en ruimte krioelde haar leven sprong van hak op de tak om toch daar richting aan te geven comprimeerde gevoel in lach en ogen geëngageerd en bewogen regen zon en wind gaven haar de ultieme onschuld van een kind zij lichtte op in verschijnen luchtig en vluchtig maar ieder nam haar als de zijne allen…

Des avonds buigt mijn lome mijmring over Naar haar, mijn lief, en naar haar stil gemoed: Zo nijgt een boom soms wel zijn bronzen lover Over het koele water aan zijn voet. En ik word droef. Want derft mijn ziel de tover Dier lieve stem die 't wrangst gemis verzoet Dan welkt mijn trots en ben ik naakt en pover, Alleen verschroeid door…

Je voelt je razendsnel vertrouwd met oude steden, fraai gebouwd om torens heen: al kende je daar heg noch steg, na een klein uur vind je de weg heel goed alleen. Maar neem een wijk uit onze tijd: je raakt er vaak de weg nog kwijt na honderd keer. Zelfs in één bouwwerk, één kantoor, zoek je je rot, de jaren door en telkens weer. Ach,…

Men houdt ons als we lopen in de stad voortdurend en nauwlettend in de gaten. En nu viseert men honden in de straten. Ik ben het spieden helemaal strontzat. Hoe krijgt de politiek het voor elkaar: zelfs honden-DNA wordt openbaar.…

Bosranden; belynxte daken. Veestapel mild bestierd, Magusanus vereerd, en in de braamstruiken dropen bij tijd en wijle wolven, everzwijnen af; rook trouw baken wanneer je verdwaald was; runen wezen altijd de weg. Toen dreunde, een dag, intocht van de taal, beelden op munten verstomd, bliksemend weerlicht op mijlpalen; toen bestonden wij pas:…

Zo hang ik graag: gebruinde borst en vingers rood van het omklemmen aan een zinken goot…

Jou beschrijven doe ik met mijn verstand. jou visualiseren doe ik met mijn brein jou missen doe ik met mijn hart om jou te zien door bij jou te zijn.…

Het koppeltje zat in het park hij keek haar aan, zij lachte de bank voelde de warmte al maar hij moest nog wat wachten.…

Beiden waren eerder gehuwd, met een ander welteverstaan. Toen in beider huwelijk de storm was geluwd besloten ze te gaan. Na een poos tevreden alleen te zijn geweest, leerden die twee elkaar kennen. Hij was geheel alleen, zij had een paar koters rondrennen. "Het klikte" zoals wel bij meer stellen. Dat was in de vorige eeuw, in vijfentachtig…

Vrome gedachten: hierbij laat bekrompen geest zich dikwijls gelden. Vergeet men soms dat God zelf onvoorstelbaar ruim oordeelt?…

Voor weinig geld van Internet geplukt Een literair historische kroniek Geschreven voor Oostindisch doof publiek Door Rudi Kousbroek die ermee verrukt Het schudt je wakker wat er staat gedrukt Het maakt een lezer kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor…

Als je wezenlijk iets of wat voor iemand wil betekenen moet je meer laten dan doen maar vooral loslaten!…