105 resultaten.
Veel te kort samengevat
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 679 Ach, hoe ik het vandaag ook formuleer
Het kerngevoel valt haast niet weer te geven
Al is dit schema nauw met mij verweven
Zes regels zijn te weinig deze keer
Ik zal niets af gaan zwakken of verheffen
Ik dank u en ik hoop u weer te treffen…
De smalle weg
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 271 Het gaat om de volgende inzending (nr. 228734):
Kennen we nog, de smalle weg?
Met hindernissen , moeilijk begaanbaar
Of kennen we heg nog steg
En vragen er niet meer naar.
De smalle weg, die leidt tot God
In tegenstelling tot de brede weg, vol pracht
Maar die niet leidt tot God, als slot
Op het einde van de smalle weg, is God die wacht.…
Kerstsonnet
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 424 De vredesboodschap werd ons ooit gebracht
Maar ja, die hebben we niet aangenomen
Religies hebben oorlog nooit voorkómen
Terreur alom, het lijkt alleen maar nacht
O God, als U bestaat, hoor onze klacht
Laat ons toch ook van mooie dingen dromen
en niet van dood of andere fantomen
als bang-zijn, altijd wakker in de nacht
Laat die verdomde oorlog…
Gekweld door onkundigen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 147 (voor Willem de Mérode)
Ik liep onlangs door Uithuizermeeden,
bij het huis van jou keek ik naar binnen,
gevangen gezet om het schenden van de zeden
wist jij nadien veel poëzie te ontginnen.
Geboren in Spijk was jij daar een eenzaam kind,
in Uithuizermeeden was dat nog steeds het geval,
al wist jij jezelf als meester genoeg bemind,
jouw aard…
onomkeerbaar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 317 meer en meer
worden boterhammen belegd
met achterdocht
beschuldigingen vinden het heden
branden handen langs borden
waarin grote barsten blijven
't dagelijks opruimen
worden knelpunten, het bekladden
van verdwenen mes-steken
geen enkel beeld
kan nog rusten; achteraf uitgetekend
in een te kleine kamer
waar voeten gekluisterd zijn…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Alex
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 553 Ik heb een vriend op afstand
Die hebben er wel meer
Maar mijn vriend op afstand
Is er telkens weer
Die lieve vriend op afstand
In niet gezond, oh nee
Maar die lieverd, op afstand
Zit daar niet echt mee.
Met kerst was hij bijvoorbeeld
Geveld, lag ziek op bed
Toch stuurt hij me een appie
Jawel dat deed ie net
Die lieve vriend op afstand…
Fotolijst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 301 je bent openbaar
je lach is onbegrensd
met mijn herinneringen
wat jij zo had gewenst
nu je straalt in het licht
voelen de fases hard
met de deksel nu dicht
jouw verlichting voelt teder
met het zicht op jouw foto
tekent jouw glinstering
met glans op het voeteneind…
prikkelbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 stekels opgezet
of opgerold tot een bal
pure bescherming…
Dwaallicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Zij dwaalde op onbetreden paden
en hoopte op betere tijden
Tijden die ooit waren
een tijd die nog moest komen
een tijd die is
Iets in haar ogen
zegt me
dat ze niet meer gelooft
dat er noch een begin is
noch een einde
Wat het precies is
durf ik niet te zeggen
Het is zoiets als: wanhoop…
Willem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 258 Ik heb het nooit over Willem gehad
en dat is onterecht, want Willem
schreef mooiere gedichten dan Rawie,
hij was de stadsdichter van Lelystad
en hij was present op iedere braderie.
Hij had de teneur van Hans Dorrestijn,
jeremiëren met een droevige hondekop,
alsmaar dichtend over zijn zielepijn.
Zijn enigste dichtbundel heet 'Paniek',
nog…
Nog even
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Hoog en laag kan ik springen
zeggen dat ik een dichter ben
maar niemand komt dichterbij
dan mijn woorden doen beloven
ik heb je lief, schrijf ik
maar er is niemand om lief te hebben
zelfs mijn teddybeer wordt bleek
rond de neus, door de gedachte aan mij
ik ben mijlenver verwijderd van de waarheid
nog even en ik geloof werkelijk dat ik…
Mijn tranend oog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 Een half jaar is het alweer geleden,
dat we samen nog kijken konden.
Een ingreep verliep niet zoals bedoeld.
Bacteriën hebben je retina verwoest.
Een oogarts heeft je lens verwijderd.
Ook werden je kamers goed gespoeld.
Nog steeds verzet je je tegen je blinde lot.
Fotograferen was één van je vele taken,
daarom wil je naar buiten blijven…
ongewild celibatair
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 564 Ik ben al zo lang zonder vrouw
dat ik vergeten ben hoe een vrouw
er poedelnaakt uit ziet
niet echt vergeten natuurlijk
maar toch behoorlijk kwijt
dat wat zo subtiel kan zijn
een tepel met ijsklonten prikkelen
of je tong in alle bochten wringen
de zwarte paardedeken bedekt het
ik zie in alle vrouwen enkel nog
levenden uit decadente schilderijen…
koude
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 koude in stilte
rillingen door het lichaam
in concentratie…
Blijvend van aard
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 176 Kolos was mijn naam
uit 't diepste van de aarde eens gewrocht
de handen groot, vol kracht en faam
en staande met de armen wijd geheven.
Beschutting bood ik wie het zocht
voor zonnesteek, of storm en regen
en vele wegen hebben naar mijn staat geleid
symbool van kracht en moed, om naar te leven.
En meende altoos er te kunnen zijn
als vorst…
huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 ik was weer op m'n eiland
mijn mooie hoekse waard
op het zware kleiland
ze hadden het bewaard
ik mocht er even binnen zijn
in m’n oud geboortehuis
ik voelde vreugdevolle pijn
het was niet meer m’n thuis
we speelden hier
hadden plezier
met fiets en step
en zand en schep
’t was geen bedrog
het was er nog
het houten hek, granieten…
Soms is veelal meer dan genoeg
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 227 Soms kan je
zo langs me heen kijken
en toch blijf ik je zien
Ik zie je graag
Vlaams voor
ik hou van je
En van wie je houdt
die wil je zien
en mee gezien worden
Soms denk ik
was je maar wat minder knap
en wat meer handiger
Die gedachte komt
primair voort uit eigenliefde
en walst de puurheid plat
de puurheid van jouw liefde, jouw…
Heilwens
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 341 Aan mij de eer om met een laatste woord
Tweeduizend vijftien af te mogen sluiten.
Om twaalf uur ga ik eventjes naar buiten,
Waar dan al menig heilwens wordt gehoord.
Het jaar tweeduizend zestien dient zich aan,
Dat het met allen maar heel goed mag gaan.…
Brekend in een kus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Door de schaduw
in mijn rugzak
besta ik niet, al
was het maar voor
even de dorst gelest
uit de tijd van gisteren
voortgestuwd en
aangevuld met andere levens
blijft hij mijn vriendin,
zwanger van een aanstormende golf
eerst veraf, nu angstig dichterbij,
wie niet wil winnen,
heeft al verloren,
kom aan mijn borst
spat in mijn…
In de tuin van de oude pastorie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 210 daar rust zij, de eeuwenoude pastorie
omsloten door het groene water
beschermd door te hoge drempels.
waar witte zwanen dwalen langs blinde paden
tussen groen een heer in zwarte soutane breviert
zal hij ons weer groeten?
mijn hand in grootvaders hand
ik ben het kind uit stille dagen
in de tuin van altijd zomer
bomen groeien naar de hemel…
Kieren dichten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 123 Wichelend met woorden
proberen kieren te dichten
om de kou buiten te houden
wat warmte te koesteren
Kom lees wat dichterbij
proef van de woorden
en warm je aan de zinnen
Verwonder elkaar
telkens weer hier
in je moedertaal
met je eigen verhaal…
Mussen en mezen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 494 Steeds meer mussen en mezen
lijken vegetarisch te wezen.
Wormen gaan dr niet meer in,
en in vliegen hebben ze geen zin.
Ze hangen en hoppen maar wat rond in mijn tuin,
krijsen hun bestelling fruit en brood, donkerbruin.
Ze worden ook steeds brutaler,
en tikken nu zelfs tegen het raam,
zodra ze mij in het vizier krijgen,
tjilpen ze met…
Dekmantel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 in ongelijke tred
loop je met
blaren op de ziel
niemand
die het ziet
of toch
iedere keer
valt je masker
in duizend stukken
nog voordat je
gaat zit het er weer
op gelijmd
dankzij honderd
tranen
tot de maan
haar entree doet
vlucht je
ongemakkelijk
de nacht in…
de zeven spirituele wetten van succes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 pure potentialiteit (1)
de kracht van stilte
innerlijke dialoog
in het volle zijn
naar binnen gekeerd
meditatie momenten
stille verbinding
puur observeren
leven zonder oordelen
natuurlijk inzicht
geven en ontvangen (2)
de uitwisseling
het geven en ontvangen
onvoorwaardelijk
energiestromen
continu circuleren
levend…
vriendschap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 323 drijvende ode
verschijning als lichtgedicht
schoonheid in de gracht
talloze snaren
symbolisch in de spiegel
speels in de speeltuin
onzichtbare band
bindt mensen en culturen
verschillend van vorm
echt of illusie
het gesprek doet de ronde
voor identiteit
dromen door het licht
beste vriend van de mensheid
hoe vreemd het ook lijkt…
Tijdstrap?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Verworpen
in de strijd,
geen doel dat
het middel heiligt,
we worden door
onszelf gestenigd,
oneindig traag
door tijdsbeelden gepijnigd
rollen de vurigste stenen
aan om in de laatste
uren tegenover elkaar
te staan, vonken bloed
en hoop
die samengaan
in de samenloop
van eb en vloed
van nog te
verkennende structuren…
Stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 stilte valt vanuit haar ooghoek
over onuitgesproken woorden
haar blik op oneindig
het bestek onaangeroerd naast het bord
verlichten kaarsen een te vroege schemering
waar weemoed verborgen ligt onder het
met zorg uitgekozen tafelkleed
voor deze speciale avond
schaduwen dansen op de muur…
Leuvense stoof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Kruip je weer in je nestje?
En dan zat ik er al,
onder de plattebuiskachel,
met poes op schoot,
tegen de voeten
geschaard om de pot
-kelkbladeren rond een zonnebloem-
aan te kijken.
Boven me
op de glanzend geschuurde plaat
wist ik de waterketel
en de zwarte strijkijzers.
Me nooit nog zo geborgen gevoeld.…
Achter mistgordijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 telkens als ik wolken veradem
smaakt lucht naar grondig water
klinkt tijd tussen vroeger en later
in cadans van lijdzaam metrum
dan voel ik weemoed wellen
fijne druppels door poriën gaan
blijf ik achter alle bomen staan
om drentelloos te versnellen
tranen keren tot condens weerom
met zilveren sluiers die 't gezicht
verhullen, want alleen…