105 resultaten.
Een aangereikte hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 een jaar
vol transparantie
maar de laatste
scherven glas
braken zonder kleur
de ooit geroemde
schoonheid af
wij zijn gewond
kelen gesneden
uit naam van
religieuze beden
barbarisme vierde
hoogtij en terreur
kwam plotseling nabij
maar open ogen
vragen mededogen
een plaats om weer
te leven zonder angst
jezelf met hart en
ziel te…
Je stralende gezicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 191 er is geen balans op te maken
niets houdt elkaar in evenwicht
de enige activa die ik bezit
ben jij met je stralende gezicht
uit de prilheid van lente groende
jij zomer en bloeide beeldschoon
kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst
voor koude dagen die om feesten vragen
ik heb ooit je hand gepakt
toen ik onomkeerbare liefde zag
het…
Uit donkere plooien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken…
Weinig mystiek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ons rest nog
maar weinig mystiek
door rationele repliek
ook de magie wordt
in het logisch circuit
stevig te kijk gezet
wij zijn verworden tot
automaten die zogenaamd
iets zinnigs uitbraken
geloof hoop en liefde
zijn niet te vatten omdat
zij nooit in structuren passen
godzijdank zijn er nog
dromen waarin sprookjes sagen
en legenden…
Vleugjes kerst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 474 ik zie de ster
in glans afnemen
streek voor streek
een kleine felle
schittering nog in
driekoningenweek
de stal is tochtig
vervallen en uit zicht
na het warme hemels licht
passanten zijn geteld
weer terug op weg
naar eigen huis en stek
van bethlehem naar
het verre nazareth
waar leven zich weer zet
nog ademt het decor
wat…
Een levenslange dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Wie één gewone dag beleeft
als één heel leven,
beleeft een ontdekkingsreis.
Gewoonten? Vergeet ze maar!
Sleur? Wat is dat nou weer?
Wat is er gewoon aan wakker worden
alsof je opnieuw wordt geboren?
Wat is er normaal aan inslapen
zonder dood te gaan?
Eén gewone dag is een unieke mix
van doodgewone dingetjes,
van gebeurtenissen en ontmoetingen…
Ik drink het leven in
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 Ik drink het leven in,
Ik drink, drink en drink
Tot mijn maag en darmen
Tot de rand toe zijn gevuld
En ik eindelijk de waarheid zie
Die tot dusver altijd was verhuld
Ik drink, drink en drink
Tot ik de helderste dimensie
Van de waarheid zie
De enige werkelijkheid
Ik drink, drink en drink…
Waar stopt u mee?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 Uitgebuikt en aangedikt,
volgevreten en verzadigd,
ballen zwiepen naaldjes
los en lichtjes doven.
De hysterie rondom Jezus
zijn verjaardag ebt
weg, met het vervliegen
van deze laatste dagen.
Tussen kerst en 1 januari
genoeg tijd te herkauwen,
welk geneugte
eraan moet geloven,
wat anders moet of beter kan.
Want zonder…
Kersen in december
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 272 Dwars door de spiegel
zie ik op een morgen in december
decennia verdwijnen.
Op mijn vaders knieën
rij ik spoorslags door de beemden
langs de kronkelnete
door de hoge gele rogge
over de Hodonkse akkeren.
Mijn moeders schoot is zacht.
Zij streelt mijn angst weg
voor gruweldromen en spookverhalen.
Zij kleedt mij aan voor school
en stopt nog…
Ik en mijn boompje (ollekebolleke)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 743 Christusverloochening!
Kerst is een verkoopfeest
’t Is een vertoning die
Hypnotiseert
Daarom negeer ik die
Manifestatiedrift
Thuis bij mijn boompje
Zit ik niet verkeerd…
Achter mistgordijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 telkens als ik wolken veradem
smaakt lucht naar grondig water
klinkt tijd tussen vroeger en later
in cadans van lijdzaam metrum
dan voel ik weemoed wellen
fijne druppels door poriën gaan
blijf ik achter alle bomen staan
om drentelloos te versnellen
tranen keren tot condens weerom
met zilveren sluiers die 't gezicht
verhullen, want alleen…
Dekmantel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 in ongelijke tred
loop je met
blaren op de ziel
niemand
die het ziet
of toch
iedere keer
valt je masker
in duizend stukken
nog voordat je
gaat zit het er weer
op gelijmd
dankzij honderd
tranen
tot de maan
haar entree doet
vlucht je
ongemakkelijk
de nacht in…
Vazig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Ik krioelde tenenkrommend
Verstomd over de leegte
Ik kon niezen, rollen, hijgen
Knijpen, grommen, tot ik brak
Ik was een vaas, mijn bloem was dood
Mijn water bruin
Mijn vel gebarsten
Ik stond bovenop een iets
-niemand kon het plaatsen-
En ik danste, speelde, zong
Werd haast woest om al mijn vreugde
Niemand zal mijn zijn ontnemen
Ik…
vriendschap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 323 drijvende ode
verschijning als lichtgedicht
schoonheid in de gracht
talloze snaren
symbolisch in de spiegel
speels in de speeltuin
onzichtbare band
bindt mensen en culturen
verschillend van vorm
echt of illusie
het gesprek doet de ronde
voor identiteit
dromen door het licht
beste vriend van de mensheid
hoe vreemd het ook lijkt…
prikkelbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 stekels opgezet
of opgerold tot een bal
pure bescherming…
jong
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 ik zat aan het water
in het gras
de wereld lag open
aan mijn blote voeten
een schip voer voorbij
het kleine leven stroomde
met het water mee
ik zag de populieren
een poes miauwde
ik zong een lied
de wind streelde ons
en de zon was warm
ik las nog lang niet
tussen de regels door…
Dwaallicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 162 Zij dwaalde op onbetreden paden
en hoopte op betere tijden
Tijden die ooit waren
een tijd die nog moest komen
een tijd die is
Iets in haar ogen
zegt me
dat ze niet meer gelooft
dat er noch een begin is
noch een einde
Wat het precies is
durf ik niet te zeggen
Het is zoiets als: wanhoop…
Tijdstrap?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Verworpen
in de strijd,
geen doel dat
het middel heiligt,
we worden door
onszelf gestenigd,
oneindig traag
door tijdsbeelden gepijnigd
rollen de vurigste stenen
aan om in de laatste
uren tegenover elkaar
te staan, vonken bloed
en hoop
die samengaan
in de samenloop
van eb en vloed
van nog te
verkennende structuren…
Nog even
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Hoog en laag kan ik springen
zeggen dat ik een dichter ben
maar niemand komt dichterbij
dan mijn woorden doen beloven
ik heb je lief, schrijf ik
maar er is niemand om lief te hebben
zelfs mijn teddybeer wordt bleek
rond de neus, door de gedachte aan mij
ik ben mijlenver verwijderd van de waarheid
nog even en ik geloof werkelijk dat ik…
stilte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 verdiepte stilte
naar een nieuwe laag binnen
een ontdekkingsreis…
Mijn tranend oog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 Een half jaar is het alweer geleden,
dat we samen nog kijken konden.
Een ingreep verliep niet zoals bedoeld.
Bacteriën hebben je retina verwoest.
Een oogarts heeft je lens verwijderd.
Ook werden je kamers goed gespoeld.
Nog steeds verzet je je tegen je blinde lot.
Fotograferen was één van je vele taken,
daarom wil je naar buiten blijven…
In de tuin van de oude pastorie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 211 daar rust zij, de eeuwenoude pastorie
omsloten door het groene water
beschermd door te hoge drempels.
waar witte zwanen dwalen langs blinde paden
tussen groen een heer in zwarte soutane breviert
zal hij ons weer groeten?
mijn hand in grootvaders hand
ik ben het kind uit stille dagen
in de tuin van altijd zomer
bomen groeien naar de hemel…
Net zo goed als wij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 In liefde opgedragen aan mijn zus
Misschien zin in
Cappucino, warme
Choco of zo
Zeg je, terwijl wij
Je duidelijk vertellen
Dat we niets
Meer hoeven,
We zitten al zo vol -
Toch begin je
Met stramme vingers
De plastic verpakking
Moeizaam te openen,
Zinloos te openen,
Want jij weet
Dat het erop zit,
Dat weet jij net…
Imperfect
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 248 Als vanzelfsprekend je wordt ontnomen
en verandert in een handicap,
een gemis of verloren
vaardigheid.
Wanneer dr ergens iets klem zit,
blijft hangen of zich groter
strompelt, naar een knellende
onvolkomenheid
Geef dan geen centimeter toe,
maar vecht meedogenloos,
want wilskracht bergt
hoop en vrijheid.…
Strelende handen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 170 Alleen jij biedt mij jouw handen,
wanneer ik bang ben in het donker
van de nacht. Jij biedt ze mij bij
mijn erkenning, dat jij mijn verassing
bent waarop ik zolang heb gewacht.
Alleen jij speelt met mijn huid,
wanneer wij intiem samen zijn.
Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik…
Stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 stilte valt vanuit haar ooghoek
over onuitgesproken woorden
haar blik op oneindig
het bestek onaangeroerd naast het bord
verlichten kaarsen een te vroege schemering
waar weemoed verborgen ligt onder het
met zorg uitgekozen tafelkleed
voor deze speciale avond
schaduwen dansen op de muur…
Psalm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 72 laat mij verlangen
naar verlangen
laat mij verdwalen, naar
vlees en vreten zoeken
dolen, zodat ik weer moet horen,
zien, ruiken vooral
laat mij binnen, met mijn
modderpoten, zwarte nagels,
ongevraagd en ongeschoren…
Sporen (haiku)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 125 hij heeft zijn sporen
wel verdiend
de paddenstoel…
ongeboren woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 op voelbaar papier
wil ik je schrijven
mijn kind
ik kijk naar een gevulde wieg
met ongeboren woorden
zij verdragen het daglicht niet
ik schrijf je mijn kind
als de avond zacht zal zijn
dichtgeslagen boeken
wrik ik open
ziel en huid keer ik binnenstebuiten
om jou vast te houden
uit droefenis spin ik
mijn nooit gezongen liedjes
jouw…
Wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Lieve wensen?
ik wens jou toe
wat je mij toewensen zou
ik gun jou
wat je mij gunnen zou
ik geef jou
wat je mij geven zou
ONVOORWAARDELIJK…