Alle inzendingen, jaar 2016, week 33

Gisteren hadden we het over in-het-Nu-zijn... Vandaag ben ik er weer en zie gisteren en alle voorgaande gebeurtenissen met wie ik was op de dijk, meeglinsteren alsof een garde de herinneringen mixt met heden één brij details aanvankelijk de kleurtjes zichtbaar maar dan als massa luchtig in een bakvorm gegoten in de oven, en terwijl ik…

Ik zal er niet om liegen De kracht die je geeft laat me vliegen Je geeft de macht die je niet wil missen Het is zeldzaam om zoiets te vinden Maar met jou weet ik het zeker Met jou voel ik me velen malen beter Samen gaan we het wel halen, zeker! Dagen van tranen, de weken en jaren, vandaag beter Daarvoor moet ik je bedanken Voor al je mooie…

Met een devotie welke mij doorgaans onbekend is betrad ik op donderdag 18 augustus van het jaar des Heren 2016, op vakantie in het prachtige verenigde Duitsland in de vroege avond de Rooms-katholieke Kerk van het plaatsje Winterberg in Sauerland Ik schreed met gevouwen handen, het wijnwater ongeroerd latend, naar het hoofdaltaar met links…

Je was mijn steun, mijn toeverlaat in barre en in leuke tijden we spraken veel, over van alles wat maar wat wil je: we waren echte meiden! Wanneer de een iets had meegemaakt hoorde de ander het niet veel later dat ging zo omdat we geen geheimen hadden bij kippen noemden ze het smalend: gesnater. Maar wij waren, juist WIJ, in mooie en barre…

Soms is het leven te dol voor woorden; het harmoniseert niet over de juiste akkoorden. Het lijkt dan een leven over de dolle luiden te worden gaan. Waar het gewone implodeert en het normale niet kan bestaan. Het doe maar gewoon, dat is gek genoeg; is soms een suggestie te veel, een fase te vroeg. Gek genoeg, want wat is normaal? Ooit een…

Wat is verjaren anders dan dankbaar stil te staan bij weer een jaartje verder op onze levensbaan. Wat is verjaren anders dan met een helder oog de kleine mooie dingen zien en de regenboog. Wat is verjaren anders dan met een open hart je aan de stilte laven bij vreugde en bij smart. Wat is verjaren anders dan met een hoopvol lied…

mijn hemel, waar gaan we heen we lopen op doortast langs de oever van een holle maan de bloemen huilen hun vaas we zijn dicht bij veraf en ver van dichtbij het land van de koning zonder vrouw, spijt zonder berouw in het donker lijken alle schaduwen op elkaar is dit nu zwart of blauw of een deur die 't slot vergeet we lopen hier…

Misschien was ik te skaffa en waren mijn patta's daardoor ineens loesoe. Misschien kwam het door die kaolo banga, met wie ik vroeger panja werd, zonder doekoe uit te geven. Misschien had mijn beste esahbi ze per ongeluk gepakt, nadat hij mij gratis asi gaf. Maar ach... Misschien moest het wel zo zijn, want die patta's waren wel…

Ik ken er een, die stuitert bij het leven, Die BMX’t en heeft ADHD, Die doet in Rio aan de Spelen mee Met stuiteren, met springen en met zweven. Die stuitert daar met acht man simultaan Als kangoeroes gezellig op een baan.…

Op het strand Dwarrelde Een krant langs Mijn tentje. Omhoog en Weer omlaag, Voortgejaagd Door de wind. Het nieuws viel In de zee, Dreef even En verdween…

jouw dodende vingers je slachtende hand stoer doen is anders Denen, waar zit jullie verstand dolfijnen vermoorden om mannelijkheid te tonen ik tril nu van kwaadheid bij het schrijven van die woorden er zijn andere manieren om stoerheid te showen respect voor de dieren daar moeten jullie aan bouwen!…

opeens zag ik je staan aan het podium op een hei je zong mee, je liet je gaan, en je riep: kom er ook maar bij... we zaten nu samen op de grond luisterend naar hippe muziek de zon zakte stil weg in de avond en maakte plaats voor romantiek we zongen over gouden stranden en maakten vrienden bij de vleet we rookten, lachten en…

In de kleine dingen schuilt het grote geluk iets van jezelf te geven verandert een leven Een klein gebaar het is heus waar: mooier worden de wolken feller de kleuren het is de dag dat wonderen gebeuren…

Vandaag voel ik weer leegte Zie geen weg terug om te nemen Jij bent nog steeds gebroken Dat jij zo moet leven wil ik niet geloven In een droom neem ik je mee Het lijkt een mooi idee Om een tijdmachine in te vluchten Met z'n twee Waar we dan ook gaan Zal onze liefde toch bestaan Jij bent weer compleet En we spreken met elkaar Nu kan…

ik voelde hoe de tijd verschoof hoorde paarden rook de geur van omgeploegde aarde in het schimmige voorbijgaan proefde ik hun angst en pijn zag de aftocht in het bloedige verslagen zijn vanuit mijn ooghoek werd het langzaam stil het zonlicht straalde helder als voorheen ik was moederziel alleen maar de sporen waren warm en vers…

Het pad dat ik inmiddels zo goed ken, voert mij vandaag weer naar de waterkant. Daar ligt, door riet en dennenbos omrand, de spiegel van het koele, stille ven. Met zwemmen zal ik geen medaille winnen, maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…

( als antwoord op het gedicht Wandeling van Rutger Kopland ) we wandelden, verwondering alom deze schoonheid die bloeit hadden we niet verwacht, dat groen zo groen kon zijn en dat de wereld lacht in het fluiten van de bomen we praten niet, dit zou de rust kunnen verstoren ik vang haar blik, het lijkt alsof de liefde groter wordt als de aarde…

Nooit gevraagd om de strijd. Van binnen naar buiten mensen. Geschreven vaag in tijd. Zonder enige vaste vrome wensen. In Ohrid zit een dichter. Omgekeerde omvang van het niets? We reizen mijn vriend! Verder in dit ruimteschip. Een dichtertje.…

Lieverd, je weet dat ik de hele tijd pieker en aan je denk, liever doe ik niets liever. In dit leven hoop ik meer van jou te kunnen genieten, zonder dat de tijd voorbij zal vliegen. Ik heb nog altijd mijn kop in het zand. Maar toch stromen er tranen van mijn wang, die ik wegveeg met mijn hand. En op geen enkel ogenblik merk jij daar iets van…

Het muntrecht kwam in 936 ook in de stad Utrecht terecht. Vanaf het moment dat door koning Otto I het munt- recht aan de stad werd toegezegd kon de handel eerst via de eigen zilveren munten floreren; waarna vanaf de veer- tiende eeuw de koopmansgeest langs de weg van de eigen gouden munten zijn transacties kon genereren. Vanuit het munthuis…

Ons stoffelijke leven is tijdelijk. Dat is logisch. Dat weet iedereen. Daarom hebben we... Geen tijd meer voor onbenulligheden. Geen aandacht voor domme tegenstrijd. Voor nieuws over onenigheid. Voor reclame, die ons wil verleiden. Kijk, de kastanjes zijn al bijna klaar. De eerste vogels trekken naar het Zuiden. De zon schijnt tegen de…

in het licht van zilveren maan zag ik je ogen lachen geen klanken geen woorden er was enkel de taal van twinkelende ogen!…

geboren uit de wetenschap dat geflirt tussen zon en mist juweeltjes van kleuren schept verzameld in een druppel, hangend aan een tak, worstelend met zwaartekracht, zomaar naar beneden valt. …spat!…

vind mij in de wolken zoek mij in de zon gevleugeld of gevlinderd uitgevlogen of in cocon plant mij in de aarde ruik de geuren van een bloem hoor mij tjilpen als een vogel als een honingbij vol gezoem verwar mij niet met leegte herinner hoe het ooit was vier dagelijks het leven stamp in iedere plas…

In - door Spartaanse training - topconditie Legt zij tweehonderd meter af in stijl, Waarna een persmuskiet met botte bijl Een rol vertolkt als lid der Inquisitie. Als nummer twee krijgt zij een kruisverhoor, In vredesnaam, waar doet zij het nog voor.…

Tijdens mijn duiksport in Eilat zag ik opeens een kleurrijke vis, die alle kleuren te boven ging. Diep in de donkere oceaan lichtte zij op als een kleurenpalet van alle meesterschilders tesamen. Mijn hoofdzaklamp bescheen deze wonderschone kolos met de meest sympathieke kleuren die ik ken. Ik wilde mijn hand tussen de parelwitte…

Waar het mijne niet van weg kon komen omdat de liefde mij intens verbond bevlogen door de warmte van uw mond het moment alleen nog wilde dromen voelde de tijd verschanst in zomernacht vlogen de uren ons nimmer voorbij volkomen rust en stilte zij aan zij van verre zongen sterren fluisterzacht kleuren veranderden in vuurbloemen waar tonen…

ik weefde pure kleuren uit het scheppingsverhaal geen schakering of diepere nuancering maar heel basaal zweefde boven het vormgeven van het eerste leven hoorde het zingen van immense koren nog ongeboren kinderen er was geen hemelpoort licht leidde mij in warme intensiteit wist en begreep het eerste vibreren op goddelijk niveau…

Verdorie Dafne waarom niet wat sneller Wat liet je Nederland weer in de steek Naast goud lijkt zilver toch een beetje bleek Had je problemen met je toerenteller? Nee hoor...fantastisch weer een plak erbij Ik ben net als Martina...heel erg blij.…

blijf staan, anders is het hek van de dam deel de muur in stenen, cement en losse modulen strijk met de haren mee over één kam al wat blijft is een cluster moleculen…